Co to jest nietrzymanie moczu lub osłabienie pęcherza?
Nietrzymanie moczu (osłabienie pęcherza) w ciągu dnia może być dużym obciążeniem dla dzieci w wieku szkolnym i ma negatywny wpływ na samoocenę dziecka. Dlatego bardzo ważna jest wczesna diagnostyka i leczenie. Nietrzymanie moczu u dzieci odnosi się do mimowolnej utraty moczu przez okres co najmniej trzech miesięcy u dzieci, które uzyskały już kontrolę nad oddawaniem moczu. Z reguły nietrzymanie moczu nie wymaga leczenia do 5. roku życia.
Nietrzymanie moczu może występować w ciągu dnia lub w nocy. Istnieją różne formy nietrzymania moczu u dzieci. Typowe jest częste (więcej niż siedem razy dziennie) i silne parcie na mocz z niewielkim wyciekiem moczu. Często obserwuje się zatrzymanie moczu, tzn. dziecko wstrzymuje i napina się podczas oddawania moczu.
Do 4. roku życia nietrzymanie moczu jest uważane za normalne. Nietrzymanie moczu w ciągu dnia jest znacznie rzadsze niż moczenie nocne i występuje nieco częściej u dziewczynek. Wg badań, nawet 20% 4-6-latków ma sporadyczny mimowolny wyciek moczu w ciągu dnia, natomiast u 3% stwierdzono wyciek dwa lub więcej razy w tygodniu. Duży odsetek dzieci z dziennym nietrzymaniem moczu moczy się również w nocy. Problem zmniejsza się wraz z wiekiem. Podczas gdy 2-5% siedmiolatków cierpi na nietrzymanie moczu, problem ten dotyczy jedynie 0,5% dzieci w wieku 11-13 lat.
Przyczyny
Do rozwoju nietrzymania moczu mogą przyczynić się różne czynniki. Pewną rolę mogą odgrywać predyspozycje rodzinne i opóźnione dojrzewanie funkcji pęcherza.
Normalnie mięsień pęcherza, który pomaga opróżnić pęcherz, i mięsień zwieracza cewki moczowej współpracują ze sobą. Ta interakcja jest zaburzona u dzieci z czynnościowym nietrzymaniem moczu. Jedną z przyczyn może być to, że dziecko wcześniej tłumiło potrzebę oddania moczu zamiast pójścia do toalety, a tym samym zaburzyło interakcję mięśni. Powodem, dla którego dzieci tłumią chęć oddania moczu może być np. brak czasu podczas zabawy lub ból spowodowany zakażeniem układu moczowego czy wrażliwość w podbrzuszu. Niedoczynność lub nadczynność pęcherza moczowego może również prowadzić do nietrzymania moczu.
Inne schorzenia związane z nietrzymaniem moczu u dzieci to zakażenia układu moczowego, odpływ pęcherzowo-moczowodowy, zaparcia oraz zaburzenia psychiczne, takie jak ADHD. Choroby te powinny być diagnozowane i leczone.
Diagnostyka
Zwykle objawy są charakterystyczne. Lekarz bada dziecko, aby wykluczyć organiczną przyczynę nietrzymania moczu. Z reguły nie można znaleźć żadnych nieprawidłowości. Mocz jest badany pod kątem zakażenia. Ponadto może być wskazane badanie ultrasonograficzne w celu wykluczenia nieprawidłowości w obrębie dróg moczowych (odpływ pęcherzowo-moczowodowy).
Aby ocenić stopień nietrzymania moczu, pomocne może być prowadzenie przez kilka dni dzienniczka mikcji. Zapisuje się w nim ilość wypijanych płynów, częstotliwość oddawania moczu, mimowolny wyciek moczu oraz częstotliwość wypróżnień.
Leczenie
Pacjenci i rodzice są informowani o tym, jak działa pęcherz moczowy. W zaleceniach ustala się podjęcie prób regularnego oddawania moczu przez dziecko, najlepiej co trzy godziny. Pomocnym narzędziem jest prowadzenie dzienniczka oddawania moczu (dzienniczek mikcji) przez okres 14 dni, z uwzględnieniem wycieku moczu. W pierwszej kolejności leczy się nietrzymanie moczu w ciągu dnia, a następnie moczenie nocne. Jeśli dziecko ma jednocześnie zaparcia, należy również je leczyć. Często powoduje to poprawę w zakresie nietrzymania moczu. Należy również leczyć wszelkie choroby psychiczne leżące u podstaw tego zaburzenia.
Z reguły przy nietrzymaniu moczu nie stosuje się leków. W przypadku pęcherza nadreaktywnego, jeśli opisane powyżej środki nie przyniosły rezultatu, w indywidualnych przypadkach pomocne mogą być tzw. leki antycholinergiczne. W niektórych przypadkach pomaga również fizjoterapia z ćwiczeniami dna miednicy. Zdecydowana większość dobrze reaguje na wprowadzenie dobrych nawyków z regularnymi wizytami w toalecie.
Dodatkowe informacje
- Moczenie nocne (enureza).
- Badanie ultrasonograficzne nerek i dróg moczowych.
- Czynnościowe nietrzymanie moczu u dzieci – informacje dla lekarzy.
Autorzy
- Joanna Dąbrowska-Juszczak, lekarz (redaktor)
- Martina Bujard, dziennikarka naukowa, Wiesbaden
Link lists
Authors
Previous authors
Updates
Gallery
Snomed
References
Based on professional document Inkontinenz bei Kindern. References are shown below.
- Deutsche Gesellschaft für Kinder- und Jugendpsychiatrie, Psychosomatik und Psychotherapie, Deutsche Gesellschaft für Kinder- und Jugendmedizin. Enuresis und nicht-organische (funktionelle) Harninkontinenz bei Kindern und Jugendlichen. AWMF-Leitlinie Nr. 028-026, Stand 2015. www.awmf.org
- Sureshkumar P, Craig JC, Roy LP, Knight JF. Daytime urinary incontinence in primary school children: a population-based survey. J Pediatr 2000; 137: 814. www.ncbi.nlm.nih.gov
- Austin PF, Bauer SB, Bower W, et al.. The standardization of terminology of lower urinary tract function in children and adolescents: update report from the Standardization Committee of the International Children's Continence Society. J Urol 2014; 191: 1863. www.ncbi.nlm.nih.gov
- Duel BP, Steinberg-Epstein R, Hill M, Lerner M. A survey of voiding dysfunction in children with attention deficit-hyperactivity disorder. J Urol 2003; 170: 1521. www.ncbi.nlm.nih.gov
- Burgers RE, Mugie SM, Chase J, et al. Management of functional constipation in children with lower urinary tract symptoms: report from the Standardization Committee of the International Children's Continence Society. J Urol 2013; 190: 29. www.ncbi.nlm.nih.gov
- Bauer SB. Special considerations of the overactive bladder in children. Urology 2002; 60: 43. www.ncbi.nlm.nih.gov