Regional content

Content

Informacje ogólne

• Niniejszy artykuł dotyczy bólu w stawie skokowym, który często jest spowodowany przeciążeniem.¹
• Przyczyny bólu stawów stopy i kostki obejmują uszkodzenie kości (złamanie), więzadeł (naciągnięcie, zerwanie), mięśni, ścięgien (tendinopatie) lub powięzi.
• Informacje na temat bólu stawu skokowego po urazie można znaleźć w artykule Ostry uraz stawu skokowego.

Anatomia kliniczna

• Staw skokowy górny:
  • staw skokowo-goleniowy (articulatio talocrurialis)
  • połączenie kostne między „widełkami kostki” (z dystalnej części kości strzałkowej i piszczelowej) a kością skokową
  • mobilność
    • zgięcie podeszwowe i zgięcie grzbietowe.
• Staw skokowy dolny:
  • składa się z 2 komór:
    • staw skokowy przedni dolny
      • staw skokowy dolny (skokowo-piętowo-łódkowy, articulatio talocalcaneonavicularis)
    • staw skokowy tylny dolny
      • staw skokowo-piętowy (articulatio talocalcanea)/skokowo-piętowo-łódkowy
  • komory są oddzielone od siebie więzadłem międzykostnym skokowo-piętowym
  • mobilność
    • ewersja (unoszenie bocznej krawędzi stopy) i inwersja (unoszenie przyśrodkowej krawędzi stopy). 
• Mięśnie:
  • mięśnie poruszające stawem skokowym przebiegają nad kością skokową, ale żadne ze ścięgien nie jest do niej przyczepione
  • podział na zginacze, prostowniki i mięśnie strzałkowe (ewersja).
• Pochewki ścięgniste:
  • ze względu na długie ścięgna, z których niektóre przeplatają się poprzecznie, wokół stawu skokowego znajdują się liczne pochewki ścięgien i kaletki
  • predysponowane do zapalenia ścięgien i zapalenia pochewki ścięgnistej.
• Miejsca cieśni nerwów:
  • głowa kości strzałkowej, gdzie powierzchownie przebiega nerw podkolanowy boczny
  • kanał stępu, który biegnie za i pod wewnętrzną kostką, z nerwem piszczelowym.

Epidemiologia

• Współczynnik chorobowości bólu stawu skokowego u dorosłych wynosi 12%.²

Czynniki ryzyka³

• Niedopasowane obuwie.
• Zaawansowany wiek.
• Wysoki wskaźnik BMI.
• Wysoki poziom stresu zawodowego.

Rozważania diagnostyczne

• Najczęstsze przyczyny:
  • uraz
  • przeciążenie — nowa aktywność sportowa, zwiększenie liczby treningów. 
• Wcześniejsze skręcenie stawu skokowego: przewlekła niestabilność.
• Głęboki ból w stawie skokowym: patologia wewnątrzstawowa:
• choroba zwyrodnieniowa stawów
• uszkodzenie chrząstki.
• Obrzęk niezależny od urazu:
  • choroba reumatyczna
  • dna moczanowa
  • choroba zwyrodnieniowa stawów.

Niebezpieczne choroby wymagające leczenia

• Złamanie zmęczeniowe.

ICD-10

• M65 Zapalenie błony maziowej i pochewki ścięgnistej.
• M67 Inne choroby błony maziowej i ścięgien.
• M70 Choroby tkanek miękkich związane z ich używaniem, przemęczeniem i przeciążeniem.
• M79.97 Choroba tkanek miękkich, nieokreślona: kostka i stopa. 
• S82 Złamanie podudzia, łącznie ze stawem skokowym.

Diagnostyka różnicowa

Przewlekła niestabilność stawu skokowego

• Patrz artykuł Niestabilność stawu skokowego.
• Przyczyny:
  • nawracające skręcenia 
    • czynnościowe: osłabiona propriocepcja
      • słabsza kontrola grupy strzałkowej (boczne stabilizatory mięśniowe stawu skokowego)
    • mechaniczne: niewygojone lub nadmiernie rozciągnięte więzadła poboczne.
• Częstość występowania:
  • stosunkowo powszechne, zwłaszcza wśród sportowców.
• Objawy i dolegliwości:
  • poczucie niestabilności
  • powtarzające się potknięcia lub urazy
  • ból.
• Obraz kliniczny:
  • niestabilność mechaniczna:
    • dodatni test szuflady przedniej (wysunięcie kości skokowej)
    • dodatnie przechylenie boczne (przechylenie kości skokowej) 
  • niestabilność czynnościowa:
    •  test równowagi, ćwiczenia równowagi na chybotliwej desce.
• Inne badania:
  • w razie potrzeby RTG:
    • objaw niestabilności mechanicznej
  • w razie potrzeby RM:
    • obrazowanie aparatu więzadłowego.

Urazy kostno-chrzęstne

• Patrz artykuł Uraz chrząstki w stawie skokowym.
• Przyczyny:
  • wcześniejsze lub nawracające skręcenia kostki
  • zwłaszcza w przypadku urazów o wysokiej energii
    • szybki bieg lub lądowanie po wysokim skoku.
• Częstość występowania:
  •  6% wszystkich skręceń kostki.⁴
• Objawy i dolegliwości:
  • utrzymujący się lub nawracający ból, który pojawia się jakiś czas po właściwym urazie kostki.
• Obraz kliniczny:
  • potencjalnie sztywność i blokada stawu (przy wolnym korpusie stawu).
• Inne badania:
  • obrazowanie metodą TK (układ kostny) lub RM (chrząstka, więzadła).

Martwica oddzielająca chrzęstno-kostna (osteochondritis dissecans - OCD)

• Oderwanie fragmentu chrząstki stawowej od podłoża.
• Przyczyny:
  • czynniki genetyczne, niedokrwienie i uraz.⁵
• Częstość występowania:
  • względnie rzadkie.
• Objawy i dolegliwości:
  • ból, sztywność, objawy uwięźnięcia („klikanie”, zablokowanie). 
• Obraz kliniczny:
  • w niektórych przypadkach nad uszkodzonym obszarem może występować bolesność uciskowa
    • często dotyczy przyśrodkowej okolicy kości skokowej i jest bardziej wyczuwalny w zgięciu podeszwowym.
• Inne badania:
  • RTG:
    • u  1/3 wszystkich pacjentów zdjęcie RTG początkowo może nie wykazywać zmian.
  • RM.
• Leczenie:
  • próba leczenia zachowawczego
  • artroskopia, jeśli objawy nie ustępują.

Zapalenie błony maziowej stawu skokowego

• Przyczyny:
  • powikłania po krwawieniu
  • niestabilność więzadeł.
• Częstość występowania:
  • stosunkowo częste.
• Objawy i dolegliwości:
  • ból obciążeniowy, który może występować bocznie, przyśrodkowo, brzusznie lub grzbietowo.
• Obraz kliniczny:
  • ból przy palpacji w chorym miejscu
  • obrzęk, miejscowe ucieplenie, ograniczenie ruchomości.
• Inne badania:
  • ew. RM i artroskopia. 

Zapalenie stawów

• Przyczyny:
  • konsekwencje chorób ogólnoustrojowych, np. reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS).
• Częstość występowania:
  • rzadko w stawie skokowym.
• Objawy i dolegliwości:
  • ból, obrzęk, ograniczenie ruchomości
  • często rozpoznana choroba podstawowa.
• Obraz kliniczny:
  • ból, obrzęk, miejscowe ucieplenie, ograniczenie ruchomości.
• Inne badania:
  • badania krwi
  • aspiracja płynu maziowego do badań mikroskopowych
  • RTG.

Złamanie przeciążeniowe/zmęczeniowe

• Patrz artykuł Złamanie przeciążeniowe.
• Przyczyny:
• uszkodzenia spowodowane przeciążeniem.
• Częstość występowania:
  • raczej rzadkie; bardziej powszechne w sportach z dużym obciążeniem stóp (biegi i skoki) 
  • złamania kości łódkowatej są częstsze niż złamania kości skokowej.
• Objawy i dolegliwości:
  • ból związany z obciążeniem.
• Obraz kliniczny:
  • miejscowy ból przy palpacji.
• Inne badania:
  • RM lub scyntygrafia.

Zespol zatoki stępu (sinus tarsi syndrome)

• Patrz artykuł Zespół zatoki stępu.
• Zwężenie zatoki stępu (kanał kostny między kością skokową i piętową z więzadłem międzykostnym skokowo-piętowym, które prowadzi naczynia krwionośne do kości skokowej). 
• Przyczyny:
  • zapalenie błony maziowej w bocznych obszarach przedniego stawu skokowego-piętowego
  • powikłanie po wcześniejszym urazie stawu skokowego z zajęciem więzadeł skokowo-piętowych
  • urazy związane z nadmiernym obciążeniem spowodowane zwiększoną tendencją do pronacji
  •  zapalenie stawów, np. w przebiegu RZS.
• Częstość występowania:
  • do 14% wszystkich pacjentów z przewlekłą niestabilnością stawu skokowego.⁶
• Objawy i dolegliwości:
  • uporczywy ból po zewnętrznej stronie stawu skokowego
  • często silny ból rano, który zmniejsza się po rozgrzaniu
  • nasilenie dolegliwości podczas biegania po miękkim podłożu, np. trawie.
• Obraz kliniczny:
  • miejscowy ból i ból przy palpacji nad zatoką stępu
  • ból często występuje przy pełnej supinacji/pronacji
  • potwierdzenie rozpoznania poprzez brak bólu po wstrzyknięciu miejscowych środków znieczulających.
• Inne badania:
  • w razie potrzeby RM (diagnostyka zmian zapalnych w zatoce stępu).

Uraz więzozrostu

• Przyczyny — typowy mechanizm urazu:
• rotacja zewnętrzna stawu skokowego w pozycji neutralnej lub zgiętej (np. w przypadku skręcenia stopy w bucie narciarskim)
• urazy współistniejące w złamaniach Webera B i C stawu skokowego.
• Częstość występowania:
  • rzadko, ale należy rozważyć, jeśli ból utrzymuje się po urazie kostki.
• Objawy i dolegliwości:
  • ból więzozrostu przedniego podczas obciążania stawu skokowego.
• Obraz kliniczny:
  • dodatni wynik testu ściskania
    • ucisk podudzia w środkowej jednej trzeciej prowadzi do bólu dystalnej części podudzia w okolicy więzozrostu.
  • ból podczas palpacji.
• Inne badania:
  • RTG.
• Leczenie:
  • przy stabilnym stawie: leczenie zachowawcze z unieruchomieniem na 6 tygodni 
  • przy niestabilnym stawie: leczenie chirurgiczne.

Konflikt tylny stawu skokowego, zespół brzusznego uwięźnięcia stawu stawu skokowego górnego 

• Patrz artykuł Konflikt tylny stawu skokowego.
• Przyczyny:
  • powtarzające się silne zgięcie podeszwowe podczas kopania piłki lub podłoża
    • tworzenie się osteofitów brzusznych.
• Częstość występowania:
  • typowe urazy u sportowców uprawiających piłkę nożną.
• Objawy i dolegliwości:
  • przewlekły ból i ograniczenie funkcji stawu skokowego
    • ból, zwłaszcza przy maksymalnym wyprostowaniu grzbietowym i w związku z rozpoczynaniem lub zatrzymywaniem ruchów. 
• Obraz kliniczny:
  • ból podczas palpacji
  • ból przy wymuszonym prostowaniu grzbietowym. 
• Inne badania:
  • na zdjęciu rentgenowskim (w projekcji bocznej) często widoczne są kostne przyczepy na szyjce kości skokowej lub brzegu kości piszczelowej.

„Zespół wklinowania przedniego”, zespół uwięźnięcia w stawie skokowym, grzbietowy

• Patrz artykuł Zespół uwięźnięcia w stawie skokowym, grzbietowy.
• Przyczyny:
  • zakleszczenie struktur kostnych i/lub tkanek miękkich między kością skokową a tylną dolną powierzchnią stawową kości piszczelowej.
• Częstość występowania:
  • szczególnie u tancerzy baletowych, ale także gimnastyków i piłkarzy.
• Objawy i dolegliwości:
  • ból podczas zgięcia podeszwowego.
• Obraz kliniczny:
  • prowokacja bólu poprzez wymuszone zgięcie podeszwowe
  • często bolesny jest obszar tylno-boczny za ścięgnami strzałkowymi.
• Inne badania:
  • na zdjęciu rentgenowskim (w projekcji bocznej) często widoczne są mocowania kostne nad guzkiem tylnym lub kostką trójkątną (os trigonum).

Uraz ścięgien strzałkowych

• Umiejscowienie:
  • w bocznym przedziale podudzia.
• Funkcja:
  • wsparcie dla ewersji i zgięcia podeszwowego
  • aktywna stabilizacja górnego stawu skokowego.
• Przyczyny:
  • często niewystarczająca rehabilitacja skręcenia stawu skokowego.
• Objawy i dolegliwości:
  • powinien być zawsze brany pod uwagę u pacjentów z ostrym lub przewlekłym inwersyjnym bocznym skręceniem kostki⁷
  • ból, obrzęk i miejscowe ucieplenie wokół ścięgien strzałkowych.⁸
• Obraz kliniczny:
  • nasilenie bólu przy biernej inwersji/zgięciu podeszwowym 
  • ból podczas palpacji.
• Inne badania:
  • badanie rentgenowskie w celu wykluczenia nieprawidłowości kości
  • w razie potrzeby USG lub rezonans magnetyczny (RM) do precyzyjnej oceny ścięgien.
• Leczenie:
  • zwykle zachowawcze poprzez fizyczne oszczędzanie kończyny dolnej
  • leczenie chirurgiczne może być wskazane w przypadku częściowych zerwań lub uporczywych, bolesnych, nawracających zwichnięć.

Dysfunkcja/zerwanie ścięgna mięśnia piszczelowego tylnego

• Patrz artykuł Tendopatia ścięgna mięśnia piszczelowego tylnego.
• Przyczyny:
  • przeciążenie
  • zerwanie jest często spowodowane ostrym urazem.
    • wymuszony ruch pronacji z rotacją na zewnątrz i prostowaniem grzbietowym (np. podczas zrobienia kroku w dołek).
• Częstość występowania:
  • zerwania występują bardzo rzadko.
  • bolesne dysfunkcje są bardziej powszechne.
• Objawy i dolegliwości:
  • długotrwały, tępy ból pod kostką przyśrodkową, czasami w okolicy przyśrodkowo-podeszwowej stopy
  • przy całkowitym zerwaniu ból w dotkniętym obszarze ścięgna.
• Obraz kliniczny:
  • przy całkowitym zerwaniu wyczuwalny palpacyjnie defekt
  • trudności w staniu na palcach stóp:
    • tylna część stopy w pozycji koślawej
    • „ostre płaskostopie”.
• Inne badania:
  • zdjęcie rentgenowskie w celu wykluczenia współistniejącego urazu kości
  • RM w celu potwierdzenia rozpoznania w przypadku całkowitego pęknięcia (ale nie w przypadku dysfunkcji)
    • możliwa alternatywna diagnostyka ultrasonograficzna.

Zespół kanału stępu

• Patrz artykuł Zespół kanału stępu.
• Ucisk nerwu piszczelowego pod troczkiem zginaczy po wewnętrznej stronie stawu skokowego.
• Przyczyny:
  • bezpośrednie uszkodzenie nerwu
  • uwięźnięcie, np. z powodu krwiaka lub ganglionu.
• Częstość występowania:
  • stosunkowo rzadkie
    • częstsze u sportowców lub osób z cukrzycą (neuropatią obwodową).
• Objawy i dolegliwości:
  • ból, parestezje, pieczenie
  • przy zaangażowaniu gałęzi motorycznych - niedowład mięśni stopy.
• Obraz kliniczny:
  • możliwy dodatni objaw Tinela-Hoffmanna, opukiwanie pnia nerwu za kostką wewnętrzną
  • deficyty neurologiczne mięśni stopy są trudne do rozpoznania.
• Inne badania:
  • EMG i ENG
  • RM.

Choroba zwyrodnieniowa stawu skokowego

• Patrz artykuł Choroba zwyrodnieniowa stawu skokowego. 
• Przyczyny:
  • często po złamaniach lub poważnych urazach więzadeł stawu skokowego.
• Częstość występowania:
  • zwiększa się wraz z wiekiem.
• Objawy i dolegliwości:
  • ból 
  • ograniczenie ruchomości
  • obrzęk.
• Obraz kliniczny:
  • ograniczenie ruchomości, szczególnie podczas wyprostu grzbietowego.
• Inne badania:
  • RTG w celu potwierdzenia rozpoznania.

Kompleksowy zespół bólu regionalnego, dystrofia odruchowa

• Patrz artykuł Zespół wieloobjawowego bólu miejscowego (complex regional pain syndrome – CRPS).
• Przyczyny:
  • pourazowe
  • pooperacyjne
  • idiopatyczna.
• Częstość występowania:
  • rzadko.
• Objawy i dolegliwości:
  • zazwyczaj po urazie następuje początkowa poprawa, po czym objawy nagle nasilają się po kilku tygodniach lub miesiącach
  • nasilający się ból, obrzęk, uczucie ciepła lub zimna na skórze 
  • ból promieniuje poza rzeczywisty obszar zaopatrzenia nerwów i czasami może obejmować całą kończynę dolną.
• Obraz kliniczny:
  • zmiany dystroficzne (np. miejscowe pocenie się, zmiany koloru i temperatury skóry). 
• Inne badania:
  • badanie rentgenowskie w celu wykrycia demineralizacji (w zaawansowanym stadium).

Wywiad lekarski

• Czas.
  • Kiedy i jak rozpoczęły się dolegliwości?
  • Jak rozwijał się istniejący stan?
• Wcześniejsze urazy stawu skokowego.
  • Poprzednie wyniki badań?
  • Działania terapeutyczne?
• Aktywność sportowa.
  • Biegacze są szczególnie podatni na złamania przeciążeniowe i zespół mięśnia piszczelowego tylnego.
  • Predyspozycje do zespołów uwięźnięcia: piłkarze, tancerze baletowi i gimnastycy. 
• Obciążenia specjalne.
  • W pracy, w wolnym czasie, podczas uprawiania sportu?
  • Częste chodzenie lub bieganie po twardych podłożach?
  • Powtarzające się i długotrwałe obciążenie, zwłaszcza na twardych powierzchniach, predysponuje do złamań przeciążeniowych?
• Obuwie.
  • Czy dolegliwości mogą być związane z niektórymi butami używanymi do pracy, rekreacji lub sportu?
• Umiejscowienie bólu.
  • Może wskazywać na rozważane stany chorobowe.

Badanie fizykalne

Informacje ogólne

• Wszystkie badania stawu skokowego powinny być rozszerzone na całą kończynę.

Badanie

• Nieprawidłowe ułożenia:
  • kolano szpotawe lub koślawe
  • łuk stopy
  • szpotawość czy koślawość kości piętowej?
• Wysięk do stawu:
  • możliwy obrzęk zarówno okolicy podeszwowej, jak i grzbietowej
  • wskazuje raczej na patologię wewnątrzstawową niż tendinopatię.
• Atrofia mięśni.

Ocena czynnościowa

• Chodzenie i bieganie (szczególnie u sportowców):
  • asymetrie we wzorcu chodu?
• Stanie na czubkach palców stóp:
  • prostowanie łuku stopy przy aktywacji mięśni
  • osłabienie przy porównaniu stron?
• Przysiad bez podnoszenia pięt z podłogi (głęboki przysiad):
  • ocena symetrii mobilności przy wyproście grzbietowym 
    • ograniczenia wskazują na skrócenie mięśnia trójgłowego łydki/ścięgna Achillesa lub ciasnotę.

Diagnostyka czynnościowa

• Każdorazowo należy udokumentować zakres ruchu w porównaniu ze stroną przeciwną.
• Ocena zakresu ruchu stawu skokowego podczas zgięcia stawu kolanowego.
• Bierne prostowanie grzbietowe i zgięcie podeszwowe stawu skokowego.
• Ból w pronacji stopy z wymuszonym zgięciem podeszwowym lub wyprostem grzbietowym może wskazywać na ciasnotę tylną (zespół wklinowania przedniego) lub przednią (zespół wklinowania tylnego).
• Bierna inwersja i ewersja.
  • Inwersja pozwala ocenić stabilność aparatu więzadłowego bocznego, podczas gdy ewersja pozwala ocenić stabilność aparatu więzadłowego przyśrodkowego.
• Prawidłowy zakres ruchu:
  • wyprost grzbietowy: 20^o
  • zgięcie podeszwowe: 30–50^o
  • pronacja (nawracanie): 15–30^o
  • supinacja (odwracanie): 45–60^o.
• Bierne zgięcie-wyprost, inwersja-ewersja i odwodzenie-przywodzenie stawów śródstopia (przodostopia):
  • dna moczanowa, dawniej podagra, może prowadzić do bólu i ograniczonej mobilności.

Palpacja

• Struktury do zbadania:
  • powierzchnia zewnętrzna i wewnętrzna kości skokowej, kość łódkowata, kości śródstopia, zatoka stępu, ścięgna mięśni strzałkowych oraz ścięgna mięśnia piszczelowego przedniego i tylnego. 
• Dodatni objaw Tinela-Hoffmanna:
  • parestezje wywołane lekkim uderzeniem powyżej nerwu piszczelowego tylnego
  • Wskazuje na zespół cieśni stępu.

Diagnostyka specjalistyczna

Diagnostyka obrazowa

• Zastosowanie zasad Ottawa Ankle Rules do oceny konieczności wykonania badania RTG po urazie stawu skokowego:
  • algorytm redukcji liczby zdjęć rentgenowskich.
• Ostrożne badanie lekarskie może z dużą dozą pewności wykluczyć złamanie na podstawie określonych kryteriów, z pominięciem badania rentgenowskiego:
  • brak bólu uciskowego w okolicy kostki bocznej i przyśrodkowej
  • brak bólu w okolicy śródstopia
    • badanie palpacyjne kości śródstopia, podstawa kości V (basis os metatarsale V)
    • badanie palpacyjne kości łódkowatej (os naviculare)
  • co najmniej 4 bezbolesne kroki.
• W przypadku bólu w okolicy kostki:
  • RTG przednio-tylne i boczne stawu skokowego górnego (rotacja do wewnątrz o 20^o = projekcja mortise view). 
• W przypadku bólu w okolicy śródstopia:
  • RTG śródstopia w 2 płaszczyznach.
• Szacunkowe ograniczenie narażenia na promieniowanie rentgenowskie przy użyciu kryteriów ottawskich: 15–40%.

Próba wysiłkowa

• Porównanie z drugą stroną.
• Test szuflady przedniej (wysunięcie kości skokowej):
  • stabilizacja dolnej części kończyny (goleni) od przodu
  • chwycenie pięty, ocena wysunięcia przedniego 
  • przy zerwaniu więzadła skokowo-strzałkowego przedniego: wysunięcie zwiększone.
• Pochylenie boczne (pochylenie kości skokowej):
  • ustawienie stopy pacjenta w zgięciu podeszwowym 20–30^o
  • stopa w pozycji lekko supinującej/odwróconej 
  • przy jednoczesnym uszkodzeniu więzadła piętowo-strzałkowego: zwiększona supinacja w porównaniu bocznym.

Test równowagi

• Ocena umiejętności proprioceptywnych.
• Pacjent stoi na jednej nodze, z drugą nogą zgiętą w kolanie pod kątem 90^o, ze skrzyżowanymi ramionami i patrząc przed siebie.
• Wynik prawidłowy:
  • pacjent stoi na jednej nodze przez jedną minutę
  • do korekcji postawy używana jest tylko stopa na której stoi.
• Wynik lekko nieprawidłowy:
  • pacjent stoi na jednej nodze przez minutę i tylko od czasu do czasu podnosi drugą nogę
  • postawa jest korygowana kilka razy za pomocą ruchów okrężnych
  • należy również skorygować pozycję stawu skokowego.
• Wynik nieprawidłowy:
  • pacjent stoi na jednej nodze przez minutę i tylko od czasu do czasu podnosi drugą nogę
  • obie stopy nie mogą być używane do korekcji postawy, zamiast tego należy używać całego ciała.
• Wynik wysoce nieprawidłowy:
  • pacjent nie może stać na jednej nodze dłużej niż kilka sekund.

Badania uzupełniające

W ramach podstawowej opieki zdrowotne

• Przy podejrzeniu zaburzenia reumatycznego OB, CRP, mocznik i RF (czynnik reumatoidalny).

Diagnostyka u specjalisty

• RTG:
  • m.in. przy podejrzeniu złamania lub choroby zwyrodnieniowej stawów
  • jeśli podejrzewa się uderzenie przednie lub tylne, należy wykonać zdjęcie rentgenowskie w projekcji bocznej. 
• Scyntygrafia kości:
  • w przypadku podejrzenia choroby nowotworowej.
• Badanie USG:
  • do wizualizacji więzadeł i ścięgien.
• TK lub RM:
  • wskazany w szczególności w przypadku głębokiego bólu w stawie skokowym (np. zmiany osteochondralne).

Postępowanie i zalecenia

Wskazania do skierowania do specjalisty

• W przypadku poważnych obrażeń lub braku możliwości udzielenia odpowiedniej pomocy, należy skierować pacjenta do specjalisty.

Działania

• Środki pierwszej pomocy: schemat RICE:
  • Rest (odpoczynek), Ice (lód), Compression (ucisk), Elevation (uniesienie).
• W razie potrzeby NLPZ.
• W przypadku urazu z nasilonym obrzękiem, ponowne badanie po 5 dniach: 
  • uszkodzenia więzadeł można łatwiej rozpoznać po ustąpieniu obrzęku.⁹
• Profilaktyka:
  • wykazano, że ustrukturyzowany program rozgrzewki przed treningiem zmniejsza liczbę urazów kolan i kostek u młodych sportowców¹⁰
  • ustrukturyzowany program treningu równowagi jest znacznie skuteczniejszy w zapobieganiu skręceniom stawu skokowego niż tradycyjny trening siłowy i kondycyjny.¹¹

Informacje dla pacjentów

Materiały edukacyjne dla pacjentów

• Urazy w obrębie stawu skokowego.

Ilustracje