Zapis EKG

Ogólne informacje

  • Ocena spoczynkowego EKG wymaga pełnego zapisu 6 odprowadzeń kończynowych i 6 ze ściany klatki piersiowej (12-odprowadzeniowe EKG).
  • Zapis powinien być zawsze wykonywany jest na termoczułym papierze z siatką milimetrową do aparatu EKG. Umożliwia to określenie interwałów czasowych i amplitud załamków bez linijki EKG.

Rozmieszczenie elektrod

Rozmieszczenie elektrod EKG
Rozmieszczenie elektrod EKG

 

Odprowadzenia kończynowe

  • Czarna elektroda
    • Prawa podudzie
  • Czerwona elektroda
    • Prawe przedramię
  • Żółta elektroda
    • Lewe przedramię
  • Zielona elektroda
    • Lewe podudzie

Odprowadzenia przedsercowe

  • V1 (czerwony)
    • W 4. przestrzeni międzyżebrowej, po prawej stronie mostka
  • V2 (żółty)
    • W 4. przestrzeni międzyżebrowej, po lewej stronie mostka
  • V3 (zielony)
    • Między V2 i V4 na poziomie 5. żebra
  • V4 (brązowy)
    • W 5. przestrzeni międzyżebrowej, w linii środkowo-obojczykowej (pod lewym sutkiem)
  • V5 (czarny)
    • W 5. przestrzeni międzyżebrowej, linia pachowa przednia
  • V6 (fioletowy)
    • W 5. przestrzeni międzyżebrowej, w środkowej linii pachowej
  • W przypadku kobiet elektrody V4–V6 powinny być umieszczone na klatce piersiowej, ponieważ umiejscowione pod piersią mogą znajdować się zbyt nisko.

Zapis EKG

  • Podczas zapisu pacjenci powinni
    • spokojnie leżeć i nie ruszać się.
    • oddychać równomiernie, oddech od normalnego do płytkiego.

Prędkość zapisywania i interwały czasowe

  • Wszystkie urządzenia EKG pracują ze standardowymi prędkościami.
  • W Polsce spoczynkowe EKG jest rutynowo zapisywane z szybkością przesuwu zapisu 25 mm/s oraz w niektórych ośrodkach 50mm/s.
    • Alternatywnie możliwe są zapisy z prędkością 10 mm/s, jeśli dokumentowana ma być większa liczba cykli pracy serca.
  • Zapis jest wykonywany na specjalnym (z reguły termoczułym) papierze EKG ze znormalizowaną siatką milimetrową.
  • Przy prędkości zapisu 50 mm/s:
    • Małe pole (kratka) o długości 1 mm odpowiada odstępowi 0,02 s.
      • np. zespół QRS powyżej 5 małych pól: Czas trwania przewodzenia pobudzenia powyżej 0,1 s
    • Kwadrat (duża kratka) o boku 5 mm odpowiada odstępowi 0,1 s.
      • Oznacza to, że w ciągu sekundy zapisywanych jest 10 kwadratów.
      • W ciągu minuty zapisywanych jest więc 600 kwadratów.
    • Częstość akcji serca można zatem oszacować bez linijki EKG, po prostu licząc kwadraty w odstępie RR.
      • Przykład: 8 kwadratów w jednym odstępie RR, obliczając w następujący sposób
      • 600 kwadratów/min: 8 kwadratów = częstość akcji serca 75/min

 

  • Przy prędkości zapisu 25mm/s:
    • Małe pole (kratka) o długości 1 mm odpowiada odstępowi 0,04 s.
      • np. zespół QRS powyżej 3 małych pól: Czas trwania przewodzenia pobudzenia powyżej 0,12 s
    • Kwadrat (duża kratka) o boku 5 mm odpowiada odstępowi 0,2 s.
      • Oznacza to, że w ciągu sekundy zapisywanych jest 5 kwadratów.
      • W ciągu minuty zapisywanych jest więc 300 kwadratów.
    • Częstość akcji serca można zatem oszacować bez linijki EKG, po prostu licząc kwadraty w odstępie RR.
      • Przykład: 4 kwadraty w jednym odstępie RR, obliczając w następujący sposób
      • 300 kwadratów/min: 4 kwadratów = częstość akcji serca 75/min

 

Pomiar amplitudy

  • Do pomiaru amplitud wykorzystuje się:
    • Dodatnie różnice napięcia są rejestrowane od linii zerowej w górę, ujemne różnice napięcia w dół.
    • 1 małe pole (1 kratka o boku 1 mm) odpowiada 0,1 mV.
    • 2 kwadraty (2 duże kratki x5 mm = 10 mm) odpowiadają 1 mV
    • Znacznik kalibracji (cecha) na pasku EKG pokazuje, czy 10 mm faktycznie odpowiada wartości 1 mV. Jeżeli wysokość cechy jest większa lub mniejsza od 10 mm, to pomiar amplitudy musi być skorygowany wg wzoru: amplituda załamka (w mm) × 10 / amplituda cechy (w mm).

Problemy z zapisem i artefakty

Zamienione elektrody

  • Zwykle dotyczy elektrod kończyn.
  • Nietypowe wychylenia linii izoelektrycznej i załamków, wrażenie „niezgodnych“ odprowadzeń
  • Rozwiązanie problemu:
    • Sprawdzić elektrody pod kątem prawidłowego rozmieszczenia i w razie potrzeby skorygować.

Artefakty spowodowane drżeniem mięśni

  • Występuje, gdy pacjent porusza się lub napina mięśnie.
  • Środki zaradcze:
    • Pacjent powinien leżeć spokojnie i być odprężony.
    • Przy drżeniu rąk: Mocowanie elektrod do ramion
    • Przy drżeniu nóg: Mocowanie elektrod do grzebienia biodrowego

Wędrująca linia podstawowa (izoelektryczna)

  • Zmienny potencjał prądu stałego spowodowany ruchami oddechowymi klatki piersiowej
  • Może wystąpić, jeśli kontakt między elektrodą a skórą jest niewystarczający.
  • Środki zaradcze:
    • Krótka przerwa na oddech podczas zapisu
    • Sprawdzenie elektrod

Brak wychyleń, tylko proste linie

  • Utrata kontaktu między elektrodą a skórą
  • Środek zaradczy:
    • Zmiana położenia elektrody
    • Nawilżenie skóry pod powierzchnią elektrody celem zwiększenia przewodzenia impulsów elektrycznych

Silne wychylenia

  • Nakładanie się zespołów QRS o bardzo dużej amplitudzie
  • Środek zaradczy:
    • Przełączyć kalibrację na 1 mV = 5 mm, ale w celu uniknięcia nieprawidłowych pomiarów/interpretacji należy to robić tylko w absolutnie wyjątkowych przypadkach

Automatyczna analiza EKG

  • Nowoczesne aparaty EKG oferują częściowo zautomatyzowane analizy zapisów.
  • W większości przypadków są one poprawne, ale nierzadko algorytmy oceny prowadzą do nieprawidłowych pomiarów lub błędnych interpretacji.
  • Automatyczna analiza nie zastępuje interpretacji lekarza!

Dodatkowe informacje

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w Deximed

Ilustracje

 

EKG w płaszczyźnie pionowej
EKG w płaszczyźnie pionowej

 

Analiza zapisu EKG
Analiza zapisu EKG
Różne części zespołu EKG
Różne części zespołu EKG

Źródła

  •  Medycyna Praktyczna. Interna – mały podręcznik. Elektrokardiogram standardowy. mp.pl (dostęp 03.01.2024)

Autorzy

  • Tomasz Tomasik, prof. dr hab. n. med.  ,specjalista medycyny rodzinnej; Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (recenzent)
  • Adam Windak, prof. dr hab. n. med. specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum (redaktor)
  • Michael Handke, prof. dr n. med., Facharzt für Innere Medizin, Kardiologie und Intensivmedizin, Freiburg i. Br.

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit