Antykoncepcja postkoitalna – tabletka "dzień po"

Tabletka postkoitalna to awaryjny środek antykoncepcyjny stosowany po stosunku seksualnym bez zabezpieczenia lub w przypadku którego zabezpieczenie się nie powiodło.

Antykoncepcja awaryjna

Tak zwane środki antykoncepcji postkoitalnej lub awaryjnej mogą być stosowane po stosunku seksualnym bez zabezpieczenia lub jeśli wykorzystany środek antykoncepcyjny nie zadziałał, aby zapobiec niechcianej ciąży. Nie przerywają one już istniejącej ciąży.

Regularne środki antykoncepcyjne stosowane przed stosunkiem płciowym (np. tabletka, spirala) są bardziej skuteczne.

Istnieją dwie różne metody antykoncepcji postkoitalnej:

  1. Tabletka „dzień po”
  2. Miedziana wkładka domaciczna

Co to jest tabletka „dzień po”?

Pigułka postkoitalna („pigułka dzień po”) jest tabletką hormonalną zawierającą progestagen, która opóźnia owulację. Ta tabletka hormonalna zawiera lewonorgestrel lub octan uliprystalu (UPA).

Lewonorgestrel

Pigułka „dzień po”, która na rynku istnieje najdłużej, zawiera hormon lewonorgestrel. Leczenie składa się z jednej tabletki. Tabletkę należy przyjąć jak najszybciej po niezabezpieczonym stosunku płciowym, najlepiej w ciągu 24 godzin, a najpóźniej w ciągu 72 godzin (3 dni). Im później pigułka zostanie przyjęta, tym słabsze będzie jej działanie.

Octan uliprystalu 

Kolejną substancją tabletki „dzień po” jest octan uliprystalu (UPA). Udokumentowany czas skuteczności tego leku wynosi 120 godzin, czyli do 5 dni po stosunku seksualnym. Skuteczność nie zmniejsza się wraz z upływem czasu. Octan uliprystilu powinien być stosowany w celach antykoncepcyjnych w 4. i 5. dniu po stosunku płciowym bez zabezpieczenia. Lewonorgestrel nie jest zatwierdzony do stosowania na ten okres i jest również znacznie mniej skuteczny po 72 godzinach.

Działanie

Pigułka „dzień po” działa przede wszystkim poprzez zahamowanie lub opóźnienie owulacji, zapobiegając w ten sposób zapłodnieniu. Jeśli w momencie przyjmowania tabletki doszło już do owulacji, preparat ten nie jest już skuteczny i nie może ani zapobiec ciąży, ani jej przerwać.

  • Nie zaleca się wielokrotnego stosowania w tym samym cyklu.
  • Do następnej miesiączki należy stosować niehormonalny środek antykoncepcyjny.
  • Zasięgnij porady lekarskiej, jeśli chcesz rozpocząć lub kontynuować przyjmowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych.
  • Niektóre leki (np. leki przeciwpadaczkowe, leki przeciwwirusowe, dziurawiec i antybiotyki, takie jak ryfampicyna) mogą wchodzić z nią w interakcje i osłabiać jej skuteczność.
  • Jeśli kolejna miesiączka jest skąpa, opóźnia się o ponad tydzień lub występują inne objawy ciąży, dla pewności należy wykonać test ciążowy.

Działania niepożądane

  • Ze względu na dużą dawkę hormonów w pigułce postkoitalnej, mogą wywołać one nudności i wymioty. Można tego uniknąć, jedząc przed zastosowaniem posiłek. 
  • Jeśli jednak w ciągu 3 godzin od przyjęcia tabletki wystąpią wymioty lub biegunka, to aby pigułka zadziałała, trzeba będzie zażyć ją ponownie.
  • Inne możliwe działania niepożądane to ból i napięcie piersi, ból podbrzusza, ból i zawroty głowy, wahania nastroju, zmęczenie. 
  • Następna miesiączka po zażyciu pigułki postkoitalnej może mieć nietypowy przebieg, np. może pojawić się wcześniej lub później, być bardziej skąpa lub bardziej obfita.
  • Jeśli mimo to zajdziesz w ciążę, nie ma ryzyka, że zarodek mógł zostać uszkodzony.

Alternatywna wkładka miedziana „dzień po”

 

Antykoncepcja postkoitalna – tabletka "dzień po"
Macica ze spiralą

 

Spirala miedziana (tzw. łańcuszek miedziany) może być stosowana jako alternatywa dla pigułki dzień po i służyć jako antykoncepcja awaryjna po stosunku płciowym bez zabezpieczenia. Ten rodzaj antykoncepcji należy rozważyć, jeśli istnieją przeciwwskazania do stosowania tabletki „dzień po ” (np. wcześniejsze schorzenia lub przyjmowanie niektórych leków), w przypadku dużej nadwagi i otyłości lub chęci stosowania miedzianej wkładki przez dłuższy czas.

Działanie 

  • Miedziana spirala zapobiega implantacji zapłodnionego jaja poprzez oddziaływanie na błonę śluzową macicy i śluz szyjki macicy.
  • Jest to skuteczna metoda antykoncepcji, która zapewnia ochronę także w późniejszym okresie. Nie chroni jednak przed ciążą poza jamą macicy (ciąża pozamaciczna).
  • Zapłodnienie zazwyczaj odbywa się w jajowodach. Zapłodniona komórka jajowa przemieszcza się następnie do macicy, gdzie po około tygodniu dochodzi do implantacji. Jeśli spirala zostanie założona w ciągu 5 dni od niezabezpieczonego stosunku seksualnego, uzyskuje się dobry efekt zapobiegawczy.
  • Ryzyko zajścia w ciążę zmniejsza się o 99%. W tym celu jednak spirala musi pozostać na miejscu przynajmniej do następnej miesiączki.

Wady

  • W przypadku nieleczonej infekcji dróg rodnych nie należy zakładać spirali, ponieważ może ona przemieścić się wyżej. Przed jej założeniem należy wykluczyć infekcję lub rozpocząć odpowiednie leczenie.
  • Ponadto mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak bardziejobfite krwawienie miesiączkowe i ból podbrzusza.
  • Kolejną wadą miedzianej spirali jest jej stosunkowo wysoki koszt.

Dodatkowe informacje

Autorzy

  • Joanna Dąbrowska-Juszczak, lekarz
  • Martina Bujard, dziennikarz naukowy, Wiesbaden
  • Aleksandra Kucharska-Janik, lekarz rezydent, Oddział Okulistyczny, Międzyleski Szpital Specjalistyczny w Warszawie (edytor)

 

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit

References

Based on professional document Antykoncepcja — wybór metody. References are shown below.

  1. Bonnema RA, McNamara MC, Spencer AL. Contraception choices in women with underlying medical conditions. Am Fam Physician 2010; 82: 621-8. American Family Physician
  2. Schwarz EB, Postlethwaite DA, Hung YY, Armstrong MA. Documentation of contraception and pregnancy when prescribing potentially teratogenic medications for reproductive-age women. Ann Intern Med 2007; 147: 370-6. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  3. Davis AR, Pack AM, Kritzer J, Yoon A, Camus A. Reproductive history, sexual behavior and use of contraception in women with epilepsy. Contraception 2008; 77: 405-9. PubMed
  4. Woodhams EJ, Gilliam M. Contraception. Ann Intern Med. 2019 Feb 5;170(3):ITC18-ITC32. doi: 10.7326/AITC201902050. PMID: 30716758. www.acpjournals.org
  5. Nowakowski A i wsp.. Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników, Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego, Polskiego Towarzystwa Medycyny Rodzinnej, Polskiego Towarzystwa Ginekologii Onkologicznej, Polskiego Towarzystwa Wakcynologii oraz Polskiego Towarzystwa Kolposkopii i Patofizjologii Szyjki Macicy w zakresie szczepień profilaktycznych przeciwko zakażeniom wirusami brodawczaka ludzkiego w Polsce. Gin.Perinat. Prakt. 2022; 7: 81-91. www.ptgin.pl
  6. Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Update to CDC's U.S. medical eligibility criteria for contraceptive use, 2010: revised recommendations for the use of contraceptive methods during the postpartum period. MMWR Morb Mortal Wkly Rep. 2011; 60: 878-83. PubMed
  7. Kaunitz AM. Depo-Provera's black box: time to reconsider? Contraception 2005; 72: 165-7. PubMed
  8. Curtis KM, Martins SL. Progestogen-only contraception and bone mineral density: a systematic review. Contraception 2006; 73: 470-87. PubMed
  9. Kaunitz AM, Arias R, McClung M. Bone density recovery after depot medroxyprogesterone acetate injectable contraception use. Contraception 2008; 77: 67-76. PubMed
  10. Haider S, Darney PD. Injectable contraception. Clin Obstet Gynecol 2007; 50: 898-906. PubMed
  11. International Collaboration of Epidemiological Studies of Cervical Cancer, Appleby P, Beral V, Berrington de González A, Colin D, Franceschi S, Goodhill A, Green J, Peto J, Plummer M, Sweetland S. Cervical cancer and hormonal contraceptives: collaborative reanalysis of individual data for 16,573 women with cervical cancer and 35,509 women without cervical cancer from 24 epidemiological studies. Lancet. 2007 Nov 10;370(9599):1609-21. doi: 10.1016/S0140-6736(07)61684-5. PMID: 17993361. www.thelancet.com
  12. Trussel J. Contraceptive failure in the United States. Contraception 2011; 83: 397-404. doi: 10.1016/j.contraception.2011.01.021 DOI
  13. Vinogradova Y, Coupland C, Hippisley-Cox J. Use of combined oral contraceptives and risk of venous thromboembolism: nested case-control studies using the QResearch and CPRD databases. BMJ 2015; 350: h2135. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  14. MacClellan LR, Giles W, Cole J, et al. Probable migraine with visual aura and risk of ischemic stroke: the stroke prevention in young women study. Stroke 2007; 38: 2438-45. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  15. Skovlund CW, Mørch LS, Kessing LV, Lidegaard Ø. Association of Hormonal Contraception With Depression. JAMA Psychiatry 2016 Nov 1; 73(11): 1154-1162. pmid:27680324 PubMed
  16. Skovlund CW, Mørch LS, Kessing LV, et al. Association of Hormonal Contraception With Suicide Attempts and Suicides. Am J Psychiatry 2017 Nov 17. pmid:29145752 PubMed