Co to jest uszkodzenie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego?
Definicja
Ramię jest poruszane przez różne mięśnie. Jednym z nich jest mi
Mięsień nadgrzebieniowy (musculus supraspinatus) jest jednym z mięśni obręczy barkowej, któregory funkcjąodpowiada jestgłównie za odwodzenie ramienia, czyli unoszenie go na bok. MiJego ścięsień tengno przyczepia się poprzezdo swoje ścięgno dogłowy kości ramiennej., Naweta niewielkiewszelkie urazy ilub podrażnienia tego ścięgna mogą powodowaprowadzić do bóllu i dyskomfortu w okolicy barku. Uszkodzenie tego ścięgna, często nazywane „zapalenie ścięgna nadgrzebieniowego”, to schorzenie, które dotyka wiele osób, zarówno młodszych, jak i starszych.
Objawy
ChorzyUszkodzenie odczuwająścięgna mięśnia nadgrzebieniowego objawia się bóllem, przyszczególnie odwodzeniupodczas unoszenia ramienia (unoszeniaruch ramieniaodwodzenia), bokiem)a oraztakże przy wykonywaniu pracruchów ponadpowyżej głowąpoziomu barku, np. przy podnoszeniu przedmiotów lub podczas ćwiczeń fizycznych. Ból zazwyczaj lokalizuje się pow stronieokolicy bocznej części ramienia i może promieniować w kierunku szyi lub łokcia. BW miarę nasilania się problemu, ból może ograniczać ruchyzakres ruchów w stawie barkowym, a codzienne czynności mogą stać się utrudnione.
Przyczyny
PodraDo podrażnienienienia lub uszkodzenia ścięgna możemięśnia być spowodowane przeciążeniem, zwłaszcza jeśli chore ramię było wielokrotnie obciążane w ten sam sposób. Do powstania schorzenianadgrzebieniowego dochodzi najczęściej w efekciewyniku wykonywaniaprzeciążenia tego mięśnia, zwłaszcza w przypadku powtarzających się ruchów polegajunoszenia ramienia. Zwiększone ryzyko występuje u osób wykonujących napracę unoszeniufizyczną ramienialub uprawiających sporty, w których często powtarzane są ruchy ramion powyżej poziomu barków (np. tenis, pływanie, podnoszenie ciężarów). Upadek na bark również może byuszkodzić powodem uszkodzenia ścięgnagno, prowadząc do bólu. UPonadto, w niektórych osóbprzypadkach zmoże koleidochodzić ma miejscedo zwężenieenia specyficznegotzw. "„kanału" kostnego” (tzw. przestrzeni subakromialnej), przez który przechodzi ścięgno mięśnia nadgrzebieniowego, w następstwie czego ścięgno podczas ruchów ulega zaklinowaniu, co wywołujeprowadzi do jego „zaklinowania” i powoduje ból. SchorzenieWiek torównież możema wznaczenie końcu– wynikaćprocesy zdegeneracyjne, normalnegozwiązane procesuze starzeniastarzeniem się organizmu, mogą prowadzić do osłabienia ścięgna i zwiększać ryzyko jego uszkodzenia.
Czynniki ryzyka
Zwiększone ryzyko uszkodzenia ścięgna nadgrzebieniowego występuje w przypadku:
niewłaściwych nawyków w pracy zawodowej, np. wykonywaniewykonywania ciężkich, jednostronnych pracponadw pozycji uniesionego ramienia (np. prace nad głową),- uprawiania
dyscyplin sportowychsportów związanych zruchamiczęstym unoszeniem ramion powyżej poziomu barków,(np. sporty rzutowe, pływanie(kraulem),stylempodnoszenie ciężarówklasycznym, tenis), wystposiadania anatomicznych nieprawidłowości, takich jak hakowaty wyrostek barkowy, który może zwępowaniażaćhakowategoprzestrzeńlubdlawystajścięgna,- procesów starzenia się organizmu, które mogą
cegomocnoprowadzić dobokudegeneracjiwyrostka barkowego łopatkiścięgien.
