Brodawki łojotokowe

Streszczenie

  • Definicja: Brodawka łojotokowa to łagodna zmiana naskórkowa powszechnie występująca na skórze.
  • Epidemiologia: Częste występowanie w starszym wieku.
  • Objawy: Zwykle bez objawów, możliwe podrażnienie.
  • Badanie fizykalne: Dobrze odgraniczony guz skóry z wypukłą, hiperkeratotyczną powierzchnią, o zabarwieniu jasnym zbliżonym do koloru skóry do brązowo–czarnego, niekiedy uszypułowany.
  • Diagnostyka: Czasami konieczność odróżnienia od czerniaka.
  • Leczenie: Zwykle nie jest konieczne, usunięcie brodawek w przypadku znacznego dyskomfortu estetycznego, w razie potrzeby badanie histologiczne.

Informacje ogólne

Definicja

  • Brodawki łojotokowe (verrucae seborrhoica) są również nazywane rogowaceniem łojotokowym lub brodawkami starczymi (verrucae senilis).
  • Brodawka łojotokowa jest jedną z najczęstszych łagodnych zmian naskórkowych o hiperkeratotycznej powierzchni, pojawiającą się częściej wraz z wiekiem.1

Epidemiologia

  • Brodawki łojotokowe pojawiają się zwykle po 50. roku życia.
  • U większości ludzi w ciągu życia rozwija się co najmniej jedna brodawka łojotokowa.
  • Liczba brodawek wzrasta wraz z wiekiem.
    • Występują one równie często u kobiet i mężczyzn.
  • Brodawki łojotokowe rzadziej występują u osób pochodzenia afrykańskiego.2

Etiologia i patogeneza

  • Przyczyna nie jest znana. Pewną rolę wydają się odgrywać procesy starzenia się skóry, skłonności genetyczne i ekspozycja na promieniowanie UV.
  • Brodawka łojotokowa rozwija się od początkowej plamki z hiperpigmentacją do charakterystycznej blaszki.2
  • Brodawki łojotokowe mogą występować na całym ciele, z wyjątkiem wewnętrznej powierzchni dłoni i podeszew stóp oraz błon śluzowych.
    • Zmiany z pigmentacją w okolicy dłoni i podeszw nasuwają poważne podejrzenie czerniaka.3

Objaw Lesera–Trélata

  • Przy objawie Lesera–Trélata na skórze występuje nagły wysiew wielu brodawek łojotokowych z silnym świądem, jednakże bez rozwoju stanu zapalnego.
    • Często związane z rogowaceniem ciemnym.
    • Często w przebiegu zespołu paranowotworowego w przypadku nowotworu złośliwego narządów wewnętrznych.

ICD–10

  • L82 Brodawka łojotokowa.

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Typowe objawy kliniczne.

Diagnostyka różnicowa

Wywiad lekarski

  • Brodawka łojotokowa zwykle przebiega bezobjawowo.
  • Może wystąpić świąd.
  • Uraz mechaniczny często powoduje podrażnienie, takie jak krwawienie, a nawet łagodne zakażenia, czasami części brodawki mogą się oderwać.
  • Dużą liczbę brodawek uznaje się za problem estetyczny.
  • Podejrzenie zmian innych niż łagodne:4
    • umiejscowienie na twarzy, dłoniach i podeszwach stóp, a także na błonie śluzowej
    • szybkie powiększanie się
    • przebarwienia
    • krwawienia i/lub rany bez podrażnień mechanicznych
    • zmieniony sposób odczuwania: świąd, ból, kłucie.

Badanie fizykalne

  • Zmiany morfologicznie zróżnicowane, od płasko-wyniosłych grudek do wyraźnie zaznaczonych hiperkeratotycznych, brodawkowatych guzów.
    • Zabarwienie: od koloru zbliżonego do skóry zdrowej do barwy brunatnej lub brązowo–czarnej.
      W dermoskopii brodawek łojotokowych widoczne są małe torbiele łojowe.
      Brodawka łojotokowa
  • Lokalizacja
    • Zwykle występuje na tułowiu, ale może również pojawić się na grzbietach rąk i kończynach, twarzy, owłosionej skórze głowy i w okolicy narządów płciowych.3
  • Wielkość brodawek łojotokowych zwykle waha się od kilku milimetrów do 3 cm średnicy.
    • Możliwe są jednak większe zmiany.
  • Stucco keratosis1
    • Jest łagodną zmianą spowodowaną nieprawidłowym rogowaceniem naskórka, odmianą keratozy łojotokowej.
    • Obejmuje liczne, zabarwione w kolorze skóry lub białe, suche, łuszczące się zmiany, zwykle występujące na kończynach.
      Wielkość brodawek łojotokowych zwykle waha się od kilku milimetrów do 3 cm średnicy; możliwe są jednak większe zmiany.
      Brodawki łojotokowe
  • Dermatosis papulosa nigra1
    • Jest inną odmianą keratozy łojotokowej.
    • Składa się z wielu, małych, brązowych lub czarnych grudek, które najczęściej pojawiają się na twarzy osób o ciemnej karnacji.

Diagnostyka specjalistyczna

  • W różnicowaniu między znamieniem melanocytowym a keratozą pomaga wiek pacjenta, lokalizacja, rozmiar i morfologia zmian.
  • Dermatoskopia może być wykorzystana do bardziej precyzyjnego odróżnienia, szczególnie w obrębie twarzy.5
  • Jeśli nadal istnieją wątpliwości co do łagodności, należy wykonać badanie histologiczne.

Leczenie

Cele leczenia

  • Leczenie nie jest konieczne.
  • Usunięcie brodawki przy:
    • problemach estetycznych
    • stałym drażnianiu mechanicznym
    • wątpliwościach dotyczących rozpoznania.

Metody leczenia

  • Brodawki łojotokowe nie wymagają leczenia, jednak można je usunąć ze względów estetycznych.2
  • Łyżeczkowanie.
  • Krioterapia
    • Daje dobre rezultaty – z wyjątkiem nasilonej hiperkeratozy.
    • Powoduje mniejszy dyskomfort po zabiegu.
  • Laseroterapia
    • Do usuwania brodawek łojotokowych można stosować różne warianty lasera.6
  • Chirurgiczne usunięcie
    • Umożliwia pobranie materiału do badania histopatologicznego.

Przebieg, powikłania i rokowanie

Przebieg

  • Brodawki łojotokowe nie ulegają zwyrodnieniu i są łatwe do usunięcia.
  • Mogą wystąpić nawroty.
  • Odróżnienie od czerniaka jest zwykle możliwe klinicznie, a w razie wątpliwości w badaniu dermatoskopowym.
  • Nagły wzrost liczby brodawek łojotokowych może być objawem nowotworów narządów wewnętrznych (objaw Lesera–Trélata).7
    • W takim przypadku należy rozważyć przeprowadzenie dalszych badań.8

Informacje dla pacjentów

Materiały edukacyjne dla pacjentów

Ilustracje

Wielkość brodawek łojotokowych zwykle waha się od kilku milimetrów do 3 cm średnicy; możliwe są jednak większe zmiany.
Wielkość brodawek łojotokowych zwykle waha się od kilku milimetrów do 3 cm średnicy; możliwe są jednak większe zmiany.
Brodawki łojotokowe najczęściej występują na tułowiu, jednak mogą również pojawić się na kończynach, twarzy i skórze głowy.
Brodawki łojotokowe najczęściej pojawiają się na tułowiu, jednak mogą również występować na kończynach, twarzy i skórze głowy
W dermoskopii brodawek łojotokowych widoczne są małe torbiele łojowe.
W dermatoskopii brodawek łojotokowych widoczne są małe torbiele łojowe
Brodawka łojotokowa
Brodawka łojotokowa

Źródła

Piśmiennictwo

  1. Luba M.C., Bangs S.A., Mohler A.M., Stulberg D.L. Common benign skin tumors, Am Fam Physician 2003, 67: 729-38, www.ncbi.nlm.nih.gov
  2. Balin A.K. Seborrheic keratosis. Medscape, 2018, emedicine.medscape.com
  3. Hafner C., Vogt T. Seborrheic keratosis, J Dtsch Dermatol Ges 2008, 6:664, PubMed
  4. Longo C., Moscarella E., Piana S., et al. Not all lesions with a verrucous surface are seborrheic keratoses, J Am Acad Dermatol 2014, 70:e121, www.ncbi.nlm.nih.gov
  5. Braun R.P., Ludwig S., Marghoob A.A.: Differential Diagnosis of Seborrheic Keratosis: Clinical and Dermoscopic Features, J Drugs Dermatol 2017, 16: 835–42, www.ncbi.nlm.nih.gov
  6. Polder K.D., Landau J.M., Vergilis–Kalner I.J., et al. Laser eradication of pigmented lesions: a review. Dermatol Surg 2011, 37:572, PubMed
  7. Schwartz R.A. Sign of Leser-Trelat, J Am Acad Dermatol 1996, 35: 88-95, PubMed
  8. Heaphy M.R. Jr, Millns J.L., Schroeter A.L. The sign of Leser-Trelat in a case of adenocarcinoma of the lung, J Am Acad Dermatol 2000, 43(2 Pt 2): 386-90, www.ncbi.nlm.nih.gov

Opracowanie

  • Joanna Dąbrowska-Juszczak (redaktor)
  • Michał Sutkowski (recenzent)
  • Tomasz Tomasik (redaktor)
  • Monika Lenz (recenzent/redaktor)

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit