Program Szczepień Ochronnych

Program Szczepień Ochronnych (PSO)1

  • Program Szczepień ochronnych stanowi załącznik do komunikatu Głównego Inspektora Sanitarnego w sprawie zasad przeprowadzania szczepień ochronnych w danym roku i jest najbardziej szczegółową podstawą prawną regulującą kwestie szczepień.
  • Jest publikowany w Dzienniku Urzędowym Ministra Zrowia do 31 października w roku poprzedzającym realizację
  • Program Szczepień Ochronnych składa się z następujących części - poniżej w artykule przedstawiono szerzej każdą z nich:
    • szczepienia obowiązkowe
      • szczepienia obowiązkowe dzieci i młodzieży według wieku - kalendarz szczepień
        • wariant szczepień z użyciem szczepionki wysokoskojarzonej (DTaP-IPV-Hib)
      • szczepienia obowiązkowe osób narażonych w sposób szczególny na zakażenie w związku z przesłankami klinicznymi lub epidemiologicznymi
      • szczepienia poekspozycyjne
    • szczepienia zalecane
    • informacje uzupełniające - zasady szczepień przeciw wybranym chorobom zakaźnym
    • ogólne zasady przeprowadzania i organizacji szczepień

Szczepienia obowiązkowe

Szczepienia obowiązkowe dzieci i młodzieży według wieku - Kalendarz Szczepień

  • O ile Charakterystyka Produktu Leczniczego nie wskazuje inaczej, szczepienia przewidziane zgodnie z kalendarzem szczepień do realizacji w określonym miesiącu lub roku życia dziecka mogą być wykonywane jednocześnie w trakcie jednej wizyty szczepiennej – szczepionki należy podawać w różne miejsca ciała z użyciem oddzielnych strzykawek i igieł zgodnie z Charakterystyką Produktu Leczniczego; decyzję o liczbie i rodzaju szczepień wykonywanych w czasie jednej wizyty szczepiennej podejmuje lekarz
  • Poniżej zamieszczono kalendarz szczepień zgodnie z PSO 2025, w tym wariant z zastosowaniem szczepionki wysokoskojarzonej (DTaP-IPV-Hib)
WIEK SZCZEPIENIE PRZECIW UWAGI

W ciągu 24 godzin po urodzeniu

GRUŹLICY - śródskórnie

 

 

 

 

WZW typu B (pierwsza dawka szczepienia podstawowego) - domięśniowo lub podskórnie

Szczepienie noworodków przeciw GRUŹLICY powinno być przeprowadzone w 1. dobie życia albo nie później niż do dnia wypisu ze szpitala

 

Szczepienie noworodków przeciw WZW typu B powinno być przeprowadzone w 1. dobie życia

W 2. miesiącu życia (od ukończenia 6. tygodnia życia)

ROTAWIRUSY (pierwsza dawka szczepienia podstawowego w schemacie 2 lub 3-dawkowym) – doustnie

WZW typu B (druga dawka szczepienia podstawowego) – domięśniowo lub podskórnie

 

 

BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI (pierwsza dawka szczepienia podstawowego) – domięśniowo lub podskórnie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

HAEMOPHILUS INFLUENZAE typu b (pierwsza dawka szczepienia podstawowego) - domięśniowo lub podskórnie

STREPTOCOCCUS PNEUMONIAE (pierwsza dawka szczepienia podstawowego) – domięśniowo

 

 

 

Druga dawka szczepionki WZW typu B może być podana po 4 tygodniu życia w szczególnych sytuacjach klinicznych

 

W przypadku dzieci z przeciwwskazaniami do szczepienia przeciw KRZTUŚCOWI szczepionką pełnokomórkową oraz u dzieci urodzonych przed ukończeniem 37. tygodnia ciąży lub urodzonych z masą urodzeniową poniżej 2500 g należy zastosować szczepionkę z bezkomórkowym komponentem krztuśca

W przypadku dzieci z przeciwwskazaniami do szczepienia przeciw KRZTUŚCOWI szczepienie jest przeprowadzane szczepionką błoniczo-tężcową (DT)

W 4. miesiącu życia (po upływie 4 tygodni od pierwszej dawki)

ROTAWIRUSY (druga dawka szczepienia podstawowego w schemacie 2- lub 3-dawkowym) - doustnie

 

W 4. miesiącu życia (od ukończenia 12. tygodnia życia)

POLIOMYELITIS (pierwsza dawka szczepienia podstawowego) – domięśniowo lub podskórnie

 

W 4. miesiącu życia (od ukończenia 14. tygodnia życia – po upływie 8 tygodni od pierwszej dawki)

BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI (druga dawka szczepienia podstawowego) – domięśniowo lub podskórnie

HAEMOPHILUS INFLUENZAE typu b (druga dawka szczepienia podstawowego) – domięśniowo lub podskórnie

STREPTOCOCCUS PNEUMONIAE (druga dawka szczepienia podstawowego) – domięśniowo

 

W 5.–6. miesiącu życia (po upływie 4 tygodni od drugiej dawki)

ROTAWIRUSY (trzecia dawka szczepienia podstawowego w przypadku schematu 3-dawkowego)

 

W 6. miesiącu życia (po upływie 8 tygodni od drugiej dawki)

BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI (trzecia dawka szczepienia podstawowego) – domięśniowo lub podskórnie

HAEMOPHILUS INFLUENZAE typu b (trzecia dawka szczepienia podstawowego)

 

W 6. miesiącu życia (po upływie 8 tygodni od pierwszej dawki)

POLIOMYELITIS (druga dawka szczepienia podstawowego) – domięśniowo lub podskórnie

 

W 7. miesiącu życia (od ukończenia 6. miesiąca życia)

WZW typu B (trzecia dawka szczepienia podstawowego) – domięśniowo lub podskórnie

 

W 13.–15. miesiącu życia (od ukończenia 12. miesiąca życia)

ODRZE, ŚWINCE, RÓŻYCZCE (szczepienie podstawowe) – domięśniowo lub podskórnie

 

 

STREPTOCOCCUS PNEUMONIAE (trzecia dawka szczepienia podstawowego) - domięśniowo

Podawane w wywiadzie przebycie zachorowania na ODRĘ, ŚWINKĘ lub RÓŻYCZKĘ nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia

 

co najmniej 6 miesięcy od drugiej dawki

W 16.–18. miesiącu życia

BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI (czwarta dawka szczepienia podstawowego) – domięśniowo lub podskórnie

HAEMOPHILUS INFLUENZAE typu b (czwarta dawka szczepienia podstawowego) – domięśniowo lub podskórnie

POLIOMYELITIS (trzecia dawka szczepienia podstawowego) – domięśniowo lub podskórnie

 

 

W 6. roku życia

BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI (pierwsza dawka szczepienia przypominającego) – domięśniowo lub podskórnie

 

 

 

 

POLIOMYELITIS (szczepienie przypominające) – domięśniowo lub podskórnie

ODRZE, ŚWINCE, RÓŻYCZCE (szczepienie przypominające) – domięśniowo lub podskórnie

Szczepionką zawierającą bezkomórkowy komponent krztuśca np. DTaP-IPV

W przypadku dzieci z przeciwwskazaniami do szczepienia przeciw KRZTUŚCOWI szczepienie jest przeprowadzane szczepionką błoniczo-tężcową (DT)

W 14. roku życia

BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI (druga dawka szczepienia przypominającego) – domięśniowo lub podskórnie

 

Szczepionką ze zmniejszoną zawartością komponentu krztuścowego zawierającą bezkomórkowy komponent krztuśca Tdap

W przypadku dzieci z przeciwwskazaniami do szczepienia przeciw KRZTUŚCOWI szczepienie jest przeprowadzane szczepionką błoniczo-tężcową (Td)

W 19. roku życia

 

BŁONICY, TĘŻCOWI (trzecia dawka szczepienia przypominającego) – domięśniowo lub podskórnie

Szczepionką przeciw BŁONICY i TĘŻCOWI (Td)

Wariant kalendarza szczepień z wykorzystaniem szczepionki wysokoskojarzonej (DTaP-IPV-Hib)

WIEK SZCZEPIENIE PRZECIW UWAGI
W ciągu 24 godzin po urodzeniu

GRUŹLICY - śródskórnie

 

 

 

 

WZW typu B (pierwsza dawka szczepienia podstawowego) - domięśniowo lub podskórnie

Szczepienie noworodków przeciw GRUŹLICY powinno być przeprowadzone w 1. dobie życia albo nie później niż do dnia wypisu ze szpitala

 

W 2. miesiącu życia (od ukończenia 6. tygodnia życia)

ROTAWIRUSY (pierwsza dawka szczepienia podstawowego w schemacie 2 lub 3-dawkowym) – doustnie

WZW typu B (druga dawka szczepienia podstawowego) - domięśniowo lub podskórnie

 

BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI, POLIOMYELITISHAEMOPHILUS INFLUENZAE typu b (pierwsza dawka szczepienia podstawowego) – domięśniowo lub podskórnie

 

 

 

STREPTOCOCCUS PNEUMONIAE (pierwsza dawka szczepienia podstawowego) – domięśniowo

 

 

 

 

 

 

wykonywane szczepionką skojarzoną (DTaP-IPV-Hib)

W przypadku dzieci z przeciwwskazaniami do szczepienia przeciw KRZTUŚCOWI szczepienie jest wykonywane szczepionką błoniczo-tężcową (DT) oraz szczepionką przeciw HAEMOPHILUS INFLUENZAE typu b

W 4. miesiącu życia (po upływie 4 tygodni od pierwszej dawki) ROTAWIRUSY (druga dawka szczepienia podstawowego w schemacie 2- lub 3-dawkowym) - doustnie  
W 4. miesiącu życia (od ukończenia 14. tygodnia życia) BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI, POLIOMYELITISHAEMOPHILUS INFLUENZAE typu b (druga dawka szczepienia podstawowego) – domięśniowo lub podskórnie  
W 4. miesiącu życia (od ukończenia 14. tygodnia życia – po upływie 8 tygodni od pierwszej dawki) STREPTOCOCCUS PNEUMONIAE (druga dawka szczepienia podstawowego) – domięśniowo  
W 5.–6. miesiącu życia (po upływie 4 tygodni od drugiej dawki) ROTAWIRUSY (trzecia dawka szczepienia podstawowego w przypadku schematu 3-dawkowego)  

W 6.–7. miesiącu życia

WZW typu B (trzecia dawka szczepienia podstawowego) - domięśniowo lub podskórnie

BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI, POLIOMYELITISHAEMOPHILUS INFLUENZAE typu b (trzecia dawka szczepienia podstawowego) – domięśniowo lub podskórnie

 

W 13.–15. miesiącu życia (od ukończenia 12. miesiąca życia)

ODRZE, ŚWINCE, RÓŻYCZCE (szczepienie podstawowe) – domięśniowo lub podskórnie

 

 

STREPTOCOCCUS PNEUMONIAE (trzecia dawka szczepienia podstawowego) - domięśniowo

Podawane w wywiadzie przebycie zachorowania na ODRĘ, ŚWINKĘ lub RÓŻYCZKĘ nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia

W 16.–18. miesiącu życia

BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI, POLIOMYELITIS i HAEMOPHILUS INFLUENZAE typu b (czwarta dawka szczepienia podstawowego) – domięśniowo lub podskórnie

 

Indywidualny kalendarz szczepień

  • W przypadku odstępstw od realizacji szczepień dzieci zgodnie z PSO (opóźnienia w realizacji z przyczyn medycznych, unikanie obowiązku szczepień, chęć uwzględnienia preparatów wysokoskojarzonych) często zachodzi konieczność ustalania indywidalnego kalendzarza szczepień
    • najczęściej dotyczy dzieci z opóźnieniami lub brakami w relizacji programu szczepień
  • W przypadku układania dla pacjenta indywidualnego kalendarza szczepień należy wziąć pod uwagę jego wiek, obowiązujący w danym roku kalendarz szczepień, stan uodpornienia, możliwość zastosowania szczepionek skojarzonych oraz możliwość jednoczesnego szczepienia różnymi preparatami podczas jednej wizyty
    • obowiązek przeprowadzania niektórych szczepień istnieje tylko do granicy określonego wieku2 (np. w przypadku szczepienia przeciw H. influenzae typu B obowiązek istnieje do ukończenia 5. roku życia, w przypadku szczepienia przeciw gruźlicy obowiązek istnieje do ukończenia 15. roku życia itd.)

Alternatywny kalendarz szczepień

  • Alternatywny kalendarz szczepień dotyczy stosowania alternatywnych preparatów szczepionek - zwykle wysokoskojarzonych, zamiast preparatów zapewnionych przez stacje sanitarno-epidemiologiczne, u dzieci bez braku i opóźnień w realizacji szczepień
    • stosowanie preparatów wysokoskojarzonych poprawia komfort i bezpieczeństwo szczepień, zmniejsza liczbę iniekcji
    • alternatywne kalendarze szczepień dotyczą zazwyczaj najmłodszych dzieci - najwięcej szczepień wykonuje się w pierwszym roku życia
    • schematy szczepień podstawowych preparatami wysokoskojarzonymi odbiegają w niewielkim stopniu od schematów preparatów pojedynczych - należy kierować się zaleceniami zawartymi w ChPL w trakcie ustalania terminów kolejnych szczepień 
      • PSO na 2025 rok uwzględnia schemat szczepień obowiązkowych z wykorzystaniem szczepionki wysokoskojarzonej (DTaP-IPV-Hib)

Szczepienia obowiązkowe osób narażonych w sposób szczególny na zakażenie w związku z przesłankami klinicznymi lub epidemiologicznymi

  • Szczepienia obowiązkowe osób narażonych w sposób szczególny są w całości finansowane ze środków publicznych
  • W PSO 2025 wyszczególniono grupę pacjentów szczególnie narażonych - biorców przeszczepów oraz pacjentów po splenektomii/z zaburzeniami czynności śledziony, którzy obowiązani są do szczepień przeciwko kilkunastu chorobom:
    • błonicy
    • inwazyjnym zakażeniom H. influenzae typu B
    • inwazyjnym zakażeniom S. pneumoniae
    • krztuścowi
    • śwince
    • poliomyelitis
    • różyczce
    • odrze
    • tężcowi
    • wirosowemu zapaleniu wątroby typu B
  • Ponadto wyszczególniono szczepienia przeciw ospie wietrznej, WZW typu B oraz zakażeniom S. pneumoniae, jako obowiązkowe dla poszczególnych grup osób - tabela poniżej
SZCZEPIENIE OSOBY OBOWIĄZANE DO PODDANIA SIĘ SZCZEPIENIU UWAGI
inwazyjne zakażenia STREPTOCOCCUS PNEUMONIAE

osoby do ukończenia 19. roku życia:

-po urazie lub z wadą ośrodkowego układu nerwowego, przebiegającą z wyciekiem płynu mózgowo-rdzeniowego

-przed wszczepieniem lub po wszczepieniu implantu ślimakowego

-przed lub po leczeniu immunosupresyjnym lub biologicznym

-z wrodzonymi lub nabytymi niedoborami odporności, z nowotworami, małopłytkowością idiopatyczną, sferocytozą wrodzoną

-z wrodzonymi wadami serca i przewlekłymi chorobami serca

-z przewlekłą niewydolnością nerek lub zespołem nerczycowym

-z chorobami metabolicznymi, w tym cukrzycą

-z przewlekłymi chorobami płuc, w tym astmą

zgodnie z Charakterystyką Produktu Leczniczego oraz z aktualną wiedzą medyczną

 

więcej informacji w artykule: Szczepienie przeciw pneumokokom

WIRUSOWE ZAPALENIE WĄTROBY TYPU B

-uczniowie szkół medycznych, którzy nie byli szczepieni przeciw WZW typu B

-osoby szczególnie narażone na zakażenie w wyniku styczności z osobą zakażoną WZW typu B, które nie były szczepione przeciw WZW typu B

-osoby zakażone wirusem zapalenia wątroby typu C

-osoby wykonujące zawód medyczny narażone na zakażenie, które nie były szczepione przeciw WZW typu B

-osoby w fazie zaawansowanej choroby nerek z filtracją kłębuszkową poniżej 30 ml/min oraz osoby dializowane

-osoby przed lub po przeszczepieniu komórek krwiotwórczych, narządów wewnętrznych, splenektomii, albo z asplenią, z zaburzeniami czynności śledziony

-kobiety planujące ciążę, które nie były szczepione przeciw WZW typu B

zgodnie z Charakterystyką Produktu Leczniczego oraz z aktualną wiedzą medyczną

więcej informacji w artykule: Szczepienie przeciw WZW typu B

Nie należy szczepić osób uprzednio zaszczepionych podstawowo przeciw WZW typu B, o ile posiadają wykrywalny poziom przeciwciał anty Hbs.

U osób zdrowych nie przewiduje się rutynowych szczepień przypominających.

W celu oceny odporności poszczepiennej u osób z grup ryzyka zakażenia WZW typu B, zaleca się określenie poziomu przeciwciał anty HBs nie wcześniej, niż po 4 tygodniach od podania ostatniej dawki szczepienia podstawowego (najlepiej między 4. i 6. tygodniem).

OSPA WIETRZNA

osoby do ukończenia 19. roku życia, które nie chorowały na ospę wietrzną:

-z upośledzeniem odporności wrodzonym lub nabytym o wysokim ryzyku ciężkiego przebiegu choroby

-przed planowanym leczeniem immunosupresyjnym lub chemioterapią

-dzieci i młodzież z otoczenia osób określonych powyżej

-dzieci i młodzież przebywające w zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych, zakładach opiekuńczo-leczniczych, rodzinnych domach dziecka, domach dla matek z małoletnimi dziećmi, domach pomocy społecznej, placówkach opiekuńczo-wychowawczych, interwencyjnych ośrodkach preadopcyjnych, żłobkach lub klubach dziecięcych

zgodnie z Charakterystyką Produktu Leczniczego oraz z aktualną wiedzą medyczną

więcej informacji w artykule: Szczepienie przeciw ospie wietrznej

Szczepienia poekspozycyjne

  • Szczepienia poekspozycyjne są w całości finansowane ze środków publicznych, zarówno dla osób ubezpieczonych jak i nieubezpieczonych, niezależnie od czasu pobytu na terytorium Rzeczpospolitej
  • Szczepienia poekspozycyjne wg PSO obejmują szczepienie przeciw tężcowi, błonicy oraz wśckeliźnie dla osób narażonych
  • Szczegółowe informacje na temat postępowania poekspozycyjnego w przypadku tężca i wścieklizny w artykułach:
  • Poniższa tabela przedstawia obowiązkowe szczepienia poekspozycyjne,  zgodnie z PSO na 2025 rok1
SZCZEPIENIE OSOBY OBOWIĄZANE DO PODDANIA SIĘ SZCZEPIENIU UWAGI
BŁONICA

obowiązek dotyczy osób narażonych na zakażenie, które miały styczność z chorym na błonicę

szczepionką skojarzoną przeciw błonicy i tężcowi (Td) albo szczepionką monowalentną przeciw błonicy (d albo D).

liczba dawek i schemat szczepienia – zgodnie z Charakterystyką Produktu Leczniczego i zaleceniami lekarza.

TĘŻEC obowiązek dotyczy osób zranionych, narażonych na zakażenie tężcem

szczepionką monowalentną przeciw tężcowi (T) albo szczepionką skojarzoną przeciw błonicy i tężcowi (Td) albo szczepionką przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi ze zmniejszoną zawartością komponentu krztuścowego zawierającą bezkomórkowy komponent krztuśca (Tdap) – w przypadku osób objętych zgodnie z częścią I. PSO obowiązkiem szczepień przeciw krztuścowi

liczba dawek i schemat szczepienia – zgodnie z Charakterystyką Produktu Leczniczego i zaleceniami lekarza

WŚCIEKLIZNA

obowiązek dotyczy osób mających styczność ze zwierzęciem chorym na wściekliznę lub podejrzanym o zakażenie wirusem wścieklizny

liczba dawek i schemat szczepienia – zgodnie z Charakterystyką Produktu Leczniczego i zaleceniami lekarza

Szczepienia zalecane

Informacje uzupełniające

Szczepienia dzieci urodzonych przedwcześnie

  • Zalecane jest szczepienie dzieci urodzonych przedwcześnie zgodnie z ich wiekiem chronologicznym, tj. liczonym od momentu narodzin
  • U dzieci urodzonych poniżej 32. tygodnia ciąży zalecane jest wykonanie pierwszych szczepień (BCG, WZW typu B, DTaP, IPV, Hib, PCV, ROTA) w trakcie hospitalizacji, o ile pozwala na to ich stan kliniczny
  • Informacje o dedykowanych schematach szczepienia, które są zalecane u dzieci urodzonych przedwcześnie znajdują się w sekcjach dotyczących poszczególnych szczepień, zaleceniach towarzystw naukowych oraz Charakterystyce Produktu Leczniczego szczepionki, którą planuje się wykonać szczepienie

Zasady szczepień przeciw wybranym chorobom zakaźnym

Ogólne zasady przeprowadzania i organizacji szczepień

  • W tej części PSO zawarto ogólne informacje na temat przeprowadzania szczepień a także informacje na temat szczepień wyrównawczych w ramach indywidualnych kalendarzy szczepień oraz szczepień pracowniczych
  • Więcej szczegółowych informacji na ten temat w artykule: Ogólne zasady i cel wykonywania szczepień
  • Informacje z tej części PSO zamieszczono poniżej.

 

  • Obowiązkowe szczepienia ochronne są realizowane szczepionkami, które zostały zakupione przez ministra właściwego do spraw zdrowia z przeznaczeniem dla realizacji Programu Szczepień Ochronnych w populacji ogólnej lub w określonych grupach ryzyka klinicznego i epidemiologicznego. Obowiązkowe szczepienie ochronne może być wykonane szczepionką inną niż szczepionka zakupiona przez ministra właściwego do spraw zdrowia. W takim przypadku osoba szczepiona ponosi koszt zakupu szczepionki.
  • Przy przeprowadzaniu szczepień ochronnych należy stosować następujące zasady:
    • o ile Charakterystyka Produktu Leczniczego nie wskazuje inaczej, szczepienia przewidziane zgodnie z kalendarzem szczepień do realizacji w określonym miesiącu lub roku życia dziecka mogą być wykonywane jednocześnie w trakcie jednej wizyty szczepiennej – szczepionki należy podawać w różne miejsca ciała z użyciem oddzielnych strzykawek i igieł zgodnie z Charakterystyką Produktu Leczniczego. Decyzję o liczbie i rodzaju szczepień wykonywanyc w czasie jednej wizyty szczepiennej podejmuje lekarz za zgodą rodziców lub opiekunów prawnych
    • odstęp czasu między dwiema różnymi szczepionkami zawierającymi żywe drobnoustroje powinien być nie krótszy niż 4 tygodnie; odstęp czasu między różnymi szczepionkami niezawierającymi żywych drobnoustrojów jest dowolny, z zachowaniem niezbędnego odstępu dla uniknięcia nałożenia się ewentualnego niepożądanego odczynu poszczepiennego (NOP) na kolejne szczepienie
    • odstęp czasu między szczepionką zawierającą żywe drobnoustroje, a szczepionką niezawierającą żywych drobnoustrojów jest dowolny, z zachowaniem niezbędnego odstępu dla uniknięcia nałożenia się ewentualnego NOP na kolejne szczepienie
    • odstęp czasu między kolejnymi dawkami tej samej szczepionki powinien być zgodny z Charakterystyką Produktu Leczniczego dotyczącymi schematu szczepienia; może on ulec wydłużeniu, ale nie powinien być skracany;
    • określony w części I. PSO (Szczepienia obowiązkowe dzieci i młodzieży) wiek dziecka należy rozumieć jak w przykładzie: dziecko, które ukończyło 5 lat jest w 6. roku życia
    • od dnia 1 października 2023 r. wszystkie szczepienia zalecane są niezwłocznie po ich wykonaniu dokumentowane w elektronicznej Karcie Szczepień (e-Karcie Szczepień)
    • szczepienie zalecane, udokumentowane w papierowej dokumentacji medycznej pacjenta, może być wpisane jako szczepienie historyczne w e-Karcie Szczepień

Szczepienia wyrównawcze

  • W przypadku dzieci i młodzieży, u których z różnych przyczyn (np. długotrwałe odroczenie terminu przeprowadzenia szczepienia, niedopełnienie obowiązku szczepień, przesłanki epidemiologiczne lub organizacyjne w zakresie szczepień) nie przeprowadzono obowiązkowych szczepień ochronnych w terminach określonych w obowiązującym kalendarzu szczepień, należy jak najszybciej przeprowadzić szczepienia wyrównawcze, aby zminimalizować ryzyko zachorowania u nieszczepionej osoby
  • Szczepienie wyrównawcze przeciw zakażeniom i chorobom zakaźnym objętym obowiązkiem szczepień ochronnych, są obowiązkowe do ukończenia wieku wskazanego w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 27 września 2023 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych2. Po ukończeniu wieku, dla którego dane szczepienie jest obowiązkowe, szczepienie to nie jest już wymagane prawem i staje się szczepieniem jedynie zalecanym (osoba szczepiona ponosi koszt zakupu szczepionki). W przypadku szczepionek, które wymagają wielodawkowego schematu szczepienia podstawowego, szczepienie rozpoczęte przed ukończeniem wieku, dla którego jest ono obowiązkowe, jest kontynuowane bezpłatnie u osoby szczepionej, aż do zakończenia schematu szczepienia podstawowego z użyciem szczepionek zakupionych ze środków publicznych – którymi rozpoczęto szczepienie
  • Szczepienia wyrównawcze należy prowadzić według indywidualnego planu szczepień – indywidualnego kalendarza szczepień, zwanego dalej „IKSz” (patrz wyżej)
  • Przeprowadzone w ramach IKSz szczepienia mają prowadzić co najmniej do uodpornienia przeciw chorobom zakaźnym, które są objęte obowiązkowymi szczepieniami ochronnymi, a ponadto za zgodą rodziców, opiekunów prawnych lub osoby szczepionej również przeciw innym chorobom zakaźnym
  • W IKSz lekarz planuje, przy zastosowaniu dostępnych szczepionek dla danej osoby (biorąc pod uwagę jej wiek i stan zdrowia), schemat szczepienia zgodny z określonymi w Charakterystyce Produktu Leczniczego najkrótszymi odstępami czasu między dawkami
  • W ramach IKSz można stosować szczepionki zakupione przez rodziców, opiekunów prawnych lub osobę szczepioną
  • IKSz wpisuje się do dokumentacji medycznej
  • U osób, u których nie zostało udokumentowane przeprowadzenie szczepienia podstawowego powinno się przeprowadzić szczepienie podstawowe, w przypadku wątpliwości, co do stanu uodpornienia, przeprowadzenie szczepienia może być poprzedzone oznaczeniem poziomu przeciwciał odpornościowych
  • U osób, u których zostało udokumentowane przeprowadzenie szczepienia podstawowego w niepełnym zakresie, niezależnie od odstępu czasu od podania ostatniej udokumentowanej dawki szczepienia, nie należy ponawiać pełnego szczepienia podstawowego, lecz jedynie uzupełnić brakujące dawki szczepienia podstawowego. Dla osób z obniżoną odpornością immunologiczną mogą znajdować zastosowanie odrębne wytyczne w tym zakresie
  • U osoby nieszczepionej przeciw gruźlicy, która miała styczność z chorym na gruźlicę należy przeprowadzić diagnostykę, a w przypadku wykluczenia gruźlicy wykonać niezwłocznie szczepienie

Szczepienia pracownicze

  • Szczepienia pracowników narażonych na działanie czynników chorobotwórczych są finansowane dwutorowo
    • większość szczepień jest finansowana przez pracodawcę, na mocy odpowiednich ustaw (wymieniono poniżej), rozporządzenie Rady Ministrów z 2012 roku określa również zalecany zakres szczepień
    • szczepienia pracowników medycznych przeciw WZW typu B są finansowane ze środków publicznych, szczepienia zalecane dla tej grupy są natomiast ujęte w PSO w części: Szczepienia zalecane, koszt szczepionki pokrywa pracownik
  • Szczepienia pracownicze określone w odpowiednich rozporządzeniach są w całości finansowane przez pracodawców:
    • Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 stycznia 2012 r. w sprawie wykazu rodzajów czynności zawodowych oraz zalecanych szczepień ochronnych wymaganych u pracowników, funkcjonariuszy, żołnierzy lub podwładnych podejmujących pracę, zatrudnionych lub wyznaczonych do wykonywania tych czynności (Dz. U. poz. 40)4
    • Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 22 kwietnia 2005 r. w sprawie szkodliwych czynników biologicznych dla zdrowia w środowisku pracy oraz ochrony zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki (Dz. U. poz. 716, z 2008 r. poz. 288 oraz z 2020 r. poz. 2234)5
  • Rodzaje czynności zawodowych oraz zalecane dla nich szczepienia ochronne zawiera poniższa tabela (na podstawie rozporządzenia)4
RODZAJE CZYNNOŚCI ZAWODOWYCH ZALECANE SZCZEPIENIA OCHRONNE
Czynności, w trakcie których dochodzi do kontaktu z materiałem biologicznym pochodzenia ludzkiego (krew i inne płyny ustrojowe oraz wydaliny i wydzieliny) lub sprzętem skażonym tym materiałem biologicznym. Szczepienia przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B
Czynności przy produkcji i dystrybucji żywności oraz wymagające kontaktu z żywnością w zakładach zbiorowego żywienia Szczepienia przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A
Czynności, których wykonywanie jest związane z wyjazdami na obszary o wysokiej endemiczności wirusowego zapalenia wątroby typu A Szczepienia przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A
Czynności przy usuwaniu odpadów komunalnych lub konserwacji urządzeń służących temu celowi Szczepienia przeciw tężcowi
Czynności przy usuwaniu odpadów komunalnych i nieczystości ciekłych lub konserwacji urządzeń służących temu celowi.

Szczepienia przeciw: tężcowi, wirusowemu zapaleniu wątroby typu A, durowi brzusznemu

Czynności wymagające kontaktu z glebą lub przy obsłudze zwierząt gospodarskich Szczepienia przeciw tężcowi
Czynności bezpośrednio związane z uprawą roślin lub hodowlą zwierząt na obszarach endemicznego występowania zachorowań na kleszczowe zapalenie mózgu Szczepienia przeciw kleszczowemu zapaleniu mózgu
Czynności wykonywane w kompleksach leśnych oraz na terenach zadrzewionych na obszarach endemicznego występowania zachorowań na kleszczowe zapalenie mózgu. Szczepienia przeciw kleszczowemu zapaleniu mózgu
Czynności związane z bezpośrednią stycznością z osobami przyjeżdżającymi z obszarów występowania zachorowań na błonicę lub związane z wyjazdami na obszary występowania zachorowań na błonicę  Szczepienia przeciw błonicy
Czynności związane z diagnostyką wścieklizny u zwierząt, praca w laboratorium z materiałem zawierającym wirusa wścieklizny lub związana z narażeniem na zakażenie wirusem wścieklizny w laboratoriach wirusologicznych, w których prowadzona jest hodowla wirusa wścieklizny. Czynności wymagające kontaktu z dzikimi zwierzętami mogącymi stanowić zagrożenie przeniesienia zakażenia na człowieka. Szczepienia przeciw wściekliźnie
Czynności podejmowane w trakcie pełnienia służby lub wykonywania pracy w urzędach, jednostkach podległych i nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, ministra właściwego do spraw zagranicznych, Ministra Sprawiedliwości oraz Szefa Służby Celnej, przy wykonywaniu których osoby je wykonujące są narażone na działanie biologicznego czynnika chorobotwórczego mogącego wywołać chorobę zakaźną, a podanie szczepionki przeciw tej chorobie zakaźnej powoduje uodpornienie na nią Szczepienia przeciw: tężcowi, błonicy, durowi brzusznemu, wściekliźnie, wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, wirusowemu zapaleniu wątroby typu A, kleszczowemu zapaleniu mózgu, japońskiemu zapaleniu mózgu, zakażeniom wywoływanym przez Neisseria meningitidis, odrze, śwince, różyczce, ospie wietrznej, poliomyelitis, grypie, żółtej gorączce, zakażeniom wywołanym przez Streptococcus pneumoniae, wąglikowi, cholerze, ospie prawdziwej, jadowi kiełbasianemu

 

Źródła

Piśmiennictwo

  1. Komunikat Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia 31 października 2024 r. w sprawie Programu Szczepień Ochronnych na rok 2025, DZ. URZ. Min. Zdr. 2024.93 dziennikmz.mz.gov.pl
  2. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 27 września 2023 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych, Dz.U. 2023 poz. 2077 isap.sejm.gov.pl
  3. Obwieszczenie Ministra Zdrowia z dnia 8 maja 2025 r. w sprawie wykazu zalecanych szczepień ochronnych, dla których zakup szczepionek został objęty finansowaniem przez ministra właściwego do spraw zdrowia, DZ. URZ. Min. Zdr. 2024.52 dziennikmz.mz.gov.pl
  4. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 stycznia 2012 r. w sprawie wykazu rodzajów czynności zawodowych oraz zalecanych szczepień ochronnych wymaganych u pracowników, funkcjonariuszy, żołnierzy lub podwładnych podejmujących pracę, zatrudnionych lub wyznaczonych do wykonywania tych czynności, Dz. U. 2012 poz. 40 isap.sejm.gov.pl
  5. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 22 kwietnia 2005 r. w sprawie szkodliwych czynników biologicznych dla zdrowia w środowisku pracy oraz ochrony zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki, Dz. U. poz. 716, z 2008 r. poz. 288 oraz z 2020 r. poz. 2234 isap.sejm.gov.pl
  6. Ustawa z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, Dz.U. 2008 nr 234 poz. 1570 isap.sejm.gov.pl
  7. Wakcynologia praktyczna; red. Ciechanowski P, Mrożek-Budzym D; wyd. Alfa-medica press, wydanie IX, 2023
  8. Obwieszczenie Ministra Zdrowia z dnia 25 lipca 2024 r. w sprawie wykazu zalecanych szczepień ochronnych, dla których zakup szczepionek został objęty finansowaniem przez ministra właściwego do spraw zdrowia, Dz. U. Min. Zdr. 2024.52 dziennikmz.mz.gov.pl
  9. Zalecenia Ministra Zdrowia dotyczące realizacji szczepień przeciw ludzkiemu wirusowi brodawczaka (HPV) w ramach powszechnego programu szczepień, obowiązujące od 1 września 2024 roku www.gov.pl
  10. Narodowy Instytut Zdrowia Pulicznego oraz Główny Inspektorat Sanitarny, Szczepienia ochronne w Polsce w 2023 roku, biuletyn roczny wwwold.pzh.gov.pl

Autorzy

  • Natalia Jagiełła, specjalista medycyny rodzinnej, Kraków

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit