Choroba zwyrodnieniowa rzepki

W chorobie zwyrodnieniowej rzepki dochodzi do zmian na powierzchniach stawowych pomiędzy rzepką a kością udową. Przyczyną jest prawdopodobnie długotrwałe przeciążenie stawu.

Co to jest choroba zwyrodnieniowa rzepki?

Definicja

Choroba zwyrodnieniowa stawów jest chorobą związaną ze zużyciem stawów. Choroba zwyrodnieniowa rzepki polega na zużyciu powierzchni stawowych pomiędzy tylną częścią rzepki a kością udową.

Knie, rechts, medialseitig.jpg
Kolano z rzepką (patella)

Objawy

Typowe dolegliwości to ból występujący w przedniej części kolana. Ból zwykle nasila się przy wysiłku, zwłaszcza gdy występuje np. duże zgięcie kolana. np. wstawanie z pozycji siedzącej, chodzenie pod górę/w dół, wchodzenie po schodach lub kucanie. W przypadku wielu osób cierpiących na to schorzenie, podczas poruszania kolanem można usłyszeć lub poczuć chrupiący/trzaskający dźwięk.

Przyczyny

Przyczyną jest prawdopodobnie długotrwałe przeciążenie stawu, zwłaszcza jednostronny nacisk na zewnętrzną stronę kolana. Najczęstszą przyczyną jest wrodzone nieprawidłowe ułożenie, w której kość udowa nie przesuwa się płynnie względem rzepki. Urazy mogą również prowadzić do przemieszczenia osi/rotacji, a tym samym do zwyrodnienia rzepki w miarę upływu czasu. Przewlekłym zapalnym chorobom stawów takim jak reumatoidalne zapalenie stawów często towarzyszy choroba zwyrodnieniowa stawów.

Częstotliwość występowania

Choroba jest powszechna i dotyczy 24% kobiet i 11% mężczyzn po 55 roku życia. Ponad połowa pacjentów z objawową chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego ma chorobę zwyrodnieniową kości piszczelowej i uda, a także chorobę zwyrodnieniową rzepki i uda. W większości przypadków jest to zwyrodnienie wtórne spowodowane zmienioną biomechaniką kolana, a tylko w 8% przypadków jest to zwyrodnienie pierwotne bez zmian tego typu.

Badania dodatkowe

  • Diagnoza stawiana jest na podstawie wywiadu lekarskiego i badania fizykalnego.
  • Obecność nieprawidłowego ułożenia stóp (stopa wydrążona, stopa płaska, stopa koślawa itp.) lub nóg (kolana szpotawe, nogi koślawe), a także różnica długości nóg mogą zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia zwyrodnienia rzepki.
  • Przeprowadzane są specjalne testy, które sprawdzają, jak zachowuje się rzepka przy zginaniu/rozciąganiu nogi i czy pojawiają się jakieś odgłosy.
  • Ostatecznego potwierdzenia dokonuje się poprzez wykonanie zdjęcia rentgenowskiego kolana.
  • Tomografia komputerowa i/lub rezonans magnetyczny mogą być wykonywane w celu oceny wewnętrznych struktur kolana oraz w celu planowania chirurgicznego.

Leczenie

  • Poprzez redukcję masy ciała w przypadku nadwagi zostaje zmniejszone obciążenie stawu, dzięki czemu spowolniony zostaje przebieg choroby, a zwykle także złagodzony jest ból.
  • Środki przeciwbólowe i/lub leki przeciwzapalne mogą być pomocne w okresie ostrego pogorszenia lub bólu.
  • Specjalne ćwiczenia fizjoterapeutyczne służą głównie lepszemu wyśrodkowaniu rzepki.
  • Opatrunek podtrzymujący staw kolanowy może złagodzić ból.
  • W przypadku ogólnej choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego, wstrzyknięcia kwasu hialuronowego do stawu prowadzą do znacznej poprawy w zakresie bólu i funkcjonalności, ale dane z badań dotyczących izolowanej choroby zwyrodnieniowej rzepki są bardzo ograniczone.
  • W pierwszej kolejności należy zawsze podjąć próbę terapii zachowawczej, a operację należy wykonać tylko w przypadku utrzymywania się objawów z ograniczeniami czynności życia codziennego.
  • Dostępne są różne opcje chirurgiczne w celu skorygowania biomechaniki, aż do implantacji protezy rzepki lub całkowitej protezy kolana włącznie.

Dodatkowe informacje

Autor

  • Markus Plank, MSc BSc, dziennikarz medyczny i naukowy, Wiedeń

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit

References

Based on professional document Choroba zwyrodnieniowa stawu rzepkowo-udowego. References are shown below.

  1. Johnson DS, Turner PG. Replacement for patellofemoral arthritis. Knee 2019; 26(6): 1166-70. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  2. Hart HF, Stefanik JJ, Wyndow N, et al. The prevalence of radiographic and MRI-defined patellofemoral osteoarthritis and structural pathology: a systematic review and meta-analysis. Br J Sports Med 2017; 51(16): 1195-208. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  3. Sanders TL, Pareek A, Johnson NR, et al. Patellofemoral Arthritis After Lateral Patellar Dislocation: A Matched Population-Based Analysis.. Am J Sports Med 2017; 45(5): 1012-17. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  4. Lonner JH. Patellofemoral arthroplasty. Orthopedics 2010; 33(9): 653. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  5. Patel D. Patellofemoral arthritis. Medscape, last updated Dec 11, 2019. emedicine.medscape.com
  6. Callaghan MJ, Parkes MJ, Hutchinson CE, et al. A randomised trial of a brace for patellofemoral osteoarthritis targeting knee pain and bone marrow lesions. Ann Rheum Dis 2015. doi:10.1136/annrheumdis-2014-206376 pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  7. Hosseini SA, Mohammadi R, Noruzi S, et al. Evolution of hydrogels for cartilage tissue engineering of the knee: A systematic review and meta-analysis of clinical studies. Joint Bone Spine 2021. www.sciencedirect.com