Rozpuszczalny receptor transferyny (sTfR)

Zakres referencyjny

Kobiety:

• < 1 rok: 0,8–7,1 mg/l
• 1–5 lat: 2,7–10,0 mg/l
• 5–10 lat: 2,4–7,1 mg/l
• 10–20 lat: 2,0–6,9 mg/l
• 20–120 lat: 1,7–4,1 4 mg/l

Mężczyźni:

• < 1 rok: 0,8–7,1 mg/l
• 12,2–5 lat: 2,7–10,0 mg/l
• 5–10 lat: 2,4–9,4 mg/l
• 10–20 lat: 2,0–6,9 mg/l
• 20–120 lat: 1,7–4,1 mg/l

Wskazania

• Podejrzenie niedoboru żelaza, szczególnie u osób ze zwiększoną częstością występowania niedoboru żelaza, takich jak:
  • kobiety z utratmenstruują krwi menstruacyjnejce
  • małe dzieci
  • sportowcy trenujący wytrzymałościowo
  • osoby,wielokrotni któredawcy wielokrotnie oddały krewkrwi
• SprawdzeniePodejrzenie niedoboru żelaza u osób z granicznym wynikiem ferrytyny
• Pacjenci z:
  • anemią normochromownormochromiczną/normocytarną
  • przewlekłym zapaleniem
  • guzem złośliwym.
• Ocena bilansu żelaza u pacjentów z niedokrwistością w połączeniu z oznaczaniem ferrytyny, przed rozpoczęciem terapii rHu-EPO (erytropoetyną)
• Jako marker odpowiedzi na leczenie erytropoetyną

Pobieranie próbek i źródła błędów

• Surowica, 1 ml
• Metoda: nefelometria

Ocena wyników badań histopatologicznychlaboratoryjnych

• Podwyższone stężenie sTfR:
  • funkcjonalny niedobór żelaza
  • niedokrwistośćstan hiperregeneracyjnawzmożonej erytropoezy (np. hemolizapo hemolizie).
• Parametr ten jest niezależny od wieku, płci, chorób przewlekłych, infekcji, nowotworów i funkcji zaburzeń wątroby.
• Oceny stężenia sTfR monależnay dokonać jedynie znając problem kliniczny, ponieważ parametr ten jest zarówno markerem ilościowej oceny erytropoezy, jak i wskaźnikiem poziomu żelaza.