Nowotwór w części krtaniowej gardła (rak gardła dolnego)

Rak części krtaniowej gardła to złośliwy nowotwór występujący w błonie śluzowej dolnej części gardła.

Czym jest rak części krtaniowej gardła?

Definicja

Część krtaniowa gardła to obszaru gardła, który leży poniżej nagłośni Są one również nazywane rakami części krtaniowej gardła lub rakami dolnej części gardła

W ponad 95% przypadków guz wywodzi się z powierzchownej warstwy komórek błony śluzowej, tzw. tkanki nabłonkowej. Wyróżnia się raka części dolnej gardła i raka w strunach głosowych czyli raka krtani. Często jednak precyzyjne rozróżnienie nie jest możliwe.

Objawy

We wczesnych stadiach może występować niewiele lub brak objawów, co może utrudniać odpowiednio wczesne wykrycie choroby. Bezbolesne  powiększenie węzłów chłonnych na szyi jest często pierwszym objawem raka gardła dolnego. Inne objawy to uczucie przeszkody w gardle („guli”)  lub trudności z połykaniem. Później mogą pojawiać się również ranki i owrzodzenia w gardle z towarzyszącym bólem. Niektórzy chorzy skarżą się na nieprzyjemny zapach oddechu lub krwawą plwocinę. Przy zajęciu krtani pojawia się chrypka.

Przyczyny

Wiedza na temat przyczyn jest ograniczona. Prawdopodobnie nowotwór rozwija się głównie w związku z nadużywaniem alkoholu oraz paleniem tytoniu. W badaniach wykazano, że konkretny typ wirusa brodawczaka ludzkiego jest związany z powstawaniem rakiem gardła dolnego, a także z innych rodzajów nowotworów. 

Częstość występowania

  • Jest to rzadka choroba, która stanowi 6% wszystkich nowotworów głowy i szyi. Rocznie na 100 000 osób występuje około 17 nowych przypadków raka jamy ustnej i gardła.
  • Rak gardła dolnego występuje częściej w populacji osób starszych. Średnia wieku w momencie rozpoznania wynosi 64 lata.

Badania

Na chorobę wskazują historia choroby lub pewne objawy. Guz można zobaczyć w badaniu laryngoskopowym dolnej części gardła. Podczas badania przez nos lub przez usta do gardła jest wpuszczana mała rurka z oświetleniem. Do ostatecznego rozpoznania niezbędna jest próbka tkanki, która jest badana i oceniana pod mikroskopem przez patomorfologa.

W przypadku wykrycia raka gardła dolnego w dalszym przebiegu przeprowadza się badanie funkcji głosu i połykania. Do określenia rozległości guza niezbędna jest również diagnostyka obrazowa. W tym celu wykorzystuje się badanie USG, TK i/lub RM. W celu wykrycia przerzutów odległych wykonuje się scyntygrafię.

Wymienione wyżej badania są kluczowe dla ustalenia terapii i rokowania.

Leczenie

Leczenie zależy od rodzaju guza i stopnia jego zaawansowania i jest wysoce zindywidualizowane. Wykorzystuje się chemioterapię, chirurgiczne usunięcie guza i radioterapię. Mniejsze, miejscowe guzy mogą być usunięte podczas operacji lub za pomocą lasera CO2. W przypadku większych guzów usuwa się część dolną gardła, czasem także krtań. Ze względu na to, że guz może rozprzestrzeniać się przez limfę (chłonkę), często dodatkowo usuwa się węzły chłonne na szyi (wycięcie węzłów chłonnych szyi).

Często ze względu na lokalizacje guza i naciek otaczających tkanek, leczenie chirurgiczne nie jest możliwe. Wówczas w leczeniu stosuje się radio- i chemioterapię.

Co można zrobić we własnym zakresie?

  • Po interwencji chirurgicznej w obszarze krtani warto skorzystać z ofert terapii mówienia i połykania.
  • Aby wykryć nawroty lub przerzuty choroby we wczesnym stadium, lekarz ustala wizyty kontrolne po leczeniu nowotworu.

Profilaktyka

Rokowanie

  • O rokowaniu decyduje rodzaj, wielkość i lokalizacja guza.
  • Ok. 41% pacjentów z rakiem gardła dolnego przeżywa co najmniej 5 lat od rozpoznania – w zależności od wieku, stadium nowotworu i używania nikotyny.
  • Wskaźnik przeżywalności uległ poprawie w ostatnich latach.

Dodatkowe informacje

Autorzy

  • Joanna Dąbrowska-Juszczak, lekarz (redaktor)
  • Anna Zwierzchowska, lekarz (recenzent)
  • Hannah Brand, lekarz (recenzent/redaktor)

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit

References

Based on professional document Rak krtaniowej części gardła. References are shown below.

  1. Carvalho AL, Nishimoto IN, Califano JA, Kowalski LP. Trends in incidence and prognosis for head and neck cancer in the United States: a site-specific analysis of the SEER database. Int J Cancer 2005; 114:806. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  2. Curado MP, Hashibe M. Recent changes in the epidemiology of head and neck cancer. Curr Opin Oncol 2009; 21:194. PubMed
  3. Kronberg Jakobsen K et al. Incidence and survival of hypopharyngeal cancer: a Danish Nation-Wide Study from 1980 to 2014. Acta Oncologica 2019 pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  4. Huang SH, O'Sullivan B. Overview of the 8th Edition TNM Classification for Head and Neck Cancer. Curr Treat Options Oncol. 2017;18:40. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  5. Gandini S, Botteri E, Iodice S, et al. Tobacco smoking and cancer: a meta-analysis. Int J Cancer 2008; 122:155. PubMed
  6. Branstetter BF 4th, Blodgett TM, Zimmer LA, et al. Head and neck malignancy: is PET/CT more accurate than PET or CT alone? Radiology 2005; 235:580. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  7. Becker M, Burkhardt K, Dulguerov P, Allal A. Imaging of the larynx and hypopharynx. Eur J Radiol 2008; 66:460. PubMed
  8. Helliwell TR. acp Best Practice No 169. Evidence based pathology: squamous carcinoma of the hypopharynx. J Clin Pathol 2003; 56:81. PubMed
  9. Takes RP, Strojan P, Silver CE, et al. Current trends in initial management of hypopharyngeal cancer: the declining use of open surgery. Head Neck 2012; 34:270. PubMed
  10. Yoshimoto S, Kawabata K. Retropharyngeal node dissection during total pharyngolaryngectomy for hypopharyngeal cancer. Auris Nasus Larynx 2005; 32:163. PubMed
  11. Abrahao R, Anantharaman D, Gaborieau V et al (2018) The influence of smoking, age and stage at diagnosis on the survival after larynx, hypopharynx and oral cavity cancers in Europe: The ARCAGE study. Int J Cancer 143:32–44 onlinelibrary.wiley.com