Zakres referencyjny

Dla obu płci:

• Niewykrywalne

Wskazania

• Podejrzenie mononukleozy zakaźnej
• Gorączka o nieznanej przyczynie z towarzyszącą uogólnioną limfadenopatią i anginą
• Powiększenie węzłów chłonnych o nieznanej etiologii i/lub splenomegalia
• Diagnostyka zapalenia wątroby

Pobieranie próbek i źródła błędów

• Surowica
• Metoda: ELISA/CLIA/IF

Ocena wyników badań serologicznych

• Swoiste przeciwciała IgM przeciwko antygenowi kapsydowemu wirusa Epsteina-Barr (anty-VCA IgM) 
  • Sugeruje ostre zakażenie EBV - ten typ przeciwciał pojawia się najwcześniej.
  • Zanikają w ciągu 2-3 miesięcy od początku infekcji
  • Niekiedy ostre zakażenia EBV mogą także przebiegać bez tworzenia przeciwciał IgM przeciw wirusowi EBV.
  • Możliwe są reakcje krzyżowe w zakażeniach innymi wirusami (np. z grupy Herpesviridae)
• Przeciwciała IgG przeciwko antygenowi kapsydowemu wirusa Epsteina-Barr (anty-VCA IgG) 
  • Mogą być wykrywalne stosunkowo wcześnie w ostrym zakażeniu EBV - zwykle w ciągu kilku dni od początku infekcji.
  • Zazwyczaj pozostają dodatnie przez całe życie,  nie są przydatne w diagnostyce ostrego zakażenia.
• Przeciwciała przeciwko antygenom jądrowym wirusa Epsteina-Barr (anty-EBNA)
  • Powstają najwcześniej po 3–8 tygodniach, czasem dopiero po kilku miesiącach.
  • Świadczą o przebytym zakażeniu wirusem EBV, utrzymują się przez całe życie.
  • Mogą nie występować u części zakażonych; w razie potrzeby wskazane poszezrzenie diagnostyki w oparciu o określenie ich awidności.

Dalsza diagnostyka i dalsze postępowanie

• W razie potrzeby oznaczenie awidności przeciwciał przeciwko EBV (immunoblot), PCR; morfologia krwi z rozmazem, transaminazy; w przypadku objawów ze strony OUN: badanie PCR płynu mózgowo-rdzeniowego