Ferrytyna

Zakres referencyjny

Jednostka stosowana: mcgng/lml, jednostka SI: pmolμg/l

• 1 mcg/l (2,1 pmol/l):
• 1 pmol/l = 0,5 mcg/l

Kobiety:

• 0–130 tydzień:- 80,0–628,0 mcg200 μg/l (168–1319 pmol/l)
• 2 tygodnie–0 miesięcy: 70,0–530,0 mcg/l (147–1113 pmol/l)
• 1 miesiąc: 42,0–350,0 mcg/l (88–735 pmol/l)
• 2–3 miesiące: 21,0–170,0 mcg/l (44–357 pmol/l)
• 4–5 miesięcy: 15,0–105,0 mcg/l (32–220 pmol/l)
• 6–8 miesięcy: 13,0–75,0 mcg/l (27–158 pmol/l)
• 9–12 miesięcy: 12,0–60,0 mcg/l (25–126 pmol/l)
• 1–4 lata: 11,0–53,0 mcg/l (23–111 pmol/l)
• 5–9 lat: 12,0–63,0 mcg/l (25–132 pmol/l)
• 10–12 lat: 17,0–105,0 mcg/l (36–221 pmol/l)
• 13–49 lat: 13,0–150,0 mcg/l (27–315 pmol/l)
• 50–120 lat: 25,0–300,0 mcg/l (53–630 pmol/l)

Mężczyźni:

• 0–130 tydzień:- 80,0–628,0 mcg400 μg/l (169–1319 pmol/l)
• 2 tygodnie–0 miesięcy: 70,0–530,0 mcg/l (147–1113 pmol/l)
• 1 miesiąc: 42,0–350,0 mcg/l (88–735 pmol/l)
• 2–3 miesiące: 21,0–170,0 mcg/l (44–357 pmol/l)
• 4–5 miesięcy: 15,0–105,0 mcg/l (32–220 pmol/l)
• 6–8 miesięcy: 13,0–75,0 mcg/l (27–158 pmol/l)
• 9–12 miesięcy: 12,0–60,0 mcg/l (25–126 pmol/l)
• 1–4 lata: 11,0–53,0 mcg/l (23–111 pmol/l)
• 5–9 lat: 12,0–63,0 mcg/l (25–132 pmol/l)
• 10–12 lat: 17,0–105,0 mcg/l (36–221 pmol/l)
• 13–120 lat: 30,0–400,0 mcg/l (63–840 pmol/l)

Wskazania

• Diagnostyka różnicowa niedokrwistości, zwłaszcza niedokrwistości z niedoboru żelaza
• Kontrola terapii uzupełnieniasuplementacyjnej żelaza
• Podejrzenie przeciążenia żelazem
• Kontrola terapii mobilizacji żelaza (terapia deferoksaminą)
• Podejrzenie prelatentnego/utajonego niedoboru żelaza (np. u pacjentów z niewydolnością serca, którzy pomimo optymalnejoptymalnego terapiileczenia choorby podstawoeej nadal majprezentują np.nasilone duszności.objawy)

Pobieranie próbek i źródła błędów

• Surowica, 500 mcl
• Metoda: ECLIA
• Należy unikać hemolizy próbki, ponieważ w jej przypadku ferrytyna wewnątrzerytrocytarna może być uwalniana z erytrocytów próbkach hemolitycznych i prowadzić do fałszywie wysokich wartości poziomu ferrytyny.

Ocena wyników badań histopatologicznychlaboratoryjnych

Podwyższone stężenie ferrytyny:

• Przeciążenie żelazem (pierwotna lub wtórna hemochromatoza, np. po częstych transfuzjach krwi, hemoglobinopatia).
• ZaburzeniaFerrytyna dystrybucjijest żelaza,białkiem np.ostrej blokowaniefazy uwalniania- żelazastany zzapalne zapasówi w przypadku infekcji, przewlekłych stanów zapalnych, nowotworów, mocznicy lub uszkodzenia miąższu wątroby.
  infekcje
  • JednoczesnyCzynnościowy niedobór żelaza może by(niedokrwistość częściowo ukryty, w ktprzebigu chorórymb toprzewlekłych, przypadku należy okreniedokrwistoślić wskaźnikw ferrytyny.przebiegu choroby nerek)
• Choroby wątroby
• Przewlekła choroba nerek

Obniżone stężenie ferrytyny:

• Niedobór żelaza
  • Wartości ferrytyny w surowicy < 10-15 mcg/l są uważane za wskaźnik niedoboru żelaza, ze współistniejącą niedokrwistością lub bez niej.
  • Sportowcy wyczynowi mają niższy poziom ferrytyny (bez dowodów na niedobórniedoboru żelaza) w porównaniu z niewytrenowanymiosobami normalnyminie ludźmitrenującymi. W takich przypadkach przydatne może być oznaczenie np. rozpuszczalnego receptora transferyny (sTfr) lub jeszcze lepiej współczynnika ferrytyny.

Dalsza diagnostyka i dalsze postępowanie

• WysycenieOznaczenie poziomu wysycenia transferyny, współczynnikpoziomu ferrytynytransferyny, zdolności wiązania żelaza