Środowe wieczory z medycyną rodzinną.
W ramach cyklu spotkań eksperckich realizowanego przez redakcję MEDIBAS i Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce "Środowe wieczory z medycyną rodzinną" o konsultację dylematów z codziennej praktyki poprosiliśmy prof. Dominikę Dudek.
Hipochondria
Najczęstszy lęk w zaburzeniach hipochondrycznych to lęk przed zachorowaniem na raka, na chorobę serca, lęk przed starością czy śmiercią, a także lęk przed kolejną epidemią.
Posłuchaj dyskusji ekspertów, zapamiętaj wskazówki a szczegółowe zalecenia dotyczące postępowania, a także gotowe materiały dla pacjentów znajdziesz w opracowaniu ⇒ HIPOCHONDRIA.
Obejrzyj ⇒ TUTAj. Archiwum MEDIBAS
Take home messages
-
Hipochondria to lęk przed poważną chorobą somatyczną lub psychiczną.
Charakteryzuje się nadmiernym zaabsorbowaniem zdrowiem, powtarzającymi się zachowaniami zdrowotnymi (np. ciągłe sprawdzanie ciała, poszukiwanie informacji w internecie, częste konsultacje lekarskie) lub unikającymi (unikanie wizyt lekarskich). Objawy muszą trwać co najmniej 6 miesięcy i powodować znaczące cierpienie oraz upośledzenie funkcjonowania.
-
Różnicowanie
Hipochondria różni się od symulacji (świadome udawanie choroby dla korzyści zewnętrznych) i zaburzeń pozorowanych (np. zespół Munchausena, świadome prowokowanie objawów dla pozostania w roli pacjenta). Różni się także od urojeń hipohondrycznych w przebiegu psychozy, które są niezmienne mimo dowodów.
-
Leczenie
Może obejmować psychoterapię (najlepiej poznawczo-behawioralną) i farmakoterapię. Skuteczność obu metod jest podobna. Wybór zależy od pacjenta. W farmakoterapii nie ma leków specyficznych dla hipochondrii. Stosuje się leki przeciw lękowe (benzodiazepiny doraźnie), przeciwdepresyjne (SSRI, SNRI, opipramol, pregabalina – stosowana ostrożnie ze względu na działania niepożądane i potencjał uzależniający) i przeciwpsychotyczne (tylko w ciężkich przypadkach). Leczenie jest zazwyczaj długoterminowe, z możliwością okresowych pogorszeń. Ważna jest relacja lekarz-pacjent oparta na zaufaniu.
-
Farmakoterapia
Nie ma jednoznacznych wskazówek co do wyboru leków (opipramol vs. SSRI). Lekarz powinien brać pod uwagę tolerancję pacjenta, wcześniejsze leczenie, i sugestie pacjenta, uwzględniając współistniejące choroby.
-
Rola lekarza rodzinnego
Lekarz rodzinny może rozpocząć leczenie, wykonując diagnostykę w celu wykluczenia choroby somatycznej (z zachowaniem umiaru, by uniknąć efektu diatrogennego). Ważne jest budowanie relacji z pacjentem, rozmowa i uspokojenie. Skierowanie do psychiatry jest wskazane, gdy leczenie w POZ jest nieskuteczne lub lęk jest bardzo duży. Ciągła opieka lekarza rodzinnego może pomóc w rozpoznaniu, ale też uśpić czujność – zawsze należy brać pod uwagę możliwość wystąpienia rzeczywistej choroby.
-
Hipochondria u dzieci
Może manifestować się jako skargi somatyczne, często powiązane z fobią szkolną lub problemami w rodzinie (wołanie o uwagę).
Nowe tematy w każdą środę o 18:30
Zobacz jakie wazne tematy poruszymy w kolejnych webinarach, zapoznaj się z programem cyklu.
Zapisz już teraz by nie przegapić żadnego spotkania.
⇒ ZAPISZ SIĘ
Q&A Hipochondria
Poznaj odpowiedzi eksperta, prof.D.Dudek na pytania uczestników spotkania dotyczące tematów tj.
i wiele innych dylematów z codziennej praktyki.
