Chód do wewnątrz i chód na zewnątrz

Informacje ogólne

Definicja

  • Chód do wewnątrz („chód gołębi”, rotacja wewnętrzna)
    • W spoczynku palce stóp skierowane są przyśrodkowo.1
  • Chód na zewnątrz (rotacja zewnętrzna)
    • W spoczynku palce stóp skierowane są na zewnątrz.1

Częstość występowania

  • W okresie wzrostu chód do wewnątrz dotyczy 13% dzieci.
  • Chód do wewnątrz jest jedną z najczęstszych przyczyn kierowania zdrowych dzieci do ortopedy dziecięcego.2
    • Ta postać występuje bardzo często w wieku od 3 do 8 lat i jest związana ze zwiększonym kątem antetorsji kości udowej u ponad połowy pacjentów.3 Stan ten zwykle normalizuje się przed 13–14 rokiem życia.
  • Obie formy są powszechne u niemowląt i małych dzieci, przy czym chód do wewnątrz występuje znacznie częściej niż chód na zewnątrz.
  • Niektóre dzieci obracają stopy mocno na zewnątrz podczas nauki chodzenia (retrowersja kości udowej, znana również jako chód Charliego Chaplina).
    • W drugim roku życia chód Charliego Chaplina może zostać zastąpiony chodem do wewnątrz ze względu na większy kąt antetorsji w biodrze.

Chód do wewnątrz

  • Zwykle spowodowany jedną z trzech następujących nieprawidłowości:
  • Przyczyna zależy od wieku dziecka.4
    • W pierwszym roku życia najczęstszą przyczyną jest pes adductus, ewentualnie w połączeniu z przyśrodkowym skrętem kości piszczelowej.
    • U małych dzieci przyczyną jest przyśrodkowy skręt kości piszczelowej, ewentualnie w połączeniu z pes adductus, która może występować jednostronnie lub obustronnie.
    • Później najczęstszą przyczyną jest antetorsja kości udowej, która prawie zawsze objawia się obustronnie i symetrycznie.

Chód na zewnątrz

Czynności diagnostyczne

  • Stopy skierowane na zewnątrz
    • Zwykle koryguje się samoistnie przed ukończeniem 13–14 roku życia i bardzo rzadko wymaga leczenia chirurgicznego.
  • Stopy skierowane do wewnątrz
  • Staw kolanowy
    • Zmiany fizjologiczne w stawach zachodzą w ciągu pierwszych 6 lat życia. 
    • Szpotawość często występuje w wieku 1–3 lat.
    • Koślawość często występuje w wieku 3–6 lat.

Powody wizyty u lekarza

  • Rodzice zwykle konsultują się z lekarzem z powodu niepokoju zaburzonym wzorcem chodu u dziecka, powodującego np. potykanie się lub obawami o możliwe długoterminowe konsekwencje chodu do wewnątrz.7

ICD-10

  • M21.8 Inne określone nabyte zniekształcenia kończyn.

Diagnostyka różnicowa

Przyczyny chodu do wewnątrz

Kość udowa/staw biodrowy

  • Większy kąt antetorsji szyjki kości udowej
    • Jest to najczęstsza przyczyna chodu do wewnątrz i zwykle występuje po obu stronach.3
    • Występuje nieco częściej u dziewcząt.5
    • Rozpoznanie jest często stawiane po 3. roku życia, najczęściej między 4. a 6. rokiem życia, a następnie w 2 fazach (6–8 rok życia i okres dojrzewania).
    • Nieprawidłowe ustawienie normalizuje się samoistnie u >80% do 13. lub 14. roku życia8, a osteotomia rotacyjna zwykle nie jest konieczna.9-10
    • Leczenie ortezami itp. nie może skorygować nieprawidłowego ułożenia.
  • Dysplazja stawu biodrowego.
  • Mózgowe porażenie dziecięce.

Kości podudzia/staw kolanowy

  • Przyśrodkowa rotacja kości piszczelowej
    • Druga najczęstsza przyczyna chodu do wewnątrz.3
    • Deformacja może występować asymetrycznie, z większym nasileniem po lewej stronie.
    • Nieprawidłowe ułożenie koryguje się samoistnie w >90% przypadków podczas wzrastania.8
    • Osteotomia korekcyjna może być wskazana u starszych dzieci z wyraźną deformacją, zwłaszcza jeśli jest ona jednostronna.9
  • Kolana koślawe.

Stopa/staw skokowy

  • Przywiedzenie przodostopia
    • Występuje u 1 na 1000 urodzeń w wyniku nieprawidłowej pozycji wewnątrzmacicznej i samoistnie ustępuje w 90% przypadków w pierwszym roku życia.8
    • W niektórych przypadkach trzeba jednak korygować  nieprawidłowe ustawienie za pomocą opatrunku gipsowego.
  • Stopa końsko-szpotawa (pes equinovarus).
  • Koslawe ustawienie pięt (pronacja)

Przyczyny chodu na zewnątrz

Wywiad lekarski

Obserwacje rodziców

  • Zazwyczaj konsultacja z lekarzem odbywa się na podstawie obserwacji rodziców.

Nieprawidłowości chodu?

  • Ocena stopnia nieprawidłowości chodu odgrywa decydującą rolę w wyborze metod terapeutycznych.

Dysplazja stawu biodrowego w rodzinie?

  • W przypadku chodu do wewnątrz zawsze należy badać całe kończyny dolne. W rzadkich przypadkach przyczyną nieprawidłowego ustawienia stóp może być dysplazja stawu biodrowego.

Badanie fizykalne

Informacje ogólne

  • Ocena chodu dziecka
    • Jeśli dziecko obraca kolana do wewnątrz podczas chodzenia, przyczyną jest zwykle udo.
    • Jeśli podczas chodzenia kolana skierowane są do przodu, przyczyną chodu do wewnątrz jest zwykle podudzie lub stopa.
  • Należy wykluczyć zaburzenia nerwowo-mięśniowe.
  • Pomiar odległości międzykłykciowej i odległości międzykostkowej.13
    • Możliwe jest stwierdzenie stopnia szpotawości i koślawości kolan.

Aspekty szczególne

Najczęstsze przyczyny chodu do wewnątrz

  • Większa antetorsja kości udowej
    • Powoduje znacznie zwiększoną rotację wewnętrzną stawu biodrowego, normalne odwodzenie i ewentualnie zmniejszoną rotację zewnętrzną. Rotację najlepiej ocenić w pozycji leżącej z ugiętymi kolanami i palcami stóp jako wskaźnikami. Typowa jest rotacja wewnętrzna do 90 stopni i ograniczona rotacja zewnętrzna.
  • Rotacja podudzia
    • Najlepszym sposobem oceny tej rotacji jest posadzenie dziecka z nogami zwisającymi w dół: kolana skierowane są do przodu, ale stopy do wewnątrz.
  • Przywiedzenie przodostopia
    • Badanie stopy w pozycji leżącej na brzuchu wykazuje wysklepienie bocznego brzegu stopy.
  • Badanie stawu skokowego
  • Badanie stawu biodrowego

Badanie uzupełniające

Badania dodatkowe

  • Biodro powinno zostać prześwietlone, jeśli występuje ból, ograniczone odwodzenie lub inne nieprawidłowości.
  •  

Postępowanie i zalecenia

Leczenie

  • Ze względu na samoistną korekcję, która występuje w większości przypadków w okresie wzrostu, decydującym postępowaniem jest edukacja i doradztwo w zakresie obrazu klinicznego.
  • Korekcja chirurgiczna prawie nigdy nie jest konieczna po okresie wzrostu.3
  • Wskazaniami do operacji po zakończeniu wzrostu są:
    • rzeczywisty kąt antetorsji >40 stopni i wyraźne objawy kliniczne, których nie można wyjaśnić w żaden inny sposób (ból kolana, pachwiny, dolnej części pleców, częste upadki).

Wskazania do skierowania

  • Retrowersja kości udowej
  • Przywiedzenie przodostopia
    • Deformacja zwykle ustępuje samoistnie.
    • Może zajść potrzeba skierowania do fizjoterapeuty na ćwiczenia rozciągające.
    • Jeśli nieprawidłowość ta nie zostanie skorygowana w ciągu pierwszych 3 miesięcy życia, dziecko powinno zostać skierowane do specjalisty ortopedy.
  • Antetorsja kości udowej
    • To nieprawidłowe ustawienie zwykle ustępuje samoistnie i nie wymaga leczenia ortopedycznego.
  • Przyśrodkowa rotacja kości piszczelowej
    • Dzieci nie powinny spać na brzuchu ani siedzieć na nogach.8
    • Jeśli deformacja jest wyraźna, należy skierować dziecko do specjalisty, gdy osiągnie ono wiek szkolny. Skierowanie jest bardziej odpowiednie w przypadku jednostronnego nieprawidłowego ułożenia.
  • Dysplazja stawu biodrowego
    • skierowanie do specjalisty w przypadku podejrzenia choroby.
  • Stopa końsko-szpotawa (pes equinovarus)
    • skierowanie do specjalisty w przypadku podejrzenia deformacji.

Lista kontrolna przy skierowaniu

Chód do wewnątrz i chód na zewnątrz

  • Cel skierowania
    • Rozpoznanie? Leczenie? Inne?
    • Zobacz wyżej: Czy istnieje powód skierowania?
  • Wywiad
    • Rozwój/progresja?
    • Opis nieprawidłowości, podejrzewane wady rozwojowe? Czy chód jest zaburzony? Dysplazja stawu biodrowego w rodzinie?
    • Inne istotne choroby współwystępujące?
  • Badanie przedmiotowe
    • Ocena chodu dziecka, podejrzenie zaburzeń nerwowo-mięśniowych?
  • Badanie uzupełniające
    • Jeśli nie ma pewności co do wrodzonej dysplazji stawu biodrowego, należy wykonać badanie rentgenowskie stawu biodrowego.

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w Medibas

Źródła

Piśmiennictwo

  1. Sass P, Hassan G. Lower extremity abnormalities in children. Am Fam Physician 2003; 68: 461-8. PubMed
  2. Faulks S, Brown K, Birch JG. Spectrum of Diagnosis and Disposition of Patients Referred to a Pediatric Orthopaedic Center for a Diagnosis of Intoeing. J Pediatr Orthop 2017; 37(7): e432-e435. www.ncbi.nlm.nih.gov
  3. Blackmur JP, Murray AW. Do children who in-toe need to be referred to an orthopaedic clinic?. J Pediatr Orthop B 2010; 19(5): 415-7. www.ncbi.nlm.nih.gov
  4. Staheli LT. Rotational problems in children. Instr Course Lect 1994; 43: 199-209. PubMed
  5. Lincoln TL, Suen PW. Common rotational variations in children. J Am Acad Orthop Surg 2003; 11:312. PubMed
  6. Surgical Advisory Panel, American Academy of Pediatrics. Referral to pediatric surgical specialists. Pediatrics 2014; 33: 350-6. www.ncbi.nlm.nih.gov
  7. Briggs RG, Carlson WO. The management of intoeing: a review. S D J Med 1990; 43(2): 13-6. www.ncbi.nlm.nih.gov
  8. Stockman JA. Do children who in-toe need to be referred to an orthopaedic clinic?. Yearbook of Pediatrics 2012; 1: 333-5. DOI: 10.1016/j.yped.2011.03.008 DOI
  9. Staheli LT. Torsion--treatment indications. Clin Orthops 1989; 247 :61-6. www.ncbi.nlm.nih.gov
  10. Davids JR, Davis RB. Tibial torsion: significance and measurement. Gait Posture. 2007;26:169-171. PubMed
  11. Beauchamp RD. 'Doctor, my son walks funny': a guide for the perplexed. Can Fam Physician 1990; 36: 1575-80. PubMed
  12. Wall EJ. Practical primary pediatric orthopedics. Nurs Clin North Am 2000; 35: 95-113. PubMed
  13. Scherl SA. Common lower extremity problems in children. Pediatr Rev 2004; 25:52. PubMed

Autorzy

  • Joanna Dąbrowska-Juszczak, redaktor
  • Lino Witte, Dr. med., Arzt in Weiterbildung, Orthopädie und Unfallchirurgie, Münster

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit