Zakres referencyjny

Jednostka stosowana: mg/l, μmol/l

Dla obu płci:

• 0,53–0, 95 mg/l (47–84 μmol/l)

Wskazania

• Ocena czynności nerek, zwłaszcza współczynnika filtracji nerkowej (GFR)
• We krwi odpowiada oznaczeniu stężenia kreatyniny

Pobieranie próbek i źródła błędów

• Surowica
• Fałszywie niskie wartości spowodowane cytrynianem, EDTA i szczawianem jako antykoagulantami
• Próbkę krwi należy pobrać na czczo (około 12 godzin bez jedzenia).

Ocena wyników badań laboratoryjnych

Podwyższone wartości wskazują na ograniczenie współczynnika filtracji kłębuszkowej.

• W porównaniu z kreatyniną, oznaczanie cystatyny C ma następujące zalety:
  • Stężenie cystatyny C jest w dużej mierze niezależne od wieku, płci, masy ciała i innych czynników pozanerkowych.
• Wraz ze spadkiem współczynnika filtracji kłębuszkowej (GFR,) stężenie cystatyny C we krwi wzrasta.
• Możliwe, że współistniejące zaburzenia funkcji tarczycy (nadczynność), palenie tytoniu i leczenie dużymi dawkami glikokortykoidów mogą wpływać na stężenie cystatyny C niezależnie od czynności nerek.
• Cystatyna C jest zatem dobrym markerem do oceny GFR o znacznie wyższej swoistości i czułości w porównaniu z kreatyniną, szczególnie w przypadkach łagodnego do umiarkowanego ograniczenia GFR w zakresie 80–40 ml/min.

Dalsza diagnostyka i dalsze postępowanie

• Kreatynina, obliczenie GFR na podstawie cystatyny C (wzór wg Larssona) lub razem z kreatyniną (wzór CKD-EPI kreatynina-cystatyna C)