Zespół Tietzego

Zespół Tietzego to zapalenie chrząstek żebrowych, które powoduje ból w miejscu objętym stanem zapalnym. Dochodzi do bolesnego obrzmienia chrząstki i kości.

Co to jest zespół Tietzego?

Zespół Tietzego, znany również jako zapalenie chrząstki żebrowej (łac. chondroosteopathia costalis), to schorzenie, w którym zapaleniu ulega chrząstka żebrowa, a dokładniej – pogranicze chrzęstno-kostne jednego lub kilku żeber. Zmiany te są bolesne, a w obrębie chorego miejsca może występować obrzęk. Zespół Tietzego ma zwykle łagodny przebieg i ustępuje samoistnie.

Choroba ta jest stosunkowo rzadka i najczęściej dotyczy kobiet w wieku od 20 do 40 lat. Choć jej dokładna przyczyna nie jest znana, uważa się, że może być wynikiem drobnych urazów, nadwyrężeń lub infekcji dróg oddechowych.

Objawy

Zespół Tietzego objawia się przede wszystkim bólem w okolicy zapalenia, które występuje na pograniczu chrząstki i kości. W wyniku stanu zapalnego dochodzi do bolesnego obrzmienia tej części żeber. Ból nasila się przy ruchach klatki piersiowej, takich jak oddychanie, kaszel czy kichanie. W niektórych przypadkach ból ma charakter intensywnych, krótkotrwałych ataków, a w innych – może być przewlekły, występując niemal nieustannie w miejscu objętym stanem zapalnym.

Głębokie oddechy, kaszel lub kichanie mogą dodatkowo nasilać dolegliwości bólowe, które czasami promieniują do okolic barku lub ramienia.

Zwykle w proces zapalny zaangażowane są tylko jedno lub dwa żebra, najczęściej zmiany występują w górnej części 2. lub 3. żebra.

Diagnostyka

Rozpoznanie zespołu Tietzego opiera się na szczegółowym wywiadzie lekarskim oraz badaniu fizykalnym. Z reguły ból jest wyczuwalny w okolicy żeber, a w miejscu zapalenia pojawia się bolesny obrzęk. Ważne jest, aby wykluczyć inne możliwe przyczyny dolegliwości, takie jak urazy lub choroby układu sercowo-naczyniowego.

Terapia

Celem leczenia zespołu Tietzego jest złagodzenie bólu oraz zmniejszenie stanu zapalnego. Choć choroba ta ustępuje samoistnie, w celu złagodzenia objawów można zastosować niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), które mają działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne. Leki te powinny być stosowane krótko, szczególnie w przypadku silnego bólu. Pomocne mogą być także ciepłe okłady, które wspomagają proces gojenia.

Rokowanie

Zespół Tietzego ma zazwyczaj ostry przebieg, ale objawy mogą nawracać lub przybierać charakter przewlekły. Większość osób doświadcza poprawy w ciągu 1-2 tygodni, a objawy ustępują samoistnie. W przypadku nawracających dolegliwości, konieczne może być dłuższe leczenie.

 

Dodatkowe informacje

Ilustracje

Zespół Tietzego
Mięśnie klatki piersiowej


Autorzy

  • Kalina van der Bend, lekarz (recenzent)
  • Martina Bujard, dziennikarz naukowy, Wiesbaden

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit

References

Based on professional document Zespół Tietzego. References are shown below.

  1. Rokicki W., Rokicki M., Rydel M. What do we know about Tietze’s syndrome? Kardiochir Torakochirurgia Pol 2018, 15(3): 180-2, www.ncbi.nlm.nih.gov
  2. Tietze, A. Über eine eigenartige Häufung von Fällen mit Dystrophie der Rippenknorpel, Berlin Klin Wschr 1921, 58: 829-31, PubMed
  3. Jurik A.G., Graudal H. Sternocostal joint swelling clinical Tietze's syndrome. Report of sixteen cases and review of the literature, Scand J Rheumatol 1988, 17(1): 33-42, www.ncbi.nlm.nih.gov
  4. Proulx A.M., Zryd T.W. Costochondritis: diagnosis and treatment, Am Fam Physician 2009, 80(6): 617-20, www.ncbi.nlm.nih.gov
  5. Karabudak O., Nalbant S., Ulusoy R.E., et al. Generalized nonspecific pustular lesions in Tietze's syndrome, J Clin Rheumatol 2007, 13(5): 300-1, www.ncbi.nlm.nih.gov
  6. Disla E., Rhim H.R., Reddy A., Karten I., Taranta A. Costochondritis. A prospective analysis in an emergency department setting, Arch Intern Med 1994, 154: 2466-9, PubMed