Przyczyny

Zakażenie przenoszone jest przez pasożyta Trichomonas vaginalis podczas stosunków płciowych. Stosowanie prezerwatyw może zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji. Kobiety chorują częściej niż mężczyźni. Pasożyt może przeżyć do 24 godzin na deskach klozetowych, ręcznikach i w saunach. Przenoszenie się tymi drogami zakażenia jest bardzo rzadkie.

Okres inkubacji, czyli czas od zakażenia do ujawnienia się infekcji, wynosi 5-28 dni.

Do czynników ryzyka zakażenia rzęsistkiem pochwowym należą częste zmiany partnerów seksualnych, zakażenie innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową oraz wcześniejsze zakażenia tym pasożytem.

Diagnostyka

Rozpoznanie stawia się na podstawie objawów i badania ginekologicznego. U połowy zakażonych kobiet choroba przebiega bezobjawowo.

Oprócz zwiększonej ilości wydzieliny (upławy), błona śluzowa pochwy jest bardzo zaczerwieniona. Skóra wokół wejścia do pochwy może być również zaczerwieniona z powodu intensywnego świądu.

W ramach badania ginekologicznego pobierany i badany jest wymaz z pochwy. Pod mikroskopem można zobaczyć pasożyta, który swoim ogonem (wić) wykonuje typowe, żwawe ruchy pływackie. Materiał genetyczny pasożyta można wykryć za pomocą testu PCR. Jednocześnie próbka jest zwykle badana także pod kątem innych chorób przenoszonych drogą płciową.

Leczenie

Terapia prowadzona jest za pomocą leków zawierających metronidazol. Jest to antybiotyk, który skutecznie zabija pasożyty. Lek podaje się zwykle w pojedynczej dawce w postaci 4 tabletek po 500 mg każda (łącznie 2 g). Jeśli terapia jest nieskuteczna i w celu wykluczenia nowego zakażenia, leczenie odbywa się przez 7 dni w postaci 2 tabletek dziennie. Podczas terapii nie należy pić alkoholu. Połączenie alkoholu i metronidazolu może powodować silne nudności. Należy unikać stosunków seksualnych tak długo, jak długo utrzymują się objawy, tj. przez około tydzień, aby zapobiec wzajemnemu zakażeniu. Około 10-50% wszystkich kobiet zakażonych Trichomonas vaginalis nie wykazuje żadnych objawów.

Częstość przenoszenia z matki na niemowlę płci żeńskiej w związku z porodem wynosi 2-17%. W razie potrzeby metronidazol może być stosowany przez całą ciążę. Zakażenie rzęsistkiem pochwowym w czasie ciąży wiąże się ze zwiększonym ryzykiem przedwczesnego porodu. Wydaje się jednak, że leczenie antybiotykami nie pomaga w zmniejszeniu ryzyka przedwczesnego porodu lub przeniesienia choroby na noworodka.

Rokowanie

Choroba dobrze reaguje na leczenie i można ją szybko wyleczyć. Prezerwatywy zapobiegają przenoszeniu Trichomonas vaginalis podczas kontaktów intymnych.

Dodatkowe informacje

• Antybiotykoterapia
• Rzęsistkowe zapalenie pochwy – Informacje dla lekarzy

Autorzy

• Markus Plank, mgr, dziennikarz medyczny i naukowy, Wiedeń
• Julia Trifyllis, dr n. med., specjalista ginekologii i położnictwa, Münster/W.
• Lek. Kalina van der Bend, recenzent