Zakres referencyjny

Jednostka stosowana: mcg/dl, µmol/l

• 1 mcg/dl = 0,16 µmol/l
• 1 µmol/l = 6,37 mcg/dl

Kobiety:

• 0–3 miesiące: 9–46 mcg/dl (1,4–7,4 µmol/l)
• 4–12 miesięcy: 50–130 mcg/dl (8,0–20,8 µmol/l)
• 1–4 lata: 80–150 mcg/dl (12,8–24,0 µmol/l)
• 5–8 lat: 84–136 mcg/dl (13,4–21,8 µmol/l)
• 9–12 lat: 80–121 mcg/dl (12,8–19,4 µmol/l)
• 13–18 lat: 64–117 mcg/dl (10,2–18,7 µmol/l)
• >19 lat: 68–169 mcg/dl (10,9–27,0 µmol/l)
  • Kobiety nieprzyjmujące hormonów: 68–169 mcg/dl (10,9–27,0 µmol/l)
  • Kobiety przyjmujące hormony/ciąża: 100–200 mcg/dl (16,0–32,0 µmol/l)

Mężczyźni:

• 0–3 miesiące: 9–46 mcg/dl (1,4–7,4 µmol/l)
• 4–5 miesięcy: 25–110 mcg/dl (4,0–17,6 µmol/l)
• 6–12 miesięcy: 50–130 mcg/dl (8,0–20,8 µmol/l)
• 1–4 lata: 80–150 mcg/dl (12,8–24,0 µmol/l)
• 5–8 lat: 84–136 mcg/dl (13,4–21,8 µmol/l)
• 9–12 lat: 80–121 mcg/dl (12,8–19,4 µmol/l)
• 13–18 lat: 64–117 mcg/dl (10,2–18,7 µmol/l)
• >19 lat: 56–111 mcg/dl (9,0–17,8 µmol/l)

Wskazania

• Podejrzenie niedoboru miedzi
• W przypadku przewlekłego całkowitego żywienia pozajelitowego i żywienia przez zgłębnik
• Podejrzenie choroby Wilsona
• Podejrzenie zespołu Menkesa

Pobieranie próbek i źródła błędów

• Surowica

Ocena wyników badań laboratoryjnych

Podwyższone stężenie miedzi:

• Ostre i przewlekłe zakażenia
• W przypadku stosowaniu preparatów zawierających estrogeny
• 3. Trymestr ciąży
• Cukrzyca
• Przewlekłe choroby wątroby
• Przewlekłe choroby trzustki
• Procesy zapalne
• Choroba nowotworowa

Obniżone stężenie miedzi:

• Choroba Wilsona
• Choroba Menkesa
• Niedożywienie (szczególnie niemowlęta)
• Przewlekłe stany zapalne jelit
• Zespół nerczycowy
• Nadmiar cynku w diecie

Dalsza diagnostyka i dalsze postępowanie

• Oznaczenie poziomu ceruloplazminy, oznaczenie poziomu miedzi w moczu