Klatka piersiowa kurza

W przypadku klatki piersiowej kurzej mostek jest mocno wygięty do przodu z powodu nieprawidłowego wzrostu. Nie prowadzi to do żadnych ograniczeń fizycznych, ale dla osoby dotkniętej tym problemem może być trudne z kosmetycznego punktu widzenia.

Co to jest klatka piersiowa kurza?

Klatka piersiowa kurza (002).jpg
Klatka piersiowa kurza

Definicja

W przypadku klatki piersiowej kurzej chrząstka między mostkiem a żebrami rośnie nieprawidłowo, powodując wybrzuszenie przedniej ściany klatki piersiowej. Nie prowadzi to do żadnych ograniczeń fizycznych. Jednak dla osoby dotkniętej tym problemem może to być kłopotliwe pod względem kosmetycznym.

Przyczyny

Zasadniczo przyczyna nieprawidłowego wzrostu chrząstki żebrowej nie jest znana. Deformacja zaczyna objawiać się w dzieciństwie i może nasilać się w kolejnych fazach wzrostu. Badania wykazały rodzinne występowanie kurzej klatki piersiowej. Niekiedy ta wada rozwojowa może też występować jako element zespołu, czyli obrazu klinicznego z kilkoma objawami. Na przykład w zespole Marfana. W tym przypadku choroby serca i inne nieprawidłowości szkieletu mogą wystąpić w tym samym czasie co klatka piersiowa kurza.

Częstotliwość występowania

Klatka piersiowa kurza jest rzadko spotykaną wadą rozwojową. Według obliczeń wada ta występuje u 0,06% populacji. Ta choroba częściej dotyka mężczyzn niż kobiety (4:1).

Badania dodatkowe

Rozpoznanie stawia się na podstawie charakterystycznej zmiany w klatce piersiowej. Inne badania zazwyczaj nie są wymagane. 

Leczenie

Powód leczenia zależy głównie od obciążenia psychicznego danej osoby. Z medycznego punktu widzenia w większości przypadków nie ma powodu do leczenia.

Jeśli zmiany są bardzo wyraźne, można zastosować gorset, który należy nosić przez ponad 14 godzin dziennie przez 7-12 miesięcy. Leczenie można rozpocząć w wieku 12-14 lat. W przypadku bardzo dużego nasilenia zmian może być konieczna konsultacja w celu rozważenia leczenia chirurgicznego.

Rokowanie

Rokowanie bez terapii zależy od konsekwencji psychologicznych. Dostępne są jednak dobre metody leczenia.

Dodatkowe informacje

Autorka

  • Marcin Major, lekarz, Kraków (recenzent)
  • Susanna Allahwerde, lekarz rodzinny, Berlin

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit

References

Based on professional document Klatka piersiowa kurza. References are shown below.

  1. Loff S, Sauter H. Highly Efficient Conservative Treatment of Pectus Carinatum in Compliant Patients. Eur J Pediatr Surg 2015; 25: 421-424. pmid:25111271 PubMed
  2. Fortmann C, Petersen C. Surgery for Deformities of the Thoracic Wall: No More than Strengthening the Patient's Self-Esteem?. Eur J Pediatr Surg 2018; 28: 355-360. pmid:30130828 PubMed
  3. Obermeyer RJ, Goretsky MJ. Chest wall deformities in pediatric surgery. Surg Clin North Am. 2012 Jun. 92(3):669-84. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  4. Kotzot D, Schwabegger AH. Etiology of chest wall deformities – a genetic review for the treating physician. J Pediatr Surg 2009; 44: 2004-2011. doi:10.1016/j.jpedsurg.2009.07.029 DOI
  5. Scarci M, Bertolaccini L. Open repair of pectus carinatum. J Vis Surg 2016; 2: 50. pmid:29078478 PubMed
  6. Fonkalsrud EW. Surgical correction of pectus carinatum: lessons learned from 260 patients. J Pediatr Surg. 2008 Jul. 43(7):1235-43. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  7. Calloway EH, Chhotani AN, Lee YZ, Phillips JD. Three-dimensional computed tomography for evaluation and management of children with complex chest wall anomalies: useful information or just pretty pictures? J Pediatr Surg. 2011 Apr. 46(4):640-7. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  8. De Matos AC, Bernardo JE, Fernandes LE. Surgery of chest wall deformities. Eur J Cardiothorac Surg 1997 Sep; 12(3): 345-50. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  9. Abramson H, Aragone X, Blanco J, Ciano A. Minimally invasive repair of pectus carinatum and how to deal with complications. J Vis Surg 2016; 23: 64. pmid:29078492 PubMed
  10. Lacquet LK, Morshuis WJ, Folgering HT. Long-term results after correction of anterior chest wall deformities. J Cardiovasc Surg (Torino) 1998; 39(5): 683-8. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov