Złamanie w obrębie nadgarstka

Co to jest z

Złamanie nadgarstka?

Przedramię składa się z dwóch kości: Kokośćci promieniowapromieniowej, po stronie kciuka, i kośćci łokciowaokciowej, po stronie małego palca. Te dwie kości są mocno połączone ze sobą tkanką łączną (syndesmoza). Wraz z kością ramienną kości te tworzą staw łokciowy, a wraz z kośćmi nadgarstka kość promieniowa tworzy staw promieniowo-nadgarstkowy.

Złamanie w dolnej części kości promieniowej, mniej niż 3 cm od jej końca kości, technicznie nazywane jest złamaniem nasady dalszej kości promieniowej. Ten rodzaj złamania kości może spowodować, że dwaprzesunięcie końceców złamania oddalą się od siebie lub przesunąkości względem siebie. W wyjątkowych przypadkach złamanie może uszkodzić otaczające nerwy.

Złamaniemamanie kości promieniowej w obrębie nadgarstka, którejest występujejednym z najczęściej towystępujących złamaniemamań. kościMoże promieniowej,zdarzyć które wystsiępuje w każdym wieku., Kobietyale kobiety, a zwłaszczaszczególnie starsze kobiety, są dotkniętebardziej chorobąnarażone częściejna tego typu urazy niż mężczyźni. NajczW większościejci najbardziejprzypadków zewnkońcówka kości promieniowej przesuwa siętrzny koniec złamania jest przesunięty do tyłu („grzbietowo", dow stronę grzbietu ręki). – tenTen typ złamania nazywany jest równieżznany jako złamaniemamanie Collesa.

Diagnostyka

PacjenciDo złamania nadgarstka najczęściej dochodzi podczas upadku, zazwyczajkiedy podpierająosoba stara się podeprzeć rękąę, często z wyciągniętym ramieniem i nadgarstkiem wygiętym dow góryrę. Bezpośrednio po tymupadku występuje ostry ból w nadgarstku.

Podczas badania można stwierdzizaobserwować obrzęk, ewentualnie sinawe zabarwieniesiniaki, ból przy poruszaniu się w linii złamania, bagnetowecharakterystyczne ustawienie nadgarstka (bagnetowe ustawienie) oraz cofnięcie dolnego końca złamaniakości. Miejscowy bBól nasila się pod wpływemprzy nacisku na linięmiejsce złamania. RuchRuchy nadgarstka sprawiarównież wywołują ból. Lekarze badajsprawdzają również, czy doszło do uszkodzenia nerwunerwów.

Zdjęcia rentgenowskie potwierdzajsą podstawowym narzędziem diagnostycznym, które pozwalają potwierdzić diagnozę. ZwracaNa sizdjęciu rentgenowskim lekarz zwróci uwagę na nieprawidłowe ułożenieustawienie kości, jeśliżeli złamanie obejmuje sam nadgarstek, jena ewentualne przesunięcie koślici złamanie jest „przechylone do tyłu” (w kierunku grzbietowej częścistrony ręki,) jeślioraz kość promieniowa została ściśnięta lub jeśli występująna inne urazy kości.

Terapia

Celem leczenia jest złagodzenie bólu i, utrzymanie złamanej kości w optymalnymodpowiednim położeniu, aby mogła się zrosnąć bez nieprawidłowego ułożeniaustawienia, oraz przywrócenie funkcjonalnościfunkcji nadgarstka i zmniejszenie ryzyka późniejszych dolegliwości.

• Złamanie lub pęknięcie kości, które jest prawidłowo ustawione, nie wymaga leczenia innego niż gips. Złamanie kości z umiarkowanym nieprawidłowym ułożeniem, które nie dotyczy nadgarstka i nie jest spowodowane urazem zmiażdżeniowym, jest uważane za stabilne i jest również gipsowane. Inne, poważniejsze złamania nadgarstka są często leczone chirurgicznie.

  Złamanie bez przemieszczenia

  Z: Takie złamania te leczy się za pomocsą szynyleczone gipsowejszyną -gipsową, zwykle na grzbiecie ręki -, i bandażuje bandażem elastycznym. Gips usuwany jest zazwyczaj poutrzymuje się przez 4–6 tygodniachtygodni. Końcowe badaniazdjęcie RTGrentgenowskie nie sąjest koniecznie wymaganekonieczne, jeślio ile złamanie odnie początkuprzesunęło jest bez przemieszczeniasię i nie ma bólu aniwystępują powikłańania.

• Złamania stabilne

  Z: Pierwszym krokiem jest nastawienie złamanieamanej należy najpierw ustawićkości w idealnejodpowiednią pozycji.pozycję, Wykonujeco zwykle wykonuje się je w znieczuleniu miejscowym, bezpośrednio w szczelinie złamania lub w pobliżu splotu nerwowego przewodzącego ból. Pozwoli toaby uniknąć bólu,. gdyNastępnie miejscenadgarstek złamaniaunieruchamia bsiędzie nastawiane.

  Kiedy złamanie jest nastawione do dobrej pozycji, jest leczonegipsową szyną gipsową. Ramię jest unieruchomione w pozycji neutralnej; palce i łokieć powinny mieć możliwość swobodnego poruszania się, a obrzęk powinien mieć wystarczającą przestrzeń. Gips nosi się przez około 4–6 tygodni.

  Może byćW wymaganetym jednoczasie lubprzeprowadza wisięcej badańregularne rentgenowskichkontrolne zdjęcia rentgenowskie, aby upewnić się, że złamaniekość goi się w prawidłowej pozycjiowo. Można to zrobić natychmiast po nastawieniu złamania i w miarę postępu gojenia.

  Ważne jest, abyby podczas leczenia gipsem dużo ruszagimnastykować palcamipalce ręki, ponieważ ruchy palców wspomagają gojenie. Po zdjęciu gipsu wanależney jestwykonywać ćwiczenia rehabilitacyjne, aby ponownieprzywrócić ćwiczypełną sprawność rękę. Praca rękami to najlepsza forma ćwiczeń. Gdy ręka może być ponownie poruszana, można stopniowo zwiększać obciążenieki.

• Złamania niestabilne

  Interwencja: chirurgicznaW jestprzypadku wymagananiestabilnych złamań, gdy:

  • Lekarze lekarze nie mogą ustawić kości w sposóbodpowiedniej zadowalającypozycji nastawićlub gdy złamania pomimo znieczulenia miejscowego.
  • Złamanie przesuwa się do nieodpowiedniej pozycji po wyprostowaniunastawieniu, (wykrytekonieczna podczasjest badaniainterwencja rentgenowskiego)chirurgiczna.
  • Po nastawieniuOperacja występująjest problemyrównież wskazana, jeśli z krążeniem.
  • Występują towarzyszące urazy naczyniowe i/lub nerwowe.
  • Złamanie prowadzi do zmianuszkodzenia nanaczyń powierzchnikrwionośnych nadgarstkalub nerwów.
  • Występują złożoneW współistniejącetakich urazy nadgarstka.
  • Jest toprzypadkach złamanie z kilkoma fragmentami kości, w którym prawie zawsze występuje znaczne skrócenie kości promieniowej.

  Złamanie jest mocowanestabilizowane za pomocą płytkiytek i śrubekrub. NieprawidCzasami konieczna jest kolejna operacja w celu skorygowania nieprawidłowoowego zespoloneustawienia złamania można skorygować operacyjniekości.

Uwaga!

WJeśli przypadkupo założeniu gipsu pojawia się bólul i obrzękuk palców konieczna jest natychmiastowa kontrola lekarska! Być, może to oznaczać, że gips jest zbyt ciasny. Zbyt długieciasny noszenie zbyt ciasnego gipsugips może spowodowaprowadzić do poważnenych konsekwencje.

W ciasnym gipsiekonsekwencji, złamanie nadgarstka może powodować przewlekły ból w ramieniu i ręce, zwany kompleksowym zespołem bólu regionalnego. Dlategodlatego ważne jest, aby natychmiastniezwłocznie sprawdziskontaktować opatruneksię gipsowy,z jeślilekarzem. gipsZbyt uwieradługie inoszenie podejrzewasz,ciasnego gipsu może jestprowadzić zbytdo ciasnyprzewlekłego bólu, znanego jako kompleksowy zespół bólu regionalnego.

Możliwe powikłania

PowikDo najczęstszych powikłaniaań złamania nadgarstka obejmujnależą nieprawid:

• Nieprawidłowe uustawienie kości: Kość może zrosnąć się w niewłożeniaaściwej pozycji, uszkodzenieco prowadzi do bólu i problemów z funkcjonowaniem nadgarstka.
• Uszkodzenie nerwów: (nerwuZłamanie może uszkodzić nerw pośrodkowegorodkowy ilub łokciowego)okciowy, orazco zesppowoduje zaburzenia czucia lub siły w dłoni.
• Zespół ciasnoty przedziałów powięziowych: z uszkodzeniemUszkodzenie mięśni i ścięgien ramieniamoże prowadzić do ograniczenia ruchomości i rękibólu. 

Na szczęście powikłania te są rzadkie., Czasami siła i mobilność przedramienia i dłoni są ograniczone. Ww większości przypadków objawy ustępują ipo można poruszać ramieniem jak dotychczasleczeniu. NieprawidJednak nieprawidłowe ułożenieustawienie kości może prowadzić do przewlekłego bólu, zmienionego obciążenia powierzchni stawowych nadgarstka oraz urazówograniczenia ruchomościęgien nadgarstka.

Rokowanie

Rokowanie jest zwyklezazwyczaj dobre, jeśli złamanie jest stabilne lub odzostało początkuprawidłowo nastawione. W przypadku tzw. artrozy pourazowej istnieje ryzyko wystąpienia trwałych i przewlekłych dolegliwości, ztakich ograniczeniamijak ruchowymiból i bólemograniczona ruchomość nadgarstka.

Dodatkowe informacje

• Złamania (złamania kości)
• Kompleksowy zespół bólu regionalnego
• Ostry zespół ciasnoty przedziałów powięziowych
• Złamanie kości promieniowej – Informacje dla personelu medycznego

Ilustracje

Złamanie Collesa, złamanie nadgarstka

Autor

• Kalina van der Bend, lekarz, Blachownia (recenzent)
• Markus Plank, mgr, dziennikarz medyczny i naukowy, Wiedeń