Co to jest bakteryjne zapalenie stawów?
Bakteryjne zapalenie stawów to zakażenie wywołane przez bakterie w jednym lub, w pojedynczych przypadkach, w kilku stawach. W terminologii medycznej nazywa się to zapaleniem stawów. Zwykle dotyczy dużych stawów, takich jak staw biodrowy, kolanowy lub ramienny; zasadniczo jednak zakażone mogą zostać wszystkie stawy. Bakterie przeważnie pochodzą z pobliskiej rany; zwłaszcza po ugryzieniu przez zwierzę lub człowieka w tkance bardzo często rozprzestrzeniają się zakaźne drobnoustroje. Patogeny mogą się także przedostać do stawu przez układ krwionośny w przebiegu niewyleczonej choroby zakaźnej. Mogą się znaleźć w stawie również podczas zabiegu operacyjnego w obrębie stawu.
Szczególnie często choroba ta dotyka osoby starsze (powyżej 65. roku życia), ale zachorować mogą również dzieci. Nierzadko w obrębie zakażonego stawu doszło w przeszłości doszło do urazu lub choroby. Z tego powodu choroba ta dotyka częściej pacjentów z zaburzeniami stawów, takimi jak choroby reumatyczne lub pacjentów z protezami stawów. Takim stanom zapalnym sprzyjają również choroby osłabiające układ odpornościowy. Dotyczy to pacjentów np. z cukrzycą lub z chorobą alkoholową, a także pacjentów stosujących leki hamujące układ odpornościowy.
Jakie objawy towarzyszą bakteryjnemu zapaleniu stawów?
Choroba rozpoczyna się ostrym obrzękiem, wzmożonym uciepleniem, zaczerwienieniem i bólem stawu. Już po krótkim czasie dochodzi do ograniczenia ruchomości stawu w wyniku obrzęku i bólu. Z reguły temperatura ciała rośnie (gorączka), dochodzi do pogorszenia ogólnego stanu fizycznego (wyczerpanie, złe samopoczucie).
Diagnostyka
Jeśli staw jest ucieplony i opuchnięty, zawsze należy wziąć pod uwagę bakteryjne zapalenie stawów. Obecność innego zakażenia w organizmie wzmacnia podejrzenie. Możliwość bakteryjnego zakażenia stawu trzeba od razu wziąć pod uwagę również u pacjentów z implantami stawu lub po innej operacji stawu. Przy zakażeniu stawu kolanowego lub biodrowego często dochodzi do obrzęku węzłów chłonnych, na przykład w pachwinie. Pod tym względem choroba ta różni się na przykład od dny moczanowej.
W celu potwierdzenia rozpoznania przeprowadza się badanie krwi. We krwi są podwyższone OB, CRP i poziom leukocytów. W niektórych przypadkach pobiera się niewielką ilość płynu stawowego w celu zbadania go na obecność bakterii. W przypadku podejrzenia bakteryjnego zapalenia stawów chory powinien być natychmiast hospitalizowany.
Leczenie
Dla korzystnego rokowania decydujące jest szybkie wdrożenie antybiotykoterapii. Leczenie należy rozpocząć w ciągu 24–48 godzin od wystąpienia objawów. W szpitalu antybiotyki są zwykle podawane w postaci wlewu bezpośrednio do krwiobiegu. W niektórych przypadkach konieczne jest codzienne płukanie zajętego stawu. W tym celu pobiera się zakażony płyn stawowy i płucze staw sterylnym płynem. Czasami konieczne jest chirurgiczne usunięcie części błony maziowej.
Na początku konieczne jest unieruchomienie stawu. Po kilku dniach można rozpocząć ćwiczenia ruchowe, aby nie dopuścić do zesztywnienia stawu. Leczenie prowadzone pod kierunkiem fizjoterapeuty jest bardzo ważne i powinno być systematycznie kontynuowane w domu, aby zapewnić utrzymanie optymalnych funkcji stawu.
Rokowanie
Bez leczenia staw ulega uszkodzeniu i całkowitemu usztywnieniu. Jeśli leczenie zostało wdrożone wcześnie, a pacjent jest poza tym zdrowy, rokowanie jest dobre. Większe ryzyko powikłań lub zaburzeń gojenia dotyczy np. osób z chorobami współistniejącymi, osłabionym układem odpornościowym, uporczywymi patogenami i/lub późnym wdrożeniem leczenia.
Możliwe powikłania obejmują sepsę (zakażenie krwi, rozprzestrzenienie się drobnoustrojów w całym organizmie), tworzenie się przetok w okolicy stawu, uszkodzenie nerwów lub naczyń krwionośnych, utrzymujący się ból, ograniczoną mobilność i zakrzepy krwi. Z tych powodów konieczna jest szybka hospitalizacja i odpowiednie leczenie.
Niezależnie od rozpoczęcia leczenia każdy pacjent z zapaleniem stawów jest w pewnym stopniu narażony na ograniczenia ruchu w stawie. Aby zachować prawidłowy zakres ruchu w stawie, niezbędne są regularne ćwiczenia.
Dodatkowe informacje
- Pierwsza pomoc w przypadku ugryzienia przez zwierzę
- Dna moczanowa
- Reumatoidalne zapalenie stawów
- Obrzęk węzłów chłonnych
- Sepsa (zakażenie krwi)
- Zakrzepy krwi w kończynie górnej lub dolnej (zakrzepica żył głębokich)
- Antybiotykoterapia
- Bakteryjne zapalenie stawów — informacje dla lekarzy
Autorzy
- Susanne Meinrenken, dr n. med., Brema
Link lists
Authors
Previous authors
Updates
Gallery
Snomed
References
Based on professional document Bakteryjne zapalenie stawów. References are shown below.
- Horowitz D.L., Katzap E., Horowitz S., Barilla-LaBarca M-L. Approach to septic arthritis, Am Fam Physician 2011, 84: 653-60, American Family Physician
- Mathews C.J., Weston V.C., Jones A., Field M., Coakley G. Bacterial septic arthritis in adults, Lancet 2010, 375: 846-55, PubMed
- Busch J.L. Septic Arthritis, Medscape, aktualizacja: 06.12.2018, emedicine.medscape.com
- García-Arias M., Balsa A., Mola E.M. Septic arthritis, Best Pract Res Clin Rheumatol 2011, 25: 407-21, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Phillips J.E, Crane T.P., Noy M., Elliott T.S., Grimer R.J.. The incidence of deep prosthetic infections in a specialist orthopaedic hospital: a 15-year prospective survey, J Bone Joint Surg Br 2006, 88: 943-8, PubMed
- Choong P.F., Dowsey M.M., Carr D., Daffy J., Stanley P. Risk factors associated with acute hip prosthetic joint infections and outcome of treatment with a rifampin-based regimen, Acta Orthop 2007, 78: 755-65, PubMed
- Yokoe D.S., Avery T.R., Platt R., et al. Reporting surgical site infections following total hip and knee arthroplasty: impact of limiting surveillance to the operative hospital, Clin Infect Dis 2013, 57(9): 1282-8, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Smith J.W., Piercy E.A. Infectious arthritis, Clin Infect Dis 1995, 20: 225-30, PubMed
- Kaandorp C.J., Van Schaardenburg D., Krijnen P., Habbema J.D., van de Laar M.A. Risk factors for septic arthritis in patients with joint disease. A prospective study, Arthritis Rheum 1995, 38: 1819-25, PubMed
- Margaretten M.E., Kohlwes J., Moore D., Bent S. Does this patient have septic arthritis? JAMA 2007, 297: 1478-88, Journal of the American Medical Association
- Cooper C., Cawley M.I. Bacterial arthritis in an English health district: a 10 year review, Ann Rheum Dis 1986, 45: 458-63, PubMed
- Le Dantec L., Maury F., Flipo R.M., et al. Peripheral pyogenic arthritis. A study of one hundred seventy-nine cases, Rev Rhum Engl Ed 1996, 63: 103-10, PubMed
- Zieger M.M., Dörr U., Schulz R.D. Ultrasonography of hip joint effusions, Skeletal Radiol 1987, 16: 607-11, PubMed
- Graif M., Schweitzer M.E., Deely D., Matteucci T. The septic versus non-septic inflamed joint: MRI characteristics. Skeletal Radiol 1999, 28: 616-20, PubMed
- Matthews P.C., Berendt A.R., McNally M.A., et al. Diagnosis and management of prosthetic joint infection, BMJ 2009, 338: 1773, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Kaandorp C.J., Krijnen P., Moens H.J., Habbema J.D., van Schaardenburg D. The outcome of bacterial arthritis: a prospective community-based study, Arthritis Rheum 1997, 40: 884-92, PubMed