Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Złamanie trzonu kości ramiennej

Streszczenie

  • Definicja: Złamanie trzonu kości ramiennej bez uszkodzenia stawów sąsiednich.
  • Częstość występowania: Zapadalność wynosi 15 przypadków na 100 000 osób.
  • Objawy: Ból i ograniczenie ruchu ramienia po urazie.
  • Wyniki: Opuchlizna, krwiak, możliwa deformacja, trzeszczenia i niestabilność.
  • Diagnostyka: Badanie fizykalne, szczególnie pod kątem deficytów neurologicznych (uwaga: uszkodzenie nerwu promieniowego!). RTG w celu potwierdzenia rozpoznania.
  • Leczenie: Leczenie zachowawcze lub chirurgiczne w zależności od typu złamania i charakterystyki pacjenta.

Informacje ogólne

Definicja

  • Złamanie trzonu kości ramiennej bez uszkodzenia stawów sąsiednich1
    • między górną krawędzią przyczepu końcowego mięśnia piersiowego większego i miejscem tuż powyżej dołu wyrostka łokciowego (2/6 do 5/6 trzonu kości ramiennej)

Częstość występowania

  • Rzadkie złamanie
    • Stanowi około 3% wszystkich złamań kości długich.
  • Zapadalność 
    • 15 przypadków na 100 000 osób
  • Wiek
    • Notuje się dwa szczyty zapadalności:
      1. 1. szczyt między 20. a 30. rokiem życia (urazy wysokoenergetyczne)
      2. szczyt w wieku >60 lat (upadek z wysokości ciała)

Etiologia i patogeneza

  • Rodzaj złamania zależy od mechanizmu wypadku. 
    • mechanizm pośredni (np. siłowanie się na rękę): złamanie spiralne
    • mechanizm bezpośredni: złamanie poprzeczne lub ukośne
  • Jeśli struktura kości jest prawidłowa, do złamania zwykle konieczny jest uraz wysokoenergetyczny, np. wypadek drogowy. 
  • W przypadku osteoporozy kości złamanie może powstać wskutek nawet niewielkiego urazu, na przykład przewrócenia się w domu.
  • Osteoliza uwarunkowana nowotworem stanowi około 10% przypadków.

Czynniki predysponujące

ICD-10

  • S.42.3 Złamanie trzonu kości ramiennej

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Potwierdzenie rozpoznania w badaniu RTG

Diagnostyka różnicowa

Wywiad lekarski

  • Analiza przebiegu zdarzenia
    • adekwatny uraz lub podejrzenie złamania patologicznego
  • Wcześniejsze urazy kończyny górnej
  • Leki
  • choroby współistniejące
  • W przypadku otwartych rany sprawdzić status ochrony przeciwtężcowej.

Badanie przedmiotowe

  • Oględziny
    • pozycja odciążająca uszkodzonego ramienia
    • ślad po stłuczeniu i krwiak
    • Rany w obszarze złamania
    • opuchlizna, pęcherze po złamaniu
    • otwarte złamanie z przebiciem skóry
    • zanieczyszczenie w obszarze późniejszej operacji/dołu pachowego (trądzik, trądzik odwrócony)
  • Palpacja
    • tkliwość uciskowa trzonu kości ramiennej
    • trzeszczenie
      • Uwaga: aby uniknąć uszkodzenia nerwu promieniowego, badanie należy wykonywać z zachowaniem szczególnej ostrożności.
  • Ocena czynności
    • ból podczas ruchów czynnych i biernych
    • zakres ruchomości zdrowej strony jako punkt odniesienia
    • krążenie obwodowe
    • deficyty neurologiczne, nawet w 12% przypadków uszkodzenie nerwu promieniowego
      • motoryka: opadanie nadgarstka
      • czucie: autonomiczny obszar zaopatrzenia przez nerw promieniowy w obrębie grzbietu dłoni w części promieniowej i w pierwszej przestrzeni międzykostnej
  • Sprawdzić pod kątem ewentualnych obrażeń współistniejących, zwłaszcza przy urazach w wyniku wypadków przy dużych prędkościach.

Badania dodatkowe w praktyce lekarza rodzinnego

  • Zazwyczaj nie są konieczne.

Diagnostyka u specjalisty

  • Prześwietlenie rentgenowskie
    • trzon kości ramiennej i stawy sąsiednie w dwóch projekcjach (staw ramienny i
      łokciowy)
  • TK
    • w podejrzeniu uszkodzenia w ramach złamania także głowy kości ramiennej lub obszaru nadkłykciowego/obszaru obu kłykci
  • W podejrzeniu złamania w związku z osteoporozą wykonać densytometrię kostną.

Wskazania do skierowania

  • W podejrzeniu złamania skierowanie pacjenta do gabinetu chirurgii urazowej

Leczenie

Cele leczenia

  • Przywrócenie prawidłowej czynności ramienia, barku i
    łokcia

Ogólne informacje o leczeniu

  • Wybór procedury leczenia zależy od typu złamania, jakości kości (osteoporoza), wieku biologicznego, wymagań czynnościowych i chorób współistniejących.
  • Do wyboru są procedury zachowawcze i chirurgiczne (gwoździe śródszpikowe vs. osteosynteza zewnętrzna/płytkowa), choć nie wykazano wyraźnej przewagi żadnej z tych metod.

Terapia zachowawcza

  • Wskazania
    • złamania trzonu w środkowej jednej trzeciej kości bez szczeliny (dobry kontakt kość-kość),
      szczególnie złamania bez przemieszczenia lub z niewielkim przemieszczeniem (długie złamania skośne)
    • złamania, które można nastawić i utrzymać
    • ogólne lub miejscowe przeciwwskazania do zabiegu
  • Postępowanie
    • krótkotrwałe unieruchomienie na 2–3 tygodnie (np. opatrunek Gilchrista)
    • dalsze leczenie czynnościowe przy użyciu ortezy typu Sarmiento (sztywny gips lub bandaż z tworzywa sztucznego) przez 8–10 tygodni
    • bierne i czynne ćwiczenia ruchowe w bezbolesnym zakresie
    • środki przeciwbólowe, np. ibuprofen 400 mg według schematu 1–1–1

Leczenie chirurgiczne

  • Wskazania
    • otwarte złamania
    • zagrożenie zespołem ciasnoty przedziałów powięziowych (wskazanie nagłe)
    • złamanie z ubytkiem kości
    • trwałe rozejście/tworzenie się szczelin
    • seryjny uraz kończyny (dodatkowo złamanie przedramienia, „pływający łokieć”)
    • towarzyszące uszkodzenia naczyń krwionośnych
    • uszkodzenie nerwów (wtórne uszkodzenie nerwu promieniowego po manipulacji)
      • Pierwotne uszkodzenie nerwu promieniowego nie jest bezwzględnym wskazaniem do operacji ze względu na wysoki wskaźnik samoistnego wyleczenia.
  • Powszechne stosowane i akceptowane procedury
    • osteosynteza płytkowa
    • gwoździe śródszpikowe
    • połączenia implantów
    • zewnętrzny stabilizator (w przypadku ciężkich urazów tkanek miękkich lub politraumatyzmu)
  • Usunięcie implantów
    • możliwe, ale nie bezwzględnie konieczne
    • Wskazanie należy rozważyć indywidualnie.

Przebieg, powikłania i rokowanie

Przebieg

  • Bez leczenia może dość do zrostu z deformacją lub utworzenia się stawu rzekomego.

Powikłania

  • Niewspółosiowość/deformacja rotacyjna
  • Stawy rzekome
  • Porażenie nerwu promieniowego
  • Ograniczona ruchomość barku i stawów obwodowych (pourazowe zwłóknienie stawów, zesztywnienie barku)
  • W przypadku zabiegu operacyjnego ogólne czynniki ryzyka, takie jak krwawienie, zakażenie lub uszkodzenie implantów

Rokowanie

  • W ponad 90% przypadków gojenie złamania jest zadowalające, z dobrym zakresem ruchu i możliwością obciążania1.

Dalsze postępowanie

  • W leczeniu zachowawczym kontrolne badania radiologiczne według zaleceń specjalistów prowadzących leczenie

Ilustracje

Kość ramienna, najczęstsze miejsca złamań
Kość ramienna, najczęstsze miejsca złamań

Quellen

Literatur

  1. Lawless M. Midshaft humerus fractures. Medscape, last updated Nov 08, 2022. emedicine.medscape.com

Autor*innen

  • Lino Witte, Dr. med., Arzt in Weiterbildung Allgemeinmedizin, Münster
S423
Złamanie kości ramiennej, złamanie trzonu i złamanie trzonu kości ramiennej Złamanie trzonu kości ramiennej Złamanie trzonu kości ramiennej Złamanie kości ramiennej, trzonu
Złamanie trzonu kości ramiennej Trzon kości ramiennej Złamanie międzykłykciowe Opatrunek Gilchrista Orteza typu Sarmiento
Złamanie trzonu kości ramiennej
document-disease document-nav document-tools document-theme
Definicja: Złamanie trzonu kości ramiennej bez uszkodzenia stawów sąsiednich. Częstość występowania: Zapadalność wynosi 15 przypadków na 100 000 osób. Objawy: Ból i ograniczenie ruchu ramienia po urazie.
Ortopedia/Chirurgia urazowa
Złamanie trzonu kości ramiennej
/link/3e7b91da1ff046289add024cc2e3225b.aspx
/link/3e7b91da1ff046289add024cc2e3225b.aspx
zlamanie-trzonu-kosci-ramiennej
SiteDisease
Złamanie trzonu kości ramiennej
K.Reinhardt@gesinform.de
Ksilje.Reinhardt@gesinformlango@nhi.de (patched by linkmapper)no
pl
pl
pl