Streszczenie
- Definicja: Potnica jest nawracającym lub przewlekłym pęcherzykowym zapaleniem skóry dłoni i stóp. przebiegającym z nasilonym świądem. Jej ciężka postać określana jest jako wyprysk potnicowy.
- Epidemiologia: Choroba dotyczy 0,5–1% populacji.
- Objawy: Świąd dłoni i stóp z powstawaniem pęcherzy.
- Badanie fizykalne: Zaczerwienienie umiejscowione na wewnętrznej stronie dłoni i na części podeszwowej stóp, albo brzegów dłoni lub stóp z pęcherzami; zmianom skórnym towarzyszy nasilony świąd.
- Diagnostyka: Wykluczenie chorób podstawowych, w tym przyczyny alergicznej.
- Leczenie: Miejscowe glikokortykosteroidy.
Informacje ogólne
Definicja
- Potnica jest nawracającym lub przewlekłym pęcherzykowym zapaleniem skóry umiejscowionym na wewnętrznej stronie dłoni i na części podeszwowej stóp, z towarzyszącym świądem, o nieznanej etiologii.1
- Ciężka postać choroby nosi nazwę wyprysku potnicowego.
Epidemiologia
- Choroba jest dość powszechna i dotyczy 0,5–1% populacji.
- Potnicę rozpoznaje się u 5–50% wszystkich pacjentów z wypryskiem na dłoniach.
- Choroba występuje częściej w ciepłym lub wilgotnym klimacie oraz wiosną i latem.
- Chorobę rozpoznaje się we wszystkich grupach wiekowych; częstość występowania u obu płci jest podobna.
Etiologia i patogeneza
- Przyczyny choroby są złożone i mogą być odpowiedzią na czynniki endogenne i egzogenne, jednak dokładna przyczyna jest nieznana.1
- Potnica może być związana z innymi chorobami skóry, takimi jak wyprysk atopowy, kontaktowe zapalenie skóry, alergia na metale (najczęściej nikiel lub kobalt)2, zakażenia dermatofitami i zakażenia bakteryjne, a także czynniki środowiskowe i stres emocjonalny.
- Połowa pacjentów z potnicą choruje na wyprysk atopowy.2-4
- Zakażenie grzybicze innej części ciała może sprzyjać potnicy, która ustępuje po leczeniu przeciwgrzybiczym.
- wyprysk potnicowy może być odczynem alergicznym na antygeny grzyba
- Przyczyną potnicy może być również stres.
Czynniki predysponujące
- Substancje drażniące i alergeny kontaktowe.
- Atopia.
- Terapia immunoglobulinami.
- Stres.
- Kontakt z bardzo gorącą lub bardzo zimną wodą.
- Używanie nikotyny.
- Zakażenie HIV.
ICD–10
- L30 Inne postacie zapalenia skóry.
- L30.1 Potnica [pompholyx].
Diagnostyka
Kryteria diagnostyczne
- Rozpoznanie kliniczne opiera się na wywiadzie lekarskim i badaniu fizykalnym.
Diagnostyka różnicowa
- Wyprysk kontaktowy.
- Porfiria skórna późna.
- Łuszczyca krostkowa dłoni i stóp.
- Zakażenia grzybicze skóry.
- Pemfigoid.
- Rumień wielopostaciowy.
Wywiad lekarski
- Zaczerwienienie skóry.
- Świąd dłoni i części podeszwowej stóp.
- Czas trwania i częstość epizodów.
- Kontakt z metalami i alergenami, przyjmowanie leków.
- Inne schorzenia (zaburzenia atopowe, choroby immunologiczne, HIV).
- Predyspozycje rodzinne.
Badanie fizykalne
- Charakterystyczny dla potnicy jest symetryczny wykwit w postaci przejrzystych pęcherzyków na dłoniach i na zewnętrznej stronie palców.
Potnica (wyprysk potnicowy)
- Umiejscowienie
- W 80% przypadków wysypka występuje tylko na dłoniach, w 10% tylko na stopach, a w pozostałych 10% przypadków – na dłoniach i na stopach.
- Zmiany mogą być też umiejscowione na zewnętrznej stronie palców stóp.
- W łagodnych przypadkach pęcherzyki znajdują się tylko na zewnętrznej stronie palców dłoni, a czasami na stopach i palcach stóp.
- Główne cechy
- Pęcherzyki są głęboko osadzone, otacza je rumień. Mogą się powiększać, łączyć i tworzyć pęcherze.
- Zwykle ustępują bez pękania, z następowym łuszczeniem.
- Objawy towarzyszące
- W przypadku długo utrzymujących się zmian, na paznokciach mogą pojawić się zmiany dystroficzne: nieregularne, poprzeczne uniesienia i bruzdy, zgrubienia i przebarwienia.
- W przypadku przewlekłego przebiegu może dojść do łuszczenia się skóry i powstawania blaszek z nadmiernym rogowaceniem.
- Często występuje maceracja i złuszczanie między palcami, nawet jeśli nie występuje zakażenie dermatofitami.
Potnica powstała w wyniku zakażenia
- Powikłania
- Rozdrapywanie zwiększa ryzyko nadkażenia (zliszajcowacenia).
- Wtórne zakażenia mogą wystąpić na pęcherzykach i pęcherzach, mogą rozwinąć się zmiany krostkowe.
- Mogą wystąpić ropowica oraz zapalenie naczyń chłonnych.
Diagnostyka uzupełniająca (niedostępna w POZ)
- Jeśli podejrzewa się komponent atopowy, należy wykonać test skórny (test płatkowy).
- W razie potrzeby biopsja skóry z badaniem histopatologicznym, w celu wykluczenia innych chorób.
- W razie potrzeby wykluczenie zakażenia grzybiczego na podstawie posiewu lub mikroskopii fluorescencyjnej lub testu genetycznego metodą PCR.
Wskazania do skierowania do specjalisty
- Niewłaściwa odpowiedź na leczenie.
- Objawy choroby ogólnoustrojowej.
Leczenie
Cel leczenia
- Kontrola objawów.
Ogólne informacje o leczeniu
- Leczenie ewentualnych chorób podstawowych, np. grzybicy.
- Należy w miarę możliwości unikać znanych czynników wywołujących.
- Przy świeżych zmianach pomocne są kąpiele ściągające i maści z garbnikami.
- Podstawowym leczeniem w przypadku przyczyn niezakaźnych są miejscowo działające glikokortykosteroidy.5
Zalecenia dla pacjentów
- Patrz rozdział zapobieganie.
Farmakoterapia
Leczenie miejscowe
- Dodatki do kąpieli o właściwościach ściągających (np. syntetyczne garbniki, takie jak polikondensat fenolu, metanalu i mocznika).
- Maści lub kremy zawierające glikokortykosteroidy; nakładać cienką warstwą na miejsca zmienione chorobowo 1–2 razy na dobę, np. hydrokortyzon, furoinian mometazonu, diproponian betametazonu.
- Dodatkowo maści natłuszczające.
Leczenie ogólnoustrojowe
- W przypadku wyraźnego nadkażenia bakteryjnego antybiotykoterapia ogólnoustrojowa, w miarę możliwości po uprzednim wykonaniu antybiogramu, np.:
- klindamycyna 600 mg 3 x na dobę doustnie lub
- amoksycylina/kwas klawulanowy 875/125 mg 2 x na dobę doustnie.
- w przypadku nietolerancji penicylin i klindamycyny
- moksyfloksacyna 400 mg 1 x na dobę doustnie.
- Można również zastosować:
- cefadroksyl 1 g 1–2 x na dobę lub cefaleksynę 1 g 3–4 x na dobę
- roksytromycynę 300 mg 1 x na dobę lub klarytromycynę 500 mg 2 x na dobę.
- Wskazania do antybiotykoterapii pozajelitowej prowadzonej w warunkach szpitalnych:
- ciężkie zakażenia z objawami rozpoczynającej się sepsy
- krytyczne umiejscowienie zmian chorobowych z ryzykiem powikłań (np. dłoń lub twarz)
- choroby współistniejące (np. zaburzenia krążenia, zaburzenia wchłaniania w przewodzie pokarmowym)
- immunosupresja.
Inne możliwości terapeutyczne
- U niektórych pacjentów pomocna jest terapia metodą biofeedbacku, która obniża stres.
- Działanie łagodzące może mieć również jontoforeza.6
- Terapia UVA, np. z miejscowo stosowanym psoralenem, zmniejsza ogniska i świąd, jeśli jest stosowana 2 do 3 razy w tygodniu.7
- Możliwe jest zastosowanie iniekcji toksyny botulinowej.1
Zapobieganie
- Należy unikać znanych substancji drażniących i alergenów kontaktowych.
- Unikać ekstremalnych temperatur.
- W miarę możliwości unikać stresu.
- Regularnie stosować środki nawilżające.
Przebieg, powikłania i rokowanie
Przebieg
- U pacjentów z łagodną postacią choroby obserwuje się samoistną poprawę w ciągu 2–3 tygodni.
Powikłania
- Wtórne zakażenia bakteryjne mogą prowadzić do ropowicy, zapalenia węzłów chłonnych oraz w bardzo rzadkich przypadkach sepsy.
- Zmiany dystroficzne paznokci.
- Ból dłoni często powoduje ograniczenia w codziennych czynnościach.
Rokowanie
- Potnica może mieć ostry lub przewlekły przebieg.
- Z upływem czasu epizody choroby są coraz rzadsze.
Informacje dla pacjentów
Edukacja pacjenta
- Unikać kontaktu z alergenami lub substancjami drażniącymi, np. niklem.
- Dbać o higienę rąk, aby uniknąć czynników drażniących.
- Unikać ekstremalnych temperatur.
- Regularnie stosować maści natłuszczające.
Materiały edukacyjne dla pacjentów
Ilustracje

Potnica (wyprysk potnicowy)

Potnica powstała w wyniku zakażenia
Źródła
Piśmiennictwo
- Amini S. Dyshidrotic eczema. Medscape, aktualizacja: 08.2020, emedicine.medscape.com
- Magina S., Barros M.A., Ferreira J.A., Mesquita-Guimaraes J. Atopy, nickel sensitivity, occupation, and clinical patterns in different types of hand dermatitis, Am J Contact Dermat 2003, 14: 63-8, PubMed
- Jain V.K., Aggarwal K., Passi S., Gupta S. Role of contact allergens in pompholyx, J Dermatol 2004, 31: 188-93, PubMed
- Lofgren S.M., Warshaw EM. Dyshidrosis: epidemiology, clinical characteristics, and therapy, Dermatitis 2006, 17:165, PubMed
- Wollina U., Abdel Naser M.B.: Pharmacotherapy of pompholyx, Expert Opin Pharmacother 2004, 5: 1517-22, PubMed
- Togel B., Greve B., Raulin C. (2002) Current therapeutic strategies for hyperhidrosis: a review, Eur J Dermatol, 12: 219-23, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Petering H., Breuer C., Herbst R., et al: Comparison of localized high-dose UVA1 irradiation versus topical cream psoralen-UVA for treatment of chronic vesicular dyshidrotic eczema, J Am Acad Dermatol 2004, 50: 68-72, PubMed
Opracowanie
- Adam Boruch (recenzent)
- Sławomir Chlabicz (redaktor)
- Monika Lenz (recenzent/redaktor)