POChP

PoChP to choroba płuc występująca przede wszystkim u długoletnich palaczy. U osób na nią cierpiących występują problemy z oddychaniem, kaszel oraz wzmożone wytwarzanie śluzu. W większości przypadków objawy tego schorzenia rozwijają się wraz z upływem lat.

Czym jest POChP?

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) to uszkodzenie dróg oddechowych, tkanki płucnej i naczyń krwionośnych płuc powodujące stopniowe ograniczenie ich wydolności. W większości przypadków jego przyczyną jest długoletnie palenie papierosów lub wdychanie szkodliwych dla zdrowia pyłów. Wraz z postępem choroby, płuca tracą w coraz większym stopniu możliwość oddawania tlenu do krwi i odbierania z niej dwutlenku węgla i wydychania go.

Definicja

  • Przewlekła obturacyjna choroba płuc najczęściej określana jest skrótem POChP.
    • „Przewlekła” oznacza w tym przypadku, że choroba towarzyszy pacjentowi przez całe życie i nie można jej wyleczyć.
    • „Obturacyjna” odnosi się do zmian tkanki płucnej powodujących między innymi zwężenie małych dróg oddechowych. Trudności dotyczą zwłaszcza wydechu.
  • Chorobie towarzyszy reakcja zapalna w drogach oddechowych.

Objawy

  • Trudności z oddychaniem podczas wysiłku fizycznego
  • Kaszel, przede wszystkim w godzinach porannych
  • Wzmożone wytwarzanie śluzu i odkrztuszanie wydzieliny (plwocin)
  • Częste lub utrzymujące się przez dłuższy czas infekcje dróg oddechowych
  • Oznaki hiperinflacji płuc
    • Poszerzenie klatki piersiowej, tzw. klatka piersiowa beczkowata
    • Utrudnione oddychanie przy użyciu pomocniczych mięśni oddechowych
    • Niebieskie zabarwienie palców dłoni lub języka
  • Objawy osłabienia serca (niewydolność)
    • Niedrożne żyły szyjne
    • Opuchlizna kostek lub podudzi
    • Powiększenie wątroby
    • Powiększony obwód brzucha za sprawą wody w jamie brzusznej (wodobrzusze)
  • Trudności ze snem w nocy oraz nocne poty
  • Gorączka oraz utrata masy ciała
  • Uczucie lęku lub depresja oraz spadek aktywności seksualnej
  • Objawy rozwijają się stopniowo wraz z upływem lat.
  • Mogą występować fazy choroby, w których dolegliwości nasilają się, np. wskutek infekcji dróg oddechowych, oddziaływania dymu papierosowego lub zanieczyszczeń powietrza.

Przyczyny

  • Palenie tytoniu
    • Dym papierosowy to zdecydowanie najważniejszy czynnik ryzyka.
    • POChP zaostrza także palenie fajki, cygara czy inne rodzaje palenia (np. marihuany).
    • Około 1/4 pacjentów cierpiących na POChP to osoby niepalące.
    • Kobiety są potencjalnie bardziej wrażliwe na szkodliwy wpływ palenia.
  • Systematyczne wdychanie pyłów i substancji chemicznych w miejscu pracy
    • Gazy, substancje o działaniu drażniącym i dym
    • Jeżeli POChP występuje w związku z wykonywaniem zawodu, to schorzenie można wówczas uznać za chorobę zawodową.
  • Zanieczyszczenie powietrza zewnętrznego
    • Zwłaszcza drobne cząsteczki (przemysł, asfalt, ogrzewanie piecami itp.)
  • Zanieczyszczenie powietrza w pomieszczeniach
    • Ogrzewanie i gotowanie przy wykorzystaniu biomasy i paliw kopalnych w pomieszczeniach
      • Istotne przede wszystkim dla kobiet w krajach rozwijających się, które mają w domu np. palenisko.
  • Bierne palenie
  • Częste infekcje dróg oddechowych w dzieciństwie
  • Astma
  • Gruźlica
  • Nieprawidłowy rozwój płuc w łonie matki i w okresie dziecięcym
  • Uwarunkowania genetyczne
  • Ryzyko zwiększa także zakażenie wirusem HIV.

Częstotliwość występowania

  • W skali globalnej na POChP choruje bardzo wiele osób, spośród których spora część umiera.
    • Każdego roku choroba ta powoduje śmierć ok. 2,5 mln osób na całym świecie.
    • Stanowi jedną z najczęstszych przyczyn zgonu.
    • Stany Zjednoczone są pod tym względem na czwartym miejscu.
  • Na POChP cierpi ok. 6% populacji Europy Środkowej.
    • Ta choroba częściej dotyka mężczyzn.
    • Częstotliwość jej występowania wzrasta wraz z wiekiem.
    • Częściej pojawia się u osób o niższym statusie socjoekonomicznym.
  • Choruje na nią do 50% palaczy.

Badania

  • Spirometria
    • Badanie polega na wdychaniu powietrza do urządzenia i wydychaniu go. Pozwala to zmierzyć różne parametry, w tym między innymi prędkość strumienia powietrza w drogach oddechowych, łączną ilość wydychanego powietrza oraz potencjalny wpływ leków na te wartości.
    • Jest to sposób na oszacowanie wydolności płuc i ocenę stopnia zaawansowania choroby.
  • Zdjęcie rentgenowskie płuc
  • Badania krwi
  • W razie potrzeby badanie plwocin pod kątem bakterii i wirusów
  • W stosownych przypadkach pulsoksymetria i analiza gazów we krwi
    • Pomiar zawartości tlenu we krwi
  • W razie potrzeby 6-minutowy test chodzenia
    • pozwalający sprawdzić przebieg choroby i określić rokowania
  • Rzadziej tomografia komputerowa płuc
  • Pletyzmografia/pojemność dyfuzyjna CO
    • Specjalne badania dla pacjentów cierpiących na ciężką postać POChP, którzy mają problemy z manewrami oddechowymi podczas spirometrii
  • W razie potrzeby EKG
    • pozwalające rozpoznać wynikające z tego schorzenia choroby serca
  • W razie potrzeby echo serca
    • Badanie ultradźwiękowe w celu wykluczenia choroby serca
  • Pomiar masy ciała i określenie wskaźnika BMI
    • w celu wykrycia nadmiernego odżywienia i niedożywienia

Postępowanie

  • Celem leczenia jest jak największe spowolnienie przebiegu choroby oraz złagodzenie dolegliwości.
  • Należy zaprzestać palenia.
    • Najważniejszy sposób na spowolnienie postępów POChP
  • Leki
    • Leki rozszerzające oskrzela: leki rozszerzające zwężone drogi oddechowe. To najważniejsze i najczęściej stosowane leki.
      • Wszyscy pacjenci powinni je nosić ze sobą na wypadek sytuacji awaryjnej.
    • Leki przeciwzapalne
      • Kortykosteroidy w formie sprayu lub inhalatora
      • zazwyczaj tylko w połączeniu z lekami rozszerzającymi oskrzela
    • Leki wykrztuśne są wskazane jedynie u wybranych pacjentów.
    • W przypadku nasilonych duszności można rozważyć stosowanie niewielkich dawek opioidów.
    • Można też podawać antybiotyki umożliwiające zapobieganie lub leczenie infekcji dróg oddechowych
  • Długofalowa tlenoterapia
    • Systematyczne korzystanie z urządzenia do tlenoterapii w domu lub urządzenia mobilnego
    • Wydłuża okres przeżycia u osób cierpiących na ciężką postać POChP, u których ilość tlenu we krwi jest znacząco zmniejszona.
    • Istnieje możliwość natychmiastowego dostosowania tlenoterapii. Zbyt duża ilość tlenu ma równie niekorzystny wpływ na osoby chorujące na POChP.
  • Wsparcie oddechowe przy wykorzystaniu szczelnej maski i urządzenia do tlenoterapii
    • Tak zwana wentylacja nieinwazyjna pozwala odciążyć mięśnie oddechowe.
    • Odpowiednie rozwiązanie dla pacjentów, którzy nie są w stanie wydychać wystarczającej ilości dwutlenku węgla.
  • Operacja/zabieg bronchoskopii
    • U pacjentów z rozedmą płuc, u których przyjmowanie leków nie zapewnia poprawy.
    • Dostępne są różne metody:
      • Objętość płuc można zmniejszyć operacyjnie lub endoskopowo.
      • Z płuc usuwa się większe, wypełnione powietrzem pęcherzyki.
      • Przeszczep płuc
  • Nagłe pogorszenie dolegliwości związanych z PoChP określane jest mianem zaostrzenia stanu. Wymaga ono bardziej intensywnego leczenia, a w niektórych przypadkach także hospitalizacji.

Co można zrobić we własnym zakresie?

  • Należy zaprzestać palenia (patrz artykuł Rzucenie palenia).
  • Ćwiczenia fizyczne
    • Dostosowana pod kątem indywidualnych uwarunkowań i pod opieką trenera
    • W stosownych przypadkach rehabilitacja (np. ćwiczenia wspomagające płuca)
  • Optymalizacja masy ciała
    • Należy dążyć do utrzymania wskaźnika BMI w zakresie pomiędzy 20 i 25 kg/m2.
  • Ryzyko zapalenia płuc można także zmniejszyć, szczepiąc się.
  • Przed podróżą samolotem warto skonsultować się z pulmonologiem.
    • Zapotrzebowanie na tlen może być bowiem wówczas większe.
    • Podczas lotu nie należy się niepotrzebnie przemieszczać, zwiększy to bowiem zapotrzebowanie na tlen.
  • Korzystanie z rehabilitacji płuc
    • Zalecane przy odczuwaniu fizycznych, społecznych lub psychicznych skutków choroby pomimo opieki lekarskiej.
    • Rehabilitacja obejmuje między innymi:
      • Edukowanie pacjentów
      • Fizjoterapię oddechową
      • Ergoterapię (połączenie rehabilitacji z psychoterapią)
      • Konsultacje dietetyczne
  • Systematyczne badania kontrolne umożliwiające zoptymalizowanie leczenia i odpowiednio wczesne wykrycie chorób wtórnych.

Rokowanie

  • Tempo postępowania choroby oraz wywołujące największe dolegliwości objawy różnią się zależnie od pacjenta.
  • Rzucenie palenia pozwala spowolnić postępy choroby.
  • Większość pacjentów umiera nie wskutek POChP, lecz chorób układu krążenia i nowotworu płuc.
  • Najczęstsze powikłania to:

Dodatkowe informacje

Autorka

  • Dr n. med. Hannah Brand, Berlin

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit