Document version compare

Czym jest krwioplucie?

Krwioplucie, czyli plucie krwią podczas kaszlu, występuje wówczas, gdy krew lub wymieszana z krwią wydzielina wydostaje się z dolnych dróg oddechowych podczas kaszlu lub odchrząkiwania.
Dolne drogi oddechowe obejmują płuca, oskrzela i tchawicę. Górne drogi oddechowe to obszar krtani, jama nosowa i gardło oraz zatoki.
Krwawe plwociny określa się w języku specjalistycznym łacińską nazwą haemoptysis lub, w przypadku większych ilości krwi, haemoptoë.
Chociaż krwioplucie wzbudza u pacjentów niepokój, w większości przypadków jego przyczyna jest niegroźna lub możliwa do wyleczenia.
Krwioplucie rzekome to nagromadzona krew pochodząca z nosa, zatok, gardła lub jamy ustnej.

Ostre zapalenie oskrzeli ma zazwyczaj podłoże wirusowe i może występować w przebiegu przeziębienia lub stanowić powikłanie grypy.
Silny kaszel powoduje niekiedy pęknięcie podrażnionej stanem zapalnym błony śluzowej dróg oddechowych, co może wywołać nieznaczne krwawienie.

Zapalenie płuc objawia się kaszlem z częściowo rdzawobrązowym lub lekko krwistym śluzem, gorączką, ogólnym osłabieniem, częstymi dusznościami, a niekiedy także bólem podczas oddychania.

Gruźlica stanowi najczęstszą przyczynę krwioplucia na świecie. Przybierająca w ostatnich latach na sile migracja spowodowała wzrost przypadków tej choroby także w Europie.
Nie daje ona jednak charakterystycznych objawów: zazwyczaj należą do nich utrata masy ciała, nocne poty, gorączka, suchy kaszel, a następnie kaszel z częściowo krwistą plwociną.

Zwiększają one większe ryzyko krwawienia błony śluzowej, na przykład przy przeziębieniu.

Występuje często u długoletnich lub byłych palaczy, towarzyszą jej napady kaszlu oraz trudności w oddychaniu.

Występuje w wyniku wcześniejszych chorób, takich jak gruźlica, mukowiscydoza czy rak płuc.
Objawia się przewlekłym kaszlem z dużą ilością śluzowatej lub krwistej plwociny.

Występuje często u długoletnich palaczy.
Jego objawy to między innymi kaszel, krwioplucie, trudności w oddychaniu, brak sił i zmniejszenie masy ciała.

Ciała obce znajdujemy przede wszystkim u dzieci i osób z zaburzeniami funkcji poznawczych; krwioplucie występuje po uszkodzeniu błony śluzowej dróg oddechowych przedostającymi się do niej ciałami obcymi, takimi jak orzechy czy niewielkie części zabawek.

Jej przyczyną mogą być powikłania po operacji, dłuższa choroba wymagająca leżenia w łóżku, sporadycznie także stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych („pigułek”), poród lub żylaki podudzi.
Najczęstsze objawy to: nagłe duszności, ból w klatce piersiowej, krwioplucie, osłabienie krążenia i omdlenia.

Występuje nagle i nieoczekiwanie, często w powiązaniu z ostrym zawałem serca.
Objawia się znacznymi trudnościami w oddychaniu, zadyszką, kaszlem oraz pienistą lub krwistą plwociną.

Z pomocy lekarza warto skorzystać zawsze w przypadku krwioplucia, które nie jest spowodowane żadnymi znanymi przyczynami, takimi jak np. krwawienie z nosa.
W razie duszności, bólu w klatce piersiowej, osłabienia krążenia, wykrztuszania większych ilości krwi oraz duszności po przedostaniu się do dróg oddechowych ciała obcego należy zadzwonić po pogotowie.

Lekarz osłucha płuca, oceni oddech oraz oszacuje rozmiar krwawienia.
Często zleca się w takich przypadkach badania krwi.
Sprawdza się wówczas wysycenie krwi tlenem, aby wykryć ewentualne ograniczenie czynności układu oddechowego.
Jeżeli diagnoza budzi wątpliwości, należy przeprowadzić badanie rentgenowskie płuc lub tomografię komputerową.
Elektrokardiografia (EKG) pomoże z kolei wykryć chorobę układu krążenia.
Jeżeli w dalszym ciągu nie uda się znaleźć przyczyny, może zaistnieć konieczność przeprowadzenia bronchoskopii.

W przypadku krwioplucia o większym nasileniu podstawowym celem jest opanowanie krwawienia, stabilizacja krążenia oraz zapobieganie niedrożności dróg oddechowych.

Jeżeli np. wskutek raka płuc lub gruźlicy dojdzie do pęknięcia naczynia krwionośnego w płucach, istnieje możliwość jego zamknięcia podczas zabiegu (embolizacja).

Ciała obce, których nie da się usunąć ambulatoryjnie, usuwa się bronchoskopem.
Leżące u podstaw dolegliwości choroby (zapalenie płuc, POChP, gruźlica, zawał serca, zatorowość płucna itp.) wymagają odpowiedniego leczenia.
Jeżeli przyczyną są silne skłonności do krwawień (na przykład z powodu przyjmowania leków rozrzedzających krew), rozwiązaniem może być zmniejszenie dawki lub podawanie środka zapobiegawczego.