Łożysko przodujące

Łożysko przodujące to nieprawidłowe położenie łożyska, w którym częściowo lub całkowicie pokrywa ono ujście wewnętrzne szyjki macicy.

Co to jest łożysko przodujące?

Łożysko przodujące
łożysko przodujące

 

Łożysko przodujące to nieprawidłowe położenie łożyska, w którym częściowo lub całkowicie pokrywa ono ujście wewnętrzne szyjki macicy. Jest to dla łożyska położenie nietypowe.

Typowe objawy łożyska przodującego obejmują nagłe bezbolesne krwawienie z pochwy bez skurczów macicy. Tendencja do krwawienia wzrasta wraz ze zbliżaniem się terminu porodu. Wynika to z faktu, że najniższa część macicy rozszerza się.

Krwawienie może być wywołane przez stosunek płciowy lub skurcze macicy. Krwawienie może również wystąpić po raz pierwszy podczas porodu.

W badaniu ultrasonograficznym przed 20. tygodniem ciąży stwierdza się, że łożysko jest nietypowo zlokalizowane u 5–6% ciężarnych kobiet. Nieprawidłowe położenie łożyska pod koniec ciąży występuje u mniej niż 1% ciężarnych kobiet. Jest tak ponieważ łożysko przesuwa się od ujścia szyjki macicy w górę w miarę rozszerzania się dolnego obszaru macicy.

Przyczyna

Łożysko przodujące może wystąpić, jeśli zapłodniona komórka jajowa zagnieździ się zbyt nisko w macicy. Inną przyczyną może być wyjątkowo duże łożysko, takie jak w przypadku ciąży mnogiej.

Ryzyko wystąpienia łożyska przodującego wzrasta wraz z liczbą porodów. Inne czynniki ryzyka to wiek, wcześniejsze cesarskie cięcie (sectio caesarea) lub wcześniejsze łożysko przodujące.

Rozpoznanie

Jeśli pod koniec ciąży występują bezbolesne krwawienia, podejrzewa się łożysko przodujące. Rozpoznanie potwierdza badanie ultrasonograficzne.

W przypadku wystąpienia tego rodzaju objawów (bezbolesne krwawienie) należy niezwłocznie zasięgnąć porady lekarza. Pacjentka zostanie przewieziona do szpitala, gdzie zostanie wykonane badanie macicy. Konieczne jest przyjęcie do szpitala, ponieważ krwawienie może nasilić się podczas badań. Najważniejszym badaniem jest badanie ultrasonograficzne.

Jeżeli lekarz lub położna stwierdzi podczas rutynowego badania w 17–19 tygodniu ciąży łożysko przodujące, konieczne jest ponowne badanie w 30–32 tygodniu ciąży. Ma to wyjaśnić, czy ta nietypowa lokalizacja w dalszym ciągu występuje.

Leczenie

Jeżeli w 17–23 tygodniu występuje łożysko przodujące, pacjentka zostanie poproszona o prowadzenie takiego samego trybu życia jak dotychczas. Ponowne badanie ultrasonograficzne zostanie przeprowadzone około 30 lub 32. tygodnia ciąży. Jeśli łożysko przodujące nie ustąpi, pacjentka zostanie poproszona o zachowanie większej ostrożności. Nie powinna do końca ciąży odbywać stosunków seksualnych ani używać tamponów. Przede wszystkim istnieje ryzyko przedwczesnego urodzenia dziecka. Dlatego najważniejszą strategią jest przedłużenie ciąży do czasu zakończenia dojrzewania płuc u płodu.

Badanie USG powtarza się w 36. tygodniu ciąży, ponieważ łożysko może przemieszczać się w górę aż do momentu porodu. Jeśli nie występuje krwawienie lub w razie krwawienia można szybko dostać się do szpitala położniczego, ciężarna może dalej pozostawać w domu.

Przy łożysku przodującym można w przypadku zagrożenia przedwczesnym porodem podawać środki przeciwbólowe, a także kortyzon w celu przyspieszenia dojrzewania płuc dziecka. Za pomocą tak zwanej amniopunkcji (zwanej także amniocentezą) można określić, czy płuca dziecka są wystarczająco dojrzałe do planowanego porodu (cesarskiego cięcia).

Jeśli łożysko całkowicie pokrywa ujście macicy, dziecko musi zostać urodzone przez cesarskie cięcie (sectio caesarea). Jeśli łożysko tylko częściowo zakrywa ujście macicy, wiele matek może urodzić drogami natury.

W przypadku poważnego krwawienia konieczne jest wykonanie ostrego cięcia cesarskiego (sectio caesarea) ze względu na zagrożenie życia matki i dziecka.

Rokowanie

W większości przypadków rokowania są dobre, niezależnie od tego, czy poród odbywa się drogami natury, czy poprzez cesarskie cięcie (sectio caesarea). Położenie miednicowe i poprzeczne mogą występować nieco częściej w przypadku łożyska przodującego. Poważne i zagrażające życiu powikłania u matki i dziecka są rzadkie.

