Wykorzystywanie seksualne dzieci

Wykorzystywanie seksualne dzieci i młodzieży jest postacią zespołu dziecka maltretowanego i odnosi się do czynności seksualnych, które są sprzeczne z wolą dziecka lub na które nie może ono świadomie wyrazić zgody z powodu braku doświadczenia. Wykorzystywanie seksualne może powodować szeroki zakres szkód somatycznych i psychicznych oraz poważnie upośledzać rozwój dziecka.

Co to jest wykorzystywanie seksualne dzieci?

Definicja

Wykorzystywanie seksualne dzieci jest postacią zespołu dziecka maltretowanego i odnosi się do sytuacji, w których czynności seksualne są wykonywane na dziewczętach i chłopcach wbrew ich woli lub gdy nie mogą świadomie wyrazić zgody z powodu braku doświadczenia. Wykorzystywanie seksualne obejmuje gwałt, inny pochwowy, oralny lub analny stosunek seksualny bądź penetrację. Formami wykorzystywania seksualnego są także inne kontakty fizyczne i dotykanie, oraz zmuszanie dziecka do seksualnego stymulowania sprawcy. Ponadto pojęcie wykorzystywania seksualnego obejmuje przelotne dotknięcia o wydźwięku seksualnym, obnażanie się, pokazywanie pornografii lub werbalne/wirtualne próby zbliżenia seksualnego. Wykorzystywanie seksualne ma miejsce również wtedy, gdy dziecko jest nakłaniane do udziału w czynności o seksualnym podtekście lub do obecności podczas czynności seksualnych między innymi osobami.

Kazirodztwo odnosi się do aktów seksualnych między osobami, które są ze sobą biologicznie spokrewnione. Wykorzystywanie seksualne w rodzinie obejmuje kazirodcze stosunki seksualne między bliskimi członkami rodziny. Należy zauważyć, że do pewnego wieku normalne jest, że dzieci widzą swoich rodziców nago, są przez nich myte i śpią w tym samym łóżku. Również w tym przypadku mogą występować znaczne różnice kulturowe.

Definicja prawna

Dziecko, ze względu na swój wiek, nie jest w stanie zrozumieć, co oznacza wyrażenie zgody na czynności seksualne i zgodne z nią działanie. Jako młodocianych definiuje się osoby w wieku od 14 do 17 lat. Wykorzystywanie seksualne osób młodocianych obejmuje akty seksualne dokonywane przez osoby dorosłe z osobami młodocianymi, które wykorzystują brak zdolności do samostanowienia seksualnego, lub przez osoby dorosłe bądź dojrzałe osoby młodociane z osobami młodocianymi, które mają charakter płatny.

Wykorzystywanie seksualne podopiecznego jest również karalne, tzn.. czynności seksualne dokonywane przez pewną osobę z jej biologicznym lub adoptowanym dzieckiem bądź z młodymi ludźmi, z którymi istnieje relacja edukacyjna albo opiekuńcza.

Objawy

Konsekwencje wykorzystywania seksualnego mogą być bardzo różne. U dzieci często rozwija się poczucie bezradności i izolacji,zaburzenia lękowe albo zachowania samookaleczające. Także depresje są częstym skutkiem wykorzystywania seksualnego i mogą prowadzić do bezsenności, braku poczucia własnej wartości samobójstwa. Zachowanie seksualne dziecka, które nie jest adekwatne do jego wieku, może być również wyrazem przeżytego wykorzystania seksualnego. Nierzadko zdarza się, że osoby dotknięte tym problemem mają trudności z obdarzeniem innej osoby zaufaniem i do wieku dorosłego cierpią na zaburzenia psychiczne, na przykład zespół stresu pourazowego.

Przyczyny

Wykorzystywanie seksualne dotyka dzieci w każdym wieku, ale najczęściej są to dzieci w wieku 8-12 lat. Sprawcami są głównie mężczyźni. Kobiety uczestniczą w około 5% przypadków napaści na tle seksualnym wobec dzieci. W większości przypadków sprawcami są osoby, które dziecko już zna:

  • Niemal 30% napaści na tle seksualnym wobec dzieci poniżej 18 roku życia jest popełnianych przez członków rodziny.
  • 30-70% napaści jest popełnianych przez przyjaciół lub znajomych rodziny.
  • 15-30% jest popełnianych przez osoby nieznajome.

Dziewczęta częściej padają ofiarą przemocy ze strony członków rodziny, podczas gdy chłopcy częściej padają ofiarą napaści ze strony osób nieznajomych. Przypadki wykorzystywania ze strony osób spoza rodziny są często zdarzeniami jednorazowymi, podczas gdy wykorzystywanie w rodzinie zdarza się częściej.

Istnieją pewne czynniki, które mogą leżeć u podstaw bądź zwiększać ryzyko wystąpienia przypadku wykorzystywania seksualnego w rodzinie. Dzieci narażone na inne formy przemocy i zaniedbania częściej padają ofiarami wykorzystywania seksualnego. Ryzyko zwiększają sytuacje, w których sami rodzice byli ofiarami złego traktowania w dzieciństwie lub jeśli w rodzinie występują inne przypadki przemocy.

Badania dodatkowe

Istnieją różne możliwości uzyskania przez lekarzy informacji o przypadkach wykorzystywania. Osoby, które padły ofiarą wykorzystywania, mogą szukać pomocy medycznej bezpośrednio lub powiedzieć o tym zaufanym osobom, takim jak przyjaciele, członkowie rodziny lub nauczyciele. Z drugiej strony, również niektóre zaburzenia somatyczne i psychiczne oraz nieprawidłowości w zachowaniu mogą wskazywać na możliwość istnienia zespołu dziecka maltretowanego.

Specjaliści, na przykład psychiatrii dzieci i młodzieży, rozmawiają z dzieckiem i rodziną, korzystając z wcześniej zdefiniowanych protokołów. Diagnoza zespołu dziecka maltretowanego jest często trudnym procesem i powinni w nim uczestniczyć specjaliści przeszkoleni w zakresie psychologii. Wykorzystywanie seksualne często pozostawia nieznaczne lub niewyraźne ślady lub urazy. Badanie przedmiotowe po możliwym akcie wykorzystywania seksualnego jest zatem przeprowadzane przez lekarzy specjalizujących się w medycynie sądowej.

Leczenie

  • Głównym celemdziałania po stwierdzonym przypadku wykorzystywania seksualnego jest ochrona dziecka przed kolejnymi napaściami na tle seksualnym.
  • Proces ujawniania nadużyć seksualnych może być bardzo stresujący dla wszystkich zaangażowanych stron. Dlatego już podczas badania dziecko powinno być wspierane przez personel przeszkolony w zakresie psychoterapii, a w razie potrzeby powinno zostać przyjęte do szpitala.
  • Dalsze postępowanie jest ustalane wspólnie przez różnych specjalistów, takich jak pracownicy socjalni, psychoterapeuci, lekarze i, w razie potrzeby, urząd ds. młodzieży.
  • Leczenie dziecka zależy od dolegliwości i konsekwencji psychicznych zdarzenia. Możliwe formy terapii to psychoterapia indywidualna, grupowa lub rodzinna z opiekunami.
  • Ofiary często otrzymują długofalowe wsparcie psychoterapeutyczne i są zaangażowane w sieć pomocy składającą się z różnych specjalistów, aby złagodzić konsekwencje wykorzystywania i zapewnić dziecku długoterminowe bezpieczeństwo.

Rokowanie

  • Wykorzystywanie seksualne dzieci i młodzieży jest traumatycznym wydarzeniem, które może powodować krótko- i długoterminowe skutki.
  • Konsekwencje zależą od kilku czynników, w tym wieku dziecka, rodzaju i częstotliwości napaści na tle seksualnym oraz klimatu emocjonalnego w rodzinie.
  • U 20-40% dzieci wykorzystywanych seksualnie, pojawiają się w dzieciństwie problemy psychiczne.
  • Długoterminowe skutki zależą w dużej mierze od kompleksowego wsparcia po tym zdarzeniu, ale osoby nim dotknięte są bardziej narażone na problemy ze zdrowiem psychicznym i trudności adaptacyjne w dorosłym życiu.
  • U około 20% dorosłych pojawiają się poważne zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania.

Dodatkowe informacje

Autorzy

  • Markus Plank, MSc BSc, dziennikarz medyczny i naukowy, Wiedeń
  • Lek. Jonas Klaus, Fryburg Bryzgowijski
  • Julia Trifyllis [imię i nazwisko], dr n. med., [tytuł] specjalista ginekologii i położnictwa, Münster/W.

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit

References

Based on professional document Wykorzystywanie seksualne dzieci i młodzieży. References are shown below.

  1. Priebe G & Svedin CG. Prevalence, characteristics and associations of sexual abuse with sociodemographics and consensual sex in a population-based sample of Swedish adolescents. J Child Sex Abuse 2009;18(1):19-39. PubMed
  2. Molnar BE, Buka SL, Kessler RC. Child sexual abuse and subsequent psychopathology: results from the National Comorbidity Survey. Am J Public Health 2001; 91: 753-60. PubMed
  3. Hanson RF, Saunders B, Kilpatrick D, Resnick H, Crouch JA, Duncan R. Impact of childhood rape and aggravated assault on adult mental health. Am J Orthopsychiatry 2001; 71: 108-19. PubMed
  4. Macfie J, Cicchetti D, Toth SL. Dissociation in maltreated versus nonmaltreated preschool-aged children. Child Abuse Negl 2001; 25: 1253-67. PubMed
  5. Lentsch K, Johnson CF. Do physicians have adequate knowledge of child sexual abuse? Surveys of practicing physicians, 1986 and 1996. Child Maltreat 2000; 5: 72-78. PubMed
  6. Ingram DM, Everett VD, Ingram DL. The relationship between the transverse hymenal orifice diameter by the separation technique and other possible markers of sexual abuse. Child Abuse Negl 2001; 25: 1109-20. PubMed
  7. Johnson CF. Child sexual abuse. Lancet 2004; 364: 462-70. PubMed
  8. Ladson S, Johnson CF, Doty RE. Do physicians recognize sexual abuse? Am J Dis Child 1987; 141: 411-15. PubMed