Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Podwichnięcie głowy kości promieniowej

Streszczenie

  • Definicja: Termin podwichnięcie głowy kości promieniowej odnosi się do częściowego zwichnięcia głowy kości promieniowej.
  • Częstość występowania: Występuje niemal wyłącznie u małych dzieci. Roczna zapadalność wynosi około 1% u dzieci poniżej 5. roku życia.
  • Objawy: Po szarpnięciu za ramię dziecko odczuwa ból podczas poruszania się i nie chce używać ramienia.
  • Wyniki: Wyniki badania przedmiotowego to lekka pronacja i zgięcie łokcia. Obszar głowy kości promieniowej jest wrażliwy na ból podczas badania palpacyjnego. Ból jest spowodowany ruchem w łokciu, a zwłaszcza przy próbie supinacji.
  • Diagnostyka: Dalsze badania diagnostyczne nie są wymagane.
  • Leczenie: Nastawienie głowy kości promieniowej.

Informacje ogólne

Definicja

  • Termin podwichnięcie głowy kości promieniowej odnosi się do częściowego zwichnięcia głowy kości promieniowej z więzadła pierścieniowatego.
  • Istnieje wiele alternatywnych nazw:
    • łokieć pielęgniarki, choroba de Chassaignaca lub pronatio dolorosa

Częstość występowania

  • Występuje prawie wyłącznie u małych dzieci.
  • Roczna zapadalność wynosi około 1% u dzieci w wieku poniżej 5 lat; najczęstszą grupą wiekową są dzieci w wieku około 2. roku życia.
  • Podwichnięcie występuje częściej w lewym ramieniu niż w prawym (3:2)1 i obserwuje się je częściej u dziewczynek niż u chłopców (3:2)2.

Etiologia i patogeneza

  • Występuje, gdy wyciągnięte ramię w pronacji zostanie rozciągnięte, np. gdy dziecko jest podnoszone za ramiona lub próbuje się wyrwać.
  • Głowa kości promieniowej częściowo przemieszcza się z więzadła pierścieniowego (ligamentum annulare).
  • Niektóre włókna więzadła pierścieniowego mogą wciskać się między głowę kości promieniowej a jamę stawową głowy kości ramiennej (capitulum humeri), zapobiegając w ten sposób przemieszczeniu.
  • Od około 5. roku życia więzadło pierścieniowe jest tak silne i stabilne, że ryzyko podwichnięcia głowy kości promieniowej jest minimalne.

ICD-10

  • S53 Zwichnięcie, skręcenie i naderwanie stawów i więzadeł stawu łokciowego
  • T14 Uraz nieokreślonej okolicy ciała
    • T14.3 Zwichnięcie, skręcenie i naderwanie nieokreślonej okolicy ciała

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Pociągnięcie w kierunku osi podłużnej ramienia powoduje ostry ból i utratę ruchomości w łokciu.
  • Dziecko podtrzymuje ramię w sposób bierny.
  • Obszar powyżej głowy kości promieniowej jest wrażliwy na ból.

Diagnostyka różnicowa

Wywiad lekarski

  • Po szarpnięciu za ramię dziecko odczuwa ból podczas poruszania się i nie chce używać ramienia.
  • Typowy mechanizm wypadku: rodzic trzyma dziecko za rękę, dziecko potyka się i dochodzi do szarpnięcia za ramię.
  • Ramię często zwisa w dół z lekko zgiętym łokciem i lekką pronacją (pseudoparaliż).
  • Dopóki dziecko trzyma rękę nieruchomo, zwykle nie odczuwa dyskomfortu ani bólu.

Badanie przedmiotowe

  • Łokieć jest w lekkiej pronacji i zgięciu (zachowanie odciążające).
  • Obszar głowy kości promieniowej jest wrażliwy na ból podczas badania palpacyjnego.
  • Ból jest spowodowany ruchem w łokciu, a zwłaszcza przy próbie supinacji.
  • Zgięcie i wyprost łokcia są często bezbolesne.
  • Zazwyczaj nie występuje opuchlizna łokcia.

Badanie uzupełniające

  • W razie wątpliwości podwichnięcie głowy kości promieniowej dobrze się uwidacznia w badaniu ultrasonograficznym.
    • podświetlenie więzadła pierścieniowego w stawie promieniowo-łokciowym (porównanie stron)
  • Badanie rentgenowskie zwykle nie wykazuje patologii przy podwichnięciu głowy kości promieniowej (ponieważ nie ma zmian osiowych ani urazów kostnych) i dlatego nie jest konieczne, jeśli u pacjenta wywiad lekarski jest typowy.
    • tylko w przypadku wątpliwości
    • w razie nieudanego nastawienia
  • Stosowane jednak w celu wykluczenia złamań, w szczególności złamania głowy kości promieniowej.

Wskazania dla skierowania do specjalisty

  • W przypadku podejrzenia złamania
  • Po nieudanych próbach nastawienia

Leczenie

Cele leczenia

  • Nastawienie

Ogólne informacje o leczeniu

  • W przypadku typowego wywiadu dotyczącego mechanizmu urazu i typowych wyników badania przedmiotowego można również podjąć próbę nastawienia bez badania rentgenowskiego.
    • Dalsza diagnostyka jest konieczna tylko wtedy, gdy dziecko po nastawieniu nie jest w stanie używać ramienia spontanicznie i bez wysiłku.

Nastawienie

  • Nastawienie można wykonać poprzez (1) hiperpronację lub (2) supinację i zgięcie. W badaniu prospektywnym wykazano najwyższy wskaźnik powodzenia nastawienia w pierwszej próbie po zastosowaniu hiperpronacji (94% w porównaniu do 80%).
  1. Nadpronacja
    • Przytrzymać lub podeprzeć łokieć dziecka jedną ręką.
    • Chwycić dystalną część przedramienia drugą ręką, lekko ścisnąć i obrócić do maksymalnej pronacji. Grzbiet dłoni dziecka ma być skierowany do góry/do przodu.
    • Następnie zgiąć maksymalnie przy zachowaniu pronacji w stawie łokciowym.
  2. Supinacja i zgięcie
    • Przytrzymać lub podeprzeć łokieć dziecka jedną ręką. Można również lekko nacisnąć kciukiem głowę kości promieniowej.
    • Chwycić dystalną część przedramienia drugą ręką, zgiąć łokieć i wykonać supinację przedramienia. Dłoń dziecka ma być skierowana do góry/do przodu.
      Manewr supinacji w celu nastawienia głowy kości promieniowej
  • Jeśli jedna metoda okaże się nieskuteczna, można wypróbować drugą.
  • Nastawienie można wykonać bez premedykacji.
    • Chociaż proces ten może być nieco bolesny, zajmuje kilka sekund.
  • Jeśli nastawienie jest skuteczne, często słychać cichy dźwięk lub czuć delikatne chrupnięcie.
    • Wystąpienie tego chrupnięcia ma dodatnią wartość predykcyjną wynoszącą około 90% w odniesieniu do skutecznego nastawienia (jednoczesne potwierdzenie rozpoznania). Brak chrupnięcia ma negatywną wartość predykcyjną wynoszącą 70–80%.
  • Po udanym nastawieniu dziecko spontanicznie zaczyna ponownie używać ramienia, zwykle w ciągu 15 minut.

Profilaktyka

  • Informowanie rodziców o mechanizmie wypadku
  • Niemowląt i małych dzieci nie należy wyjmować z łóżka ani podnosić za ramiona.
  • Po takim incydencie rodzice powinni unikać ciągnięcia dziecka za ramię w kierunku osi podłużnej.

Przebieg, powikłania i rokowanie

Przebieg

  • Dalsze leczenie nie jest zwykle konieczne.
  • Brak unieruchomienia po udanym nastawieniu

Powikłania

  • Powikłania występują bardzo rzadko.
  • Dzieci z podwichnięciem w wywiadzie są bardziej podatne na nowy incydent tego typu.
    • Nawroty występują w 20–30% przypadków, ale niekoniecznie zawsze w tym samym ramieniu3.
  • Utrwalone ograniczenia ruchowe
  • Zwapnienie torebki stawowej

Rokowanie

  • Rokowanie jest bardzo dobre, nawet jeśli podwichnięcie nie jest leczone, ponieważ często ustępuje samoistnie po 1–2 dniach.

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w Deximed

Ilustracje

Staw łokciowy
Staw łokciowy
Radiusköpfchensubluxation.png
Mechanizm wypadku: podwichnięcie głowy kości promieniowej jest często spowodowane nagłym pociągnięciem wyciągniętej ręki (aby zapobiec upadkowi dziecka podczas potknięcia).
Manewr supinacji w celu nastawienia głowy kości promieniowej
Manewr supinacji w celu nastawienia głowy kości promieniowej: 1. Supinacja w stawie łokciowym 2. Maksymalne zgięcie stawu łokciowego przy zachowaniu supinacji

Quellen

Literatur

  1. Welch R, Chounthirath T, Smith GA. Radial Head Subluxation Among Young Children in the United States Associated With Consumer Products and Recreational Activities. Clin Pediatr (Phila) 2017; 56(8): 707. pmid:28589762 PubMed
  2. Vitello S, Dvorkin R, Sattler S, Levy D, Ung L. Epidemiology of nursemaid's elbow. West J Emerg Med 2014; 15(4): 554. pmid:25035767 PubMed
  3. Teach SJ, Schutzman SA. Prospective study of recurrent radial head subluxation. Arch Pediatr Adolesc Med 1996; 150: 164-6. PubMed

Autor*innen

  • Sandra Krüger, Dr. med. Fachärztin für Orthopädie, Berlin
S53; T14; T143
albuedislokasjon subluksasjon av caput radii, pulled elbow Pulled elbow
Podwichnięcie głowy kości promieniowej Częściowe zwichnięcie głowy kości promieniowej Łokieć pielęgniarski Choroba de Chassaignaca Zwichnięcie de Chassaignaca Pronatio dolorosa Nastawienie głowy kości promieniowej
Podwichnięcie głowy kości promieniowej
document-disease document-nav document-tools document-theme
Definicja: Termin podwichnięcie głowy kości promieniowej odnosi się do częściowego zwichnięcia głowy kości promieniowej. Częstość występowania: Występuje niemal wyłącznie u małych dzieci. Roczna zapadalność wynosi około 1% u dzieci poniżej 5. roku życia.
Ortopedia/Chirurgia urazowa
Podwichnięcie głowy kości promieniowej
/link/ad0981a6ce854ee5a3a8f9557b48d6ca.aspx
/link/ad0981a6ce854ee5a3a8f9557b48d6ca.aspx
podwichniecie-glowy-kosci-promieniowej
SiteDisease
Podwichnięcie głowy kości promieniowej
K.Reinhardt@gesinform.de
Ksilje.Reinhardt@gesinformlango@nhi.de (patched by linkmapper)no
pl
pl
pl