Streszczenie
- Definicja: Wrodzona wada serca, w której zastawka aortalna składa się tylko z dwóch zamiast trzech płatków.
- Częstość występowania: Chorobowość wynosi ok. 1–2 %.
- Objawy: Dwupłatkowa zastawka aortalna początkowo nie powoduje żadnych objawów, ale później może wywołać objawy zwężenia i/lub niedomykalności zastawki aortalnej.
- Badanie fizykalne: Osłuchowo słyszalny klik wyrzutowy i skurczowy szmer wyrzutowy spowodowany zastawką dwupłatkową; mogą występować kliniczne objawy zwężenia i/lub niedomykalności zastawki aortalnej wyższego stopnia.
- Diagnostyka: Rozpoznanie na podstawie echokardiografii. Oprócz wykrycia i ilościowej oceny wady zastawki, badanie to umożliwia również wykrycie często związanego z nią poszerzenia aorty wstępującej.
- Leczenie: Wymiana zastawki w przypadku wady objawowej, leczenie zabiegowe w przypadku tętniaka aorty wstępującej .
Informacje ogólne
Definicja
- Wrodzona wada serca, w której zastawka aortalna składa się tylko z dwóch, a nie trzech płatków.
- W ok. 80% przypadków dochodzi do fuzji płatka prawowieńcowego i lewowieńcowego, a w ok. 20% do fuzji płatka prawowieńcowego i niewieńcowego.1
Częstość występowania
- Najczęstsza wrodzona wada serca
- Dotyczy ok. 1–2% populacji.
- Stosunek liczby mężczyzn do liczby kobiet to ok. 3:12
- Zapadalność u pacjentów z wadami zastawki aortalnej wymagającymi operacji wynosi ok. 30 %.
Etiologia i patogeneza
Etiologia
- Wada powstaje już podczas embriogenezy.
- W większości przypadków pierwotnie powstają trzy zatoki i szczeliny, a dwa z trzech płatków pozostają połączone ze sobą w dalszym toku rozwoju.
- Czynniki genetyczne
- Zidentyfikowano różne mutacje genów, które są związane z dwupłatkowymi zastawkami aortalnymi.
- Dwupłatkowe zastawki aortalne mogą występować w rodzinach z dziedziczeniem autosomalnym dominującym.3-5
- Występuje również w zespołach genetycznych, takich jak zespół Turnera.4
- W ok. 20% przypadków dwupłatkowa zastawka aortalna jest związana z innymi wadami serca, np. zwężeniem cieśni aorty lub przetrwałym przewodem tętniczym.
Patogeneza
- Tylko u 20% osób z dwupłatkową zastawką aortalną funkcja zastawki pozostaje prawidłowa przez całe życie.
- U większości pacjentów w wieku 70 lat dochodzi do rozwoju powikłań zastawkowych lub naczyniowych.
- Najczęstszymi powikłaniami są zwężenie zastawki aortalnej i niedomykalność zastawki aortalnej.
- Dynamika przepływu spowodowana przez zmienioną zastawkę prowadzi do pogrubienia i ostatecznie zwapnienia płatków zastawki.
- Zwężenie zastawki aortalnej występuje u ok. 70% pacjentów, a szczyt objawów przypada na 5. i 6. dekadę życia.
- Rzadsza niedomykalność zastawki aortalnej wyższego stopnia zwykle staje się objawowa po 50. roku życia.
- Istnieje jednak również zwiększone ryzyko tętniaka aorty i rozwarstwienia aorty.6
- U ok. 25–50% pacjentów dochodzi do poszerzenia aorty wstępującej.7
- W rozwoju tętniaka odgrywają rolę czynniki genetyczne, ale także zmieniony przepływ krwi oddziaływujacy na ścianę aorty.
- Rozszerzenie aorty może wystąpić nawet w przypadku braku wady wyższego stopnia.8
- Ryzyko zapalenia wsierdzia jest zwiększone (średnie ryzyko).
Czynniki predysponujące
- Inne znane przypadki w rodzinie
ICD-10
- Q23.1 Dwupłatkowa zastawka aortalna
Diagnostyka
Kryteria diagnostyczne
- Diagnozę stawia się głównie na podstawie echokardiografii.
Diagnostyka różnicowa
- Inne przyczyny zwężenia zastawki aortalnej i/lub niedomykalności zastawki aortalnej:
- zwyrodnieniowe
- reumatyczne
- infekcyjne zapalenie wsierdzia
- Inne przyczyny tętniaka aorty/rozwarstwienia aorty
- nadciśnienie tętnicze
- zaburzenia tkanki łącznej
Wywiad lekarski
- Zwykle przebieg bezobjawowy przez długi czas
- Klasyczna triada objawów w rozwoju zwężenia zastawki aortalnej wysokiego stopnia:
- Objawy niedomykalności zastawki aortalnej:
- duszność
- nietolerancja wysiłku, męczliwość
- dławica piersiowa
- kołatania serca
Badanie przedmiotowe – osłuchiwanie
- Typowy dla dwupłatkowej zastawki aortalnej jest skurczowy klik wyrzutowy połączony ze skurczowym szmerem wyrzutowym.
- W przebiegu choroby mogą wystąpić kliniczne objawy wady wyższego stopnia; szczegółowe informacje można znaleźć również w artykułach Zwężenie zastawki aortalnej, Niedomykalność zastawki aortalnej oraz Szmery w sercu dorosłych.
Wyniki osłuchiwania w przypadku zwężenia zastawki aortalnej
- Szmer skurczowy crescendo-decrescendo
- Punctum maximum przy mostku po stronie lewej (punkt Erba) lub druga przestrzeń międzyżebrowa przy mostku po prawej stronie
- promieniowanie szmeru do tętnic szyjnych
- Głośność dźwięku nie jest skorelowana ze stopniem zwężenia.9
- Osłabiony drugi ton serca
- możliwe paradoksalne rozdwojenie 2. tonu serca z powodu opóźnionego zamknięcia zastawki aortalnej
- 4. ton serca: oznaka zwiększonego napływu końcoworozkurczowego z powodu silnego skurczu przedsionków
Wyniki osłuchiwania w przypadku niedomykalności zastawki aortalnej
- Szmer rozkurczowy decrescendo o wysokiej częstotliwości („chuchający lub lejący“)
- Punctum maximum 2. przestrzeń międzyżebrowa po stronie prawej („aorta“) lub 3. przestrzeń międzyżebrowa po stronie lewej („punkt Erba“)
- Czasami turkot śród- i późnorozkurczowy nad koniuszkiem serca („szmer Austina-Flinta“) spowodowany uderzeniem cofającego się strumienia krwi o przedni płatek zastawki mitralnej.
- Często również wykrywany przez osłuchiwanie szmer skurczowy nad punktem Erba i aortą, wywołany przez przyspieszony przepływ krwi z powodu zwiększonej objętości wyrzutowej (rozpoznanie różnicowe zwężenie zastawki aortalnej).
Badanie przedmiotowe – badanie palpacyjne
- Tętno małe i leniwe (pulsus parvus et tardus) w zwężeniu zastawki aortalnej
- zmniejszona amplituda tętna
- opóźniony wzrost tętna
- Badanie palpacyjne tętna jest prostą, ale wartościową diagnostycznie metodą: Normalny wzrost tętna o prawidłowej amplitudzie w dużym stopniu wyklucza zwężenie zastawki aortalnej dużego stopnia.
- Tętno chybkie i wysokie (pulsus celer et altus) w niedomykalności zastawki aortalnej
- wysoka amplituda tętna (tętno Corrigana)
- tachykardia zatokowa
Badanie uzupełniające w praktyce lekarza rodzinnego
EKG
- Zmiany widoczne dopiero wtedy, gdy rozwinie się odpowiednia wada:
- odchylenie osi elektrycznej serca w lewo
- cechy przerostu lewej komory (dodatni wskaźnik Sokołowa-Lyona, zob. też lista kontrolna EKG)
- Zmiany odcinka końcowego (obniżenia ST, ujemne załamki T) (patrz także Zmiany załamka P, zespołu QRS i odcinka ST-T)
RTG klatki piersiowej
- Zmiany widoczne dopiero wtedy, gdy rozwinie się odpowiednia wada i/lub poszerzenie aorty:
- wykrywanie zwapnień w okolicy pierścienia/zastawki aortalnej
- powiększenie lewej komory (z niewydolnością zastawki aortalnej)
- cechy zastoju w krążeniu płucnym
- poszerzenie aorty wstępującej
Badania laboratoryjne
- NT-proBNP lub BNP jako marker niewydolności serca
Diagnostyka u specjalisty
Echokardiografia (ECHO)
- Echokardiografia pozwala z dużą pewnością wykryć dwupłatkową zastawkę aortalną i jest złotym standardem w obrazowaniu.10
- Echokardiografia 2D
- ocena morfologiczna zastawki
- wykrycie dwupłatkowej zastawki (w rzadkich przypadkach mogą również występować zastawki jedno- lub czteropłatkowe)
- pogrubienie, zwapnienie zastawki
- średnica aorty wstępującej
- Echokardiografia dopplerowska/kolorowa echokardiografia dopplerowska
- ocena ilościowa zwężenia zastawki aortalnej
- obrazowanie i ocena ilościowa niedomykalności zastawki aortalnej
- Echokardiografia przezprzełykowa (2D i 3D)
- Nie jest wymagana rutynowo; w indywidualnych przypadkach do szczegółowego i, w razie potrzeby, przestrzennego obrazowania struktur aparatu zastawkowego i aorty piersiowej.
- wykrywanie rozwarstwienia aorty w przypadku klinicznego podejrzenia (metoda z wyboru to TK)
MRI lub TK klatki piersiowej
- Drugorzędne znaczenie w diagnostyce zastawki dwupłatkowej i ilościowej ocenie wady w porównaniu z echokardiografią
- Ważne w kontekście obrazowania aorty piersiowej i oceny ilościowej tętniaka aorty
- Ustalenie rozpoznania przy podejrzeniu rozwarstwienia aorty
- Przedoperacyjne wykrywanie zwapnień aorty za pomocą TK
- Pomiar pierścienia zastawki wspomagany tomografią komputerową przed przezcewnikową implantacją zastawki aortalnej (TAVI)
Badania przesiewowe
- Badania przesiewowe w kierunku poszerzenia aorty wstępującej można rozważyć u krewnych pierwszego stopnia pacjentów z dwupłatkową zastawką aortalną.11
Wskazania dla skierowania do specjalisty
- W przypadku szmerów w sercu i klinicznego podejrzenia odpowiedniej wady
- U pacjentów ze stwierdzoną dwupłatkową zastawką aortalną należy określić średnicę pnia aorty i aorty wstępującej za pomocą echokardiografii.11
Leczenie
Cele terapii
- Poprawa rokowania w przypadku zaawansowanej choroby zastawki i/lub tętniaka aorty
- Uniknięcie powikłań (np. dekompensacji serca/rozwarstwienia aorty)
Ogólne informacje o terapii
- Dwupłatkowa zastawka aortalna sama w sobie nie jest wskazaniem do operacji.
- Wymiana lub rekonstrukcja zastawki jest wskazana w przypadku występowania objawów.
- Ponadto operacja jest wskazana w przypadku tętniaka aorty wstępującej, przy czym granica wskazania do wymiany zastawki wstępującej zależy od obecności dwupłatkowej zastawki aortalnej (patrz poniżej).
Leczenie farmakologiczne
- Leczenie farmakologiczne zwężenia zastawki aortalnej jest ukierunkowane wyłącznie na objawy, tj. może być konieczne leczenie niewydolności serca zgodnie z aktualnymi wytycznymi.12
- W przypadku niedomykalności zastawki aortalnej leczenie farmakologiczne polega na zmniejszeniu obciążenia następczego, a tym samym ograniczeniu objętości niedomykalności.
- Zastosowanie znajdują głównie antagoniści wapnia (dihydropirydyny) i inhibitory ACE.
- U pacjentów z dwupłatkową zastawką aortalną i poszerzeniem aorty wstępującej zwykle podaje się beta-blokery i/lub losartan (choć nie ma na to jednoznacznych dowodów).13
Terapia chirurgiczna
Wymiana zastawki
- Wskazania do wymiany zastawki opierają się na wytycznych dotyczących postępowania w chorobach zastawek.13
- Zobacz także artykuły Zwężenie zastawki aortalnej i Niedomykalność zastawki aortalnej.
- Oprócz chirurgicznej wymiany zastawki, od niedawna dostępną opcją jest przezcewnikowa wymiana zastawki aortalnej (TAVI).
Rekonstrukcja zastawki
- U niektórych pacjentów z dominującą niedomykalnością zastawki aortalnej można wykonać rekonstrukcję zastawki, ewentualnie połączoną z wymianą aorty.
Wymiana aorty wstępującej w przypadku tętniaka aorty
- Nowsze dane wskazują, że parametry takie jak grubość, sztywność i naprężenie ściany aorty są również ważne dla stratyfikacji ryzyka, ale obecnie decyzja o operacji opiera się głównie na pomiarze średnicy.14
- Izolowana wymiana zastawki jest prawdopodobnie również bezpieczną opcją, zwłaszcza u starszych, obciążonych współistniejącymi chorobami pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej dwupłatkowej i poszerzoną aortą wstępującą.
- Jednoczesna wymiana zastawki aortalnej jest szczególnie korzystna w przypadku młodszych pacjentów z niskim ryzykiem operacyjnym i dominującą niedomykalnością zastawki aortalnej.
- Aktualne wytyczne przewidują następujące wskazania do chirurgicznego leczenia tętniaka aorty wstępującej ze szczególnym uwzględnieniem obecności zastawki dwupłatkowej:13
Wytyczne: Wskazania do operacji w przypadku choroby pnia aorty13
- Operację należy rozważyć u pacjentów z chorobą pnia aorty o maksymalnej średnicy aorty wstępującej wynoszącej:
- ≥45 mm w przypadku zespołu Marfana i dodatkowych czynników ryzyka (np. rodzinne częste rozwarstwienia, wzrost średnicy >3 mm/rok)
- ≥50 mm w przypadku zastawki dwupłatkowej z dodatkowymi czynnikami ryzyka (np. rodzinne częste rozwarstwienia, wzrost średnicy >3 mm/rok)
- ≥55 mm w przypadku wszystkich pozostałych pacjentów.
- Jeśli operacja jest wskazana przede wszystkim z powodu zastawki aortalnej, należy rozważyć wymianę pnia aorty lub cylindrycznej aorty wstępującej ≥45 mm, szczególnie w przypadku zastawki dwupłatkowej.
Profilaktyka zapalenia wsierdzia
- Dwupłatkowa zastawka aortalna jest jedną ze zmian o umiarkowanym ryzyku zapalenia wsierdzia; obecnie nie zaleca się profilaktyki antybiotykowej zapalenia wsierdzia.15
- Pacjentów należy uświadomić o potrzebie prawidłowej higieny jamy ustnej.15
Przebieg, powikłania i rokowanie
Powikłania
- Powikłania zwężenia zastawki aortalnej i niewydolności zastawki aortalnej wysokiego stopnia
- postępująca niewydolność serca16
- komorowe zaburzenia rytmu serca, nadkomorowe zaburzenia rytmu serca
- omdlenia
- nagły zgon sercowy,
- Poszerzenie aorty/rozwarstwienie aorty
- W retrospektywnej analizie stwierdzono średni wzrost średnicy aorty wstępującej o 0,4 mm/rok w przypadku dwupłatkowej zastawki aortalnej.17
- Względne ryzyko rozwarstwienia aorty jest 8 razy wyższe w porównaniu z populacją ogólną.18
- Dwupłatkowa zastawka aortalna występuje u ok. 7% przypadków rozwarstwienia aorty.8
- Infekcyjne zapalenie wsierdzia
- Pacjenci z zastawką dwupłatkową należą do grupy średniego ryzyka.15
Przebieg i rokowanie
- Rokowanie jest zasadniczo zdeterminowane przez hemodynamicznie istotną wadę i/lub chorobę aorty piersiowej.
Zdolność do uprawiania sportu
- Sport wyczynowy
- w przypadku dwupłatkowej zastawki aortalnej bez istotnego zwężenia zastawki aortalnej lub niedomykalności zastawki aortalnej i bez poszerzenia aorty (<40 mm) brak ograniczeń dla sportu wyczynowego
- Przy dwupłatkowej zastawce aortalnej i poszerzeniu aorty od 40 do 45 mm uprawianie sportów wyczynowych jest możliwe przy umiarkowanych obciążeniach statycznych i dynamicznych.
- w przypadku dwupłatkowej zastawki aortalnej i poszerzenia aorty >45 mm, tylko sporty wyczynowe o niskim obciążeniu statycznym i dynamicznym (np. golf, strzelectwo, bilard)
- Sport rekreacyjny
- Odpowiednie dla pacjentów z dwupłatkową zastawką aortalną i poszerzeniem aorty są ćwiczenia wytrzymałościowe o niskiej intensywności i niewielkim wysiłku (np. umiarkowane biegi wytrzymałościowe, jazda na rowerze po płaskim terenie, nordic walking lub spacery).
Dalsze postępowanie
- W przypadku istotnego zwężenia lub poszerzenia aorty coroczne badania kontrolne
- Nawet w przypadku bezobjawowej dwupłatkowej zastawki aortalnej wskazane są systematyczne badania kontrolne w dłuższych odstępach czasu (np. po 5 latach) w celu wykrycia wystąpienia istotnego zwężenia lub poszerzenia aorty.
Informacje dla pacjentów
O czym należy poinformować pacjentów?
- Choroba często rozwija się w chorobę zastawki serca i/lub chorobę aorty wymagającą leczenia.
- Jeśli występują objawy, konieczne są regularne badania kontrolne w celu oceny potrzeby interwencji.
Informacje dla pacjentów w Deximed
Źródła
Wytyczne
- European Society of Cardiology/European Association for Cardio-Thoracic Surgery. Guidelines for the management of valvular heart disease. Stand 2025. www.escardio.org
- European Society of Cardiology. Guidelines on the diagnosis and treatment of peripheral arterial and aortic diseases. Stand 2024. www.escardio.org
- European Society of Cardiology. Guidelines for the management of endocarditis. Stand 2023. www.escardio.org
Piśmiennictwo
- Baumgartner H, Hung J, Bermejo J, et al. Recommendations on the echocardiographic assessment of aortic valve stenosis: a focused update from the European Association of Cardiovascular Imaging and the American Society of Echocardiography. Eur Heart J Cardiovasc Imaging 2017; 18: 254-275. doi:10.1093/ehjci/jew335 DOI
- Tutar E, Ekici F, Atalay S, Nacar N. The prevalence of bicuspid aortic valve in newborns by echocardiographic screening. Am Heart J 2005; 150: 513. pmid:16169333 PubMed
- Huntington K, Hunter AG, Chan KL. A prospective study to assess the frequency of familial clustering of congenital bicuspid aortic valve. J Am Coll Cardiol 1997; 30: 1809. PubMed
- Prakash S, Bossé Y, Muehlschlegel J, et al . A Roadmap to Investigate the Genetic Basis of Bicuspid Aortic Valve and its Complications. J Am Coll Cardiol 2014; 64: 832-839. doi:10.1016/j.jacc.2014.04.073 DOI
- Cripe L, Andelfinger G, Martin LJ, et al. Bicuspid aortic valve is heritable. J Am Coll Cardiol 2004; 44: 138. PubMed
- Davies RR, Kaple RK, Mandapati D, et al. Natural history of ascending aortic aneurysms in the setting of an unreplaced bicuspid aortic valve. Ann Thorac Surg 2007; 83: 1338-44. PubMed
- Lavall D, Schäfers H, Böhm M, et al. Aneurysms of the ascending aorta. Dtsch Arztebl Int 2012; 109: 227-233. doi:10.3238/arztebl.2012.0227 DOI
- Ward C. Clinical significance of the bicuspid aortic valve. Heart 2000; 83: 81-5. PubMed
- Das P, Pocock C, Chambers J. The patient with a systolic murmur: severe aortic stenosis may be missed during cardiovascular examination. Quart J Med 2000; 93: 685-8. DOI:10.1093/qjmed/93.10.685 DOI
- Jain R, Ammar K, Kalvin L, et al. Diagnostic accuracy of bicuspid aortic valve by echocardiography. Echocardiography 2018; 35: 1932-1938. pmid:30376591 PubMed
- Erbel R, Aboyans V, Boileau C, et al. 2014 ESC Guidelines on the diagnosis and treatment of aortic diseases. Eur Heart J 2014; 35: 2873–2926. doi:10.1093/eurheartj/ehu281 DOI
- Ponikowski P, Voors A, Anker S, et al. 2016 ESC Guidelines for the diagnosis and treatment of acute and chronic heart failure. Eur Heart J 2016; 37: 2129-2200. doi:10.1093/eurheartj/ehw128. academic.oup.com
- Baumgartner H, Falk V, Bax J, et al. 2017 ESC/EACTS Guidelines for the management of valvular heart disease. Eur Heart J 2017; 38: 2739–2791. doi:10.1093/eurheartj/ehx391 DOI
- Hardikar AA, Marwick TH. Surgical thresholds for bicuspid aortic valve associated aortopathy. JACC Cardiovasc Imaging 2013; 6: 1311-20. pmid:24332283 PubMed
- Habib G, Lancellotti P, Antunes M, et al. 2015 ESC Guidelines for the management of infective endocarditis. Eur Heart J 2015; 36: 3075-3123. doi:10.1093/eurheartj/ehv319 DOI
- Saha S, Bastiaenen R, Hayward M, McEwan JR. An undiagnosed bicuspid aortic valve can result in severe left ventricular failure. BMJ 2011; 334: 420-2. PubMed
- Detaint D, Michelena HI, Nkomo VT, et al. Aortic dilatation patterns and rates in adults with bicuspid aortic valves: a comparative stsudy with Marfan syndrome and degenerative aortopathy. Heart 2013. doi:10.1136/heartjnl-2013-304920 DOI
- Michelena HI, Khanna AD, Mahoney D, et al. Incidence of aortic complications in patients with bicuspid aortic valves. JAMA 2011; 306: 1104-12. Journal of the American Medical Association
Autorzy
- Prof. dr hab. n. med. Sławomir Chlabicz, (redaktor/recenzent)
- Michael Handke, Prof. Dr. med., Facharzt für Innere Medizin, Kardiologie und Intensivmedizin, Freiburg i. Br.
