Miednica
Miednica skto złożona struktura kostna, której głównym zadaniem jest zapewnienie stabilności i wsparcia dla ciała, a także ochrona narządów wewnętrznych. Składa się z kilku kości., Kościąz których najbardziej dominującą po każdej stronie jest kość biodrowa. Kość ta zawiera istotne elementy, któratakie składajak sięgrzebień m.in. z grzebienia biodrowegobiodrowy i panewkipanewkę stawu biodrowego. Z przodu obie kości biodrowe połączoneczą ssię za pomocą kością łonową.onowej, Za z tyłu, obieza kopościrednictwem biodrowestawu skrzyżowo-biodrowego, łączą połączonesię z najniższą częścią kręgosłupa (kością krzyżową), zatworząc pomocą stawu (stawu krzyżowo-biodrowego). Ww ten sposób powstaje kompletny pierścień kości, który nazywamy miednicą lub obręczą miedniczą.
W obrębie miednicy znajdująznajduje się wiele ważnenych narządystruktur lubanatomicznych, przechodząw one przez nią. Należą do nich np.tym duże naczynia krwionośne, nerwy, jelita, drogi moczowe ioraz żeńskie narządy rozrodcze. Przy zZłamaniuamanie miednicy zawszestanowi istniejepoważne ryzykozagrożenie nie tylko dla samej struktury kostnej, ale także tedla struktury lubtych narządy zostaną naruszonedów.
Złamanie miednicy
Urazy miednicy dzielą się na złamania (złamania kości) przedniej i tylnej kolumny miednicy oraz złamania poprzeczne czyli tak zwane proste złamania. Występują także złamania złożone. Ponadto zdarzają się złamania kości krzyżowej, panewki stawu biodrowego i gałęzi kości łonowej.
Złamania miednicy są stosunkowo rzadkie, stanowiąc jedynie 3% wszystkich złamań, iale ich konsekwencje mogą wystąpibyć webardzo wszystkich grupach wiekowychpoważne. JednakUraz przyczynymiednicy sjest typowo wynikiem działania dużej siły – może to być efekt wypadków komunikacyjnych, upadków z wysokości lub urazów wielonarzą na ogół różne u osób młodszych i starszychdowych. SchorzenieZłamania miednicy występują częściej dotyczyu kobiet niż u mężczyzn, a ich przyczyny różnią się w zależności od wieku pacjenta.
U osób starszych złamania miednicy są często wynikiem upadku z pozycji stojącej. WCzęsto większościdochodzi przypadkówwtedy skutkuje todo złamaniem kościamań w przedniej kolumnie miednicy, coktóre powodujepowodują umiarkowany dyskomfort bez krwawieniaból i obrażeńdyskomfort, zewnętrznych.ale Osteoporozarzadko (utrata masy kostnej) i podeszły wiek sprowadzą ważnymi czynnikami ryzyka. Nowotwory mogą rozprzestrzeniać się do miednicypoważnych ipowikłań. powodować złamania.
U młodychodszych ludziosób złamania miednicy są często wynikiem wypadków komunikacyjnych lub innych zdarzeń z użyciem dużej siły. Najcznajczęściej dochodzi do złamań miednicy w wyniku wypadków drogowych lub innych urazów o dużym natężeniu siły. Złamania te mogą obejmować zarówno przednią, jak i tylną kolumnę miednicy i często są związane z innymi poważnymi obrażeniami.
Złamania miednicy dzieli się na kilka typów, w tym: złamania przedniej ikolumny miednicy, złamania tylnej kolumny miednicy. Często występują inne obrażenia, niektzłamania poprzeczne (proste), złamania złożone, które z nich sobejmują powawięcej niżne jedną kolumnę miednicy, oraz złamania kości krzyżowej, panewki stawu biodrowego i gałęzi kości łonowej.
Diagnostyka
ZDiagnostyka złamaniaamań miednicy sąwymaga wynikiemszczegółowej urazówoceny lubstanu upadkówpacjenta zi bezpośrednimzastosowania uderzeniem/naciskiemodpowiednich badań obrazowych. Wstępna diagnoza opiera się na miednicęocenie klinicznej. W ciężkich wypadkachprzypadku złamania miednicy są często tylko jednym z wielu urazów (uraz wielonarządowy) i towarzyszy im krwotok wewnętrzny.
Złamanie miednicy zwykle powoduje miejscowy ból i tkliwość, zwłaszcza podczas chodzenia. W miednicy i pachwinie może wystąpić obrzękból, tkliwość w okolicach miednicy, pachwiny, zasinienie i obrzęk. Można też zauważyć nieprawidłowe ułożenie kończyny dolnej. Podczas badania lekarskiego można wyczuć nieprawidłowe wybrzuszenie, trzeszczące odgłosy lub wykryć nieprawidłowo poruszające się elementy w miednicy.
Złamania kolumny przedniej miednicy powoduje tkliwość przy ucisku na przedni obszar miednicy. W miejscu złamania pojawia się ból. Ten typ złamania jest często stabilny. Ból po stabilnym złamaniu miednicy często utrzymuje się przez kilka dni lub tygodni.
Złamania tylnej kolumny miednicy często są już rozpoznawalne po cechach zewnętrznych związanych z urazem (siniaki, rany itp.). Poszkodowani zwykle odczuwają silny ból, może też dojść do krwawienia wewnętrznego i wstrząsu. Ucisk miednicy powoduje ból. Złamania te są zazwyczaj niestabilne.
Ponieważ zawsze należy spodziewać się urazu narządów wewnętrznych, należy przeprowadzić odpowiednie badanie. Większe skupiska krwi i nietypowe uwypuklenia kostne mogą być wykryte podczas badania palpacyjnego przez odbyt lub pochwę. Zmniejszona siła zwieracza odbytu może świadczyć o uszkodzeniu nerwu. Krew w cewce moczowej kieruje podejrzenie na uraz dróg moczowych.
Techniki obrazowaniaobrazowe są kluczowe dla postawienia prawidłowej diagnozy. W pierwszej kolejności wykonuje się zdjęcia rentgenowskie miednicy, biodra i w razie potrzeby kości krzyżowej. BadanieTomografia ultrasonograficznekomputerowa (TK) może wykazapomóc w ocenie skomplikowanych złamań lub w przypadkach, w których rentgen nie daje pełnego obrazu. Rezonans magnetyczny (RM) jest stosowany w przypadku podejrzenia uszkodzenia tkanek miękkich lub nerwów. Ultrasonografia może wykrywać wewnętrzne urazy, takie jak krwawienia. KonieczneDodatkowo, możejeśli byćistnieje podejrzenie uszkodzenia narządów wewnętrznych (np. cewki moczowej, pęcherza, narządów płciowych), stosuje się również wykonaniebadania tomografiitakich komputerowej,jak rezonansu magnetycznego lub angiografiiangiografia (obrazowanie naczyń krwionośnych) z użyciem kontrastu), a także sporadycznie, w razie potrzeby,czy badania kontrastowegokontrastowe układu moczowego.
Terapia
Cele terapii to uśmierzanie bólu, zatamowanie krwawienia i zmiana położenia kości miednicy w celu stworzenia dobrych warunków do gojenia. Złamania stabilne nie są operowane, złamania niestabilne wymagają operacji.
W ostrej fazie należy zapewnić uśmierzenie bólu, opanowanie ewentualnego krwawienia, nawodnienie podane bezpośrednio do krwiobiegu w celu przeciwdziałania wstrząsowi, unieruchomienie i szybki transport do szpitala.
Leczenie niechirurgiczne
Hospitalizacja nie jest zwykle wymagana w przypadku stabilnychTerapia złamań miednicy zależy od rodzaju i ciężkości złamania, a także od obecności innych urazów. NaLeczenie poczmoże obejmować zarówno metody zachowawcze, jak i chirurgiczne, w zależności od stopnia uszkodzenia.
Leczenie zachowawcze
Stabilne złamania miednicy, które nie obejmujątku zalecanyniestabilności jeststrukturalnej, mogą być leczone zachowawczo. Leczenie obejmuje odpoczynek w łóżku. Środki przeciwbólowe mogą złagodzić dyskomfort. Osobę poszkodowaną należy zachęcać do wstawania i chodzenia, gdy tylko ból ustąpi. Czasami jednak przyjęcie do szpitala ma sens, jeuśli normalna mobilność jest tak ograniczona z powodumierzanie bólu, żei chorywczesną niemobilizację pacjenta. Zastosowanie środków przeciwbólowych i monitorowanie stanu pacjenta są kluczowe. Profilaktyka przeciwzakrzepowa jest istotna, zwłaszcza w stanieprzypadku samodzielniedługotrwałego poradzić sobie z codziennymi czynnościamiunieruchomienia.
NastępnieLeczenie pacjenci otrzymują dalsze leczenie fizjoterapeutyczne. Do czasu pełnej mobilizacji należy stosować profilaktykę przeciwzakrzepową.chirurgiczne
Operacja
WZłamania przypadkuniestabilne podejrzenialub krwawienia operację przeprowadza się natychmiastte, ponieważ pacjent mógł już utracić znaczną ilość krwi z krwioobiegu, w wyniku nagromadzenia się jej w jamie brzusznej. Krwawienie można również leczyć za pomocą angiografii. W przypadku stwierdzenia obecności krwi w moczu konieczne jest założenie cewnika przez skórę do pęcherza. Kolejna operacja, podczas którejre złamanie zostaje unieruchomione za pomocprowadzą śrub i płytek, może zostać przeprowadzona kilka dni później. Tak zwane zespolenie zewnętrzne może być stosowane zewnętrznie przez krótszy lub dłuższy czas w celu stabilizacji miednicy.
Później następuje stopniowa mobilizacja i rehabilitacja.
Zapobieganie
Aby zapobiec złamaniu miednicy, należy zapobiegać osteoporozie lub leczyć istniejącą osteoporozę. Bardzo ważne jest również zapobieganie upadkom.
Powikłania
W złamaniach miednicy może dojść do uszkodzenia dużych naczyń krwionośnych lub narządów dnie miednicywewnętrznych, powodujwymagając intensywnenatychmiastowej interwencji chirurgicznej. W przypadku krwawienia przeprowadza się operację, aby zatamować krwotok. Zespolenie wewnętrzne (np. śruby, płytki) jest stosowane w celu stabilizacji złamań. W niektórych przypadkach może być zastosowane zespolenie zewnętrzne, szczególnie w ciężkich przypadkach.
Po stabilizacji pacjentowi zaleca się stopniową rehabilitację i mobilizację. Celem jest przywrócenie pełnej funkcji miednicy oraz zapobieganie zrostom i przewlekłym bólom.
Powikłania
Złamanie miednicy wiąże się z licznymi ryzykami i powikłaniami. Krwawienie wewnętrzne, będące wynikiem uszkodzenia dużych naczyń krwionośnych, może prowadzić do poważnego krwotoku, który może być przyczyną wstrząs.su Jesti tostanowi głównawne przyczynazagrożenie śmierci w przypadku urazów miednicy. Ponadto znacznie zwiększa się ryzyko wystąpienia zakrzepicy. Mogą wystąpić urazy cewki moczowej i pęcherza, rzadziej zdarzają się urazy ginekologiczne i urazy odbytnicy. Mogą również wystąpić urazy nerwów lub korzeni nerwówycia. Długotrwałe powikunieruchomienie pacjenta zwiększa ryzyko wystąpienia zakrzepów. Złaniaamanie tomiednicy takmoże przewlekprowadzić do uszkodzeń cewki moczowej, pęcherza, a w rzadkich przypadkach – narządów rozrodczych lub odbytnicy. Uszkodzenia nerwów mogą prowadzić do problemów z kontrolą pęcherza, zaburzeń czucia lub funkcji ruchowych. Przewlekły ból, impotencja czy ból podczas stosunku seksualnego to długoterminowe powikłania, które mogą wystąpić po złamaniu miednicy.
Rokowanie
Rokowanie zależy głównie od tego, czy doszło dorodzaju złamania przedniego(przednia czyvs tylnejtylna kolumnykolumna miednicy). Złamania tylnej kolumny miednicy majsą cięższysze, przebiegponieważ miednica jest bardziej niestabilna, a to może prowadzić do poważniejszych powikłań. W pozostaprzypadku złychamań przypadkachprzedniej nakolumny rokowanie jest zazwyczaj lepsze, pod warunkiem, że pacjent nie ma wpływinnych cipoważnych urazów. Ostateczne rokowanie zależy również od tego, jak skutecznie uda siężko opanować krwawienie, unikać infekcji oraz przeprowadzić rehabilitację po leczeniu. Przy odpowiedniej terapii i rehabilitacji większość pozostałychpacjentów obramoże wrócić do pełnej funkcji miednicy, chociaż w przypadku złamań. bardziej złożonych proces gojenia może być długotrwały
Dodatkowe informacje
- Złamanie miednicy
Ilustracje
Autorzy
- Kalina van der Bend, lekarz
, Blachownia(recenzent) - Martina Bujard, dziennikarka naukowa, Wiesbaden