Definicja: Fizjologiczne zwyrodnieniowe kurczenie się ciała szklistego powoduje, że w tylnym obszarze ciało szkliste całkowicie lub częściowo odrywa się od siatkówki.
Częstość występowania: Zapadalność wzrasta z wiekiem, począwszy od 50. roku życia.
Objawy: Stopniowe lub nagłe wystąpienie mętów ciała szklistego w polu widzenia, ewentualnie błysków światła, w niepowikłanych przypadkach bez pogorszenia wzroku ani ubytków pola widzenia.
Wyniki: Brak nieprawidłowości w standardowym badaniu okulistycznym, wykrywalne w badaniu lampą szczelinową.
Diagnostyka: Rozpoznanie na podstawie typowego obrazu klinicznego oraz badania ostrości wzroku i pola widzenia w celu wykluczenia odklejenia siatkówki lub uszkodzenia plamki żółtej.
Leczenie: Niepowikłanego odłączenia ciała szklistego nie leczy się; skierowanie do leczenia specjalistycznego w przypadku nagłego pogorszenia wzroku lub ubytków pola widzenia.
Informacje ogólne
Definicja
Ciało szkliste (corpus vitreum) kurczy się z powodu fizjologicznego zwyrodnienia i oddziela się od siatkówki.
W języku angielskim: Vitreous Detachment albo Posterior Vitreous Detachment
Częstość występowania
Rzadko przed 40.–50. rokiem życia
Około 40% u 70-latków i ok. 85% u 90-latków.
Zmiany zwyrodnieniowe ciała szklistego są najczęstszą przyczyną przedarciowego odklejenia siatkówki1.
Etiologia i patogeneza
Ciało szkliste składa się w 98% z wody i jest stabilizowane przez włókna kolagenowe, które delikatnymi wypustkami wnikają również do powierzchownych (wewnętrznych) warstw siatkówki1.
Wraz z wiekiem ciało szkliste ulega stopniowej degeneracji, a włókna kolagenowe stają się gęstsze1.
Mogą stać się widoczne jako ruchome punkty, tzw. męty ciała szklistego (mouches volantes).
Ciało szkliste jest luźno połączone z siatkówką. U większości ludzi połączenie to rozluźnia się wraz z postępującą utratą elastyczności ciała szklistego.
To obluzowanie określa się jako tylne odłączenie ciała szklistego1.
W niektórych przypadkach kurczenie się ciała szklistego powoduje powstawanie przedarć lub otworów w siatkówce, zwłaszcza jeśli ciało szkliste jest jeszcze punktowo przymocowane do siatkówki.
Płyn z ciała szklistego może wyciekać za siatkówkę i spowodować przedarciowe odklejenie siatkówki.
Podejrzenie mogą rodzić nowe męty ciała szklistego (ang. floaters) w polu widzenia, które pojawią stopniowo w ciągu kilku tygodni lub nagle.
Jeśli w polu widzenia występują również błyski światła (fotopsje), może to wskazywać na siłę ciągnącą działającą na siatkówkę lub uszkodzenie siatkówki.
Odłączenie ciała szklistego nie wywołuje żadnych objawów klinicznych.
Jeśli odłączenie jest niepowikłane, ostrość widzenia i widzenie peryferyjne są zachowane.
Można je potwierdzić w badaniu lampą szczelinową.
Badanie uzupełniające w praktyce lekarza rodzinnego
Ewentualnie badanie ostrości widzenia
Ewentualnie perymetria konfrontacyjna w celu sprawdzenia pola widzenia
Diagnostyka u specjalisty
Badanie okulistyczne w podejrzeniu odklejenia siatkówki
Oftalmoskopia pośrednia/biomikroskopia obu oczu w mydriazie
Badanie lampą szczelinową do zbadania dna oka na obwodzie
Krwotoki do ciała szklistego lub siatkówki są czynnikami predykcyjnymi przedarcia siatkówki.
Wskazania do skierowania
Pacjentów z objawami odłączenia ciała szklistego powinien zbadać okulista, aby rozpoznać czynniki ryzyka przedarcia lub odklejenia siatkówki, zwłaszcza jeśli występują liczne męty ciała szklistego, widzenie jak przez zasłonę lub błyski światła w polu widzenia.
Podejrzenie odklejenia siatkówki
powtarzające się błyski światła w polu widzenia, ewentualnie znaczny wzrost liczby mętów ciała szklistego3
pogorszenie wzroku lub ubytki w polu widzenia
Podejrzenie uszkodzenia plamki żółtej
upośledzenie widzenia centralnego
Leczenie
Ogólne informacje o leczeniu
Niepowikłanego odłączenia ciała szklistego nie leczy się.
Inne opcje leczenia
W podejrzenia przedarcia lub odklejenia siatkówki ważne jest szybkie rozważenie wskazań do operacji oka.
Środki zapobiegawcze
Nie są znane żadne środki zapobiegawcze.
Odłączenie ciała szklistego jest fizjologiczną zmianą związaną z wiekiem.
Przebieg, powikłania i rokowanie
Przebieg
Ciało szkliste ulega stopniowemu zwyrodnieniu, które można zaobserwować u coraz większej części populacji po 50. roku życia.
Ciało szkliste kurczy się. W wyniku tego procesu ciało szkliste odłącza się od siatkówki.
U zdecydowanej większości osób odłączenie ciała szklistego nie powoduje żadnych dolegliwości ani powikłań.
W niektórych przypadkach w siatkówce tworzą się jednak rozdarcia lub otwory, które mogą prowadzić do odklejenia siatkówki.
Powikłania:
Odklejenie siatkówki, zwykle z obwodowymi ubytkami w polu widzenia
U co piątego pacjenta z ostrym odłączeniem ciała szklistego tworzy się otwór w siatkówce1.
Uszkodzenie plamki żółtej i utrata widzenia centralnego
U zdecydowanej większości osób odłączenie ciała szklistego nie prowadzi do upośledzenia widzenia.
W niewielkim odsetku przypadków (<10%) dochodzi do odklejenia siatkówki, które — jeśli leczenie nie zostanie wdrożone odpowiednio szybko — może skutkować poważnym pogorszeniem wzroku.>10%)>
Dalsze postępowanie
W razie wykrycia odłączenia ciała szklistego pacjentów należy uczulić, aby zgłaszali się do lekarza po skierowanie do gabinetu okulistycznego, jeżeli liczba mętów ciała szklistego znacząco wzrośnie lub zaobserwują nasilające się lub utrzymujące się błyski światła w polu widzenia4.
Przy nagłym upośledzeniu widzenia lub ubytku pola widzenia należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Pacjentów, u których pomimo obecności początkowo licznych mętów ciała szklistego, widzenia błysków lub widzenia jak przez zasłonę i/lub stwierdzonych krwotoków do ciała szklistego lub siatkówki wykluczono uszkodzenie siatkówki, należy skierować na kontrolne badania okulistyczne.
Informacje dla pacjentów
O czym należy poinformować pacjenta?
W zdecydowanej większości przypadków odłączenie ciała szklistego jest niegroźne i przebiega bez powikłań.
Pacjenci powinny niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeśli ich wzrok nagle się pogorszy.
Feltgen N, Walter P: Rhegmatogenous retinal detachment—an ophthalmologic emergency. Dtsch Arztebl Int 2014; 111(1–2): 12–22. DOI: 10.3238/arztebl.2014.0012 www.aerzteblatt.de
Gishti O, van den Nieuwenhof R, Verhoekx J, van Overdam K. Symptoms related to posterior vitreous detachment and the risk of developing retinal tears: a systematic review. Acta Ophthalmol. 2019 Jun;97(4):347-352. doi: 10.1111/aos.14012. Epub 2019 Jan 11. PMID: 30632695. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
van Overdam KA, Bettink-Remeijer MW, Klaver CC, et al. Symptoms and findings predictive for the development of new retinal breaks. Arch Ophthalmol 2005; 123: 479. pmid:15824220 pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
Coffee RE, Westfall AC, Davis GH, Mieler WF, Holz ER. Symptomatic posterior vitreous detachment and the incidence of delayed retinal breaks: case series and meta-analysis. Am J Ophthalmol 2007; 144: 409. pmid:17583667. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
Autorzy
Marlies Karsch-Völk, dr n. med., lekarka rodzinna, Monachium
Definicja: Fizjologiczne zwyrodnieniowe kurczenie się ciała szklistego powoduje, że w tylnym obszarze ciało szkliste całkowicie lub częściowo odrywa się od siatkówki.
Okulistyka
Odłączenie ciała szklistego
/link/719e89cc549c41db977b29fea023a81e.aspx
/link/719e89cc549c41db977b29fea023a81e.aspx
odlaczenie-ciala-szklistego
SiteDisease
Odłączenie ciała szklistego
K.Reinhardt@gesinform.de
Ksilje.Reinhardt@gesinformlango@nhi.de (patched by linkmapper)no