Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Uszkodzenie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego (musculus supraspinatus)

 

Co to jest uszkodzenie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego?

Definicja

Ramię jest poruszane przez różne mięśnie. Jednym z nich jest mi
Mięsień nadgrzebieniowy (musculus supraspinatus) jest jednym z mięśni obręczy barkowej, któregory funkcjąodpowiada jestgłównie za odwodzenie ramienia, czyli unoszenie go na bok. MiJego ścięsień tengno przyczepia się poprzezdo swoje ścięgno dogłowy kości ramiennej., Naweta niewielkiewszelkie urazy ilub podrażnienia tego ścięgna mogą powodowaprowadzić dollu i dyskomfortu w okolicy barku. Uszkodzenie tego ścięgna, często nazywane „zapalenie ścięgna nadgrzebieniowego”, to schorzenie, które dotyka wiele osób, zarówno młodszych, jak i starszych.

Objawy

ChorzyUszkodzenie odczuwająścięgna mięśnia nadgrzebieniowego objawia sięllem, przyszczególnie odwodzeniupodczas unoszenia ramienia (unoszeniaruch ramieniaodwodzenia), bokiem)a oraztakże przy wykonywaniu pracruchów ponadpowyżej głowąpoziomu barku, np. przy podnoszeniu przedmiotów lub podczas ćwiczeń fizycznych. Ból zazwyczaj lokalizuje się pow stronieokolicy bocznej części ramienia i może promieniować w kierunku szyi lub łokcia. BW miarę nasilania się problemu, ból może ograniczać ruchyzakres ruchów w stawie barkowym, a codzienne czynności mogą stać się utrudnione.

Przyczyny

PodraDo podrażnienienienia lub uszkodzenia ścięgna możemięśnia być spowodowane przeciążeniem, zwłaszcza jeśli chore ramię było wielokrotnie obciążane w ten sam sposób. Do powstania schorzenianadgrzebieniowego dochodzi najczęściej w efekciewyniku wykonywaniaprzeciążenia tego mięśnia, zwłaszcza w przypadku powtarzających się ruchów polegajunoszenia ramienia. Zwiększone ryzyko występuje u osób wykonujących napracę unoszeniufizyczną ramienialub uprawiających sporty, w których często powtarzane są ruchy ramion powyżej poziomu barków (np. tenis, pływanie, podnoszenie ciężarów). Upadek na bark również może byuszkodzić powodem uszkodzenia ścięgnagno, prowadząc do bólu. UPonadto, w niektórych osóbprzypadkach zmoże koleidochodzić ma miejscedo zwężenieenia specyficznegotzw. "kanału" kostnego” (tzw. przestrzeni subakromialnej), przez który przechodzi ścięgno mięśnia nadgrzebieniowego, w następstwie czego ścięgno podczas ruchów ulega zaklinowaniu, co wywołujeprowadzi do jego „zaklinowania” i powoduje ból. SchorzenieWiek torównież możema wznaczenie końcu wynikaćprocesy zdegeneracyjne, normalnegozwiązane procesuze starzeniastarzeniem się organizmu, mogą prowadzić do osłabienia ścięgna i zwiększać ryzyko jego uszkodzenia.

Czynniki ryzyka

Zwiększone ryzyko uszkodzenia ścięgna nadgrzebieniowego występuje w przypadku:

  • niewłaściwych nawyków w pracy zawodowej, np. wykonywaniewykonywania ciężkich, jednostronnych prac ponadw pozycji uniesionego ramienia (np. prace nad głową),
  • uprawiania dyscyplin sportowychsportów związanych z ruchami częstym unoszeniem ramion powyżej poziomu barków, (np. sporty rzutowe, pływanie (kraulem),stylem podnoszenie ciężarówklasycznym, tenis),
  • wystposiadania anatomicznych nieprawidłowości, takich jak hakowaty wyrostek barkowy, który może zwępowaniażać hakowategoprzestrzeń lubdla wystajścięgna,
  • procesów starzenia się organizmu, które mogącego mocnoprowadzić do bokudegeneracji wyrostka barkowego łopatkiścięgien.

O wapniejącym zapaleniu

Wapnienie ścięgien barku

W (tendinosis calcarea) mówimy wówczasprzypadku, gdy w ścięgnach mięśni obręczy barkowej odkładają się złogi wapnia., Przyczynamówi wapnieniasię o wapniejącym zapaleniu ścięgien barku (tendinosis calcarea). Wapnienie w obrębie ścięgien powoduje dodatkowe dolegliwości bólowe. Przyczyna tego zjawiska nie jest znanado końca poznana, ale częściej występuje u osób z przewlekłymi problemami ścięgien barku.

Częstotliwość występowania

Ból barku jest częstym problemproblemem zdrowotnym. Spośród wszystkich ścięgien w obrębie barku, najczęściej zajęteuszkodzone jest ścięgno mięśnia nadgrzebieniowego, co czyni to schorzenie jednym z najczęstszych powodów bólu w tej okolicy.

Badania

  • Do

    Aby ocenyzdiagnozować stawuuszkodzenie barkowegościęgna służąmięśnia określone badanianadgrzebieniowego, wlekarz ramachprzeprowadza ktszczegórychłowy sprawdzawywiad się:

    • oraz badanie fizykalne, sprawdzając m.in. ruchomość stawu barkowego
    • , bolesnościć na ucisk
    • ucieplenie, lubobecność zaczerwienienie
    • pochyleniezaczerwienienia obręczy barkowejciepłoty.
  • Przy

    W podejrzeniuzależności występowaniaod zapaleniapodejrzenia lubprzyczyny pierwotnejbólu, choroby zasadniczej oznaczaprzeprowadza się wedodatkowe badania:

    • Badania krwi markery zapalnew celu wykrycia markerów zapalnych, gdy istnieje podejrzenie zapalenia.
    • Badanie rentgenowskie zalecane jestwykonywane pacjentom,w uprzypadku którychpodejrzenia podejrzewachoroby się chorobę zwyrodnieniowązwyrodnieniowej stawów (artrozęartrozy), złamaniaamań kości lub zwapnieniazwapnień ścięgien.
    • BadaniemUSG ultrasonograficznym(ultrasonografia) moż– pozwala na uwidocznićdokładną ocenę ścięgnogna mięśnia nadgrzebieniowego, ijego stanu oraz otaczających jestruktur, kaletkętakich maziowąjak kaletki maziowe.
    • badanieRezonans RMmagnetyczny wykonuje(MRI) się rzadkowykonywany w bardziej skomplikowanych przypadkach, np. wprzed ramachplanowaną przygotowania do operacjioperacją.

    Leczenie

    • U

      Leczenie 80–90%uszkodzenia pacjentścięgna mięśnia nadgrzebieniowego zależy od nasilenia objawów pomagająi nastprzyczyny schorzenia. W więpujkszości przypadków (80-90%) wystarczające środkisą metody zachowawcze:

      • unikanieUnikanie bolesnych ruchów i odpoczynek w okresie ostrych dolegliwości.
      • chChłodzenie
        • Na przyk– stosowanie zimnych okładów masowanie(np. kostek lodu) na bolącegoce miejscamiejsce kostkamimoże lodupomóc trzyw redukcji bólu i stanu zapalnego. Lód należy stosować przez kilka minut, 2-3 razy dziennie, aż kostki się roztopią. Należy pamiętać, aby wcześniej lekko ogrzać lód, przez co uniknie się uszkodzenia skóry nadmiernym zimnem!
      • lekiLeki przeciwbólowe i przeciwzapalne
        • np. – stosowanie maści z ibuprofenem lub diklofenakiem
        , a także doustne leki przeciwbólowe, jeśli to konieczne.
      • wzmocnienieWzmacnianie mięśni obręczy barkowej – po ustąpieniu ostrego bólu warto włączyć ćwiczenia fizjoterapeutyczne, które pomagają w raziewzmocnieniu potrzebymięśni podstabilizujących nadzoremstaw fizjoterapeutybarkowy.
    • Zastrzyki z glikokortykosteroidów s– mogą wskazanebyć pomocne w przypadku zapalenia kaletki maziowej, ale powinny być stosowane ostrożnie i tylko u wybranych pacjentów.
      • Mogą pomóc przy zapaleniu kaletki maziowej.
    • kinesiotaping
      • NieKinesiotaping udowodniono naukowo,mimo żebraku stosowaniejednoznacznych taśmdowodów kinezjologicznych pomaganaukowych, niektórzy pacjenci informujzauważają opoprawę łagodzeniuw zakresie zmniejszenia bólu i poprawiepoprawy ruchomości kończynydzięki zastosowaniu taśm kinezjologicznych.
    • Operacja

    • Operacja
      • głównie

        Chirurgiczne uleczenie osóbrozważa młodych, uprawiających sport

      • Leczenie chirurgicznesię zazwyczaj rozpatrywane jest dopiero wówczas, gdy po 3 miesiącach stosowania wyżejterapii wymienionych środkówzachowawczej nie nastąpiępuje poprawa.
     Operacja może być również wskazana u młodszych pacjentów, którzy intensywnie uprawiają sport i mają dużą aktywność fizyczną. Zabieg polega na rekonstrukcji ścięgna lub usunięciu zmian degeneracyjnych, a jego celem jest przywrócenie pełnej sprawności stawu barkowego.

    Co można zrobić we własnym zakresie?

    • Unikaj prac i czynności, które nasilają ból.

    • Podczas uprawianiai sportustaraj należysię przez pewien czas zmniejszyograniczyć obciążanieenie chorego ścięgna, a następnie stopniowo je zwiększać.

    • Należy bezwzględnie unikać całkowitego unieruchomienia barku!
    • Wykonuj regularne ćwiczenia stawu barkowego, aby poprawić jego ruchomość i wzmocnić mięśnie.

      • Przykładowe ćwiczenia 
        :
        • Ruchy wahadłowe swobodnie zwisającego ramienia: Weź do rękiTrzymaj lekki przedmiot (np. butelkę z wodą) w ręce i przez minutę kołysz lekko ramieniem w przód i w tył. WykonujWykonaj trzy serie dziennie.
        • WeźRuchy dookrężne: ręki ścierkę i staStań przed stołem, opierając rękę na blacie. Oprzyj się o blat stołu i wykonuj ruchyWykonuj okrężne ruchy ręką, imitującec ruch ścieraniecierania powierzchni stołu. CoZmieniaj kierunek co 20 sekund zmieniaj kierunek obrotów, trzy razy w każdwykonują stronę. Wykonujc 3–5 serii dziennie.
    • Nie unieruchamiaj całkowicie barku – ważne jest, by utrzymywać delikatną aktywność, by nie doprowadzić do zaniku mięśni.

    Profilaktyka

    • Można

      Aby zapobiec nawrotom chorobyschorzenia, dostosowując do swoich potrzeb odpowiedniąwarto:

      • Dostosować aktywność fizyczną do swoich potrzeb i zawodowmożliwości.
      • Zmniejszyć ryzyko urazów poprzez unikanie nadmiernego obciążania barku.
      • Regularnie wykonywać ćwiczenia wzmacniające mięśnie obręczy barkowej.

      Rokowanie

      • Większość chorychpacjentów wraca do pełnej aktywności już po 1–2 tygodniach, a dolegliwości bólowe całkowicie ustępująfizycznej po kilku tygodniach.

        • Warunkiem jest ścisłe przestrzeganie zaleconego leczenia.
      • Jeśli nieOdpowiednia będzieszterapia, unikaćw tym unikanie ruchów prowokujwywołujących ból i wzmacnianie mięśni, chorobaprzyczyniają się do szybszego powrotu do zdrowia. Brak stosowania zaleceń leczenia może utrzymywaprowadzić do przewlekłego stanu zapalnego i długotrwałego bólu.

        Warto jednak pamiętać, że schorzenie to nie zawsze ustępuje samoistnie i w przypadku utrzymywania się latamidolegliwości przez dłuższy czas, konieczna może być konsultacja ze specjalistą i dalsze leczenie.

      Dodatkowe informacje

      Autor

      • Kalina van der BandBend, lekarz (recenzent)
      • Hannah Brand, dr med., lekarz, Berlin
Uraz ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego; Uraz ścięgna nadgrzebieniowegoTendinopatia barku; Tendinopatia nadgrzebieniowa; Tendinopatia podgrzebieniowa; Tendinopatia podłopatkowa; Tendinopatia bicepsa; Zespół cieśni podbarkowej; Wapniejące zapalenie ścięgien; Tendinoza piętowa; Drop Arm Test; Ból ramienia; Test Jobe'a; NLPZ; kortyzon
Podrażnienie lub zapalenie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego jest najczęstszym rodzajem uszkodzenia ścięgien w obrębie barku.
Uszkodzenie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego (musculus supraspinatus)
https://medibas.pl/home/tematy-kliniczne/fizjoterapiamedycyna-sportowa/informacje-dla-pacjentow/lopatka-i-bark/uszkodzenie-sciegna-miesnia-nadgrzebieniowego-musculus-supraspinatus/
HA 23.03.2022 chck go 11.8.
document-information document-nav document-tools
Podrażnienie lub zapalenie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego jest najczęstszym rodzajem uszkodzenia ścięgien w obrębie barku.
Fizjoterapia/Medycyna sportowa
Uszkodzenie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego (musculus supraspinatus)
/link/0fa11dddec89487fb34e33bcc2ae7ef2.aspx
/link/0fa11dddec89487fb34e33bcc2ae7ef2.aspx
uszkodzenie-sciegna-miesnia-nadgrzebieniowego-musculus-supraspinatus
SitePublic
Uszkodzenie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego (musculus supraspinatus)
K.Reinhardt@gesinform.de
jlive.mroz@konsylium24com#kalinavd@onet.pl (patched by linkmapper)eu
pl
pl
pl