Zakres referencyjny
Dla obu płci:
- 3,8–5,5 mmol/l
Wskazania
- Nadciśnienie tętnicze
- Zaburzenia rytmu serca
- Przyjmowanie leków moczopędnych, przeczyszczających
- Ostra i przewlekła niewydolność nerek
- Biegunki, wymioty
- Współistniejące inne zaburzenia elektrolitowe
- Zaburzenie równowagi kwasowo-zasadowej
- Monitorowanie pacjentów intensywnej terapii
Pobieranie próbek i źródła błędów
- Surowica
- Pobrać krew do oznaczenia stężenia potasu z nieuciśniętego naczynia krwionośnego, aby zapobiec hemolizie (ńałszywie zawyżony wynik stężenia potasu).
Ocena wyników badań laboratoryjnych
Podwyższone stężenie potasu:
- Niewydolność nerek
- Hipoaldosteronizm hiporeninowy
- Hemoliza
- Kwasica
- Rozpad mięśni i tkanek (uraz)
- Polekowo - np. ACEI, ARB, diuretyki oszczędzające potas, NLPZ, suplementacja potasu, digoksyna, heparyna, trimetoprym
- Zespół rozpadu nowotworu
- Sepsa
- Hipertermia złośliwa
Obniżone stężenie potasu:
- Utrata płynów np. w przypadku przewlekłych biegunek lub nadużywania środków przeczyszczających
- Zasadowica
- Wymioty/biegunka
- Nerkowa kwasica cewkowa
- Zwiększone wydalanie chlorków
- Cukrzycowa i alkoholowa kwasica ketonowa
- Hiperaldosteronizm pierwotny i wtórny
- zespół Cushinga
- Zwężenia odźwiernika
- Stres (uwalnianie katecholamin)
- Polekowo - np. diuretyki (tiazydowe, pętlowe), glikokortykosteroidy, aminoglikozydy, amfoterycyna B, cisplatyna, β2-mimetyki, insulina, teofilina
- Hipomagnezemia
- Oparzenia
Dalsza diagnostyka i dalsze postępowanie
- Sód, chlor, wapń, parametry czynności nerek