Liszaj płaski sromu i pochwy

Liszaj płaski jest przewlekłym stanem zapalnym, który może wystąpić na skórze i błonach śluzowych różnych części ciała, w tym narządów płciowych i jamy ustnej.

Co to jest liszaj płaski sromu i pochwy?

Zewnętrzne żeńskie narządy płciowe (srom lub wulwa) obejmują łechtaczkę oraz zewnętrzne i wewnętrzne wargi sromowe. Pochwę inaczej określa się terminem „wagina”. W obszarach tych może dojść do rozwoju choroby.

Liszaj płaski jest chorobą, która może wystąpić na skórze i błonach śluzowych różnych części ciała, w tym narządów płciowych i jamy ustnej. Ten przewlekły stan zapalny jest prawdopodobnie pochodzenia autoimmunologicznego. Wyróżnia się trzy różne typy tej choroby sromu i pochwy:

  • Liszaj płaski nadżerkowy — najczęstszy typ. W co najmniej 70% przypadków zmiany zapalne objawiają się również w pochwie (w waginie).
  • Liszaj płaski grudkowo-krostkowy.
  • Liszaj płaski przerostowy.

Liszaj płaski sromu i pochwy jest rzadkim schorzeniem, które zwykle dotyka kobiety w wieku 30–60 lat. Częściej jednak występuje liszaj twardzinowy, z którym choroba ta może być mylona.

Przyczyna

Przyczyna tej choroby autoimmunologicznej jest nieznana. Układ odpornościowy organizmu atakuje komórki skóry i błon śluzowych. Wykazano, że liszaj płaski mogą wywoływać niektóre leki.

Diagnostyka

We wczesnej fazie choroby występuje intensywne zaczerwienienie wokół wejścia do pochwy z błyszczącą purpurową wysypką i białymi plamami wokół krawędzi. Typowe dolegliwości obejmują swędzenie, pieczenie, np.: krwawą wydzielinę (upławy) i ból podczas stosunku płciowego. Jeśli choroba rozwija się dalej, powstają rozległe obszary uszkodzeń tkanki. Wygląd wejścia do pochwy i warg sromowych może ulec zmianie, a pochwa może się zwężać. Badanie ginekologiczne jest bolesne lub niewykonalne. Aby postawić ostateczną diagnozę, należy pobrać próbki tkanek (biopsję) ze zmian w okolicy sromu do badania mikroskopowego.

Zmian mogą również występować w błonie śluzowej dziąseł. Zmiany w tych dwóch obszarach nie muszą pojawiać się jednocześnie.

Leczenie

Celem leczenia jest zatrzymanie pogarszającego się stanu i złagodzenie objawów. Ważną częścią terapii jest dobre poinformowanie pacjenta. Pacjenci powinni być świadomi, że jest to stan przewlekły, który wymaga długotrwałego leczenia i że objawy często nawracają po przerwaniu leczenia.

Wskazane są miejscowe preparaty z kortyzonem, miejscowe środki znieczulające i leki nowszej generacji. Leczenie rozpoczyna się od silnie działającej maści lub kremu z kortyzonem. Lek należy stosować dwa razy dziennie do czasu ustąpienia aktywnej wysypki. W łagodniejszych przypadkach należy stosować maść kortyzonową przed snem. Leczenie należy odstawiać stopniowo. Często konieczna jest terapia podtrzymująca raz lub dwa razy w tygodniu. globulki z hydrokortyzonem mogą stanowić skuteczne leczenie pochwy. Miejscowe środki znieczulające mogą być stosowane w celu złagodzenia swędzenia i dyskomfortu.

Jeśli leczenie miejscowe jest nieskuteczne, przez dwa do czterech tygodni można stosować leczenie kortyzonem w tabletkach, np.: prednizolon w dawce 40–60 mg na dobę.

Rokowanie

Nie wiadomo, czy liszaj płaski sromu i pochwy zwiększa miejscowe ryzyko raka skóry. Ważne jest dalsze monitorowanie choroby i zalecane są regularne badania kontrolne. Należy pobierać próbki z niegojących się zmian skórnych, aby wykluczyć raka skóry.

Dodatkowe informacje

Autorzy

  • Julia Trifyllis, dr n. med., specjalistka w dziedzinie ginekologii i położnictwa, Münster/W

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit

References

Based on professional document Liszaj płaski sromu i pochwy. References are shown below.

  1. O'Conell TX, Nathan LS, Satmary WA, Goldstein AT. Non-neoplastic epithelial disorders of the vulva. Am Fam Physician 2008; 77: 321-6. American Family Physician
  2. Aschoff R, Wozel G. Topical tacrolimus for the treatment of lichen simplex chronicus. J Dermatolog Treat 2007; 18(2): 115-7. pmid:17520470 PubMed
  3. Goldstein AT, Metz A. Vulvar lichen planus. Clin Obstet Gynecol 2005; 48: 818-23. PubMed
  4. Lynch PJ. Lichen simplex chronicus (atopic/neurodermatitis) of the anogential region. Dermatol Ther 2004; 17: 8-19. PubMed
  5. Moyal-Barracco M, Edwards L. Diagnosis and therapy of anogenital lichen planus. Dermatol Ther 2004; 17: 38-46. PubMed
  6. Lichen planus, Kuwer W, UpToDate, 2021 www.uptodate.com
  7. McPherson T, Cooper S. Vulval lichen sclerosus and lichen planus.. DermatolTher. 2010; 23(5): 523-532. doi:10.1111/j.1529-8019.2010.01355.x DOI
  8. Meijden et al. 2016 Euroopean guidelie for the management of vulval conditions. JEADV 2017; 31: 925-941. doi:10.1111/jdv.14096 DOI
  9. Cooper SM, Wojnarowska F. Influence of treatment of erosive lichen planus of the vulva on its prognosis. Arch Dermatol 2006; 142: 289-94. PubMed
  10. Goldstein AT, Parneix-Spake A, McCormick CL, Burrows LJ. Pimecrolimus cream 1% for treatment of vulvar lichen simplex chronicus: an open-label, preliminary trial. Gynecol Obstet Invest 2007; 64: 180-6. PubMed
  11. Anderson M, Kutzner S, Kaufman RH. Treatment of vulvovaginal lichen planus with vaginal hydrocortisone suppositories. Obstet Gynecol. 2002; 100: 359-62. PubMed
  12. Derrick EK, Ridley CM, Kobza-Black A, McKee PH, Neill SM. A clinical study of 23 cases of female anogenital carcinoma. Br J Dermatol 2000; 143: 1217-23. PubMed