Białko C-reaktywne (CRP)

Zakres referencyjny

Jednostka stosowana: mg/dl lub mg/l, jednostka SI: nmol/l

• 1 mg/l = 9,5 nmol/l
• 1 nmol/l = 0,1 mg/l (0,01 mg/dl)

Dla obu płci:

• < 5,0 mg/l

Wskazania

• Diagnostyka i dalsze postępowanie w ostrych stanach zapalnych
• RozrWstępne różnienienicowanie mipomiędzy zakażeniami bakteryjnymi i infekcjami wirusowymi
• Pooperacyjne wykrywanie powikłań infekcyjnych
• Monitorowanie terapii w przypadku stosowania antybiotyków lub leków przeciwzapalnych

Pobieranie próbek i źródła błędów

• Surowica, 1 ml
• Metoda: turbidymetria
• Warunkiem jest, aby badanie nie było utrudnione przez rozwijającą się lub ustępującą infekcję lub stan zapalny.

Ocena wyników badań histopatologicznychlaboratoryjnych

• Znacznie podwyższone wartości CRP mogą wskazywać na zakażenie bakteryjne.
  • Jednakże nie zawsze można oczekiwaćobserwujemy znacznie silniejszegowiększy wzrostuwzrost stężenia CRP w przypadku zakażeń bakteryjnych niż w przypadkuporównaniu do infekcji wirusowych.
  • Na podstawie jedynie wartości CRP nie da się rozrz pewnością odróżnić infekcji bakteryjnej od wirusowej z całą pewnością.
• Podwyższone wartości w fazie pooperacyjnej mogą wskazywać na rozwijające się powikłania, np. infekcje lub martwicę tkanek.
• Ponadto podwyższone stężenie CRP obserwujemy w przypadku:
  • układowych chorób tkanki łącznej
  • zawału serca
  • zapalenia trzustki
  • nieswoistych zapaleń jelit
  • nowotworów złośliwych

Dalsza diagnostyka i dalsze postępowanie

• Przy podejrzeniu ciężkiego zakażenia bakteryjnego, pasożytniczego lub grzybiczego, sepsy: prokalcytonina w surowicy