Małżowina uszna, choroby i urazy

Streszczenie

  • Definicja: Choroby małżowiny usznej: choroby zapalne, wady rozwojowe, urazy i nowotwory.
  • Epidemiologia: Stosunkowo szeroko rozpowszechnione.
  • Objawy: W zależności od choroby: ból, obrzęk, zaczerwienienie, hipertermia, powstawanie pęcherzy.
  • Badanie fizykalne: Wyniki badania fizykalnego zależą od choroby podstawowej.
  • Diagnostyka: Badanie kliniczne, antybiogram (jeśli konieczny), sporadycznie badanie histologiczne.
  • Leczenie: W zależności od choroby: antybiotykoterapia, leczenie miejscowe, drenaż, interwencja chirurgiczna.

Informacje ogólne

Definicja

  • Małżowina uszna (auricula) jest częścią ucha zewnętrznego i składa się z chrząstki pokrytej skórą.
  • W związku z tym wszystkie choroby skóry mogą również pojawić się na uchu.

Anatomia

  • Małżowina uszna składa się z elastycznej chrząstki pokrytej skórą.
  • Płatek ucha jest pozbawiony chrząstki i składa się z dobrze ukrwionej tkanki tłuszczowej.
  • Małżowina uszna służy jako lejek dźwiękowy, kierując fale dźwiękowe do przewodu słuchowego; rola w pobieraniu ze środowiska bodźców akustycznych i ich lokalizacji.

ICD–10

  • A46 Róża.
  • B02.8 Półpasiec z innymi powikłaniami.
  • C44 Inne nowotwory złośliwe skóry.
    • C44.2 Skóra ucha i zewnętrznego przewodu słuchowego.
  • H60.0 Ropień ucha zewnętrznego.
  • H61 Inne zaburzenia ucha zewnętrznego.
    • H61.0 Zapalenie ochrzęstnej ucha zewnętrznego.
  • L57.0 Rogowacenie związane z promieniowaniem słonecznym.
  • L82 Brodawka łojotokowa (rogowacenie łojotokowe, seborrheic keratosis).
  • T14 Uraz nieokreślonej okolicy ciała.
    • T14.8 Inne urazy nieokreślonej okolicy ciała.
  • Q17 Inne wrodzone wady rozwojowe ucha
    • Q17.0 Małżowina dodatkowa
    • Q17.1 Małżowina duża
    • Q17.2 Małżowina mała
    • Q17.3 Inne nieprawidłowości kształtu ucha
    • Q17.4 Nieprawidłowe osadzenie małżowiny usznej
    • Q17.5 Ucho odstające
    • Q17.8 Inne określone wady rozwojowe ucha
    • Q17.9 Wrodzona wada rozwojowa ucha, nieokreślona

 

Diagnostyka różnicowa

Zmiany wrodzone

  • Wady rozwojowe małżowiny usznej mogą występować samodzielnie lub jako część zespołu.
  • Mogą wystąpić zarówno drobne nieprawidłowości (np. odstające ucho), jak i poważne wady rozwojowe z połowiczą mikrosomią i mikrocją (małżowina szczątkowa); nasilenie wady niekoniecznie koreluje ze zdolnością słyszenia.1
  • Przeduszne wyrostki skórne2 to guzki, które pojawiają się dodatkowo na uchu. Jest to rzadka wada wrodzona, niekiedy rodzinna lub występująca w ramach zespołów chorobowych, która zwykle postrzegana jest jedynie jako zaburzenie kosmetyczne.
  • W ramach terapii dostępne są zabiegi chirurgiczne, takie jak korekta odstających uszu, rekonstrukcja małżowiny usznej z powodu mikrocji oraz implanty zakotwiczone w kości jako substytut małżowiny usznej.1

Urazy

  • Bezpośredni uraz ucha (wypadek samochodowy, przekłucie, ugryzienie) może doprowadzić do oddzielenia lub rozerwania małżowiny usznej, tępy uraz (uderzenie) powoduje powstanie krwiaka (krwiak małżowiny usznej).3
  • Nawracający krwiak małżowiny usznej może prowadzić do trwałej deformacji małżowiny usznej (ucho kalafiorowate).4
    • Tzw. ucho zapaśnika (wrestler's ear)– nabyte zniekształcenie małżowiny u sportowców.
  • Można wykonać odciążenie przez nakłucie, nacięcie lub drenaż, jednak wiąże się to z ryzykiem nadkażenia.
  • Jeśli małżowina uszna jest całkowicie oderwana, można podjąć próbę replantacji lub ponownego odtworzenia.

Oparzeniaodmrożenia

  • Ze względu na umiejscowienie, uszy są szczególnie podatne na uszkodzenia spowodowane zimnem, ulegają także poparzeniom.

Choroby zapalne małżowiny usznej 

Róża

  • Ostre miejscowe zakażenie bakteryjne skóry, któremu zwykle towarzyszy gorączka i dreszcze, z typowym ostrym zaczerwienieniem, obrzękiem i bólem.
  • Patogenami są paciorkowce beta–hemolizujące, głównie z grupy A (Streptococcus pyogenes), rzadziej z grup B, C i G.
  • Często występuje obrzęk węzłów chłonnych.
  • W przypadku róży ucha wskazana jest pozajelitowa antybiotykoterapia:
    • Penicylina G (benzatynowa) 2–4 miliona j.m. 4 x na dobę dożylnie przez 7–10 dni lub przez 5–7 dni, a następnie doustne podanie penicyliny V (fenoksymetylowa) zwykle 3–4 miliona j.m. na dobę w 3 dawkach podzielonych.
    • W przypadku braku odpowiedzi na penicylinę po 1–3 dniach – zmiana na cefuroksym dożylnie (0,75–1,5 g 3 x na dobę).
    • W przypadku uczulenia na penicylinę: 

Zapalenie ucha zewnętrznego

  • Zapalenie skóry i tkanki podskórnej przewodu słuchowego zewnętrznego wywołane przez bakterie, grzyby, alergie lub substancje o działaniu degeneracyjnym i toksycznym.
  • Zapalenie może rozprzestrzenić się na małżowinę uszną.
  • Możliwym powikłaniem jest martwicze zapalenie ucha zewnętrznego często w przypadku immunosupresji i/lub źle kontrolowanej cukrzycy, patogenem jest zwykle Pseudomonas aeruginosa.
  • W tym przypadku konieczna jest długotrwała, systemowa antybiotykoterapia skuteczna wobec Pseudomonas.
  • Czasami wskazane jest chirurgiczne oczyszczenie zmienionych chorobowo miejsc.
  • Przewlekłe zapalenie ucha zewnętrznego ma często charakter niebakteryjny np. atopowe zapalenie skóry lub łuszczyca i często dotyczy obu stron.
  • Jeśli miejscowa terapia lekami przeciwgrzybiczymi, roztworami zawierającymi glikokortykosteroidy lub takrolimusem nie jest wystarczająca, skuteczna może być terapia sterydowa doustna.

Zapalenie ochrzęstnej

  • Zapalenie, zwykle bakteryjne, rozprzestrzeniające się na chrząstkę ucha. 
  • Przyczyną jest często uraz, przekłucie lub nadkażenie krwiaka małżowiny usznej, często przyczyna jest niejasna.
  • Objawy: bolesny obrzęk i zaczerwienienie małżowiny usznej, z towarzyszącym często zapaleniem węzłów chłonnych, gorączką oraz zmęczeniem.
  • Istnieje ryzyko powstania ropnia z destrukcją chrząstki i trwałymi deformacjami małżowiny usznej.
  • Leczenie: podawanie antybiotyków jeśli to możliwe zgodnie z antybiogramem, w zależności od ciężkości choroby doustnie lub pozajelitowo przez 7–10 dni
  • Europejska Agencja Leków zaleciła ograniczenia stosowania fluorochinolonów: szczególna ostrożność u osób w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Brak możliwości łączenia z kortykosteroidami. Niezalecane jako leczenie pierwszego rzutu w łagodnych i umiarkowanych zakażeniach.

Półpasiec uszny

  • Jeśli zakażenie półpaścem rozprzestrzenia się na obszar nerwów czaszkowych VII i VIII, dochodzi do zajęcia uszu z możliwymi zawrotami głowyszumem usznym, ryzykiem utratą słuchu lub porażeniem nerwu twarzowego.
  • Na małżowinach usznych i wokół nich można zauważyć typowe, bolesne pęcherze na zaczerwienionej skórze.
  • Półpasiec uszny jest uważany za powikłany przebieg zakażenia półpaścem i powinien być leczony terapią skojarzoną polegającą na dożylnym podawaniu acyklowiru i systemowych glikokortykosteroidów oraz odpowiednim leczeniem przeciwbólowym, w zależności od ciężkości zakażenia.

Guzy małżowiny usznej

  • Wyrostki/guzy/guzki małżowiny usznej mogą być mylone z innymi strukturami, takimi jak torbiele naskórkowe, włókniaki itp.
  • Również brodawki łojotokowe mogą być zlokalizowane na uchu.
  • Dzięki swojemu wyeksponowanemu położeniu małżowina uszna jest często miejscem lokalizacji rogowacenia związanego z promieniowaniem słonecznym.
    • Podczas badania skóry w ramach profilaktyki raka skóry należy więc zawsze sprawdzić również uszy.
    • Zmiany są często łatwiejsze do wyczucia niż do zobaczenia i pojawiają się w postaci szorstkich, łuszczących się, jasnych do czerwonobrązowych grudek i blaszek.
  • Złośliwym guzem na małżowinie usznej może być rak podstawnokomórkowy lub rak płaskonabłonkowy.
    • Lokalizacja na uchu jest jednym z najważniejszych czynników prognostycznych dla przerzutów.

Informacje dla pacjentów

Materiały edukacyjne dla pacjentów

Ilustracje

Erysipelas2.jfif
Róża małżowiny usznej

Źródła

Piśmiennictwo

  1. Braun T., Hempel J.M., Berghaus A.: Developmental disorders of the ear in children and adolescents—conservative and surgical treatment options, Dtsch Arztebl Int 2014, 111(6): 92-7, www.aerzteblatt.de
  2. Martini A., Calzotari F., Sensi A. Genetic syndrome involving hearing Int, J. Pediatr. Otorholaryngol. 2009, Dec:73, Suppl 1: 2-12, cms-pl.bonnierhealthcare.no
  3. Leybell I. Auricular hematoma drainage, Medscape, aktualizacja: 05.2018, emedicine.medscape.com
  4. Mudry A., Pirsig W. Auricular hematoma and cauliflower deformation of the ear: from art to medicine, Otol Neurotol 2009, 30: 116-20, PubMed
  5. Giles W.C., Iverson K.C., King J.D., Hill F.C., Woody E.A., Bouknight A.L. Incision and drainage followed by mattress suture repair of auricular hematoma, Laryngoscope 2007, 117: 2097-9, PubMed

Opracowanie

  • Tomasz Tomasik (recenzent)
  • Michał Sutkowski (recenzent)
  • Tomasz Tomasik (redaktor)
  • Monika Lenz (recenzent/redaktor)

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit