Streszczenie
- Definicja: Zmiany zapalne błony śluzowej nosa i zatok przynosowych trwające dłużej niż 12 tygodni.
- Epidemiologia: Stosunkowo częsta choroba.
- Objawy: Wydzielina z nosa, niedrożny nos, zaburzenia węchu lub smaku.
- Badanie fizykalne: Zaczerwienienie i hipertrofia błony śluzowej nosa, nieprawidłowości w kształcie nosa.
- Diagnostyka: Testy alergiczne, endoskopia nosa, TK, rzadko RM.
- Leczenie: Różne możliwości terapii objawowej, w razie potrzeby leczenie chirurgiczne.
Informacje ogólne
Definicja
- Zmiany zapalne błony śluzowej nosa i błony śluzowej zatok przynosowych trwające dłużej niż 12 tygodni
- Zwykle zajęte są łącznie błony śluzowe nosa i zatok.
- Występowanie 2 lub więcej uporczywych objawów głównych (*wymagane):1
- niedrożność nosa (zatkanie)*
- wydzielina z jam nosa (katar przedni lub tylny)*
- ból/uczucie rozpierania twarzy
- upośledzenie (hiposmia)/utrata węchu (anosmia)
- Powyższe objawy kliniczne w połączeniu z badaniami obrazowymi (wykonywane w AOS)1:
- w badaniu endoskopowym: polipy w jamach nosa, śluzowo-ropna wydzielina w przewodzie nosowym środkowym i/lub obrzęk błony śluzowej nosa/niedrożność nosa w przewodzie nosowym środkowym - i/lub -
- w TK zatok przynosowych: zmiany w błonie śluzowej w obrębie kompleksu ujściowo-przewodowego i/lub w zatokach przynosowych
- Przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok (PZZP, chronic rhinosinusitis – CRS) należy różnicować z1:
- ostre zapalenie zatok przynosowych: dolegliwości <12 tygodni
- Nawracające ostre zapalenie błony śluzowej nosa i zatok: nawracające epizody ostrego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok (acute rhinosinusitis – ARS) występujące co najmniej 4 razy w ciągu 12 miesięcy, ale całkowicie wyleczone w okresie pomiędzy nimi.
- Klasyfikacja: przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok z polipami nosa lub bez polipów nosa
Epidemiologia
- Częsta choroba: roczna częstość występowania w Europie 3–10,9%2
- PZZP występuje częściej u palaczy tytoniu niż u osób niepalących.3
- Częstość występowania wzrasta wraz z wiekiem i jest wyższa u osób z astmą, POChP, alergiami oraz u kobiet.
- Szacuje się, że 25% chorych z PZZP ma astmę (w porównaniu z 5% osób w populacji ogólnej).3
Etiologia i patogeneza
- Zaburzenia kształtu nosa, takie jak skrzywienie przegrody, przerost małżowin nosowych, polipy nosa czy guzy, mogą prowadzić do przewlekłego nieżytu nosa.
- Przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok wiąże się ze stopniową niedrożnością i wzmożonym tworzeniem się tkanki w kompleksie ujściowo-przewodowym (obszar środkowego przewodu nosowego, do którego uchodzą ujścia trzech przednich zatok przynosowych).
- W takich przypadkach przemieszczenie kompleksu ujściowo-przewodowego w przewodzie środkowym prowadzi do zaburzeń wentylacji i drenażu oraz może dodatkowo utrwalać proces chorobowy.
- Patofizjologia przewlekłej choroby błony śluzowej dla różnych postaci PZZP nie jest jeszcze w pełni poznana.
- Obecnie omawiane są różne mechanizmy patofizjologiczne:
- zaburzenia miejscowej obrony immunologicznej
- kolonizacja Staphylococcus aureus (gronkowca złocistego) lub ekspresja odpowiednich enterotoksyn
- alergiczne grzybicze zapalenie zatok
Klasyfikacja
- Podstawowa klasyfikacja PZZP3-4
- przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok z polipami
- przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok bez polipów
- Przewlekły nieżyt nosa dzieli się dalej na różne podtypy w zależności od przyczyn.
Alergiczny nieżyt nosa (ANN)
- Choroba atopowa z reakcją zapalną w błonie śluzowej nosa, wywołaną przez specyficzne alergeny.
Zanikowy nieżyt nosa (atrophic rhinitis)
- Zanikowy nieżyt nosa charakteryzuje się tworzeniem strupów, niedrożnością, halitozą (nieprzyjemny zapach), ropną wydzieliną, suchością i krwawieniem z nosa.
- Podział na4:
- Pierwotny zanikowy nieżyt nosa – zanik błony śluzowej i gruczołów nosa, przyczyna nie jest jasna.
- Wtórny zanikowy nieżyt nosa – spowodowany chirurgicznym usunięciem błony śluzowej nosa, urazem lub chorobą ziarniniakową
Nieżyt nosa wywołany lekami (m.in. uzależnienie od kropli do nosa)
- Miejscowe leki zmniejszające przekrwienie
- Leki ogólnoustrojowe, np. alfa-blokery, inhibitory ACE, blokery kanału wapniowego, tiazydy, leki stosowane w zaburzeniach erekcji, leki przeciwdepresyjne, benzodiazepiny, leki przeciwpadaczkowe, NLPZ i leki hormonalne
Naczynioruchowy nieżyt nosa
- Zespół objawów przekrwienia błony śluzowej nosa i/lub zwiększonej wydzieliny, niezwiązanych z określonymi antygenami lub infekcjami
- Naczynioruchowy nieżyt nosa jest związany z dysregulacją współczulnych, przywspółczulnych i nocyceptywnych włókien nerwowych w błonie śluzowej nosa.
- Za czynniki wyzwalające można uznać liczne niespecyficzne bodźce, np. ciepło, zimno, kurz, zmęczenie czy stres.
- Naczynioruchowy nieżyt nosa jest rozpoznaniem z wykluczenia.
Specyficzny nieżyt nosa
- Przewlekły nieżyt nosa może towarzyszyć niektórym chorobom, takim jak ziarniniakowatość Wegenera, gruźlica, sarkoidoza czy kiła.
Zakażenia
- Różne zakażenia mogą prowadzić do przewlekłego, uporczywego nieżytu nosa:
- zapalenia płuc (Klebsiella pneumoniae)
- Zakażenie Klebsiella rhinoscleromatis może prowadzić do początkowego stadium nieżytu nosa z cuchnącą wydzieliną z nosa, strupami oraz suchą błoną śluzową nosa i gardła. W późniejszym okresie zakażenie prowadzi do powstania ziarniny i stwardnienia (twardziel nosa).
- pałeczki Gram-ujemne
- Promienica (Actinomycosis) może również prowadzić do zajęcia błony śluzowej nosa.
- Nosacizna (Pseudomonas mallei), właściwie choroba koni, po bezpośrednim kontakcie z chorym zwierzęciem, może dotknąć także ludzi i prowadzić do przewlekłych zmian w błonie śluzowej.
- Zakażenia grzybicze błony śluzowej nosa mogą prowadzić do przewlekłego nieżytu nosa.
Inne przyczyny
- Zmiany hormonalne
- Refluks żołądkowo-przełykowy
- Idiopatyczna postać przewlekłego nieżytu nosa
- Związek PZZP oraz astmy jest powszechny; zwłaszcza przy nadwrażliwości na kwas acetylosalicylowy.
- tzn. „triada aspirynowa” lub „triada Samtera”:
- astma oskrzelowa
- przewlekły eozynofilowy nieżyt nosa i zatok (często też z polipami nosa)
- nieprawidłowa reakcja na aspirynę i pokrewne leki
- tzn. „triada aspirynowa” lub „triada Samtera”:
Czynniki predysponujące
- Może być obecna wrodzona predyspozycja anatomiczna.
- Istniejące wcześniej schorzenia z astmą, POChP lub alergią
Diagnostyka różnicowa
- Ciało obce
- Przerost migdałków u dzieci
- Guzy
ICD-10
- J31.0 Przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa
- J32.8 Inne przewlekłe zapalenie zatok
- J32.9 Przewlekłe zapalenie zatok, nieokreślone
Diagnostyka
Wywiad lekarski
- Zatkany/niedrozny nos, a tym samym utrudnione oddychanie przez nos
- Częste kichanie
- Wydzielina z nosa; wydzielina może być bezbarwna lub śluzowata.
- Może pojawić się cuchnąca wydzielina.
- Częste oczyszczanie gardła
- Ograniczenie zdolności odczuwania zapachów i smaków
- Ból twarzy
- W ciężkich przypadkach mogą wystąpić objawy ogólne, takie jak zmęczenie, bezsenność czy bóle głowy.
- Jakość życia może być obniżona.
- Należy zapytać o przebieg dolegliwości w czasie.
- Istotne wcześniejsze choroby
- alergiczny nieżyt nosa
- wcześniejsze operacje w okolicy nosa lub zatok przynosowych
- przyjmowanie leków i nietolerancje
- zabiegi chirurgii stomatologicznej i szczękowej
- wcześniejsze próby leczenia i ich skuteczność
Badanie przedmiotowe
- Badanie może ujawnić zaczerwienioną błonę śluzową nosa.
- ewentualnie zaburzenia kształtu nosa
- Oddychanie przez nos prawie niemożliwe
- Ból uciskowy/pulsujący nad zatoką szczękową lub czołową
- nasilony przy palpacji lub pochyleniu głowy do przodu
- W razie potrzeby badanie gardła
Diagnostyka specjalistyczna
- W zależności od wywiadu lekarskiego i podejrzewanego rozpoznania
- rynoskopia i endoskopia nosa
- testy alergiczne głównie w przypadku alergicznego nieżytu nosa
- bakteriologia/mykologia (posiewy) do badania patogenów i oporności; ze środkowego odcinka nosa
- histologia i cytologia błony śluzowej nosa
- TK, w razie potrzeby RM do oceny nosogardzieli i zatok
- gastroskopia w przypadku podejrzenia refluksu żołądkowo-przełykowego
- W przypadku podejrzenia niektórych chorób, należy przeprowadzić dalsze badania w poradniach specjalistycznych:
- mukowiscydoza (test potowy, w razie potrzeby test genetyczny)
- niedobory odporności (np. immunoglobuliny, limfocyty T/B i ich podklasy)
- NERD (parametry metabolizmu kwasu arachidonowego, specjalistyczne badania do wykrywania zaburzeń metabolicznych)
- sarkoidoza (oznaczanie enzymów konwertujących angiotensynę, angiotensin converting enzyme – ACE)
- HIV (serologia HIV)
- granulomatoza z zapaleniem naczyń (np. przeciwciała przeciw cytoplazmie neutrofili, ANCA)
- zespół nieruchomych rzęsek (metody wykrywania klirensu śluzowo-rzęskowego, aktywność rzęsek)
Wskazania do skierowania do specjalisty
- W przypadku podejrzenia przewlekłego zapalenia zatok z polipami lub bez nich.
- W przypadku podejrzenia zębopochodnego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok
- Pacjent z immunosupresją
- W przypadku podejrzenia nowotworu złośliwego lub zakażenia grzybiczego
- Przy wystąpieniu objawów wymienionych poniżej (mogą wskazywać na niebezpieczny przebieg), skierowanie do szpitala:
- obrzęk okołooczodołowy
- obrzęk powiek, rumień powiek
- zaburzenia widzenia, podwójne widzenie
- objawy oponowe, objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego
Leczenie
Cele leczenia
- Łagodzenie objawów i leczenie
Ogólne informacje o leczeniu
- Odstawienie leków w przypadku polekowego nieżytu nosa
- Eliminacja przyczyn wyzwalających
- Jeśli istnieje choroba podstawowa, należy ją leczyć.
- W przypadku wyraźnych i długotrwałych dolegliwości, szczególnie w jednostronnej postaci PZZP, można rozważyć interwencje chirurgiczne.
Zalecenia dla pacjentów
- Płukanki do nosa
- W leczeniu objawowym PZZP należy stosować donosową aplikację roztworów soli fizjologicznej, np. w postaci wysokoobjętościowej (≥150 ml) irygacji izo- do lekko hipertonicznej.
- Woda morska w aerozolu do nosa
- Zaprzestanie/ograniczenie palenia tytoniu.
Farmakoterapia
- W PZZP nie powinno się stosować leków wykrztuśnych ze względu na ryzyko rozwoju polekowego nieżytu nosa.
- W leczeniu PZZP, zwłaszcza w obecności polipów, należy stosować miejscowe glikokortykosteroidy.
- W indywidualnych przypadkach można rozważyć terapię glikokortykosteroidami systemowymi.
- Wybrane leki biologiczne mogą być stosowane w indywidualnych przypadkach PZZP z polipami, jeśli zawiodą inne formy terapii.
- Steroidy donosowe
- leczenie pierwszego wyboru w przewlekłym zapaleniu błony śluzowej nosa i zatok, zwłaszcza z towarzyszącymi polipami nosa
- poprawa objawów subiektywnych, zwłaszcza oddychania przez nos, kataru, zaburzeń węchu i bólu głowy/twarzy3,5
- w przypadku PZZP bez polipów efekt jest mniej wyraźny, ale nadal zaleca się stosowanie miejscowych glikokortykosteroidów.
- skutek uboczny stosowania sterydów: zwiększone krwawienie z nosa
- przykładowa dawka: flutikazon 400 mcg 2 razy na dobę po 1 rozpyleniu do każdego otworu nosowego
- Mukolityki
- dorośli i młodzież od 14. roku życia: 600 mg 1 raz dziennie lub 200 mg 3 razy na dobę doustnie
- Nie zmniejszają istotnie objawów PZZP (ograniczone dane), ale mogą być stosowane jako opcja leczenia w pewnych podgrupach pacjentów.
- np. acetylocysteina
-
- np. ambroksol
- dzieci od 12. roku życia i dorośli: 30 mg 2 razy dziennie doustnie
- Leki przeciwhistaminowe
- miejscowo (donosowo)
- 2 razy dziennie 1 rozpylenie do każdego otworu nosowego
- efekt w ciągu 15 minut
- dla dzieci od 6. roku życia
- maksymalny czas stosowania: 6 tygodni
- Ograniczone dane, stosowanie jest możliwe w przypadku komponentu alergicznego.
- np. azelastyna (np. spray do nosa 1 mg/ml)
- Leki obkurczające naczynia błony śluzowej nosa
- W przypadku znacznego obrzęku nosa, można rozważyć jako dodatek do leczenia donosowym steroidem.3
- np. ksylometazolina
- stosować przez krótki okres
- Leki biologiczne
- w przypadku PZZP z polipami: przeciwciała anty-IgE (omalizumab) lub przeciwciała anty-IL-5 (mepolizumab; reslizumab - aktualnie niedostępny w Polsce)
- skuteczność tej formy terapii została udowodniona w niektórych badaniach, ale wymaga dalszej analizy.3,6
- zastosowanie w indywidualnych przypadkach niepowodzenia leczenia ustalonymi terapiami
- Miejscowe leczenie przeciwgrzybicze
- niezalecane ze względu na brak skuteczności3
- Antybiotyki
- Wg europejskich wytycznych EPOS z 2020 roku nie stwierdzono istotnej poprawy objawów przy stosowaniu antybiotykoterapii w porównaniu z placebo.3
- Powinny być stosowane w przypadku PZZP tylko w określonych wskazaniach/niepowodzeniach terapeutycznych innych opcji.
- W przypadku alergicznego nieżytu nosa
- unikanie alergenów
- różne formy farmakoterapii: leki przeciwhistaminowe, steroidy, sympatykomimetyki, antagoniści receptorów leukotrienowych, donosowe stabilizatory komórek tucznych (kromony)
- immunoterapia swoista dla alergenów (alergen-specific immunotherapy – ASIT; odczulanie)
Inne metody leczenia
- Akupunktura
- Skuteczność akupunktury i homeopatii nie może być jednoznacznie oceniona ze względu na ograniczoną ilość dostępnych danych.
- Nie jest zalecana wg wytycznych europejskich EPS 2020.3
- Fitoterapia
- Nie ma wystarczających dowodów, aby wydać rekomendację za fitoterapią lub przeciw niej w PZZP.
- Desensytyzacja na kwas acetylosalicylowy (terapia ATAD, aspirin-therapy after desensitization)
- PZZP z polipami nosa może być spowodowany NERD (NSAID*-exacerbated respiratory disease, zespół nadwrażliwości na NLPZ), szczególnie jeśli jest związane z astmą oskrzelową i reakcją nadwrażliwości na kwas acetylosalicylowy (ASA) lub na inne leki przeciwzapalne (= triada astmy aspirynowej).
- Uważa się, że wielokrotne stosowanie kwasu acetylosalicylowego wywołuje tolerancję na leki przeciwbólowe, zwłaszcza inhibitory COX-1.
- Powinna być wykonana przez specjalistę u pacjentów z potwierdzonym zespołem NERD i nawracającą polipowatością.
*NSAID - nonsteroidal antiinflammatory drug
Leczenie chirurgiczne
- Wskazania do operacji
- brak poprawy objawów po przeprowadzonej próbie leczenia farmakologicznego z obrazem w endoskopii i/lub badaniach obrazowych skorelowanym z dolegliwościami
- W przypadku zaburzeń struktury nosa jako przyczyny przewlekłego nieżytu nosa, wskazana może być septoplastyka lub jednoczasowa korekcja wewnętrzna i zewnętrzna (septorynoplastyka), w razie potrzeby z korekcją małżowin nosowych.
Przebieg, powikłania i rokowanie
Przebieg i rokowanie
- Jeśli uda się ustalić i wyeliminować przyczynę podstawową (np. leki, alergeny, zaburzenia kształtu nosa, polipy), rokowanie dobre.
- Często przedłużający się przebieg i nawroty4
Powikłania
- Możliwe są zaburzenia snu, a w konsekwencji wysoki poziom stresu.
Informacje dla pacjentów
Informacje dla pacjentów w Deximed
Ilustracje

Zablokowana zatoka szczękowa i zatoka czołowa, zapalenie zatok, TK

Zapalenie zatok czołowych i polipy nosa

Niewyraźne zatoki czołowe, TK

Zatoki szczękowe i zatoki czołowe, TK

Zatoka szczękowa, TK

Zatoka czołowa i zatoka klinowa, TK

Zatoki, zatoka szczękowa/zatoka czołowa/ zatoka sitowa

Nos z małżowinami nosowymi i zatokami
Źródła
Wytyczne
- Fokkens WJ, Lund VJ, Hopkins C. et al. Zapalenie zatok przynosowych i polipy nosa. Wytyczne europejskie EPOS 2020 - cz.1. Med Prakt 2020; 12: 47-62. mp.pl
- Fokkens WJ, Lund VJ, Hopkins C. et al. Zapalenie zatok przynosowych i polipy nosa. Wytyczne europejskie EPOS 2020 – cz. 2. Med Prakt 2021; 1: 22–4. mp.pl
Piśmiennictwo
- Fokkens WJ, Lund VJ, Hopkins C. et al. Zapalenie zatok przynosowych i polipy nosa. Wytyczne europejskie EPOS 2020 – cz. 1. Med Prakt 2020; 12: 47–62 www.mp.pl
- Hastan D, Fokkens WJ, Bachert C, Newson RB, Bislimovska J, Bockelbrink A, et al. Chronic rhinosinusitis in Europe--an underestimated disease. A GA(2)LEN study. Allergy 2011 Sep;66(9):1216–1223. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Fokkens WJ, Lund VJ, Hopkins C. et al. Zapalenie zatok przynosowych i polipy nosa. Wytyczne europejskie EPOS 2020 – cz. 2. Med Prakt 2021; 1: 22–41 www.mp.pl
- Liva GA, Karatzanis AD, Prokopakis EP. Review of Rhinitis: Classification, Types, Pathophysiology. J Clin Med. 2021 Jul 19;10(14):3183. www.ncbi.nlm.nih.gov
- Chong LY, Head K, Hopkins C, Philpott C, Schilder AGM, Burton MJ. Intranasal steroids versus placebo or no intervention for chronic rhinosinusitis. Cochrane Database, Apr 26, 2016. www.cochranelibrary.com
- Gevaert P, Calus L, van Zele T, Blomme K, Ruyck N de, Bauters W, Hellings P, Brusselle G, Bacquer D de, van Cau- wenberge P, Bachert C. Omalizumab is effective in allergic and nonallergic patients with nasal polyps and asthma. J Allergy Clin Immunol. 2013 Jan;131(1):110-6. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
Autorzy
- Tomasz Tomasik (recenzent)
- Sławomir Chlabicz (redaktor)
- Małgorzata Marczewska (recenzent/redaktor)
- Franziska Jorda (recenzent/redaktor)