Zakres referencyjny

Dla obu płci:

• IgG: < wskaźnik 0,9
• IgM: < wskaźnik 0,9

Wskazania

• Przydatny w diagnostyce podejrzenia pierwotnego zakażenia wirusem HSV 1 (głównie opryszczka wargowa) lub HSV 2 (powoduje opryszczkę narządów płciowych)
• Wykluczenie zakażenia HSV-1 i HSV-2.
• Przeciwciała IgG są wykrywalne około 2–3 tygodnie po pojawieniu się objawów zakażenia pierwotnego, natomiast przeciwciała IgM wykrywalne około 1 tydzień po zakażeniu.

Pobieranie próbek i źródła błędów

• Surowica

Ocena wyników badań laboratoryjnych

• Powszechne zakażenie w wieku dorosłym (zwłaszcza HSV 1).
• Podobnie jak wszystkie wirusy opryszczki, HSV utrzymuje się w organizmie przez całe życie w postaci latentnej i może się reaktywować w momencie obniżonej odporności, urazu mechanicznego.
• IgG
  • Serokonwersja IgG wskazuje na pierwotne zakażenie.
  • Przeciwciała IgG pozostają wykrywalne przez całe życie po zakażeniu, chociaż ich miano może spadać w okresach pomiędzy reaktywacjami wirusa.
  • Wzrost miana IgG zwykle tylko w przypadku rozległych nawrotów.
• IgM
  • Obecność przeciwciał IgM może wskazywać na pierwotne zakażenie.
  • Przeciwciała IgM mogą reagować krzyżowo w zakażeniach innymi wirusami z grupy Herpes (np. VZV, EBV, CMV).

Dalsza diagnostyka i dalsze postępowanie

• ewentualnie HSV PCR z wymazu zawartości pęcherzyków, w przypadku objawów ze strony OUN: badanie PCR płynu mózgowo-rdzeniowego w kierunku opryszczkowego zapalenia mózgu/opon mózgowych