Autorzy

  • Philipp Ollenschläger, dziennikarz medyczny, Kolonia

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit

References

Based on professional document Łożysko przodujące. References are shown below.

  1. Sakornbut E, Leeman L, Fontaine P. Late pregnancy bleeding. Am Fam Physician 2007; 75: 1199-206. American Family Physician
  2. Bhide A, Prefumo F, Moore J, Hollis B, Thilaganathan B. Placental edge to internal os distance in the late third trimester and mode of delivery in placenta praevia. BJOG 2003; 110: 860-4. PubMed
  3. Getahun D, Oyelese Y, Salihu HM, Ananth CV. Previous cesarean delivery and risks of placenta previa and placental abruption. Obstet Gynecol 2006; 107: 771-8. pmid:16582111 PubMed
  4. Getahun D, Oyelese Y, Salihu HM, Ananth CV. Previous cesarean delivery and risks of placenta previa and placental abruption. Obstet Gynecol 2006; 107: 771-8. PubMed
  5. Faiz AS, Ananth CV. Etiology and risk factors for placenta previa: an overview and meta-analysis of observational studies. J Matern Fetal Neonatal Med 2003; 13: 175-90. PubMed
  6. Mustafa SA, Brizot ML, Carvalho MH, Watanabe L, Kahhale S, Zugaib M. Transvaginal ultrasonography in predicting placenta previa at delivery: a longitudinal study. Ultrasound Obstet Gynecol 2002; 20: 356-9. PubMed
  7. Comstock CH, Love JJ Jr, Bronsteen RA, Lee W, Vettraino IM, Huang RR, et al. Sonographic detection of placenta accreta in the second and third trimesters of pregnancy. Am J Obstet Gynecol 2004; 190: 1135-40. PubMed
  8. Wu S, Kocherginsky M, Hibbard JU. Abnormal placentation: twenty-year analysis. Am J Obstet Gynecol 2005; 192: 1458-61. PubMed
  9. ACOG Committee on Obstetric Practice. Placenta accreta. ACOG Committee opinion No. 266, January 2002. Obstet Gynecol 2002; 99: 169-70. PubMed
  10. Royal College of Obstetricians and Gynaecologists (RCOG). Placenta praevia and placenta praevia accreta: diagnosis and management. Guideline No. 27. London: RCOG, 2005.
  11. Neilson JP. Interventions for suspected placenta praevia. Cochrane Database of Systematic Reviews 2003, Issue 2. Art. No.: CD001998. DOI: 10.1002/14651858.CD001998. DOI
  12. Wing DA, Paul RH, Millar LK. Management of the symptomatic placenta previa: a randomized, controlled trial of inpatient versus outpatient expectant management. Am J Obstet Gynecol 1996; 175: 806-11. PubMed
  13. Sharma A, Suri V, Gupta I. Tocolytic therapy in conservative management of symptomatic placenta previa. Int J Gynaecol Obstet 2004; 84: 109-13. PubMed
  14. National Collaborating Centre for Women's and Children's Health. Antenatal care: routine care for the healthy pregnant woman. Clinical Guideline. London: RCOG, 2003.
  15. Vergani P, Ornaghi S, Pozzi I, et al. Placenta previa: distance to internal os and mode of delivery. Am J Obstet Gynecol 2009; 201: 227-9. PubMed
  16. Vahanian SA, Lavery JA, Ananth CV et al. Placental implantation abnormalities and risk of preterm delivery: a systematic review and metaanalysis. Am J Obstet Gynecol 2015 Oct; 213(4 Suppl): S78-90. pmid:26428506 PubMed
  17. Dashe JS, McIntire DD, Ramus RM, Santos-Ramos R, Twickler DM. Persistence of placenta previa according to gestational age at ultrasound detection. Obstet Gynecol 2002; 99: 692-7. PubMed
  18. Taipale P, Hiilesmaa V, Ylostalo P. Transvaginal ultrasonography at 18-23 weeks in predicting placenta previa at delivery. Ultrasound Obstet Gynecol 1998; 12: 422-5. PubMed
  19. Becker RH, Vonk R, Mende BC, Ragosch V, Entezami M. The relevance of placental location at 20-23 gestational weeks for prediction of placenta previa at delivery: evaluation of 8650 cases. Ultrasound Obstet Gynecol 2001; 17: 496-501. PubMed
  20. Spong CY, Mercer BM, D'alton M, et al. Timing of indicated late-preterm and early-term birth. Obstet Gynecol 2011; 118:323. PubMed
  21. American College of Obstetricians and Gynecologists. ACOG committee opinion no. 560: Medically indicated late-preterm and early-term deliveries. Obstet Gynecol 2013; 121:908. PubMed
  22. Bhide A, Thilaganathan B. Recent advances in the management of placenta previa. Curr Opin Obstet Gynecol 2004; 16: 447-51. PubMed
  23. Cobo E, Conde-Agudelo A, Delgado J, Canaval H, Congote A. Cervical cerclage: an alternative for the management of placenta previa? Am J Obstet Gynecol 1998; 179: 122-5. PubMed