Palec młoteczkowaty

Jest to choroba palca, który polega na zerwaniu ścięgna prostownika w jego miejscu przyczepu na dalszym paliczku danego paliczka. Pacjent nie może wyprostować palca w stawie międzypaliczkowym dalszym.

Palec młoteczkowaty (palec Malleta)

Definicja

Palec młoteczkowaty (znany również jako palec Malleta) to uraz związany z uszkodzeniem ścięgna prostownika w stawie międzypaliczkowym dalszym palca. Dochodzi do zerwania ścięgna odpowiedzialnego za wyprost czubka palca, co uniemożliwia jego aktywne wyprostowanie. Zazwyczaj uraz ten jest wynikiem gwałtownego uderzeniaw czubek palca, na przykład w czasie gry w piłkę ręczną, siatkową czy koszykówkę.

Przyczyny

Palec młoteczkowaty najczęściej występuje w wyniku urazów mechanicznych, takich jak:

  • Uderzenie piłką – częsta przyczyna u sportowców, zwłaszcza w dyscyplinach, gdzie piłka trafia w palce, jak piłka ręczna czy koszykówka,
  • Upadki lub inne urazy – np. zahaczenie palcem o twardą powierzchnię podczas ruchu.

Zerwanie ścięgna prostownika w okolicach stawu międzypaliczkowego dalszego prowadzi do niemożności aktywnego wyprostowania końcowej części palca, choć pasywnie, przy pomocy drugiej ręki, palec może być wyprostowany.

Objawy

  • Ból – w miejscu urazu, zwłaszcza w okolicy stawu międzypaliczkowego dalszego,
  • Zgięcie palca – palec utkwiony w zgiętej pozycji, a pacjent ma trudności w jego wyprostowaniu,
  • Brak możliwości aktywnego wyprostowania palca – pacjent nie jest w stanie samodzielnie wyprostować palca, ale może to zrobić ręcznie,
  • Obrzęk i zasinienie – w przypadku urazów towarzyszących uszkodzeniu ścięgna.

Diagnostyka

  • Wywiad chorobowy – lekarz pyta o okoliczności urazu, np. czy palec był uderzony piłką, upadł itp.
  • Badanie fizykalne – sprawdzenie, czy pacjent jest w stanie aktywnie wyprostować palec. Jeśli nie jest to możliwe, wskazuje to na zerwanie ścięgna prostownika.
  • Rentgen – zdjęcie rentgenowskie jest wykonywane, aby wykluczyć złamanie awulsyjne, czyli sytuację, w której część kości (przyczep ścięgna) zostaje odłamana. Badanie pomaga również wykluczyć inne złamania palca.

Terapia

  • Leczenie zachowawcze (w przypadku braku złamania awulsyjnego):

    • Unieruchomienie – palec jest unieruchomiony przy pomocy szyny w pozycji wyprostowanej lub lekko zgiętej przez około 6–8 tygodni. Szyna zapobiega ruchom, które mogłyby opóźnić gojenie, i pomaga ścięgnu w prawidłowym zrostie,
    • Nocne noszenie szyny – przez pierwsze tygodnie szynę nosi się 24 godziny na dobę, a następnie tylko w nocy przez kilka tygodni,
    • Zakaz zginania palca – przez cały okres leczenia, pacjentowi zaleca się unikanie zginania palca w stawie międzypaliczkowym dalszym, aby nie opóźnić procesu gojenia,
    • Zmiana szyny – podczas zmiany szyny ważne jest, aby skóra miała chwilę na "oddychanie" (10–20 minut), co zapobiega uszkodzeniom skóry z powodu wilgoci.
  • Leczenie chirurgiczne:

    • Jeśli pacjent nie jest w stanie wyprostować palca biernie (np. ręcznie), może to oznaczać zablokowanie w obrębie stawu (np. przez złamanie awulsyjne lub zrosty), w takim przypadku zabieg chirurgiczny jest konieczny. Operacja polega na usunięciu przeszkód lub naprawieniu uszkodzenia ścięgna,
    • W przypadku złamania awulsyjnego, jeśli część kości zostaje oderwana w wyniku urazu, może być konieczne wszycie odłamanej kości.

Rokowanie

  • Rokowanie jest generalnie dobre, zwłaszcza gdy leczenie jest rozpoczęte na wczesnym etapie. W większości przypadków, dzięki odpowiedniemu leczeniu, możliwe jest pełne wyprostowanie palca,
  • Czas leczenia – pełne wyleczenie może zająć od 6 do 12 miesięcy, zanim pacjent odzyska pełną funkcję palca, zwłaszcza jeśli uraz jest poważniejszy,
  • Leczenie zachowawcze może być skuteczne, nawet jeśli rozpoczęte zostanie do 3 miesięcy po urazie, ale ważne jest, by pacjent przestrzegał zaleceń dotyczących unieruchomienia,
  • W nielicznych przypadkach po prawidłowym leczeniu palec może pozostać niewielko zgięty, co wpływa na estetykę i funkcję dłoni,
  • Powrót do aktywności sportowej – po około 10 tygodniach od urazu, pacjent może wznowić aktywność fizyczną, ale zaleca się stosowanie taśmy, szyny lub ortezy w celu ochrony palca przed kolejnym urazem.

Dodatkowe informacje

Autorzy

  • Kalina van der Bend, lekarz (recenzent)
  • Markus Plank, mgr, dziennikarz medyczny i naukowy, Wiedeń

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit

References

Based on professional document Urazy ścięgien palców. References are shown below.

  1. Genard IH. Extensor Tendon Lacerations. Medscape. Last updated Jun 26, 2018. emedicine.medscape.com
  2. Leggit JC, Meko CJ. Acute finger injuries: Part I. Tendons and ligaments. Am Fam Physician 2006; 73: 810-6. www.ncbi.nlm.nih.gov
  3. Jeon BJ, Lee JI, Roh SY, et al. Analysis of 344 Hand Injuries in a Pediatric Population. 2016; 43(1): 71-76. www.ncbi.nlm.nih.gov
  4. Hankin FM, Peel SM. Sport-related fractures and dislocations in the hand. Hand Clin 1990; 6: 429-53. PubMed
  5. Freiberg A, Pollard BA, Macdonald MR, Duncan MJ. Management of proximal interphalangeal joint injuries. J Trauma 1999; 46: 523-8. PubMed
  6. Bach AW. Finger joint injuries in active patients. Pointers for acute and late-phase management. Phys Sportsmed 1999; 27: 89-104. PubMed
  7. Antosia RE, Lyn E. The hand. In: Marx JA, Hockberger RS, Walls RM, Adams J, eds. Rosen's Emergency medicine: concepts and clinical practice. 5th ed. St. Louis, Mo.: Mosby, 2002.
  8. Nassab R, Kok K, Constantinides J, et al. The diagnostic accuracy of clinical examination in hand lacerations. Int J Surg 2007; 5(2): 105-8. www.ncbi.nlm.nih.gov
  9. Lee SJ, Montgomery K. Athletic hand injuries. Orthop Clin North Am 2002; 33: 547-54. PubMed
  10. Wu TS, Roque PJ, Green J, et al. Bedside ultrasound evaluation of tendon injuries. Am J Emerg Med 2012; 30(8): 1617-21. www.ncbi.nlm.nih.gov
  11. Wood BC. Flexor Tendon Lacerations. Medscape. Last updated Nov 26, 2018. emedicine.medscape.com
  12. Palmer RE. Joint injuries of the hand in athletes. Clin Sports Med 1998; 17: 513-31. PubMed
  13. Simpson D, McQueen MM, Kumar P. Mallet deformity in sport. J Hand Surg Br 2001; 26: 32-3. PubMed
  14. Perron AD, Brady WJ, Keats TE, Hersh RE. Orthopedic pitfalls in the emergency department: closed tendon injuries of the hand. Am J Emerg Med 2001; 19: 76-80. American Journal of Emergency Medicine
  15. Handoll HHG, Vaghela MV. Interventions for treating mallet finger injuries. Cochrane Database of Systematic Reviews 2004, Issue 3. Art. No.: CD004574. DOI: 10.1002/14651858.CD004574.pub2. DOI
  16. Wang QC, Johnson BA. Fingertip injuries. Am Fam Physician 2001; 63: 1961-6. American Family Physician