O wapniejącym zapaleniu
Wapnienie ścięgien barku
W (tendinosis calcarea) mówimy wówczasprzypadku, gdy w ścięgnach mięśni obręczy barkowej odkładają się złogi wapnia., Przyczynamówi wapnieniasię o wapniejącym zapaleniu ścięgien barku (tendinosis calcarea). Wapnienie w obrębie ścięgien powoduje dodatkowe dolegliwości bólowe. Przyczyna tego zjawiska nie jest znanado końca poznana, ale częściej występuje u osób z przewlekłymi problemami ścięgien barku.
Częstotliwość występowania
Ból barku jest częstym problemproblemem zdrowotnym. Spośród wszystkich ścięgien w obrębie barku, najczęściej zajęteuszkodzone jest ścięgno mięśnia nadgrzebieniowego, co czyni to schorzenie jednym z najczęstszych powodów bólu w tej okolicy.
Badania
DoAby
ocenyzdiagnozowaćstawuuszkodzeniebarkowegościęgnasłużąmięśniaokreślone badanianadgrzebieniowego,wlekarzramachprzeprowadzaktszczegórychłowysprawdzawywiadsię:- oraz badanie fizykalne, sprawdzając m.in. ruchomość stawu barkowego
- , bolesnoś
cić na ucisk ucieplenie,lubobecnośćzaczerwienieniepochyleniezaczerwienieniaobręczybarkowejciepłoty.
PrzyW
podejrzeniuzależnościwystępowaniaodzapaleniapodejrzenialubprzyczynypierwotnejbólu,choroby zasadniczej oznaczaprzeprowadza sięwedodatkowe badania:- Badania krwi
markery–zapalnew celu wykrycia markerów zapalnych, gdy istnieje podejrzenie zapalenia. - Badanie rentgenowskie
zalecane–jestwykonywanepacjentom,wuprzypadkuktórychpodejrzeniapodejrzewachorobysię chorobę zwyrodnieniowązwyrodnieniowej stawów (artrozęartrozy), złamaniaamań kości lubzwapnieniazwapnień ścięgien. BadaniemUSGultrasonograficznym(ultrasonografia)moż– pozwala nauwidocznićdokładną ocenę ścięgnogna mięśnia nadgrzebieniowego,ijego stanu oraz otaczającącychjestruktur,kaletkętakichmaziowąjak kaletki maziowe.badanieRezonansRMmagnetycznywykonuje(MRI)się–rzadkowykonywany w bardziej skomplikowanych przypadkach, np.wprzedramachplanowanąprzygotowania do operacjioperacją.
Leczenie
ULeczenie
80–90%uszkodzeniapacjentścięgna mięśnia nadgrzebieniowego zależy od nasilenia objawówpomagająinastprzyczyny schorzenia. W więpujkszości przypadków (80-90%) wystarczająceśrodkisą metody zachowawcze:unikanieUnikanie bolesnych ruchów i odpoczynek w okresie ostrych dolegliwości.chChłodzenieNaprzyk– stosowanie zimnych okładówmasowanie(np. kostek lodu) na bolącegocemiejscamiejscekostkamimożelodupomóctrzyw redukcji bólu i stanu zapalnego. Lód należy stosować przez kilka minut, 2-3 razy dziennie, aż kostki się roztopią.Należy pamiętać, aby wcześniej lekko ogrzać lód, przez co uniknie się uszkodzenia skóry nadmiernym zimnem!
lekiLeki przeciwbólowe i przeciwzapalnenp.– stosowanie maści z ibuprofenem lub diklofenakiem
wzmocnienieWzmacnianie mięśni obręczy barkowej – po ustąpieniu ostrego bólu warto włączyć ćwiczenia fizjoterapeutyczne, które pomagają wraziewzmocnieniupotrzebymięśnipodstabilizującychnadzoremstawfizjoterapeutybarkowy.
- Zastrzyki z glikokortykosteroidów
s– mogąwskazanebyć pomocne w przypadku zapalenia kaletki maziowej, ale powinny być stosowane ostrożnie i tylko u wybranych pacjentów.Mogą pomóc przy zapaleniu kaletki maziowej.
kinesiotapingNieKinesiotapingudowodniono–naukowo,mimożebrakustosowaniejednoznacznychtaśmdowodówkinezjologicznych pomaganaukowych, niektórzy pacjenciinformujzauważająopoprawęłagodzeniuw zakresie zmniejszenia bólu ipoprawiepoprawy ruchomościkończynydzięki zastosowaniu taśm kinezjologicznych.
OperacjagłównieChirurgiczne
uleczenieosóbrozważamłodych, uprawiających sportLeczenie chirurgicznesię zazwyczajrozpatrywane jest dopiero wówczas, gdy po 3 miesiącach stosowaniawyżejterapiiwymienionych środkówzachowawczej nie nastąpiępuje poprawa.
Operacja
Co można zrobić we własnym zakresie?
-
Unikaj
prac iczynności, które nasilają ból. Podczasuprawianiaisportustarajnależysięprzez pewien czas zmniejszyograniczyć obciążanieenie chorego ścięgna, a następnie stopniowo je zwiększać.Należy bezwzględnie unikać całkowitego unieruchomienia barku!Wykonuj regularne ćwiczenia stawu barkowego, aby poprawić jego ruchomość i wzmocnić mięśnie.
- Przykładowe ćwiczenia
:- Ruchy wahadłowe
swobodnie zwisającego ramienia:Weź do rękiTrzymaj lekki przedmiot (np. butelkę z wodą) w ręce i przez minutę kołyszlekkoramieniem w przód i w tył.WykonujWykonaj trzy serie dziennie. WeźRuchydookrężne:ręki ścierkę i staStań przed stołem, opierając rękę na blacie.Oprzyj się o blat stołu i wykonuj ruchyWykonuj okrężne ruchy ręką, imitującec ruch ścieraniecierania powierzchni stołu.CoZmieniaj kierunek co 20 sekundzmieniaj kierunek obrotów,trzy razy w każdwykonująstronę. Wykonujc 3–5 serii dziennie.
- Ruchy wahadłowe
- Badania krwi
-
Nie unieruchamiaj całkowicie barku – ważne jest, by utrzymywać delikatną aktywność, by nie doprowadzić do zaniku mięśni.
Profilaktyka
MożnaAby zapobiec nawrotom
chorobyschorzenia,dostosowując do swoich potrzeb odpowiedniąwarto:- Dostosować aktywność fizyczną do swoich potrzeb i
zawodowmożliwości. - Zmniejszyć ryzyko urazów poprzez unikanie nadmiernego obciążania barku.
- Regularnie wykonywać ćwiczenia wzmacniające mięśnie obręczy barkowej.
Rokowanie
Większość
chorychpacjentów wraca do pełnej aktywnościjuż po 1–2 tygodniach, a dolegliwości bólowe całkowicie ustępująfizycznej po kilku tygodniach.Warunkiem jest ścisłe przestrzeganie zaleconegoleczenia.
JeślinieOdpowiedniabędzieszterapia,unikaćw tym unikanie ruchówprowokujwywołujących ból i wzmacnianie mięśni,chorobaprzyczyniają się do szybszego powrotu do zdrowia. Brak stosowania zaleceń leczenia możeutrzymywaprowadzić do przewlekłego stanu zapalnego i długotrwałego bólu.Warto jednak pamiętać, że schorzenie to nie zawsze ustępuje samoistnie i w przypadku utrzymywania się
latamidolegliwości przez dłuższy czas, konieczna może być konsultacja ze specjalistą i dalsze leczenie.
Dodatkowe informacje
- Tendinopatia ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego
Autor
- Kalina van der
BandBend, lekarz (recenzent) - Hannah Brand, dr med., lekarz, Berlin
- Dostosować aktywność fizyczną do swoich potrzeb i