Kortyzol, mocz

Zakres referencyjny

Jednostka stosowana: mcgμg/24 h, jednostka SI: nmol/24 h

• 1 mcg/24h = 2,76 nmol/24h
• 1 nmol/24h = 0,36 mcg/24h

Dla obu płci:

• 0 lat: Nie istnieją zakresy referencyjne dla określonego wieku pacjenta.
• 1220–9 lat: 6–123 mcg/24 h (17–66330 nmol/24 h (80–120 h)
• 10–19 lat: 15–224 mcgμg/24 h (41–618 nmol/24 h)
• 20–120 lat: 21–292 mcg/24 h (58–806 nmol/24 h)

Wskazania

• DiagnozaDiagnostyka hiperkortyzolemii (zespół Cushinga)

Pobieranie próbek i źródła błędów

• Dobowa zbiórka moczu
• Metoda: CLIA
• Wskazać ilość pobranego materiału i, w razie potrzeby, czas pobrania, jeśli jest inny niż 24 h. Dokładnie wymieszać, wlać 10 ml najlepiej do probówki z kwasem borowym lub alternatywnie, jeśli nie jest to możliwe, do probówki bez konserwantów.
• Jeśli test nie zostanie przeprowadzony w ciągu 8 godzin, próbki należy przechowywać w temperaturze 2–8 °C. Jeśli test nie zostanie przeprowadzony w ciągu 48 godzin, należy zamrozić próbki w temperaturze co najmniej -20 °C.
• Do oznaczenia kortyzolu w moczu wymagany jest mocz o wartości pH między 4 a 8.
• U pacjentów leczonych wysokimi dawkami biotyny (>> 5 mg/dobę) próbkę należy pobrać co najmniej 8 godzin po zażyciuprzyjęciu ostatniej dawki, ponieważ wysokie dawki biotyny mogąmoże zakłócać oznaczanie kortyzolu.

Ocena wyników badań histopatologicznychlaboratoryjnych

Podwyższone stężenie kortyzolu:

• HiperkortyzolizmHiperkortyzolemia

Dalsza diagnostyka i dalsze postępowanie

• Test hamowania deksametazonem (1 mg), kortyzol w surowicy lub kortyzol w ślinie o północy