Antetorsja/przodoskręcenie szyjek kości udowych

Jedną z najczęstszych przyczyn stawiania stopy do środka u dzieci jest skręcenie do wewnątrz (przodoskręcenie) szyjek kości udowych. Deformacja ta rozwija się w wieku 3–6 lat, ale zwykle ustępuje najpóźniej w wieku 11 lat.

Przodoskręcenie szyjek kości udowych i stopa sierpowata

Stopa sierpowata (przywiedziona) należy do dość powszechnych wad stóp u małych dzieci. Jednym z najczęstszych powodów nieprawidłowego ustawienia stóp i kończyn dolnych ze skrętem do wewnątrz jest zwiększona rotacja wewnętrzna uda, spowodowana przodoskręceniem szyjki kości (antetorsją) kości udowej. Jest to najczęstsza przyczyna stawiania stóp do środka podczas chodu u zdrowych dzieci.

W wieku rozwojowym wada ta dotyczy 13% dzieci. Rotacja wewnętrzna uda jest zwykle obustronna i częściej występuje u dziewcząt niż u chłopców. Zwykle pojawia się w wieku 3–4 lat i ulega samoistnej korekcji w okresie dojrzewania.

Przyczyny

Ustawienie stóp do środka lub na zewnątrz należy do najczęstszych wariantów anatomicznych w obrębie aparatu ruchu. U większości dzieci z tymi nieprawidłowościami rozwojowymi ustawienie kości normalizuje się samoistnie w miarę wzrostu. Jedną z możliwych przyczyn takiego ustawienia jest pozycja dziecka w macicy podczas ciąży, ze zgięciem i rotacją zewnętrzną na poziomie bioder oraz skręceniem do wewnątrz kości kończyn dolnych i stóp. Często istnieją również skłonności dziedziczne.

Objawy

Wada zauważana jest przez rodziców, gdy dziecko zaczyna chodzić, zwykle w wieku 3–4 lat.  Do 6. roku życia nieprawidłowe ustawienie nadal może się pogłębiać. Zwraca uwagę niezgrabność chodu dziecka, które stawia stopy do wewnątrz. W niektórych przypadkach wada jest tak nasilona, że dziecko ma tendencje do potykania się o własne stopy.

Często można zaobserwować siad w ksztacie litery „W”, czyli w pozycji żabki, z rotacją wewnętrzną w stawach biodrowych i pośladkami na podłodze między nogami. Obie kości udowe są z reguły zrotowane do wewnątrz.

Rotacja stóp do wewnątrz zwykle nie powoduje bólu, a wada nie ma negatywnego wpływu na rozwój stabilności chodu, chociaż u dzieci stawiających stopy do środka może dochodzić częstszego potykania się, zwłaszcza podczas zmęczenia zmęczone.

Diagnostyka

Aby postawić rozpoznanie, lekarz dokładnie ogląda nogi i stopy. Rotację stóp do wewnątrz stwierdza się wtedy, gdy przodostopia są zwrócone do siebie. Przy zwiększonej rotacji wewnętrznej uda, kolana (rzepki) są zwrócone do wewnątrz.

W niektórych przypadkach lekarz musi wykluczyć wrodzoną dysplazję stawów biodrowych. W tym celu wykonuje się zdjęcie rentgenowskie stawów biodrowych.

Leczenie

Takie nieprawidłowe ustawienie kości udowych normalizuje się w większości przypadków między 6. a 8. rokiem życia lub nieco później. Z reguły samoistnej korekcji należy oczekiwać przed okresem dojrzewania. Żadna metoda leczenia nie okazała się skuteczna.

W rzadkich i bardzo mocno nasilonych przypadkach możliwa jest interwencja chirurgiczna. Wskazania każdorazowo ustalane sa indywidualnie, a decyzja o zabiegu chirurgicznym podejmowana jest bardzo ostrożnie.

Dodatkowe informacje

Autorzy

  • Joanna Dąbrowska-Juszczak, lekarz
  • Martina Bujard, dziennikarz naukowy, Wiesbaden

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit

References

Based on professional document Zwiększona antetorsja kości udowej. References are shown below.

  1. Rerucha CM, Dickison C, Baird DC. Lower extremity abnormalities in children. Am Fam Physician 2017; 96; 226-33 American Family Physician
  2. Blackmur JP, Murray AW. Do children who in-toe need to be referred to an orthopaedic clinic?. J Pediatr Orthop B 2010; 19(5): 415-7. www.ncbi.nlm.nih.gov
  3. Jones S, Khandekar S, Tolessa E. Normal Variants of the Lower Limbs in Pediatric Orthopedics. International Journal of Clinical Medicine 2013; 4: 12-17. DOI: 10.4236/ijcm.2013.47A2004 DOI
  4. Sass P, Hassan G. Lower extremity abnormalities in children. Am Fam Physician 2003; 68(3): 461-8. www.ncbi.nlm.nih.gov
  5. Faulks S, Brown K, Birch JG. Spectrum of Diagnosis and Disposition of Patients Referred to a Pediatric Orthopaedic Center for a Diagnosis of Intoeing. J Pediatr Orthop 2017; 37(7): e432-e435. www.ncbi.nlm.nih.gov
  6. Stockman JA. Do children who in-toe need to be referred to an orthopaedic clinic?. Yearbook of Pediatrics 2012; 1: 333-5. DOI: 10.1016/j.yped.2011.03.008 DOI
  7. LeDamany P. La torsion du tibia, normal, pathologique, experimentale. J Anat Physiol 1909; 45: 598. PubMed
  8. Rethlefsen SA, Healy BS, Wren TA, et al. Causes of intoeing gait in children with cerebral palsy. J Bone Joint Surg Am. 2006;88:2175-2180. PubMed
  9. Surgical Advisory Panel, American Academy of Pediatrics. Referral to pediatric surgical specialists. Pediatrics 2014; 33: 350-6. www.ncbi.nlm.nih.gov
  10. Briggs RG, Carlson WO. The management of intoeing: a review. S D J Med 1990; 43(2): 13-6. www.ncbi.nlm.nih.gov
  11. Mooney JF III. Lower extremity rotational and angular issues in children. Pediatr Clin North Am. 2014;61(6):1175–1183. www.ncbi.nlm.nih.gov
  12. Davids JR, Davis RB. Tibial torsion: significance and measurement. Gait Posture. 2007;26:169-171. PubMed
  13. Davids JR, Davis RB, Jameson LC, et al. Surgical management of persistent intoeing gait due to increased internal tibial torsion in children. J Pediatr Orthop. J Pediatr Orthop. 2014;34:467-473. PubMed