Wolna trójjodotyronina (FT3)

Zakres referencyjny

Jednostka stosowana: pgng/mll, jednostka SI: pmol/l

• 1 pg/ml= 1,54 pmol/l
• 1 pmol/l = 0,65 pg/ml

Dla obu płci:

• 0–5 dni: 12,725–6,3 pg/ml (2,6–9,7 pmol/l)
• Od 6 dni do 2 miesięcy:  (1,9–6,0 pg/ml (2,9–9,2 pmol/l)
• 3–11 miesięcy: 2,1–6,4 pg/ml (3,2–9,8 pmol/l)
• Od 12 miesięcy do 5 lat: 2,0–6,0 pg/ml (3,0–9,2 pmol/l)
• 6–10 lat: 2,5–5,2 pg/ml (3,8–8,04 pmol/l)
• 11–19 lat: 2,3–5,0 pg/ml (3,5–7,7 pmol/l)
• 20–120 lat: 2,0–4,4 pg/ml (3,1–6,8 pmolng/l)

Wskazania

• Podejrzenie dysfunkcji tarczycy (nadczynność tarczycy-  lub niedoczynność tarczycy), zwłaszcza w połączeniu z patologicznym poziomem TSH
• Aby wyjaz pewnośnicią stwierdzić niedoczynność tarczycy, należy określioznaczyć wartośćpoziom fT4. Określenie wartości fT3 nie przynosi żadnych dodatkowych korzyści.
• TerapiaMonitorowanie i dalsze postępowanie podczas terapii tyreostatykami
• ZnaczenieOznaczania oznaczaniapoziomu FT3 polegapozwala na wykrywaniuwykrycie izolowanej nadczynności tarczycy T3, która stanowi około 5–10% nadczynności tarczycy.

Pobieranie próbek i źródła błędów

• Surowica, 500 mcl
• Metoda: ECLIA
• U pacjentów leczonych wysokimi dawkami biotyny (>> 5 mg/dobę) próbkę należy pobrać co najmniej 8 godzin po zażyciuprzyjęciu ostatniej dawki, ponieważ wysokie dawki biotyny mogąmoże zakłócać oznaczanie poziomu fT3.

Ocena wyników badań histopatologicznychlaboratoryjnych

Podwyższoneszony poziom fT3:

• Nadczynność tarczycy, zwłaszcza izolowana nadczynność tarczycy T3

Obniżoneony poziom fT3:

• Niedoczynność tarczycy
• Długotrwałe leczenie tyreostatykami, glikokortykoidami, propanololem, amiodaronem
• Przewlekle ciężko chorzy pacjenci (zespół niskiego poziomu T3)

Dalsza diagnostyka i dalsze postępowanie

• FT4, w razie potrzeby autoprzeciwciała tarczycowe (anty-TPO, TRAKTRAb, TAKanty-Tg)