Zapalenie kaletki krętarza większego / zespół bólu krętarza większego / zespół bólu okołokrętarzowego

Streszczenie

  • Definicja: Bolesne zmiany w kaletkach, ścięgnach lub innych otaczających tkankach miękkich powyżej krętarza większego.
  • Epidemiologia: Bardzo częsta przyczyna bólu stawu biodrowego, w praktykach lekarza rodzinnego częstość wynosi 1,8/1000 pacjentów.
  • Objawy: Ból bocznej strony uda powyżej krętarza większego.
  • Badanie fizykalne: Ból przy ucisku powyżej krętarza większego.
  • Diagnostyka: Przy niejasnym rozpoznaniu diagnostyka obrazowa.
  • Leczenie: Leczenie zachowawcze z fizjoterapią, terapią falą uderzeniową i w razie potrzeby iniekcje glikokortykosteroidów.

Informacje ogólne

Definicja

  • Bolesne zmiany w kaletkach, ścięgnach lub innych tkankach miękkich otaczających okolicę powyżej krętarza większego
    • Skutkują dolegliwościami bólowymi bocznej części uda.
    • W niektórych przypadkach ból może promieniować.
  • Zapalenie kaletki krętarzowej jest terminem powszechnie używanym, natomiast jest mylące, ponieważ pierwotną przyczyną bólu jest zazwyczaj zwyrodnieniowa tendinopatia ścięgien mięśni: pośladkowego średniego i pośladkowego małego z wtórnym poszerzeniem kaletki maziowej.1 
    • Lepsza nazwa: zespół bólu okołokrętarzowego.
    • Tendinopatie ścięgien mięśni pośladkowych występują częściej niż zapalenie kaletki maziowej.2 

Epidemiologia

  • Częstość występowania w gabinetach lekarzy rodzinnych wynosi około 1,8/1000.3
    • Bardzo częsta przyczyna bocznego bólu biodra/uda.
  • U pacjentów z bólem mięśniowo–szkieletowym w lędźwiowym odcinku kręgosłupa chorobowość do 35%.1 
  • Stosunek liczby kobiet do mężczyzn 4:1.3
  • Wśród sportowców na tendinopatię krętarzową szczególnie podatni są biegacze długodystansowi.4 

Anatomia kliniczna

  • Różne kaletki maziowe w obszarze krętarza większego (trochanter major)
    • tylne: kaletka maziowa zakrętarzowa (bursa retrotrochanterica)
    • kranialne: kaletki maziowe mięśni pośladkowych.
  • Kaletki pełnią rolę warstwy ślizgowej między ścięgnami i kośćmi.
  • Różne ścięgna pasma biodrowo–piszczelowego (tractus iliotibialis) przebiegają przez krętarz większy (trochanter major).
  • Umiejscowienie bólu jest zależne od objętej zapaleniem kaletki maziowej lub ścięgna.

Etiologia i patogeneza

  • Patogeneza
    • długotrwałe przeciążenie przy powtarzalnych ruchach zginania w stawie biodrowym
    • zmieniony, nieprawidłowy wzorzec chodu
      • np. zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych/stawu biodrowego lub stan po urazie
    • bezpośrednie uszkodzenie struktur, np. w wyniku upadku.
  • Tendinopatia ścięgna mięśni krętarzowych4
    • przewlekły ból w okolicy przyczepów mięśni pośladkowego średniego i małego na tylnej krawędzi krętarza większego
    • spowodowane przeciążeniem, częste u biegaczy długodystansowych.

Czynniki predysponujące

  • Zwyrodnienie stawu biodrowego i choroby reumatologiczne.5
  • Nadwaga.1
  • Ból mięśniowo–szkieletowy w okolicy odcinka lędźwiowego kręgosłupa.1
  • Różnica w długości kończyn dolnych.
  • Biegi długodystansowe.4

ICD–10

  • M70 Choroby tkanek miękkich związane z ich używaniem, przemęczeniem i przeciążeniem.
    • M70.6 Zapalenie kaletki maziowej krętarza, krętarzowe zapalenie ścięgna.
    • M70.7 Zapalenie innych kaletek maziowych miednicy.
    • M70.8 Pozostałe choroby tkanek miękkich związane z ich używaniem, przemęczeniem i przeciążeniem.

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Lokalizacja bólu w okolicy krętarza większego (trochanter major).
  • Ból tylno–boczny krętarza większego przy ucisku.
  • Złagodzenie bólu po znieczuleniu miejscowym.

Diagnostyka różnicowa

Wywiad lekarski

  • Bóle
    • w części bocznej uda powyżej krętarza większego
      • możliwe promieniowanie w kierunku dystalnym i bocznym
    • nasilenie w pozycji leżącej na dotkniętej stronie
      • wybudzanie w nocy
    • bóle związane z obciążeniem, przede wszystkim podczas wchodzenia po schodach.

Badanie przedmiotowe

  • Objawy kliniczne5
    • wyraźny ból przy ucisku nad krętarzem większym
    • prowokacja palpacyjna znanego bólu.
  • Wzorzec chodu 
    • objaw Trendelenburga?
    • utykanie w przebiegu dystrofii mięśniowej Duchenne’a?
  • Różnica w długości kończyn dolnych?
  • Zakres ruchomości stawu biodrowego
    • prawidłowa ruchomość bierna
    • prowokacja bólu na skutek maksymalnej biernej rotacji na zewnątrz.6
  • Iniekcje środka znieczulającego miejscowo – infiltracja diagnostyczna
    • złagodzenie dolegliwości bólowych po iniekcji środka znieczulającego miejscowo w zajęty obszar7
    • wykluczenie przyczyny promieniującego bólu w stawie biodrowym lub odcinku lędźwiowym kręgosłupa.
  • Badanie lędźwiowego odcinka kręgosłupa z oceną motoryki i czucia w obu kończynach dolnych.

Badania uzupełniające w ramach podstawowej opieki zdrowotnej

  • Zazwyczaj nie są konieczne.

Diagnostyka specjalistyczna

  • Diagnostyka RTG do rozważenia
    • wykluczenie złamań, zwyrodnienia stawu biodrowego
    • ewentualnie stwierdzenie obecności zwapnień w kaletce maziowej 
      • objaw nieswoisty, bez istotnej wartości diagnostycznej.
  • RM i ultrasonografia
    • różnicowanie między zapaleniem kaletki maziowej a tendinopatiami.2

Wskazania do skierowania do specjalisty

  • Gdy odpowiednie leczenie nie przynosi zauważalnej poprawy.

Leczenie

Cele leczenia

  • Zniesienie bólu i przywrócenie prawidłowego funkcjonowania.

Ogólne informacje o leczeniu

  • Z reguły choroba ma charakter samoograniczający.
  • Leczenie zachowawcze jest leczeniem z wyboru, skuteczność u 90% pacjentów:5
    • unikanie czynności wyzwalających ból
    • chłodzenie
    • NLPZ do krótkotrwałego łagodzenia dolegliwości bólowych
    • ćwiczenia rozciągające i wzmacniające8
    • instruktaż dotyczący prawidłowego poruszania się
    • redukcja masy ciała.1
  • Zalecane jest uzupełnienie o pozaustrojową terapię falą uderzeniową.9 
  • Inne możliwości leczenia 
    • iniekcje połączenia glikokortykosteroidów i środka znieczulającego miejscowo.1
  • W przypadku dolegliwości opornych na leczenie przez >6 miesięcy należy rozważyć zabieg chirurgiczny.

Zalecenia dla pacjentów

  • Oszczędzanie.
  • Regularne schładzanie.
  • Dostosowane do każdego pacjenta ćwiczenia z rozciąganiem mięśnia gruszkowatego i pasma biodrowo–piszczelowego oraz wzmacnianiem grup mięśni pośladkowych i mięśni stabilizujących tułów i miednicę, tzw. core np. według poniższego schematu:
    • Usiąść na podłodze.
    • Podudzie położyć ma przeciwległym udzie.
    • Naciskać kolano w kierunku podłogi, aż pojawi się uczucie rozciągania w bocznej części uda.
  • Działania zmierzające do korekty zaburzeń chodu.
  • Redukcja masy ciała w przypadku pacjentów z nadwagą.
  • Działania z zakresu ergonomii, jeśli przyczyną choroby jest przeciążenie w pracy.

Leczenie farmakologiczne

  • NLPZ
    • do krótkotrwałego łagodzenia dolegliwości bólowych.5
  • Iniekcja glikokortykosteroidów oraz środka znieczulającego miejscowo, przy niesatysfakcjonujących wynikach dotychczasowego leczenia oraz jako uzupełnienie zabiegów fizjoterapeutycznych
    • skuteczna w zapaleniu kaletki maziowej3,10
      • uwaga: w przypadku iniekcji do ścięgna mięśnia pośladkowego istnieje ryzyko jego zerwania
    • współczynnik odpowiedzi w zapaleniu kaletki maziowej na poziomie 60–100%1
    • pacjent leży na boku z lekko zgiętym biodrem i kolanem.7 
      • iniekcja w punctum maximum bolesnego obszaru. 

Inne metody leczenia

  • Fizjoterapia z instruktażem dotyczącym ćwiczeń wykonywanych samodzielnie5
    • Poprawa ruchomości, rozciąganie i wzmacnianie dotkniętych mięśni pośladkowych i pasma biodrowo–piszczelowego (tractus iliotibilais), trening chodzenia
      • Umożliwia pacjentowi pozostanie aktywnym.
      • Przyspiesza proces powrotu do zdrowia.11 
  • Pozaustrojowa terapia falą uderzeniową (extracorporeal shock wave therapy – ESWT)
    • Jest wskazana jako uzupełnienie wyżej wymienionych środków leczenia zachowawczego.
    • Z dodatkową pozaustrojową terapią falą uderzeniową znaczne złagodzenie dolegliwości bólowych po 1, 3 i 12 miesiącach.9
  • Zabieg chirurgiczny
    • Należy omówić w przypadku utrzymywania się objawów >6 miesięcy pomimo leczenia zachowawczego.
    • Zabieg w zależności od przyczyny bólu, np. endoskopowe usunięcie kaletki, uwolnienie pasma biodrowo–piszczelowego (tractus iliotibialis) lub zszycie zerwanych ścięgien mięśni pośladkowych.
    • Zadowalające efekty przy prawidłowym rozpoznaniu i wdrożeniu odpowiedniego leczenia chirurgicznego.8

Zapobieganie

  • Regularne ćwiczenia rozciągające i wzmacniające mięśnie odwodziciele oraz pasmo biodrowo–piszczelowe (tractus iliotibialis).

Przebieg, powikłania i rokowanie

Przebieg

  • Bardzo różny przebieg choroby
    • U niektórych pacjentów objawy ustępują w ciągu kilku tygodni, inni po latach nadal odczuwają uporczywe bóle.

Powikłania

  • Przewlekający się ból.
  • Ograniczenie codziennej aktywności.
  • Zaburzenia snu.
  • Utykanie z wynikającym z niego nieprawidłowym obciążeniem innych obszarów kończyny dolnej i lędźwiowego odcinka kręgosłupa.

Rokowanie

  • Po roku dolegliwości odczuwane są przez 36% pacjentów.3 
    • U pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów chorej kończyny prawie 5–krotnie wyższe ryzyko uporczywego bólu.3 
  • W jednym z badań stosowanie iniekcji z glikokortykosteroidów obniżyło ryzyko utrzymywania się dolegliwości po upływie 5 lat o 2,7 raza.3

Informacje dla pacjentów

Materiały edukacyjne dla pacjentów

Źródła

Piśmiennictwo

  • Kane S.F., Olewinski L.H., Tamminga K.S. Management of chronic tendon injuries. Am Fam Physician, 2019, 100 (3): 147-57, Tłum. Siga O., dostęp: 10.03.2024, mp.pl
  1. Williams B.S., Cohen S.P. Greater trochanteric pain syndrome: a review of anatomy, diagnosis and treatment, Anesth Analg 2009, 108(5): 1662-70, www.ncbi.nlm.nih.gov
  2. Kong A., Van der Vliet A., Zadow S. MRI and US of gluteal tendinopathy in greater trochanteric pain syndrome, Eur Radiol 2007, 17(7): 1772-83, www.ncbi.nlm.nih.gov
  3. Lievense A., Bierma-Zeinstra S., Schouten B., et al. Prognosis of trochanteric pain in primary care, Br J Gen Pract 2005, 55(512): 199-204, www.ncbi.nlm.nih.gov
  4. Adkins S.B. 3d, Figler R.A. Hip pain in athletes, Am Fam Physician 2000, 61: 2109-18, American Family Physician
  5. Dean D.D. Trochanter bursitis. Medscape, aktualizacja: 05.04.2018, emedicine.medscape.com
  6. Ho G.W., Howard T.M. Greater trochanteric pain syndrome: more than bursitis and iliotibial tract friction, Curr Sports Med Rep 2012, 11(5): 232-8, www.ncbi.nlm.nih.gov
  7. Cardone D.A., Tallia A.F. Diagnostic and therapeutic injection of the hip and knee, Am Fam Physician 2003, 67: 2147-52, PubMed
  8. Lustenberger D.P., Ng V.Y., Best T.M., Ellis T.J. Efficacy of treatment of trochanteric bursitis: a systematic review, Clin J Sport Med 2011, 21:447, PubMed
  9. Furia J.P., Rompe J.D., Maffulli N. Low-energy extracorporeal shock wave therapy as a treatment for greater trochanteric pain syndrome, Am J Sports Med 2009 Sep, 37(9): 1806-13, PubMed
  10. Brinks A., van Rijn R.M., Willemsen S.P., Bohnen A.M., Verhaar J.A., Koes B.W., et al. Corticosteroid injections for greater trochanteric pain syndrome: a randomized controlled trial in primary care, Ann Fam Med., 2011 May-Jun, 9(3): 226-34, www.ncbi.nlm.nih.gov
  11. Butcher J.D., Salzman K.L., Lillegard W.A. Lower extremity bursitis, Am Fam Physician 1996, 53(7): 2317-24, www.ncbi.nlm.nih.gov

Opracowanie

  • Marta Niwińska (recenzent)
  • Sławomir Chlabicz (redaktor)
  • Lino Witte (recenzent/redaktor)

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit