UszkodzenieUrazy stawu barkowo-obojczykowego

Czym jest urazUraz stawu barkowo-obojczykowego?

Definicja

JestStaw barkowo-obojczykowy to staw międzyłączący obojczykiemobojczyk a górnym zewnętrznymz wyrostkiem barkowym łopatki, a zatem znajdujeznajdujący się powytuż poniżej stawu ramiennego (staw między kością ramienną a łopatką). TkankaJest chrzęstnato włóknista w jamie stawowej utrzymuje oba końce stawu w prawidłowym położeniu względem siebie. Staw ten jest jedynymjedyne połączeniemczenie międzykostnymkostne między obojczykiem a  łopatką, który pełni kluczową rolę w stabilizacji obręczy barkowej i przenosi na tułów wszystkieprzenoszeniu siły działającecych na kończynę górną do tułowia. PełniStaw zatemten ważnąjest funkcjęstabilizowany stabilizującąprzez i amortyzującą pomiędzy ramieniem a tułowiem.

Dzięki kilkukilka więzadzadełom staw barkowo-obojczykowy pozostaje stabilny, ale nadal nieco się uginajednak pod wpływem silnych, i nagłych obciążeń. Przy urazie może dojść do naciągnięciaich uszkodzenia lub częściowego/całkowitegozerwania, zerwaniaco więzadełprowadzi (do zwichnięciecia stawu barkowo-obojczykowego).

W W przypadkuwyniku powaurazu możniejszyche urazówdojść stawudo jednoprzemieszczenia lubpowierzchni więcej więzadeł ulega zerwaniustawowych, co powoduje przemieszczenie powierzchni stawowych względem siebie. Może to spowodować uniesienie obojczyka względem łopatki, dlategoczęsto nadobjawiające stawem widoczne jestsię wyraźnenym wybrzuszeniewybrzuszeniem w obrębie stawu.

Objawy

JeśliDo dojdzienajczęstszych doobjawów urazu stawu barkowo-obojczykowego, pacjenci odczuwajnależą b:

• Ból bezpośrednio nad stawem barkowo-obojczykowym, alektóry często takmoże w obrębiepromieniować do szyi i  ramienia. ,
• Ból nasilanasilający się przy ucisku na staw, barkowo-obojczykowyprzy lubobrocie gdy pacjent próbuje obrócić ramięramienia na zewnątrz lub do wewnątrz, lub podnieśćprzy jepodnoszeniu ręki powyżej wysokościpoziomu barku,
• Obrzęk, zasinienie i tarcie w obrębie stawu,
• Krwiaki wokół stawu,
• Możliwość widocznego wybrzuszenia w wyniku przemieszczenia obojczyka. Mog

Przyczyny

Najczęstszą wystprzyczynąpić tarcia i obrzęk oraz krwiaki.

Przyczyny

U większości osób rozwija się choroba zwyrodnieniowa stawurazów. Stawstawu barkowo-obojczykowyobojczykowego jest również podatny na urazy w wyniku upadkusą:

• Upadki na bark lub wyciągniętą rękę, a także wskutek uderzeń
• Uderzenia w  obrębie tychobręczy miejsc.

  Najczęstsząbarkowej, przyczyną zwichnięcia stawu ramiennego jest bezpośrednie uderzenieszczególnie w przedramię, gdy znajduje się ono przy ciele. Często dochodzi do tego w sportach kontaktowych np.takich w hokeju,jak futboluhokej czy futbol amerykańskim.ski,

• Wypadki Natomiastkomunikacyjne, np.szczególnie upadki z  roweru upadalub sięz zazwyczaj na wyciągniętą rękę, co prowadzi do uderzenia głowy kowysokości ramiennej o łopatkę i urazu.

Częstotliwość występowania

OkołoUraz stawu barkowo-obojczykowego stanowi 4–-12% wszystkich urazów obręczy barkowej związanych jest ze stawem barkowo-obojczykowym. 44% przypadkówNajczęściej występuje u pacjent osów w przedziale wiekowym 20–30 lat, którzyb aktywnie uprawiających sport, zwłaszcza w wieku 20-30 lat. Przypadłość dotyczy mMężczyznczyźni są narażeni na ten uraz pięć razy częściej niż kobietkobiety. Lekkie zwichnięciecia stawu ramiennegobarkowo-obojczykowego występujesą dwa razydwukrotnie częściejstsze w porównaniuniż dopoważniejsze urazów o cięższym charakterzeurazy.

BadaniaDiagnostyka

Diagnostyka dodatkoweurazu stawu barkowo-obojczykowego obejmuje:

• DiagnozęWywiad stawialekarski się– nakluczowe podstawiejest opisanychszczegółowe objawówopisanie mechanizmu urazu (bólnp. związanyupadek, z uciskiem/ruchemuderzenie) oraz wyników badania przedmiotowego.,
• SzczegBadanie przedmiotowe – ocena bólnielu ważneprzy jestucisku, by dokładnie opisaćobrzęku, w jakizmiany sposóbkształtu doszło do wypadku i jaki był kierunek działania siły.stawu,
• OkreślaRentgen się– stopień przemieszczenia stawu lub obojczyka.
• Wykonujewykonuje się zdjęciacie rentgenowskie, byaby wykluczyć złamanie lub możliweocenić urazystopień przemieszczenia stawu barkowo-obojczykowego. WykonujeCzęsto wykonuje się również zdjęcie drugiego ramienia dlaw celu porównania.,
• ObrazowanieRezonans metodąmagnetyczny rezonansu(MRI) magnetycznego– można wykonaćstosowane w celu dokładnejprzypadku ocenypodejrzenia uszkodzenia więzadeł lub wykluczeniainnych współistniejącychstruktur urazówwewnętrznych stawu.

Leczenie

Leczenie zachowawcze (dla lekkich urazów):

1. NajlżejszeSchładzanie i najczęstsze urazy leczy się zachowawczo, czyli bez zabiegu chirurgicznego.
2. W przypadku ostrego urazu– należy schłodziadzać uszkodzony obszar., aby zmniejszyć obrzęk i ból,
3. W razie potrzeby podaje się lekiLeki przeciwzapalne i przeciwbólowe, takie jak NLPZ lub inne leki przeciwbólowe – stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) lub innych środków przeciwbólowych (np. paracetamol).,
4. Temblak na– ramięnoszenie zmniejszającytemblaka zmniejsza obciążenie stawu i pozwala na szybsze gojenie. Temblak może pomóc złagodzić ból i zapewnić maksymalną ulgę. Można go nosić doprzez dwóchokoło tygodni.dwa tygodnie,
5. OdRehabilitacja – od trzeciego tygodnia pacjenciwprowadza mogą rozpocząćsię ćwiczenia ruchowemające na celu odzyskanie pełnej ruchomości i wzmocnienie mięśni barku. PrzezW pierwszeciągu pierwszych sześćciu tygodni nie powinno sięnależy podnosić ramienia wypowyżej niż90 90 stopni, a przez pierwsze trzy miesiące należyi unikać zwiększonegodużego obciążenia, a zwłaszcza podnoszenia.
6. OdĆwiczenia trzeciego– w trzecim miesiącacu pacjent możnae w sposóbzacząć kontrolowanystopniowo budować misiłęśnie obręczy barkowej i  wprowadzać większe obciążenie.

Leczenie chirurgiczne (w przypadku poważniejszych urazów):

• Artroskopia – metoda małoinwazyjna, która pozwala na precyzyjne przywrócenie stabilności stawu i szybszy powrót do aktywności fizycznej,
• Zabieg chirurgicznyotwarty – wykonuje się w  przypadku poważnegowiększych urazuuszkodzeń, niestabilnegokiedy konieczne jest przywrócenie prawidłowego ustawienia stawu za pomocą śrub lub binnych implantólu, który utrzymuje się pomimo leczenia zachowawczego, w celu przywrócenia stabilizacji stawu.

Rokowanie

• W przypadkuLekkie lekkichurazy urazów– rokowaniarokowanie sąjest bardzo dobre, a gdy wszystko się zagoi, pacjenci mogzazwyczaj wracają ponowniedo poruszaćpełnej barkiemsprawności całkowicie bez problemów i bez bólu., Wiczększosto kontynuując aktywność pacjentów będzie mogła kontynuować karierę sportową,. aleU niektórzyrych osóbęd może wystą odczuwapić dyskomfort, taki jaknp. uczucie przeskakiwania i np.stawu bólprzy podczas podnoszeniapodnoszeniu ramienia powyżej barku.
• NawetUmiarkowane urazy o umiarkowanym nasileniu– goją się zazwyczaj dobrze., W jednak w przypadku utrzymujących się dolegliwości można rozważyć zabieg chirurgiczny w  późniejszym terminie. przeprowadzićW zabiegprzypadku leczenia zachowawczego, któryodpowiedni wiąprogram rehabilitacyjny (6 tygodni ćwiczeń) może siępomóc z dobrymiw wynikamipowrocie do pełnej sprawności.
• U okołoCiężkie urazy – połowy leczeniu chirurgicznym, większość pacjentów z urazamiodzyskuje o umiarkowanympełną charakterzefunkcjonalność stawu, szczególnie przy zastosowaniu artroskopii. W przypadku uszkodzeń niestabilnych stawu, operacja zapewnia długoterminową stabilizację.

W przypadku poważniejszych urazów, którychre leczynie sięzostaną zachowawczoodpowiednio leczone, możnae zauważydojść zmienionydo ruchprzewlekłych łopatki. W prawie 80% przypadkproblemów możnaz jeruchem skuteczniestawu, leczyćtakich zajak pomocązmiana odpowiedniegowzorca programuruchowego ćwiczeńlub fizjoterapeutycznych wykonywanych przez szeniestabilność tygodnistawu.

• W większości przypadków dzięki zabiegowi można uzyskać dobre lub doskonałe rezultaty – nawet w przypadku poważnych urazów. Zabieg artroskopowy (wprowadzenie kamery przez małe nacięcie) zwykle pozwala na szybszy powrót do aktywności fizycznej niż operacja techniką otwartą.

 

Dodatkowe informacje

• Zwichnięcie stawu ramiennego – informacje dla lekarzy

AutorAutorzy:

• Kalina van der Bend, lekarz, Balchownia (recenzent)
• Markus Plank, mgr, dziennikarz medyczny i  naukowy, Wiedeń

Staw barkowo-obojczykowy; Zwichnięcie ACG; Zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego; Uszkodzenie stawu ACG; Uraz ramienia; Obojczyk; Kontuzja

Staw barkowo-obojczykowy wchodzi w skład kompleksu barkowego i może ulec uszkodzeniu w wyniku upadku lub uderzenia. Urazy prowadzą do bolesnych niestabilności stawu. W zależności od stopnia uszkodzenia stawu zaleca się leczenie zachowawcze poprzez unieruchomienie lub zabieg chirurgiczny. W większości przypadków urazy nie są poważne.

UszkodzenieUrazy stawu barkowo-obojczykowego

document-information document-nav document-tools

Staw barkowo-obojczykowy wchodzi w skład kompleksu barkowego i może ulec uszkodzeniu w wyniku upadku lub uderzenia. Urazy prowadzą do bolesnych niestabilności stawu. W zależności od stopnia uszkodzenia stawu zaleca się leczenie zachowawcze poprzez unieruchomienie lub zabieg chirurgiczny. W większości przypadków urazy nie są poważne.

Ortopedia/Chirurgia urazowa

Uszkodzenie stawu barkowo-obojczykowego

/link/bfe238db6b814f1cbbcf805fae9408c3.aspx

/link/bfe238db6b814f1cbbcf805fae9408c3.aspx

uszkodzenie-stawu-barkowo-obojczykowego

SitePublic

Uszkodzenie stawu barkowo-obojczykowego

K.Reinhardt@gesinform.de

live.com#kalinavd@onet.eu (patched by linkmapper)

pl

pl

pl