Wodniak jądra

W przypadku wodniaka w mosznie gromadzi się płyn surowiczy. Wrodzony wodniak jest spowodowany osłabieniem otrzewnej, które powoduje przedostawanie się płynu z jamy brzusznej do moszny.

Co to jest wodniak?

Wodniak to nagromadzenie płynu w mosznie. Rozróżnia się wodniaka komunikującego i niekomunikującego. W przypadku wodniaka komunikującego istnieje połączenie z jamą brzuszną, dzięki czemu objętość płynu może zmieniać się w ciągu dnia. Ta forma wodniaka występuje prawie wyłącznie u dzieci.

Najczęstsze dolegliwości związane z opuchniętą moszną to uczucie ucisku lub ciężkości oraz praktyczne problemy związane ze zwiększeniem jej objętości. Często ogranicza to swobodę ruchów i sprawia, że normalne ubrania stają się zbyt ciasne. Opuchnięta moszna może być również postrzegana jako problem estetyczny. W niektórych przypadkach obszar ten może być wrażliwy na dotyk lub bolesny.

Dokładny wskaźnik zachorowalności u noworodków jest niepewny. W różnych badaniach stwierdzono, że u chłopców wynosi od 6% do 58%. Wrodzony wodniak często wykrywa się dopiero w wieku 1-2 lat, natomiast przewlekły lub wtórny wodniak pojawia się zwykle po 40. roku życia. W 7-10% przypadków wodniaki występują po obu stronach.

Przyczyna

Wodniak komunikujący zwykle wynika z wrodzonego osłabienia otrzewnej, co powoduje przedostawanie się płynu z jamy brzusznej do moszny. Jego objętość często zwiększa się w ciągu dnia z powodu wzrostu ciśnienia wewnątrzbrzusznego spowodowanego aktywnością fizyczną. Rzadkie wady rozwojowe pęcherza moczowego mogą również prowadzić do powstania wodniaka jądra.

U dorosłych mężczyzn wodniak może wystąpić jako powikłanie choroby. Należą do nich choroby lub urazy moszny, rak jąder, guzy w jamie brzusznej, choroby ogólne, takie jak niewydolność serca lub marskość wątroby, zakażenia, takie jak gruźlica i filarioza oraz przeszczepy nerek.

Diagnoza

Aby postawić diagnozę, lekarz może prześwietlić mosznę lampą, co pozwala wykryć nagromadzenie płynu, który przepuszcza światło. Należy pamiętać, że wodniak jądra może być również pierwszym objawem guza jądra, dlatego oba jądra należy zbadać palpacyjnie. Obecność płynu może jednak utrudniać dokładne badanie, co czyni wizytę u lekarza szczególnie ważną dla postawienia prawidłowej diagnozy.

Badanie ultrasonograficzne może wykryć nagromadzenie płynu wokół jąder. Służy również do wykluczenia chorób jąder.

W zależności od choroby podstawowej mogą zostać przeprowadzone dalsze badania.

Leczenie

U małych chłopców wodniak zazwyczaj nie wymaga leczenia. Wodniaki u dzieci często ustępują samoistnie, ale od 2. roku życia należy rozważyć zabieg operacyjny.

Leczenie jest konieczne tylko wtedy, gdy wodniak powoduje ból. U osób dorosłych dolegliwości mogą zostać złagodzone na krótki czas przez odessanie przez lekarza płynu z moszny igłą. Jednak wodniak zwykle tworzy się ponownie w ciągu kilku tygodni. 

Jeśli wodniak powoduje poważny dyskomfort, można go usunąć chirurgicznie. Istnieją do tego różne techniki chirurgiczne. Jako powikłania mogą wystąpić krwiaki i zakażenia.

Rokowanie

Wodniak może być bardzo nieprzyjemny, ale sam w sobie nie jest niebezpieczny.

U małych dzieci wodniaki często zmniejszają się w ciągu pierwszego roku życia, a następnie zanikają.

U dorosłych mężczyzn z wodniakiem jądra ważne jest, aby znaleźć przyczynę i ją leczyć.

Dodatkowe informacje

Autorzy

  • Marcin Major, lekarz, Kraków (recenzent)
  • Martina Bujard, dziennikarz naukowy, Wiesbaden

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit

References

Based on professional document Wodniak. References are shown below.

  1. Elder ES. Abnormalities of the genitalia in boys and their surgical management. In Campbell`s Urology, 8th edidition. Edited by Walsh PC, Retik AB, Vaughan ED, Wein AJ. Philadelphia, London, New York, St. Lois, Sydney, Toronto. Saunders 2002, p 2377-2379.
  2. Chang YT, Lee JY, Wang JY, Chiou CS, Chang CC. Hydrocele of the spermatic cord in infants and children: its particular characteristics. Urology. 2010 Jul. 76(1):82-6. PMID: 20546873 PubMed
  3. Ben-Ari J, Merlob P, Mimouni F, Rosen O, Reisner SH. The prevalence of high insertion of scrotum, hydrocele and mobile testis in the newborn infant (36-42 weeks gestation). Eur J Pediatr. 1989 ; 148(6): 563-4. PMID: 2787247 PubMed
  4. Kogan BA, Erdem E. Hydrocele. BMJ Best Practice. Last reviewed: 12 Dec 2020, Last updated: 10 Jun 2020 bestpractice.bmj.com
  5. Prodromidou A, Paspala A, Schizas D, Spartalis E, Nastos C, Machairas N. Cyst of the Canal of Nuck in adult females: A case report and systematic review. Biomed Rep. 2020 Jun;12(6):333-338. doi: 10.3892/br.2020.1295. Epub 2020 Mar 27. PMID: 32346477 PubMed
  6. Bayne A, Paduch D, Skoog SJ. Pressure, fluid and anatomical characteristics of abdominoscrotal hydroceles in infants. J Urol 2008; 180: 1720-3. PubMed
  7. Saka R, Okuyama H, Sasaki T, Nose S, Yoneyama C, Tsukada R. Laparoscopic treatment of pediatric hydrocele and the evaluation of the internal inguinal ring. J Laparoendosc Adv Surg Tech A. 2014 Sep. 24(9):664-8. PMID: 24959922 PubMed
  8. Zampieri N, El-Dalati G, Ottolenghi A, Camoglio FS. Percutaneous aspiration for hydroceles after varicocelectomy. Urology. 2009 Nov;74(5):1122-4. doi: 10.1016/j.urology.2009.01.079. Epub 2009 Jul 31. PMID: 19647305. PubMed
  9. Lund L, Kloster A, Cao T. The long-term efficacy of hydrocele treatment with aspiration and sclerotherapy with polidocanol compared to placebo: a prospective, double-blind, randomized study. J Urol. 2014 May. 191(5):1347-50. PMID: 24262498 PubMed
  10. Jahnson S, Sandblom D, Holmäng S. A randomized trial comparing 2 doses of polidocanol sclerotherapy for hydrocele or spermatocele. J Urol. 2011 Oct;186(4):1319-23. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov