Status szczepienia
- Szczepienie obowiązkowe do ukończenia 15. roku życia
Preparaty
- Żywa szczepionka, liofilizowana, zawierająca żywy atenuowany szczep Bacillus Calmette-Guérin (BCG)
- 0,1ml podanie śródskórne metodą Mantoux w zewnętrzną, 1/3 górną część lewego ramienia
- Zarejestrowany jeden preparat szczepionki przeciwko gruźlicy
Schemat szczepienia
- 1 dawka szczepienia
- szczepionka powinna być podana po urodzeniu, przed wypisaniem z oddziału noworodkowego
- Brak zaleceń podawania dawek przypominających
-
Miejsce szczepienia przeciw gruźlicy w Kalendarzu Szczepień - patrz artykuł: Program Szczepień Ochronnych
Wskazania
- Szczepienie obowiązkowe dla wszystkich noworodków, w przypadku opoźnień lub czasowych przeciwwskazań do szczepienia, należy uzupełnić szczepienie jak najszyciej - do ukończenia 15. roku życia1
- w przypadku wystąpienia wątpliwości co do statusu zaszczepienia, szczepienie przeciw gruźlicy może być przeprowadzone po konsultacji w poradni specjalistycznej przeprowadzającej szczepienia ochronne
- dzieci u których w rodzinie rozpoznano złożony zespół zaburzeń odporności - należy odroczyć do czasu wykluczenia zespołu
- w przypadku dzieci urodzonych przedwcześnie wykonuje się po osiągnięciu stabilnej masy ciała powyżej 2000g
-
w przypadku noworodków urodzonych przez matki zakażone wirusem HIV, szczepienie przeciw gruźlicy powinno być poprzedzone konsultacją specjalistyczną - decyzję o szczepieniu podejmuje specjalista chorób zakaźnych lub lekarz poradni specjalistycznej przeprowadzającej szczepienia ochronne
Przeciwwskazania
- Ogólnie przyjęte przeciwwskazania do szczepień oraz specyficzne swoiste przeciwwskazania:
- masa ciała poniżej 2000g
- przebyta lub czynna gruźlica
- wrodzone niedobory odporności, w przypadku niedoborów nabytych - do czasu ich ustąpienia
- dodatni odczyn tuberkulinowy
- zakażenie HIV
- brak aktualnego badania w kierunku HIV u matki w ciąży (33 - 37 Hbd) - do czasu wykonania aktualnego badania
- choroby nowotworowe
- immunosupresja
- stan po przeszczepieniu szpiku lub narządu miąższowego
- stan po splenektomii
- dzieci matek otrzymujących leczenie immunosupresyjne, w tym leczenie biologiczne w ciągu 3 miesięcy przed porodem
- przeciwwskazanie nie dotyczy leczenia: azatiopryną, cyklosporyną, takrolimusem, glikokortykosteroidami
- ciąża
Niepożądane odczyny poszczepienne
- Najczęstszą przyczyną niepożądanych odczynów poszczepiennych po zaszczepieniu przeciwko gruźlicy, jest nieprawidłowa metoda podania (zbyt głębokie podanie)
- Mogą wystąpić:
- odczyny miejscowe:
- ropień podskórny
- owrzodzenie lub krosta przekraczająca normy dla prawidłowego odczynu - ponad 10mm u noworodków, ponad 20mm u dzieci starszych
- poronny fenomen Kocha: przyspieszony odczyn poszczepienny w postaci nacieczenia i owrzodzenia, średnicy nawet kilku cm, pojawiający się pomiędzy 2.-7. dniem po szczepieniu i gojący się w ciągu kilku miesięcy - wymaga dalszej diagnostyki, moze świadczyć o wcześniejszym zachorowaniu na gruźlicę (prawidłowa ewolucja odczynu - patrz: prawidłowy odczyn poszczepienny)
- keloid
- zmiany w lokalnych węzłach chłonnych:
- powiększenie węzłów chłonnych - średnica powyżej 10mm
- ropne zapalenie węzłów chłonnych
- toczeń
- rumień guzowaty
- uogólniony rozsiew gruźlicy:
- uogólnione zakażenie
- zmiany narządowe
- gruźlicze zapalenie kości
- odczyny miejscowe:
- Większość niepożądanych odczynów poszczepiennych nie wymaga interwencji lekarskiej, ustępuje samoistnie i wymaga jedynie obserwacji
- Zgłoszenie podejrzenia wystąpienia NOP należy przesłać w formie elektronicznej na specjalnym formularzu dla szczepienia przeciw gruźlicy (wzór w załączniku do odpowiedniego rozporządzenia2), związek czasowy pomiędzy wystapieniem potencjalnego NOP a szczepieniem przeciw gruźlicy wynosi 12 miesięcy
Informacje dodatkowe
- Ewolucja prawidłowego odczynu poszczepiennego3:
- zaraz po prawidłowym śródskórnym podaniu szczepionki przeciwko gruźlicy u większości powstaje białawy bąbel, średnicy około 8-10mm, który znika po kilku minutach
- w 2-3 dniu po szczepieniu może powstać niewielki, kilkumilimetrowy naciek z pęcherzykiem w miejscu podania, który zazwyczaj ulega szybkiemu wygojeniu (obecny szczególnie często u noworodków)
- po 2-3 tygodniach w miejscu szczepienia powstaje naciek z krostą na szczycie, o średnicy około 2-5mm, a następnie owrzodzeniem, ulega samoistnemu wygojeniu po 2-3 miesiącach
- u większości, po szczepieniu pozostaje blizna o średnicy 3-10mm
- u 10% szczepionych przeciw gruźlicy nie dochodzi do powstania charakterystycznej blizny
- prawidłowym odczynem poszczepiennym jest także niewielkie powiększenie lokalnych węzłów chlonnych - razem z odczynem w miejscu podania tworzą poszczepienny zespół pierwotny
- Skuteczność szczepień w zapobieganiu rozwojowi gruźlicy płuc wynosi około 50%, rozsianym krwiopochodnym postaciom wynosi około 75-90%
-
Pomimo braku udokumentowania przeprowadzenia szczepienia przeciw gruźlicy, nie należy go przeprowadzać u osoby z blizną poszczepienną lub która chorowała na gruźlicę - w celu prawidłowej kwalifikacji do szczepienia przypadki wątpliwe należy konsultować w poradni specjalistycznej przeprowadzającej szczepienia ochronne1
Źródła
Piśmiennictwo
- Komunikat Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia 31 października 2024 r. w sprawie Programu Szczepień Ochronnych na rok 2025, DZ. URZ. Min. Zdr. 2024.93 dziennikmz.mz.gov.pl
- Obwieszczenie Ministra Zdrowia z dnia 26 stycznia 2024 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie niepożądanych odczynów poszczepiennych oraz kryteriów ich rozpoznawania isap.sejm.gov.pl
- Wakcynologia praktyczna; red. Ciechanowski P, Mrożek-Budzym D; wyd. Alfa-medica press, wydanie IX, 2023
Autorzy
- Natalia Jagiełła, specjalista medycyny rodzinnej, Kraków