Zakres referencyjny
Jednostka stosowana: ng/ml, nmol/l
Niezależnie od płci:
- 8:00: ≤ 7,8 ng/ml (≤ 215 nmol/l)
- 12:00: ≤ 2,4 ng/ml (≤ 66 nmol/l)
- 23:00: ≤ 2,1 ng/ml (≤ 58 nmol/l)
Wskazania
- Diagnostyka i ocena przebiegu hipo- i hiperkortyzolemii
Pobieranie próbek i źródła błędów
- Ślina
- Próbkę należy pobrać najwcześniej 30 minut po spożyciu stałego lub płynnego pokarmu. Optymalną porą jest czas między godziną 23:00 a północą, ponieważ podwyższone wartości mierzone w nocy między godziną 23:00 a północą wskazują na obecność zespołu Cushinga.
- Podawanie estrogenów i ciąża prowadzą do zwiększenia całkowitego kortyzolu poprzez zmiany w transkortynie, a niedobór białka do zmniejszonego całkowitego stężenia kortyzolu, z fizjologicznym poziomem wolnego kortyzolu (biologicznie aktywnym).
Ocena wyników badań laboratoryjnych
Podwyższone stężenie kortyzolu:
- Zespół Cushinga
- Reakcja na stres
- Otyłość
- Alkoholizm
- Endogenna depresja
- Jadłowstręt psychiczny
- Ciąża
- Alkoholizm
Uwaga: Oznaczanie stężenia kortyzolu w ślinie nie nadaje się do diagnostyki choroby Addisona!
Dalsza diagnostyka i dalsze postępowanie
- Kortyzol w surowicy, kortyzol w moczu
