MEDIBAS
  2. Tematy kliniczne
  3. Choroby zakaźne
  4. Informacje dla pacjentów
  5. Infekcje bakteryjne
  6. Choroba kociego pazura

Choroba kociego pazura

Choroba kociego pazura to zakażenie patogenami przenoszonymi przez ugryzienie lub zadrapanie przez kota. W miejscu rany mogą pojawić się krosty, a także obrzęk węzłów chłonnych w okolicznych regionach. Choroba jest zwykle nieszkodliwa i w większości przypadków przechodzi samoistnie.
Last published: 18.01.2024  |  Last revised: 23.03.2024  |  Last updated: 23.03.2024
:    : 
: 365
  • Bartonella henselae
  • Bartonelloza
  • Choroba kociego pazura

Co to jest choroba kociego pazura?

Choroba kociego pazura to zakażenie bakteryjne człowieka w wyniku zadrapania lub ugryzienia przez kota. Choroba ta jest zazwyczaj niegroźna i zwykle ustępuje samoistnie. Choroba dotyka przede wszystkim dzieci i młodych dorosłych.

Patogenem wywołującym zakażenie jest bakteria Bartonella henselae, która może znajdować się w jamie ustnej, na skórze lub na pazurach kotów. U kotów patogen ten nie wywołuje choroby. Natomiast jeśli kot podrapie lub ugryzie człowieka, bakteria może dostać się do rany. Po okresie 3–10 dni zakażenie może doprowadzić do powstania wysypki skórnej z czerwono-brązowymi, częściowo wypełnionymi ropą krostami w okolicy rany. Po okresie około 1–3 tygodni węzły chłonne w okolicy rany powiększają się, np. na chorej ręce. Zazwyczaj obrzęknięty jest tylko jeden węzeł chłonny, ale może być ich kilka. Może wystąpić przejściowa gorączka, osłabienie i ból głowy. Obrzęk węzłów chłonnych klasycznie utrzymuje się dłużej niż 3 tygodnie, czasem nawet przez 2–3 miesiące. U ponad 10% pacjentów występują bóle mięśni, bóle i zapalenie stawów.

W rzadkich przypadkach patogen może się rozprzestrzenić i objąć mózg, spowodować zapalenie wewnętrznych ścian serca, nagromadzenie ropy w wątrobie lub zapalenie szpiku kostnego.

Rzadka choroba

W USA choroba kociego pazura występuje u około 9 na 100 000 osób rocznie. Na całym świecie najczęstsze występowanie stwierdza się w krajach o ciepłym, wilgotnym klimacie. Bakteria ta częściej występuje u młodych niż dorosłych kotów.

Diagnostyka i terapia

Chorobę można zazwyczaj zdiagnozować na podstawie badania fizycznego w połączeniu z przyjrzeniem się historii choroby. U osób z osłabionym układem immunologicznym lub w niejasnych przypadkach przeprowadza się ewentualnie dodatkowe badania, np. wymaz z rany lub badania krwi. Jeśli obrzęk węzłów chłonnych utrzymuje się przez dłuższy czas, węzeł chłonny może zostać usunięty. Służy to wyjaśnieniu innych chorób, które mogą prowadzić do obrzęków węzłów chłonnych.

Z reguły choroba ustępuje po 2–3 miesiącach i nie wymaga terapii. W przypadku wyraźnego obrzęku węzłów chłonnych i ciężkich objawów można rozważyć antybiotykoterapię. Jeśli to konieczne, mocno zaropiałe węzły chłonne są opróżnione chirurgicznie.

Należy sprawdzać zmniejszenie obrzęku węzłów chłonnych. Jeśli stan ten utrzymuje się dłużej niż 3–4 miesiące, należy wyjaśnić inne przyczyny obrzęku węzłów chłonnych. W tej sprawie należy skonsultować się z lekarzem.

Działania profilaktyczne

Należy unikać podrapania lub ugryzienia przez kota. Jeśli mimo to dojdzie do zadrapania lub ugryzienia, natychmiast oczyścić dokładnie ranę bieżącą wodą i mydłem. Nie pozwalać kotom lizać otwartych ran.

Dodatkowe informacje

Autorzy

  • Marleen Mayer, lekarz, Mannheim
  • Lek. Kalina van der Bend, recenzent

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit

References

Based on professional document Choroba kociego pazura. References are shown below.

  1. Nawrocki C, Max R, Marzec N. Atypical Manifestations of Cat-Scratch Disease, United States, 2005-2014. Emerg Infect Dis. 2020 Jul;26(7):1438-1446. www.ncbi.nlm.nih.gov
  2. Nelson C, Saha S, Mead P. Cat-Scratch Disease in the United States, 2005-2013. Emerg Infect Dis. 2016 Oct;22(10):1741-6. www.ncbi.nlm.nih.gov
  3. Baranowski K, Huang B. Cat Scratch Disease. [Updated 2022 Jun 21]. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2022. www.ncbi.nlm.nih.gov
  4. Mazur-Melewska K, Mania A, Kemnitz P, et al. Cat-scratch disease: a wide spectrum of clinical pictures. Postepy Dermatol Alergol. 2015 Jun;32(3):216-20. www.ncbi.nlm.nih.gov
  5. Okaro U, Addisu A, Casanas B, et al. Bartonella Species, an Emerging Cause of Blood-Culture-Negative Endocarditis. Clin Microbiol Rev 2017; 30: 709-46. www.ncbi.nlm.nih.gov
  6. Erdem G, Watson JR, Hunt WG, et al. Clinical and Radiologic Manifestations of Bone Infection in Children with Cat Scratch Disease. J Pediatr 2018. pmid:30041935 www.ncbi.nlm.nih.gov
  7. Dhal U, Hicklen R, Tarrand J, et al. Cat Scratch Disease as a Mimicker of Malignancy. Open Forum Infect Dis. 2021 Oct 5;8(11). pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  8. Spach DH, Kaplan SL. Treatment of cat scratch disease. UpToDate. . (dostęp 28.02.2024) UpToDate
  9. Rolain R, Brouqui P, Koehler J, et al. Recommendations for treatment of human infections caused by Bartonella species. Antimicrob Agents Chemother 2004; 48: 1921-33. PubMed