Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Szczepienie przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B

Status szczepienia

  • Szczepienie obowiązkowe od dnia urodzenia do ukończenia 19. roku życia a także osób narażonych w sposób szczególny na zakażenie w związku z przesłankami klinicznymi lub epidemiologicznymi oraz zalecane wybranym grupom pacjentów - patrz: WSKAZANIA

Preparaty

Schemat szczepienia

  • Szczepienie podstawowe: 3 dawki (0, 1, 6)- schemat typowy, zalecany w PSO1:
    • szczepienie pierwotne: 2 dawki - 0, 1 miesiąc
    • szczepienie uzupełniające: 1 dawka - 6 miesięcy od 1. dawki
    • schemat szczepienia podstawowego w przypadku szczepienia preparatami wysokoskojarzonymi (6w1, 5w1) jest czterodawkowy - zgodnie z ChPL preparatu
  • Szczepienie podstawowe - schemat dla dzieci z masą urodzeniową poniżej 2000g: 4 dawki (0, 1, 2, 12)
    • szczepienie pierwotne: 3 dawki - 0, 1, 2 miesiące
    • szczepienie uzupełniające: 1 dawka - 12 miesięcy od 1. dawki
  • Szczepienie podstawowe - schemat przyspieszony: 4 dawki (0, 7, 21 dni, 12 miesięcy)
    • szczepienie pierwotne: 3 dawki - 0, 7, 21 dni
    • szczepienie uzupełniające: 1 dawka - 12 miesięcy od 1. dawki
    • schemat stosowany jedynie w przypadku osób dorosłych oraz tylko jednym preparatem szczepionki zarejestrowanej do podawania w tym schemacie
  • Szczepienie podstawowe - schemat dla pacjentów dializowanych i w immunosupresji: 4 dawki (0, 1, 2, 6)
    • szczepienie pierwotne: 3 dawki - 0, 1, 2 miesiące
    • szczepienie uzupełniające: 1 dawka - 6 miesiący od 1. dawki
    • zalecane jest zastosowanie szczepionki z podwójna dawką antygenu (40μg)
  • Szczepienie przypominające - wskazane jedynie w wybranych przypadkach, patrz: wskazania do rewakcynacji
  • Miejsce szczepienia przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B w Kalendarzu Szczepień - patrz artykuł: Program Szczepień Ochronnych

Wskazania1

Jako szczepienie obowiązkowe

  • dla dzieci od dnia urodzenia do ukończenia 19. roku życia
  • w ramach szczepień osób narażonych w sposób szczególny w związku z przesłankami klinicznymi lub epidemiologicznymi1:
    • pacjenci przed lub po przeszczepieniu komórek krwiotwórczych, narządów wewnętrznych, splenektomii, albo z asplenią, zaburzeniami czynności śledziony
    • uczniowie szkół medycznych lub innych szkół prowadzących kształcenie związane z wykonywaniem zawodów w zakresie nauk medycznych lub nauk o zdrowiu, którzy nie byli szczepieni przeciw WZW typu B
    • studenci uczelni prowadzących kształcenie na studiach na kierunkach związanych z kształceniem w zakresie nauk medycznych lub nauk o zdrowiu, którzy nie byli szczepieni przeciw WZW typu B
    • osoby szczególnie narażone na zakażenie w wyniku styczności z osobą zakażoną WZW typu B, które nie były szczepione przeciw WZW typu B
    • kobiety planujące ciążę, które nie były szczepione przeciw WZW typu B
    • osoby w fazie zaawansowanej choroby nerek z filtracją kłębuszkową poniżej 30 ml/min oraz osoby
      dializowane
    • osoby zakażone wirusem zapalenia wątroby typu C
    • osoby wykonujące zawód medyczny narażone na zakażenie, które nie były szczepione przeciw WZW

      typu B

  • Jako szczepienie zalecane:
    • osobom, które ze względu na tryb życia lub wykonywane zajęcia są narażone na zakażenia związane z uszkodzeniem ciągłości tkanek lub przez kontakt seksualny
    • osobom dotychczas nieszczepionym chorującym na nowotwory i inne choroby przewlekłe, u których planowane jest leczenie immunosupresyjne
    • przewlekle chorym o wysokim ryzyku zakażenia: z chorobami przebiegającymi z niedoborem odporności, w tym leczonych immunosupresyjnie, chorym z cukrzycą i niewydolnością nerek, chorym przygotowywanym do zabiegów operacyjnych
      • natomiast: nie dopuszcza się uzależnienia wykonania zabiegu medycznego z naruszeniem ciągłości tkanek od wcześniejszego przeprowadzenia szczepienia przeciw WZW typu B
    • przewlekle chorym o wysokim ryzyku zakażenia nieszczepionym w ramach szczepień obowiązkowych

Przeciwwskazania

  • Ogólnie przyjęte przeciwwskazania do szczepień oraz specyficzne przeciwwskazania:
    • ciężka nadwrażliwość na białka drożdży - składnik szczepionki

Niepożądane odczyny poszczepienne

  • Mogą wystąpić:
    • zwykle jedynie objawy miejscowe: ból, stwardnienie, obrzęk i zaczerwienienie w miejscu podania

Informacje dodatkowe

  • Za ochronny poziom przeciciwał po szczepieniu przeciwko WZW typu B, przyjmuje się stężenie anty-HBs >10 j.m./l
  • Ochronne stężenie przeciwciał pojawia się około 2 tygodnie po podaniu 2. dawki szczepienia w schemacie podstawowym (0, 1, 6) lub po tygodniu po podaniu 3. dawki szczepienia w schemacie przyspieszonym (0, 7, 21 dni i 12 miesięcy)
  • Aby ocenić odpowiedź na szczepienie, oznaczenie poziomu przeciwciał anty-HBs powinno być wykonane około 4 tygodnie po szczepieniu
    • część populacji, pomimo przeprowadzenia pełnego schematu szczepienia przeciwko WZW typu B, nie odpowiada na szczepienie (poziom anty-HBs oznaczony 4 tygodnie po ostatniej dawce szczepienia wynosił <10 j.m./l) - obecnie nie przewiduje się dawek przypominających/doszczepiania takich pacjentów! (wyjątek - wskazania do rewakcynacji, zob. niżej)
      • obecnie przyjmuje się, że nawet u osób z niskim lub nieoznaczalnym poziomem anty-HBs po szczepieniu, należy spodziewać się uodpornienia (ekspozycja na HBV wywołuje produkcję przeciwciał dzięki komórkom pamięci) 
    • u osób nieodpowiadających na szczepienie warto oznaczyć antygen HBs (HBsAg) - brak przeciwciał anty-HBs po szczepieniu może być spowodowany aktywnym zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu B
  • Przed szczepieniem przeciwko WZW typu B nie ma konieczności oznaczania HBsAg - niski odsetek nosicielstwa w Polsce
  • Wskazania do rewakcynacji po szczepieniach podstawowych1:
    • pacjenci z niedoborami odporności lub chorujący na cukrzycę
      • jeśli po szczepieniu stężenie przeciwciał anty-HBs wynosi <10 j.m./l - podanie kolejnych 1-3 dawek szczepionki przeciwko WZW typu B
      • jeśli stężenie przeciwciał anty-HBs nadal wynosi <10 j.m./l, nie wykonuje się dalszych szczepień
    • pacjenci w trakcie leczenia immunosupresyjnego nowotorów lub po przeszczepieniu narządów: 
      • stężenie przeciwciał anty-HBs powinno wynosić >100 j.m./l, kontrola ich poziomu powinna odbywać się co 6 miesięcy
      • jeśli stężenie przeciwciał anty-HBs <100 j.m./l - podanie podwójnej dawki szczepionki przeciw WZW typu B
    • pacjenci z przewlekłą chorobą nerek z eGFR <30ml/min oraz dializowani:
      • stężenie przeciwciał anty-HBs powinno wynosić >10 j.m./l, kontrola ich poziomu powinna odbywać się co 6-12 miesięcy
      • jeśli stężenie przeciwciał anty-HBs <10 j.m./l - dawki przypominające zgodnie z ChPL preparatu szczepienia przeciwko WZW typu B i zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego
    • szczepienia przypominające dla pacjentów wymienionych powyżej, powinny być wykonywane jedynie po uprsednim oznaczeniu poziomu anty-HBs
      • w przypadku oceny wskazań do rewakcynacji, badanie poziomu przeciwciał anty-HBs w ramach kwalifikacyjnego badania lekarskiego jest dla pacjenta bezpłatne
  • Substancją czynną szczepionek przeciwko WZW typu B jest oczyszczony antygen powierzchniowy (HBsAg), szczepionki zawiearają adiuwant (wodorotlenek glinu)
  • W Polsce obecnie zarejestrowane są rekombinowane preparaty szczepionek przeciwko WZW B II generacji (obecnie na świecie dostępne trzy generacje szczepionek)
    • na terenie UE zarejestrowana jest do szczepienia osób dorosłych szczepionka niezawierająca adiuwantu glinowego, schemat podstawowy skada sie z 2 dawek (w jednym badaniu klinicznym wysoki odsetek wytworzenia przeciwcial anty-HBs u badanego persoenu medycznego, do tej pory uważanego za nieodpowiadających na szczepienie po wcześniej podanych co najmniej 5 dawkach szczepienia przeciwko WZW typu B innymi preparatami), na ten moment niezrejestrowana na terenie Polski

Źródła

Piśmiennictwo

  1. Komunikat Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia 31 października 2024 r. w sprawie Programu Szczepień Ochronnych na rok 2025, DZ. URZ. Min. Zdr. 2024.93 dziennikmz.mz.gov.pl
  2. Wakcynologia praktyczna; red. Ciechanowski P, Mrożek-Budzym D; wyd. Alfa-medica press, wydanie IX, 2023

Autorzy

  • Natalia Jagiełła, specjalista medycyny rodzinnej, Kraków
szczepienie na WZW B; szczepienie przeciwko WZW B; szczepienie przeciw WZW B; szczepienie przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B; szczepienie na wirusowe zapalenie wątroby typu B; szczepienie przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B; wirusowe zapaleniu wątroby typu B; szczepienie obowiązkowe; szczepienie zalecane; szczepienie inaktywowane; szczepionka inaktywowana; szczepionki skojarzone; szczepienie na żółtaczkę; szczepienie przed zabiegiem; 5w1; 6w1; engerix; euvax B; WZW B; żółtaczka; żółtaczka zakaźna; profilaktyka poekspozycyjna; HBsAg; anty-HBs; poziom przeciwciał anty-HBs
zoltaczka; zoltaczka zakazna; szczepienie na zoltaczke; szczpeienie na wirusowe zapalenie watroby
Szczepienie przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B
document-symptom document-nav document-tools document-theme
Szczepienie obowiązkowe od dnia urodzenia do ukończenia 19. roku życia a także osób narażonych w sposób szczególny na zakażenie w związku z przesłankami klinicznymi lub epidemiologicznymi oraz zalecane wybranym grupom pacjentów - patrz: WSKAZANIA
Szczepienia
Szczepienie przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B
/link/05549fc1571f4277a332df5315fb0973.aspx
/link/05549fc1571f4277a332df5315fb0973.aspx
szczepienie-przeciw-wirusowemu-zapaleniu-watroby-typu-b
SiteProfessional
Szczepienie przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B
j.mroz@konsylium24.pl
live.com#natalia.k.jagiella@gmail.com
pl
pl
pl