Wierzchniactwo

Streszczenie

  • Definicja: Embrionalna wada rozwojowa, w której występuje rozszczepienie cewki moczowej. U chłopców cewka moczowa otwiera się po grzbietowej stronie prącia lub proksymalnie do niego, u dziewcząt między częściami rozszczepionej łechtaczki. 
  • Częstość występowania: U chłopców: 1/100 000-120 000 żywych urodzeń, u dziewczynek: 1/150 000–300 000 żywych urodzeń.
  • Obraz kliniczny: U chłopców: rozszczepienie grzbietowej cewki moczowej z otwarciem na grzbietową stronę żołędzi (żołędziowe), brzeg żołędzi (wieńcowe), trzon prącia (prąciowe) lub proksymalnie na przejściu prącia w spojenie łonowe (prąciowo-łonowe). Grzbietowe odchylenie prącia, krótkie prącie. U dziewcząt: niecałkowicie rozwinięte wargi sromowe mniejsze, poszerzenie ujścia cewki moczowej tworzące rozszczep, rozszczep łechtaczki (clitoris bifida), płaski wzgórek łonowy. U obu płci: możliwy zanik zwieracza szyi pęcherza moczowego, możliwe otwarte spojenie łonowe, rozstęp kości łonowych.
  • Leczenie: Chirurgiczna rekonstrukcja cewki moczowej i, w razie potrzeby, zwieracza szyi pęcherza w celu zachowania zdolności trzymania moczu i funkcji seksualnych. Ewentualnie osteotomia w celu dostosowania anatomii miednicy. Leczenie powinno być prowadzone interdyscyplinarnie w specjalistycznym ośrodku.

Informacje ogólne

Definicja

  • Wada rozwojowa charakteryzująca się brakiem lub niepełną tubularyzacją cewki moczowej podczas rozwoju embrionalnego.
  • Najłagodniejsza postać zespołu wynicowania i wierzchniactwa (exstrophy-epispadiasis complex - EEC)

Cechy anatomiczne u chłopców1

  • Rozszczepienie grzbietowej cewki moczowej z otwarciem na grzbietową stronę żołędzi (żołędziowe), brzeg żołędzi (wieńcowe), trzon prącia (prąciowe) lub proksymalnie na przejściu prącia w spojenie łonowe (prąciowo-łonowe).
    • Im bardziej proksymalna wada, tym większe ryzyko nietrzymania moczu.
  • Płytka błony śluzowej cewki moczowej jest widoczna przez otwór w kształcie szczeliny, który łączy się z płytką pęcherza moczowego w przypadku dodatkowego wynicowania pęcherza moczowego.
  • Grzbietowe skrzywienie prącia
  • Napletek często występuje tylko po stronie brzusznej i jest tam nadmiernie rozwinięty.
    • Rzadki wariant: przy prąciu pogrążonym (zakrytym, burried penis) wada rozwojowa żołędzi jest ukryta pod w pełni rozwiniętym napletkiem i w przypadku stulejki zostaje odkryta dopiero po obrzezaniu. 
  • Krótki penis
  • Szerokie ciała jamiste
  • Spłaszczona żołądź
  • Możliwy zanik zwieracza szyi pęcherza moczowego
  • Możliwe otwarte spojenie łonowe, rozstęp kości łonowych

Cechy anatomiczne u dziewcząt1

  • Niecałkowicie wykształcone wargi sromowe mniejsze
  • Poszerzone ujście cewki moczowej tworzące rozszczep
  • Rozszczep łechtaczki (clitoris bifida)
  • Płaski wzgórek łonowy
  • Możliwy zanik zwieracza szyi pęcherza moczowego
  • Możliwe otwarte spojenie łonowe, rozstęp kości łonowych

Częstość występowania

  • Rzadko występuje samodzielnie, zwykle w połączeniu z wynicowaniem pęcherza moczowego.
    • Wynicowaniu pęcherza zawsze towarzyszy wierzchniactwo.
  • U chłopców: 1/100 000–120 000 żywych urodzeń
  • U dziewczynek: 1/150 000–300 000 żywych urodzeń1

Etiologia2

  • EEC jest prawdopodobnie spowodowany upośledzonym tworzeniem się grzbietowej błony kloakalnej podczas wczesnego rozwoju embrionalnego.
    • Wydaje się, że wynika to zarówno z czynników genetycznych, jak i środowiskowych, które nie zostały jeszcze szczegółowo zidentyfikowane.
  • U rodzeństwa osób z EEC ryzyko wystąpienia choroby wynosi 0,3–2,3%.
  • Wskaźnik zgodności dla bliźniąt jednojajowych jest 5,6 razy wyższy niż dla bliźniąt dwujajowych.
  • W pojedynczych opisach przypadków EEC było związane z różnymi klinicznie istotnymi aberracjami autosomów lub chromosomów płciowych, bez możliwości ustalenia związku przyczynowo-skutkowego.

ICD-10

  • Q64.0 Wierzchniactwo

Diagnostyka

  • W ramach badania noworodka
    • Izolowane wierzchniactwo jest często nierozpoznawane u nowonarodzonych dziewczynek i diagnozowane dopiero w wieku przedszkolnym lub szkolnym z powodu uporczywego nietrzymania moczu.
  • Więcej informacji na temat diagnostyki prenatalnej cięższych postaci EEC można znaleźć w artykułach Wynicowanie pęcherza moczowego i Wynicowanie steku.

Leczenie

  • Leczenie powinno być prowadzone od samego początku przez wielodyscyplinarny zespół w specjalistycznym ośrodku.
    • Niezbędne zabiegi chirurgiczne wykonuje się wieloetapowo.
      • Osiągnięcie dobrego wyniku - zarówno pod względem funkcjonalnym, jak i estetycznym - ma kluczowe znaczenie dla jakości życia pacjenta.
    • Kompetentne i dostosowane do wieku poradnictwo w zakresie seksualności i reprodukcji jest niezbędnym elementem leczenia.

Rekonstrukcja chirurgiczna1

  • W przypadku izolowanego wierzchniactwa, korekta chirurgiczna jest zwykle wykonywana w drugiej połowie pierwszego roku życia.
  • U chłopców z wierzchniactwem prąciowo-łonowym i u dziewczynek często konieczna jest rekonstrukcja szyi pęcherza w celu zapewnienia trzymania moczu w przyszłości.

Przebieg, powikłania i rokowanie

Przebieg

  • W przypadku izolowanego wierzchniactwa, po wykonaniu profesjonalnej rekonstrukcji chirurgicznej możliwe jest uniknięcie powikłań.

Powikłania

  • Zaburzenia odpływu moczu i odpływ wsteczny pęcherzowo-moczowodowy
  • Niezstąpienie jąder (wnętrostwo) z przepukliną pachwinową (rzadsze niż w przypadku cięższego EEC)
  • Zaburzenia seksualne i rozrodcze 
    • u mężczyzn np. wytrysk wsteczny
    • Mężczyźni z tym schorzeniem czują się bardziej upośledzeni seksualnie z powodu krótkiego prącia niż z powodu jego skrzywienia.3
    • u kobiet np. dyspareunia
    • u obu płci upośledzenie seksualności z powodu czynników psychospołecznych
  • Uszkodzenia jatrogenne, np.:  

Rokowanie

  • Brak systematycznych badań dotyczących długoterminowego rokowania
  • Izolowane wierzchniactwo wiąże się ze znacznie mniejszym ryzykiem powikłań niż cięższe postaci EEC.

Źródła

Piśmiennictwo

  1. Frimberger D. Diagnosis and management of epispadias. Semin Pediatr Surg 2011; 20: 85-90. PMID: 21453851 PubMed
  2. Ebert AK, Reutter H, Ludwig M, Rösch WH. The exstrophy-epispadias complex. Orphanet J Rare Dis 2009;4:23. PMID: 19878548 PubMed
  3. Ebert AK, Bals-Pratsch M, Seifert B et al. Genital and reproductive function in males after functional reconstruction of the exstrophy-epispadias complex – long-term results. Urology 2008; 72:566–569. PMID: 18585763 PubMed

Autorzy

  • Dorota Bielska, Dr n. med., specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku (recenzent)
  • Sławomir Chlabicz, Prof. dr hab. n. med., specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku (redaktor)
  • Thomas M. Heim, Dr med., Wissenschaftsjournalist, Freiburg

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit