Blaszki w opłucnej (azbestoza)

Streszczenie

  • Definicja: Blaszki w opłucnej uznaje się za markery narażenia na azbest; są to ograniczone, włókniste zgrubienia opłucnej, które zwykle powstają w opłucnej ściennej.
  • Epidemiologia: Występują u około połowy osób narażonych na kontakt z azbestem; wysoka liczba nierozpoznanych przypadków.
  • Objawy: Blaszki zwykle nie wywołują żadnych dolegliwości.
  • Badanie fizykalne: Wyniki badań przedmiotowych są zwykle prawidłowe, a blaszki rozpoznaje się przypadkowo w badaniach obrazowych.
  • Diagnostyka: Blaszki w opłucnej często wykrywa się jako obszary zacienienia na zdjęciach rentgenowskich klatki piersiowej lub jako obszary zagęszczenia w tomogramie komputerowym klatki piersiowej.
  • Leczenie: Zwykle są to zmiany niezłośliwe, które nie wymagają leczenia.

Informacje ogólne

Definicja

  • Blaszki w opłucnej są najczęstszą morfologiczną reakcją płuc na wdychanie azbestu1 i uznaje się je za marker narażenia na azbest.
  • Większość blaszek nie powoduje żadnych objawów i zwykle nie przekształca się w nowotwór złośliwy.
  • Ponieważ jest to rozpoznanie przez wykluczenie, należy wcześniej wykluczyć inne choroby podstawowe.

Częstość występowania

  • Do powstania blaszek w opłucnej dochodzi u około 50% osób, u których występowało znaczne, długotrwałe narażenie na azbest.2
  • Częstość występowania jest zróżnicowana ze względu na wysoką liczbę nierozpoznanych przypadków oraz fakt, że diagnoza jest zwykle przypadkowa.

Etiologia i patogeneza

  • Wywołane przez azbest (typowy pył zawierający materiały włókniste)
  • Włókna azbestu mogą rozszczepiać się do submikroskopijnych rozmiarów.
  • Blaszki w opłucnej to złogi włókien kolagenowych w opłucnej, które ulegają hialinizacji (szkliwieniu), a z czasem również zwapnieniu.3
  • Uważa się, że powstawanie blaszek jest efektem urazów mechanicznych.4
  • Blaszki zwykle występują w opłucnej ściennej w pobliżu żeber, rzadziej w przestrzeniach międzyżebrowych i rzadko w opłucnej trzewnej.
  • Blaszki najczęściej powstają między 6. a 9. żebrem oraz wzdłuż przepony.
  • Łagodne wysięki opłucnowe spowodowane azbestem (azbestowe zapalenie opłucnej), zwykle jednostronne, są najczęstszą manifestacją choroby płuc spowodowanej azbestem po upływie 10–20 lat od ekspozycji.5
  • Z czasem mogą wystąpić spontaniczne remisje i nawroty azbestowego zapalenia opłucnej.

Czynniki predysponujące

  • Azbest

ICD-10

  • J92 Blaszka opłucnej
    • J92.0 Blaszka opłucnej współistniejąca z azbestozą
    • J92.9 Blaszka opłucnej bez azbestozy

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Ekspozycja na azbest 10–20 lat wcześniej
  • Stwierdzenie typowych zmian w płucach na zdjęciu rentgenowskim
    • blaszki w opłucnej (szkliste): z reguły od ok. 3 mm długości rozpoznawalne radiologicznie zmiany i/lub obszar zmian o łącznej długości ponad 2 cm w obszarze opłucnej ściennej (zwłaszcza obustronnie), przepony, śródpiersia i/lub osierdzia
    • blaszki w opłucnej (zwapniałe): narażenie na pył azbestu w wywiadzie, zwapniałe blaszki o mniejszej długości i w mniejszym obszarze
    • hyalinosis complicata lub wysięk opłucnowy, zapalenie opłucnej z następstwami, jednostronne lub obustronne
    • zgrubienie opłucnej (obustronne, rozproszone): z reguły od 3 mm grubości, szczególnie w polu środkowym i dolnym
  • Biopsja jest konieczna, aby wykluczyć inne choroby, takie jak gruźlica lub międzybłoniak.

Diagnostyka różnicowa

Wywiad lekarski

  • Wcześniejsze narażenie na azbest
  • Chorobę często wykrywa się przypadkowo na zdjęciu rentgenowskim.
  • Zależny od oddechu ból w klatce piersiowej — ból opłucnowy — w połączeniu z blaszką w opłucnej może stanowić objaw złośliwego międzybłoniaka.6
  • Pierwszą oznaką azbestozy jest duszność, zwłaszcza podczas wysiłku oraz ból w klatce piersiowej, a także powoli nasilający się suchy kaszel.
  • W późniejszym okresie nierzadko występują objawy przewlekłego zapalenia oskrzeli, rozedmowe zmiany płuc i przerost prawej komory (serce płucne).

Badanie fizykalne

  • Sama choroba zwykle nie prowadzi do wystąpienia typowych objawów klinicznych.
  • Wyniki badań osłuchowych i opukiwania są zwykle niecharakterystyczne.
  • Objawem przemawiającym za zwłóknieniem płuc są drobne trzeszczenia, szczególnie pod koniec wdechu, nad bocznymi i dolnymi obszarami płuc.

Diagnostyka

  • Zwapnienia w blaszce są wykrywane na zdjęciu rentgenowskim w około 20% przypadków, w tomografii komputerowej o wysokiej rozdzielczości w około 50% przypadków, a w biopsji w około 80% przypadków.3
  • W większości przypadków zdjęcie rentgenowskie płuc jest odpowiednim i wystarczającym badaniem.
    • Niewielkie nieregularne (lub liniowe) cienie występują głównie podopłucnowo w dolnym obszarze 2/3 płuc, zwykle z rosnącym nasileniem w kierunku podstawy i wnęki.
    • Początkowo mogą przypominać mgliste obłoki z cienkimi jak włos figurami brzeżnymi, a następnie stają się bardziej gęste w postaci siatkowatej aż do rozproszonych zmian włóknisto-torbielowatych.
    • Rozciągające się poziomo liniowe zacienienia (tzw. linie Kerleya B) w pobliżu obwodowych części płuc.
  • W razie wątpliwości diagnostycznych należy wykonać tomografię komputerową o wysokiej rozdzielczości.
  • Każdy nowo powstały wysięk opłucnowy wymaga dokładnej diagnostyki, w tym testu na gruźlicę i diagnostycznego nakłucia opłucnej.
  • Biopsja opłucnej
    • Azbestowe zapalenie opłucnej ma charakter wysiękowy.
    • W wysiękowym azbestowym zapaleniu opłucnej konieczne jest wykonanie biopsji opłucnej w kierunku gruźlicy i nowotworu złośliwego.

Wskazania do skierowania

  • W przypadku niejasnych wyników i problemów diagostycznych wskazane jest skierowanie do pulmonologa.

Leczenie

Ogólne informacje o leczeniu

  • Brak leczenia, które wpływałoby na naturalny przebieg choroby.
  • Należy zaprzestać dalszego narażenia na azbest, jeśli takie istnieje.
  • Zaleca się zaprzestanie palenia papierosów.

Profilaktyka

  • Unikanie narażenia na azbest

Przebieg, powikłania i rokowanie

Przebieg

  • Choroba rozwija się powoli przez wiele lat.

Rokowanie

  • Pacjenci z blaszkami w opłucnej są narażeni na inne poważne choroby płuc spowodowane azbestem, takie jak azbestoza, rak płuc, międzybłoniak złośliwy, jednak u większości osób takie choroby nie rozwijają się.
  • Same blaszki zwykle nie przekształcają się w nowotwory złośliwe.1

Dalsze postępowanie

  • Regularne badania rentgenowskie (np. 1 raz w roku) i w razie potrzeby pomiary czynności płuc, jeżeli objawy utrzymują się.

Orzeczenie o chorobie zawodowej

  • Choroba płuc i opłucnej wywołana pyłem azbestowym (azbestoza) mogą być uznane za choroby zawodowe.
  • Lekarz specjalista przeprowadza szczegółowy wywiad zawodowy i wywiad dotyczący ryzyka, a o uznaniu za chorobę zawodową decyduje opinia biegłego.
  • Wówczas można wdrożyć pewne działania:
    • specjalistyczne środki terapeutyczne
    • zaniechanie działań niosących zagrożenie
    • wypłata renty
  • Warunki orzeczenia choroby zawodowej
    • Dana osoba musiała wdychać pył zawierający włókna azbestu w trakcie pracy, a szkodliwe działanie azbestu ostatecznie spowodowało powstanie blaszek w opłucnej.
    • Należy jednoznacznie potwierdzić rozpoznanie choroby na podstawie wyczerpujących badań.
    • Musi istnieć związek przyczynowy, tj. choroba musi być wyraźnie związana z czynnikiem szkodliwym.
    • przygotowanie orzeczenia o związku przyczynowym: potwierdzone narażenie i rozpoznanie

Źródła

Piśmiennictwo

  1. O'Reilly KMA, McLaughlin AM, Beckett WS. Asbestos-related lung disease. Am Fam Physician 2007; 75: 683-8. www.ncbi.nlm.nih.gov
  2. American Thoracic Society. Diagnosis and initial management of nonmalignant diseases related to asbestos. Am J Respir Crit Care Med 2004; 170: 691-715. PubMed
  3. Stark P. Imaging of pleural plaques, thickening, and tumors. UpToDate. Last updated August 2022. uptodate.com. www.uptodate.com
  4. Sargent, EN, Jacobson, G, Gordonson, JS. Pleural plaques: A signpost of asbestos dust inhalation. Semin Roentgenol 1977; 12: 287. PubMed
  5. Wagner GR. Asbestosis and silicosis. Lancet 1997; 349: 1311-5. PubMed
  6. Robinson BW, Lake RA. Advances in malignant mesothelioma. N Engl J Med 2005; 353: 1591-603. New England Journal of Medicine

Autorzy

  • Michał Sutkowski, lekarz, specjalista medycyny rodzinnej, NZOZ Medycyna Rodzinna w Osuchowie (recenzent)
  • Tomasz Tomasik, Dr hab. n. med., Prof. UJ, specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (redaktor)
  • Moritz Paar, Dr med., Facharzt für Allgemeinmedizin, Münster



Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit